等苏落再次醒来的时候，发现自己躺在南宫流云怀里。 睁开眼，入目的是蓝天

等苏落再次醒来的时候，发现自己躺在南宫流云怀里。

睁开眼，入目的是蓝天白云，青草绿地，空气清新自然，没有炙热的温度，苏落一下子惊坐起来。

“砰——”南宫流云正俯身给她擦脸，她这毫无征兆地坐起来，两颗脑袋正好撞到一起。

“痛——”捂脸捂住鼻子，鼻尖额头被撞，酸涩的不行。

南宫流云好笑地帮她揉额头，深眸旖旎妖娆，柔声问：“怎么样，还疼不疼？”

他在揉的时候，一股清凉的灵力注入，苏落之前那股灼痛感顿时便烟消云散了。

“好多了。”苏落拍拍有些眩晕的脑袋，双眸四顾，“咱们这是出来了？”

这个地方她很熟悉，当初她被李傲天打的吐血，一路朝火焰洞窟逃去，一路被拍掌吐血，她怎么可能会忘记这条路？

只不过短短时间，物是人非，李傲天已经死亡，而他们却从火焰洞窟活着出来了。

“今天是什么日子？”苏落不知道自己昏迷了多久。

南宫流云知道她话中意思，便说：“别急，距离约定的比赛，还有两天。”

也就是说，她昏睡了一天一夜？

犹记得当时南宫流云那条豪华游轮，从海岸口到紫荆岛都用了一天一夜的时间，后来她又随波逐流，被漂了一夜才到了这座孤岛上。

现在他们连木筏都没有，只怕是赶不及了。

“一定要去参加？”南宫流云认真地凝望着苏落，俊削斧阔的脸上，美眸深邃如镜湖。

照他的意思，直接由他派人出手将苏清干掉就行了，何必那么麻烦？

苏落扬起眉头，眼神平静地看着他，语气认真：“这是我在公众面前的第一场战役，必须要到场的。”

如果没有暴露实力还好，既然她的实力已经暴露，那不如大大方方表现出来，免得那些人还将她当杂草践踏。

“既然你执意如此，本王自然帮你达成心愿。”南宫流云笑看着她，随手捡起一块浮木，拉着她往海边走。

就这块浮木？苏落不解地仰头去看南宫流云。

此时的俊颜白皙，鼻梁高挺，轮廓似天然雕刻一般，棱角分明，俊美不可方物，妖美的让人几乎挪不开视线。

南宫流云牵着她，身姿挺拔，健步如飞，很快便到了海滩边。

他随手将那块半米长，四分之一米宽的浮木抛向大海。

“我们不做木筏了？”苏落想想还是觉得不保险。

“相信本王吗？”南宫流云眼角眉梢都带着笑意，认真地看着苏落。

“我信你。”苏落一双眼睛黑如点漆，闪闪发亮。

“那就坚信到底，本王会证明给你看，你的选择是何其的正确。”南宫流云握紧她的手，飞身而起，远远的朝那块飘远的浮木射去。

很快，他便带着苏落稳稳落在浮木上。

“走了。”南宫流云朝她大笑一声，牵着她的手，两人一前一后站在浮木上。

随着南宫流云一声令下，那块承受了两人之重的浮木，却忽然像安装了重型马达，飞速向前而去。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟ้องล้มลงอีกครั้งเมื่อผมตื่นขึ้น เขาพบตัวเองนอนอยู่บนแขนเมฆวัด เปิดตาของคุณ ในเป้าหมายของสีท้องฟ้าและเมฆสีขาว สีเขียวหญ้า อากาศบริสุทธิ์และธรรมชาติ ไม่ร้อนอุณหภูมิ Sue ตกทันทีเริ่มการนั่ง "บาง" วัดเมฆถูกหักงอลงเช็ดใบหน้าของเธอ เธอนั่งขึ้นกับน้อยเตือน เพียงสองหัวด้วยกัน "ความเจ็บปวด-" ครอบคลุมใบหน้าของคุณ ปิดจมูก จมูกตีหน้าผากของเขา เปรี้ยวไม่ วัดเมฆขบขันที่หน้าผากของเธอ ตาเข้มเสน่ห์ และมี เสน่ห์ เสียงถาม: "อะไรไม่มันค่ะ ” เมื่อเขาถูกถู อำนาจกายสิทธิ์เข้าเย็น Sue ตกก่อนหน่วยเขียนความรู้สึกก็หายไป "มากขึ้น "ซูฟอลส์ตบเบา ๆ หัววิงเวียน ตา มอง รอบ เราออก ” เธอคุ้นเคยกับสถานที่ เธอเล่น โดย Li อ่าวน้ำลายเลือด หนีถ้ำไฟ ได้ปรบมืออาเจียนเลือด วิธีที่เธอไม่สามารถลืมถนนสายนี้ เพียงระยะสั้นของเวลา คนมีการเปลี่ยนแปลง Li อ่าวเสียชีวิต และพวกเขาออกมาจากถ้ำชีวิตเปลวไฟ "สิ่งที่เป็นวันนั้นวันนี้ "ซูฟอลส์ไม่รู้นานแค่ไหนผมก็หมดสติ วัดเมฆรู้คำพูดของเธอหมายถึง เขากล่าวว่า: "ไม่ต้องกังวล เกมระยะสัญญามีสองวัน ” ในคำอื่น ๆ เธอวันและคืน ยังคงจำวัดเมฆที่ล่องเรือ จากฝั่งไปเกาะต้องห้ามที่ใช้เวลามากกว่าหนึ่งวันและหนึ่งคืนเวลา เธอหลังฝูงชน ถูกลอยคืนเท่านั้นเพื่อกลับไปยังเกาะ ตอนนี้พวกเขายังไม่มีแพ แต่ไม่ “一定要去参加？”南宫流云认真地凝望着苏落，俊削斧阔的脸上，美眸深邃如镜湖。 照他的意思，直接由他派人出手将苏清干掉就行了，何必那么麻烦？ 苏落扬起眉头，眼神平静地看着他，语气认真：“这是我在公众面前的第一场战役，必须要到场的。” 如果没有暴露实力还好，既然她的实力已经暴露，那不如大大方方表现出来，免得那些人还将她当杂草践踏。 “既然你执意如此，本王自然帮你达成心愿。”南宫流云笑看着她，随手捡起一块浮木，拉着她往海边走。 就这块浮木？苏落不解地仰头去看南宫流云。 此时的俊颜白皙，鼻梁高挺，轮廓似天然雕刻一般，棱角分明，俊美不可方物，妖美的让人几乎挪不开视线。 南宫流云牵着她，身姿挺拔，健步如飞，很快便到了海滩边。 他随手将那块半米长，四分之一米宽的浮木抛向大海。 “我们不做木筏了？”苏落想想还是觉得不保险。 “相信本王吗？”南宫流云眼角眉梢都带着笑意，认真地看着苏落。 “我信你。”苏落一双眼睛黑如点漆，闪闪发亮。 “那就坚信到底，本王会证明给你看，你的选择是何其的正确。”南宫流云握紧她的手，飞身而起，远远的朝那块飘远的浮木射去。 很快，他便带着苏落稳稳落在浮木上。 "ไป "วัดเมฆหัวเราะเธอ จับมือของเธอ หนึ่งก่อน และหลังหนึ่งยืนอยู่บนล็อกลอย วัดเมฆสั่งสองชิ้นหนัก driftwood แต่ก็หนักมอเตอร์ที่ ติดตั้ง เดินหน้าเต็มสปีด