卢妈妈身量发福，此刻的笑容显得有些吃力，“反正剩下也没多少路，眼下天气

卢妈妈身量发福，此刻的笑容显得有些吃力，“反正剩下也没多少路，眼下天气也好，我们几个走着回去便是。”话音未落，另外两位丫头已经面露难色。

顾莲看在眼里，心思转动。

别说她们平日养尊处优走不动，即便勉强能走，----自己这个还没见过父母，尚未被正式确认的小姐，岂敢如此折腾她们?自己总不能还没有进府，就先把母亲身边的人给得罪了。

再说李妈妈和蝉丫又坐哪儿?一辆马车绝对挤不下。

黄大石忙道：“我和爹下来走路吧。”

“不行，还有十几里路呢。”顾莲琢磨了下，决定道：“车先留下，回头再叫人来找便是。”然后分派，先吩咐李妈妈和蝉丫，“你们和大石哥他们凑在一块儿，包袱什么的也拿过去。”然后看向卢妈妈，笑道：“我去跟妈妈你们挤一挤。”

“那怎么行?”卢妈妈口里不答应，脸色却有几分松动之意。

一个穿红色半袖的伶俐丫头，已抢先笑道：“只好委屈小姐了。”

顾莲明白，这话的意思是，“喔呵呵……，伦家可不想走路哟。”

这丫头肯定怕自己反悔，更怕卢妈妈死要面子，害得她们跟着走十几里路，忙给李妈妈递了个眼色，“赶紧下车，别耽误了赶路。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lu ไขมันสูงแม่ยิ้มบิตยากในขณะนี้ "อย่างไรก็ตามส่วนที่เหลือไม่ได้ถนนมากในขณะนี้สภาพอากาศที่ดีไม่กี่ของเราเดินกลับมี." เสียงแทบจะไม่เคยอีกสองคนได้รับหญิงสาวที่ไม่สะทกสะท้าน ดู Gu หลินในสายตาใจหัน ไม่พูดถึงพวกเขาจะเพลิดเพลินเดินทุกวันแม้ว่าแทบจะไม่สามารถที่จะเดิน ---- พ่อแม่ของตัวเองยังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ยังไม่ได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการเพื่อให้โยนกล้าที่พวกเขา? เองยังไม่สามารถเข้ามาในบ้านแม่ครั้งแรก คนรอบข้างที่จะรุกราน นอกจากแม่และจักจั่นเธอ Ah ลีนั่งอยู่ที่ไหนโค้ชแน่นอนไม่น้อยแออัด เหลืองหินยุ่ง: ". ฉันเดินลงมาพ่อของมัน" "ไม่มีเกินไป Shiji Li ถนน "Gu หลินขบคิดการตัดสินใจและบอกว่า :. " รถก่อนที่จะออกบอกคนที่จะกลับมาได้ "แล้วส่งมาครั้งแรกบอกแม่ของเธอและจักจั่นลีอา" คุณและน้องชายของก้อนหินที่พวกเขาถูกันภาระของสิ่งที่จะได้รับในอดีต "แล้วมองไปที่แม่ Lu, ยิ้มและกล่าวว่า :. " ผมพูดคุยกับแม่ของฉันคุณบีบ " "วิธีเส้นที่? "ปากแม่ Lu ไม่เห็นมีบิตหลวมและใบหน้าของเขาที่ตั้งใจ หญิงสาวที่ฉลาดสวมแขนสั้นสีแดงได้รับเป็นครั้งแรกที่จะหัวเราะ :. "ทำผิดผู้หญิงของ" . "โอ้ ...... โอ้อารอนไม่ได้ต้องการที่จะเดินกลับบ้านโย"顾莲明สีขาวคำเหล่านี้หมายความว่าผู้หญิงคนนี้เป็นมั่นเหมาะกลัวของพวกเขาเองที่จะกลับไป กลัวของ Lu แม่ Siyaomianzi พรากพวกเขาจะปฏิบัติตาม Shiji Li ถนนแม่ไม่ว่างที่จะขยิบตาลี "ได้รับออกไปอย่างรวดเร็วไม่ล่าช้ารีบ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่อ้วนลูความสูงตอนนี้ยิ้มลำบาก " ยังไงเหลือไม่กี่ถนนตอนนี้สภาพอากาศหรือบางอย่างที่เราเดินกลับไปคือ . " เสียงไม่ล้มอีกสองสาวได้ดูลังเล ฮ่า顾莲เห็นในสายตาหัวใจหมุน ฮ่าๆอย่าเอาใจพวกเขาปกติไม่เดินแม้แทบจะเดิน . . . นี้เองยังไม่ได้เจอพ่อแม่ยังไม่ได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการของนางสาวไร้ค่าจึงโยนพวกเขาเองไม่สามารถยังไม่เข้าบ้านจะให้แม่คนรอบข้างให้ขัดใจ ฮ่าๆพูดลีย่าแม่และจักจั่นและนั่งที่ไหนรถไม่แออัดแน่นอน ฮ่า黄大石ทั้งหมด" ผมและพ่อเดินลงมา . . . ฮ่าๆ " ไม่มีสิบลี้เลย " 顾莲ขบคิดและตัดสินใจว่า " ก่อนทิ้งรถและกลับไปเรียกคนที่มาหาคือ . . . " แล้วแจกจ่ายก่อนสั่งลีย่าแม่และจักจั่น " คุณและพี่ชายพวกเขาหินใกล้กันอะไรก็เอาสัมภาระของอดีต " แล้วมองไปที่ลูแม่หัวเราะ " ฉันบอกกับแม่คุณบีบ " ฮ่าๆ " ยังไงล่ะ " ลูแม่ไม่ตอบแต่ปากและใบหน้าค่อนข้างหลวมของอิตาลี ฮ่าๆเป็นสีแดงครึ่งแขนของผู้หญิงฉลาดได้ก่อนยิ้ม " คุณต้องทน . . . " ฮ่า顾莲เข้าใจคำนี้หมายถึง " โอ้ . . . . . . . และลุนบ้านไม่อยากเดินโย " ฮ่าๆผู้หญิงก็กลัวตัวเองเสียใจยิ่งกลัวลูแม่กลัวเสียหน้าทำให้พวกเขาตามไปสิบลี้ลีรีบให้แม่ขยิบตา " ออกไปอย่างรวดเร็วไม่ล่าช้าไป "