每天八点半起床的我，睁开眼睛第一件事，就是打开微博，一条条地看评论留言

每天八点半起床的我，睁开眼睛第一件事，就是打开微博，一条条地看评论留言。

有骂我的，但也有很多说喜欢我的或者是用调侃的方式表达着喜欢的。

有点不好意思，但也得承认，被人喜欢的感觉，真的很棒。

不知道你有没有听过一个叫做爱德华的陶瓷兔的故事，

爱德华是一只用陶瓷精心打造的兔子，他每天都穿着小主人艾比琳给他量身定做的衣服，在艾比林的那么多玩偶里面得到了最多最多的疼爱。

但他极度自负，个性冰冷，他接受着超出一只玩偶的爱，却觉得理所当然。

有时候他甚至还会觉得主人太粘着他了，他从没有想过爱别人，他也不愿意去想。

有一次艾比琳带他坐船旅行，爱德华被失手掉入了无穷无尽的海水。

他面朝着黑暗的海底，从一开始觉得艾比琳肯定会不顾一切地来救他，

到后来过了很久很久都没有声响的失望落寞。

这是他第一次感觉到了害怕。

后来他被渔夫打捞起带回家，

又掉入垃圾堆，

跟着流浪狗一起睡在火车皮里，

被妇人捡起，

当成稻草人被乌鸦啄咬，

被小男孩偷走送给妹妹，

陪伴着妹妹以为得到了幸福，

但又要看着她因哮喘死去。。。

直到最后爱德华被摔碎

他才慢慢地学会了什么是爱。

先感受到爱，后感受到伤害的感觉是很疼的。

但先被伤害，就会特别特别珍惜爱。

四岁的时候我寄住在上海亲戚家里，亲戚家很大很豪华，但爸爸妈妈都不在我身边。

六岁的时候爸妈带着我去了哈尔滨做生意，我们住在学校附近的两房一厅里，爸妈每天都会吵架，有一次爸爸摔了家里的玻璃柜，我放学回到家的时候看到妈妈蹲在地上一点一点地清理满地的玻璃渣，我害怕得只会抱着妈妈哭，一句话都说不出来。

七岁的时候父母离婚了但没有告诉我。有一天我还在上课爸爸突然拎着我的行李到学校把我给接了出来，让我住到了一个舞蹈老师的家里。从那天开始我就没见过妈妈了。住在舞蹈老师家的时候有次我跟她儿子打架，她一边打我耳光一边说我这孩子没人教。

八岁的时候我回到了温州，住在外婆家，妈妈半年回来一次。我做了一个倒数的本子挂在墙上，每过140天，我就差不多能见到妈妈了。

九岁的时候妈妈接我到广州念书。广州的家很漂亮，妈妈住在二楼，我住在三楼，但我经常半夜跑到二楼看妈妈还在不在，心里总是隐隐约约担心妈妈会突然不见了。

十岁的时候我被送去了寄宿学校，两个星期才回一次家。每次过完周末妈妈送我回学校的时候，我都会抓着车里的东西，不肯下车。我不想回学校是因为我不会说广州话，同学有时候用广州话笑我，我听不懂但我知道那是脏话。

十一岁。。。。

直到十八岁。

妈妈怀孕了

生出来的是一个眼睛小小，鼻子小小，手和脚都很小很小的小女孩。叫沛沛。

她在婴儿床里不停哭闹的时候我伸出一只手指放在她的手旁边，她会用小手紧紧地抓住我，她可能只是下意识的动作，而我却觉得强烈的被需要的感觉。

我也是第一次觉得，有人叫我哥哥，觉得好骄傲好自豪。

如果可以，我愿意用我自己的所有，让她感觉到幸福。我小的时候感受过的害怕，自卑，难过，孤独，我一丁点也不要她体会。可能也是18岁的年龄差，让我对着她的时候更有了一份庄严的责任感，我希望她幸福，也希望她懂得爱别人。

十九岁的时候我从160斤的胖子顺利减掉40斤。我把减肥的对比图放上网络的时候，一下子引来了好多人的关注，他们管我叫减肥励志哥。瘦了下来之后我开了我的第一家男装店，一开始卖的是我减肥成功后臭美买的，穿过的二手衣服。

二十岁的时候决定把男装发展成自己的事业，也没有再问家里拿过钱。我大学宿舍的座位两旁，全部堆满了我开服装店的货物。客服，仓管，页面设计全部是我一个人包办。因为念的是重本大学，有些同学私底下笑我是淘宝LOW男。微博上面有越多越多的人关注我，也是她们让我不在意别人的看法，坚持自己想做的。

二十二岁的时候，男装店做到了一皇冠，我也因为工作的时候饮食习惯不规律引发胃炎第一次住院。年底的时候我做了一件很自己觉得很骄傲的事情：我用自己挣的钱带着全家去了日本旅行。

二十三岁的时候，男装三皇冠，但一次去韩国的旅行让我萌生了创立护肤品牌的想法。也是这一年，人人网的一个网友将我和沛沛的生活照连在了一起，给了我一个“中国好哥哥”的称号。那段时间我的微博引来了百万粉丝的关注也有铺天盖地的黑子谩骂。。。

二十四岁的时候，护肤品牌朴尔因子在几次淘宝活动当中登上美妆榜TOP100前三名，达到五皇冠，工作室从原来的两百平方，到现在的一千五百平方。我在6月份因为长期久坐而患上颈椎病，每天都要通过理疗缓解疼痛。。。。每一点点的进步，都是需要代价的，这句话我一直记得很牢，因为没有人比我更清楚，今天拥有的所有，究竟是多少个日日夜夜的努力换回来的。

想得越多，越想谢谢很多很多的人。

骂的黑的讽刺的，

喜欢的支持的义无反顾的。

我没有想过当偶像。

但是你们的喜欢，

像阳光一样，

赶走了我所有的害怕，自卑，孤独和难过。

我知道自己有很多很多的缺点，

所以我拼了劲地努力成长，

因为

我也想照亮更多的人。

谢谢你们，祝我生日快乐。

真的看完了？

看完了那就睡觉呗。

XXX

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

8:30 ทุกเช้าเปิดเขาดวงตาสิ่งแรก จะเปิด Twitter ส่วนเมื่อต้องการดูข้อคิดเห็นประชุมเพลิงฉัน แต่มีหลายคนฉัน หรือโผล่สนุกในแบบที่คุณชอบอับอายน้อย แต่ยัง มีการยอมรับ ของชอบ ดีจริง ๆไม่ทราบว่าถ้าคุณเคยได้ยินเรื่องราวของกระต่ายเซรามิกที่เรียกว่าเอ็ดเวิร์ดเอ็ดเวิร์ดเป็นเซรามิกที่สร้างอย่างประณีตกระต่าย เขาสวมเล็กหลักไอ Bilin ตัดผ้า Bilin อายมากเป็นตุ๊กตามีความรักดีที่สุดแต่เขาเป็น vain มาก และเย็นบุคลิกภาพ เขายอมรับออกเป็นตุ๊กตาน่ารัก แต่ความรู้สึกของสิทธิบางครั้งเขาจะได้คิดยึดเป็นเจ้าของเขา และเขาไม่เคยคิดรัก ไม่อยากคิดเมื่อเขาเดินทาง โดยเรือใช้ไอ Bilin เอ็ดเวิร์ดถูกตัดทิ้งเป็นเดินเขาหันหน้าก้นทะเลมืด และจากมือ คิดว่า Ai Bilin จะหมดหวังจะภายหลังใช้เป็นเวลานาน มีหวังเสียงไม่โดดเดี่ยวนี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัวเขาในภายหลังที่กู้ โดยชาวประมงจะใช้หน้าแรกปิดกองของเสียพร้อมกับนอนในรถไฟ สุนัขมารับผู้หญิงเช่นหุ่นไล่กา ตรงจิกกัดขโมย โดยชายน้อยส่งให้น้องสาวกับน้องสาวที่คิดว่า จะมีความสุขแต่ดูเธอตายของโรคหอบหืด...เอ็ดเวิร์ดจนในที่สุดชนช้าเขาเรียนรู้ว่าความรักเป็นรู้สึกรัก รู้สึกความรู้สึกเจ็บจะเจ็บหลังแต่ก่อนที่จะถูกทำร้าย เป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่บูชาความรักสี่ปีที่ผมอาศัยอยู่ในเซี่ยงไฮ้ญาติ ญาติเป็นใหญ่ และหรูหรา แต่แม่และพ่อจะไม่รอบเมื่อพ่อแม่ มีผมมีฮาร์บิน เราอยู่ในโรงเรียนใกล้สำนักงาน พ่อแม่ทุกวันอยู่ห้องสองหกอายุจะทะเลาะกัน มีเมื่อมีลดลงมือพ่อบ้านกระจกตู้ ฉันโรงเรียนกลับไปบ้านเมื่อเห็นแม่ squat ในพื้นจุด 1.1 ล้างมอนทรีออลของ slag แก้ว ฉันกลัวได้เท่านั้นจะค้างกับแม่ร้องไห้ คำประโยคที่พูดไม่ออกเจ็ดขวบเมื่อพ่อแม่ของเธอหย่าแล้ว แต่ไม่ได้บอกได้ วันหนึ่งผมอยู่ในคลาสและพ่อก็ทำครับโรงเรียนการเลือกฉัน ผมอยู่บ้านครูเต้นรำ จากวันที่บน ผมยังไม่เห็นแม่ ครูเต้นรำอยู่หน้าแรกเมื่อมีการต่อสู้กับลูกชายของเธอ เธอ slapped ฉันบอกว่า ไม่มีสอนลูกของฉันอายุ 8 ปีฉันกลับสู่เหวินโจว อยู่ในคุณยาย คุณแม่จะมาทุกครึ่ง ผมถอยหลังจองค้างบนผนังทุกวัน 140 เกือบได้เห็นแม่ของเธอพบผมที่อายุเก้าลูกเรียนในกวางเจา แคนตันภายในบ้านมีความสวยงาม และแม่ของเขาอาศัยอยู่บนชั้นที่ฉันอยู่บนชั้นสาม แต่ฉันวิ่งไปชั้นสองเพื่อดูการขาดงานของแม่ตรงกลางเสมอ พวกเขามักจะมีความคลุมเครือความกลัวของแม่พลันหายไปสิบปีฉันถูกส่งไปโรงเรียนประจำ บ้านสำหรับสองสัปดาห์ ทุกครั้งเมื่อแม่ก็พาผมกลับไปโรงเรียนหลังจากหยุดพักวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันจะคว้าสิ่งในรถ และปฏิเสธที่จะไป ไม่อยากกลับไปโรงเรียนเนื่องจากผมไม่พูดภาษากวางตุ้ง นักเรียนบางครั้งใช้กวางตุ้งจะหัวเราะที่ฉัน ฉันไม่เข้าใจ แต่ผมรู้ว่า มันสกปรก11. ...จนถึงอายุ 18 ปีคุณแม่ตั้งครรภ์เกิดจะมีขนาดเล็กตา จมูกขนาด มือ และเท้าเป็นสาวน้อยขนาดเล็ก Peipeiเธอกรีดร้องอยู่ในเปลของเธอเมื่อฉันหมดนิ้วบนมือของเธออยู่เธอกับมือเล็ก ๆ ของเธอขึ้นผมแน่น เธออาจเป็นการดำเนินการ knee-jerk แต่ฉันรู้สึกความรู้สึกแข็งแรงถูกต้องยังเป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า คนเรียกว่าพี่ชายของฉัน ฉันรู้สึกภูมิใจมากภูมิใจถ้าสามารถ ฉันให้ของตัวเอง ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เมื่อรู้สึกกลัว น้อย เศร้า โดดเดี่ยว ผมหน่อยเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอ บางที 18 ปีอายุต่างกัน ดังนั้นฉันมองไปที่เธอ ด้วยความรู้สึกที่ปฏิญาณตนรับผิดชอบ ฉันต้องเธอมีความสุข ยัง อยากรู้วิธีการรักผู้อื่น19 ปีผมเรียบเสีย 40 ปอนด์ จาก 160 ปอนด์ ของไขมัน ผมใส่น้ำหนักเปรียบเทียบกับเครือข่ายเมื่อจับความสนใจของคนจำนวนมากทันที พวกเขาเรียกผมพี่แรงบันดาลใจในการลดน้ำหนัก Slimmed ลง และจากนั้น เปิดแรกของฉันร้านขายเสื้อผ้าผู้ชาย ขายก่อน ถูกซื้อโดย smug หลังจากความสำเร็จของฉันสูญเสียน้ำหนักผ่านเสื้อผ้ามือสอง20 ปีตัดสินใจที่จะพัฒนาเป็นธุรกิจเม็นสแวร์ ไม่ได้ขอให้ครอบครัวเอาเงิน หอพักวิทยาลัยของฉันที่นั่งทั้งสองด้าน เต็มทั้งหมดของฉันเปิดเสื้อผ้าจัดเก็บสินค้า บริการลูกค้า คลังสินค้า และหน้าออกแบบเป็นไตร่ตรองทั้งหมดคนเดียว เรียนที่มหาวิทยาลัย นักเรียนบางคนเข้าหาผม และหัวเราะเป็นชายต่ำ Taobao Microblog ซึ่งมีผู้ คนมากขึ้นความสนใจฉัน พวกเขาทำให้ฉันไม่แคร์เกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ ที่คิดว่า ยืนยันพวกเขาต้องการทำอายุ 22 ร้านชายได้มงกุฎ ฉันกำลังรับประทานอาหารนิสัยเมื่อเราทำผิดก่อให้เกิดโรคกระเพาะในโรงพยาบาลครั้งแรก เมื่อสิ้นสุดของสิ่งที่ฉันทำความรู้สึกมากที่ความภาคภูมิใจของตัวเอง: ให้เงินกับครอบครัวของตัวเองไปท่องเที่ยวญี่ปุ่นอายุ 23 และผู้ชายทริปเปิ้ลคราวน์ แต่การเดินทางไปเกาหลี เดินให้ฉันสร้างความคิดแบรนด์ดูแลผิว นอกจากนี้ ปีนี้ renren ชาวเน็ต peipei และภาพถ่ายของฉันถูกเชื่อมโยงกัน ให้ฉัน "ดีพี่น้องจีน" ในชื่อเรื่อง ในช่วงเวลานั้น ฉัน Twitter จับความสนใจของแฟน ๆ ที่มีภาพการไหลของจุดมืดดวงอาทิตย์ diatribe ล้าน...อายุ 24 ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวแบรนด์ piáo ěr ปัจจัยระหว่างกิจกรรม Taobao หลายงามรายการ TOP100 อันดับ 3 ครอบฟันห้าและสตูดิโอจาก 200 ตารางฟุต ตอนนี้ 1500 ตาราง ฉันในเดือนมิถุนายนเนื่องจากนั่งนานทุกข์ทรมานจากมดลูก spondylosis บรรเทาอาการปวดหลังกายภาพบำบัดทุกวันผ่านการ... ทุกบิตน้อยของความคืบหน้า ทั้งหมดที่ต้นทุน ฉันจะไม่รู้ลืมประโยคนี้แน่นมาก เนื่องจากไม่มีใครรู้ดีกว่าฉัน และวันนี้ทั้งหมด ตรงกับจำนวนวันและพยายามที่จะเปลี่ยนกลับคืนต้องเพิ่มเติม ต้องขอขอบคุณคุณมาก หลายคนเสียดสีดำที่เรียกว่าเช่นภาษีการสนับสนุนไม่ได้ไม่อยากเป็นพระเอกแต่ความรักของคุณเช่นแสงแดดกำจัดทั้งหมดของฉันกลัว ค่า ความเหงา และความโศกเศร้าฉันรู้ว่า มีจำนวนมากแสดงดังนั้น ฉันต่อสู้หนักพยายามเติบโตเนื่องจากยังอยากติดคนขอบคุณคุณ และฉันต้องการอวยพรเสร็จจริง ๆเสร็จ และนอนXXX

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมตื่นขึ้นมาทุกครึ่งที่ผ่านมาแปดเปิดตาของคุณสิ่งแรกคือการเปิดบ่อขนาดเล็ก, บาร์ดูความคิดเห็น ได้ดุฉัน แต่ชอบพูดว่ามีจำนวนมากของการเยาะเย้ยหรือเป็นวิธีการแสดงความรัก เล็ก ๆ น้อย ๆ อาย แต่ต้องยอมรับความรู้สึกของการเป็นเช่นที่ดีจริงๆ ผมไม่ทราบว่าคุณไม่เคยได้ยินของกระต่ายเซรามิกชื่อเรื่องของเอ็ดเวิร์ด, เอ็ดเวิร์ดเป็นกระต่ายที่สร้างขึ้นอย่างเซรามิกเขาสวมให้แก่นายน้อยของเขา艾比琳เสื้อผ้าที่เหมาะทุกวันดังนั้นใน Aibling ตุ๊กตาขึ้นภายในได้มากที่สุดถึงรัก แต่เขาเป็นคนอื่นมากบุคลิกเย็นเขายอมรับความรักเกินตุ๊กตา แต่ที่สำหรับรับ บางครั้งเขาก็คิดว่าเจ้าของเป็นเหนียวเกินไปสำหรับเขาที่เขาไม่เคยคิดที่จะรักคนอื่น ๆ เขาไม่เต็มใจที่จะคิดเกี่ยวกับ เมื่อ Yi Bilin ล่องเรือกับเขาเอ็ดเวิร์ดบังเอิญตกอยู่ในทะเลไม่มีที่สิ้นสุด ใบหน้าเขาความมืดของทะเลจากจุดเริ่มต้นมากว่ายี่ Bilin แน่นอนหมดหวังที่จะช่วยเขาและต่อมามีระยะเวลานานไม่ได้เสียงผิดหวังเหงา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัว เขาได้รับการกู้คืนต่อมาจากชาวประมงที่จะใช้บ้านของพวกเขาตกอยู่ในถังขยะพร้อมกับสุนัขจรจัดนอนในรถไฟพิรีด้วยกันผู้หญิงที่ถูกหยิบขึ้นมาเป็นหุ่นไล่กาเป็นกัดอีกาจิก, เป็นเด็กเล็กขโมยน้องสาวของเธอมาพร้อมกับ น้องสาวคิดว่ามันเป็นความสุขแต่ยังเฝ้าดูเธอตายเพราะโรคหอบหืด . . เอ็ดเวิร์ดยากจนจนในที่สุดเขาค่อย ๆ เรียนรู้ว่าความรักคืออะไร จะรู้สึกถึงความรักที่จะรู้สึกเจ็บหลังจากที่ความรู้สึกเจ็บปวด แต่ครั้งแรกที่จะได้รับผลกระทบจะเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะหวงแหนความรัก สี่ปีเมื่อผมยื่นในเซี่ยงไฮ้ญาติที่บ้านกับญาติมากหรูหรามาก แต่แม่และพ่อไม่ได้รอบ ๆ ตัวผม หกปีเมื่อพ่อแม่ของฉันพาฉันไปที่ธุรกิจฮาร์บินเราอยู่ใกล้กับห้องนอนของโรงเรียนพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันเมื่อพ่อของฉันโยนกล่องแก้วที่บ้านเมื่อฉันกลับมาจากโรงเรียนเพื่อดู แม่นั่งอยู่บนพื้นดินนิด ๆ หน่อย ๆ เพื่อทำความสะอาดกระจกแตกไปทั่วพื้นฉันกลัวเพียงถือร้องไห้แม่ของเธอไม่สามารถที่จะพูด เจ็ดปีเมื่อพ่อแม่หย่าร้าง แต่ไม่ได้บอกฉัน วันหนึ่งผมอยู่ในโรงเรียนพ่อของฉันกึกแบกกระเป๋าเดินทางของฉันไปโรงเรียนที่จะรับฉันออกให้ฉันอาศัยอยู่ในบ้านของครูเต้นรำ จากวันนั้นฉันไม่ได้เห็นแม่ของเธอ ครูเต้นรำอาศัยอยู่ในบ้านเมื่อมีครั้งที่ฉันต่อสู้กับลูกชายของเธอในขณะที่เธอตีฉันในใบหน้าในขณะที่บอกว่าไม่มีใครที่จะสอนฉันเด็กคนนี้ แปดปีเมื่อผมกลับไป Wenzhou ที่อาศัยอยู่ในคุณยายของเขาแม่หกเดือนกลับมาอีกครั้ง ผมทำหนังสือนับถอยหลังบนผนังแต่ละกว่า 140 วันที่ฉันเกือบจะสามารถดูแม่ ฉันอายุเก้าขวบเมื่อแม่ของฉันไปกว่างโจวในการศึกษา บ้านกว่างโจวมีความสวยงามมากแม่ของฉันอาศัยอยู่บนชั้นสองผมอาศัยอยู่บนชั้นสาม แต่ในเวลากลางคืนผมมักจะเดินไปที่ชั้นสองจะเห็นแม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่ที่หัวใจของฉันอยู่เสมอแม่กังวลรางหายไปทันที ปีเมื่อผมถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำสองสัปดาห์ก่อนที่จะกลับไปที่บ้าน หลังจากวันหยุดสุดสัปดาห์ในแต่ละแม่ของฉันส่งฉันกลับไปที่โรงเรียนผมจะกำบางสิ่งบางอย่างในรถและปฏิเสธที่จะได้รับการออก ฉันไม่ต้องการที่จะกลับไปโรงเรียนเพราะผมไม่ได้พูดกวางตุ้งนักเรียนบางครั้งใช้หัวเราะกวางตุ้งที่ฉันฉันไม่เข้าใจ แต่ผมรู้ว่ามันเป็นภาษาที่ไม่ดี สิบเอ็ดปี . . . จนกระทั่งอายุสิบแปด แม่ตั้งครรภ์ที่เกิดออกมาจากตาเล็กจมูกขนาดเล็กมือและเท้ามีขนาดเล็กมากสาวน้อยเล็ก ๆ เรียกว่าเป่ยเป่ย เธอยังคงร้องไห้อยู่ในเปลเมื่อผมยืดออกด้านข้างนิ้วบนมือของเธอเธอจะกำฉันด้วยมือเล็ก ๆ เธออาจจะกระทำจิตใต้สำนึกเพียง แต่ผมรู้สึกว่าจำเป็นอย่างยิ่ง ความรู้สึก ผมคิดว่าเป็นครั้งแรกที่มีคนเรียกว่าพี่ชายของฉันฉันรู้สึกดีดีภูมิใจที่ภาคภูมิใจ หากคุณสามารถฉันต้องการใช้ของตัวเองทั้งหมดทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เมื่อตอนที่ผมกลัวความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่ำความนับถือตนเอง, ความโศกเศร้าความเหงาและฉันยังทำนิด ๆ หน่อย ๆ ของประสบการณ์ของเธอ ก็อาจจะเป็น 18 ปีแตกต่างของอายุให้ฉันเวลามากขึ้นกับเธอรับผิดชอบอันทรงเกียรติและฉันหวังว่าความสุขของเธอและหวังว่าเธอรู้วิธีที่จะรักคนอื่น เมื่อตอนที่ผมอายุสิบเก้าปีจาก 160 £ที่จะสูญเสีย£ 40 ของไขมันได้อย่างราบรื่น ฉันวางเครือข่ายที่จะสูญเสียกราฟเปรียบเทียบน้ำหนักเมื่อจู่ ๆ ก็ดึงดูดความสนใจมากของผู้คนและพวกเขาเรียกผมว่าจะลดน้ำหนักพี่ชายสร้างแรงบันดาลใจ ยันลงหลังจากที่ฉันเปิดร้านคนแรกของฉันเริ่มต้นการขายที่ประสบความสำเร็จการสูญเสียน้ำหนักพอใจในตัวเองหลังจากที่ฉันซื้อผ่านเสื้อผ้ามือสอง อายุของการตัดสินใจยี่สิบคนที่จะพัฒนาเป็นธุรกิจของตัวเอง แต่ยังไม่ได้ถามครอบครัวเอาเงิน ที่นั่งหอพักวิทยาลัยของฉันทั้งสองข้างผมเปิดร้านขายเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยสินค้าทั้งหมด การบริการลูกค้า, คลังสินค้า, การออกแบบหน้าคือทั้งหมดที่ผมเป็นคนจัด เพราะความคิดที่ว่าน้ำหนักของมหาวิทยาลัยนักเรียนบางคนหัวเราะเยาะฉันเอกชน Taobao LOW ชาย ไมโครบล็อกมีผู้คนมากขึ้นมีความกังวลเกี่ยวกับผม แต่ผมก็ไม่สนใจว่าพวกเขาให้ความเห็นของคนอื่น ๆ ยืนยันที่พวกเขาต้องการ ยี่สิบปีเมื่อร้านของผู้ชายได้มงกุฎ แต่ยังเพราะเมื่อผมทำงานนิสัยการกินที่ผิดปกติทำให้เกิดโรคกระเพาะรักษาในโรงพยาบาลครั้งแรก ในตอนท้ายเมื่อฉันได้มากรู้สึกว่าสิ่งที่ภาคภูมิใจมาก: ผมใช้เงินของตัวเองที่จะเดินทางไปยังประเทศญี่ปุ่นกับครอบครัวของเขา ยี่สิบสามปีมงกุฎสามชาย แต่การเดินทางไปยังประเทศเกาหลีใต้ดังนั้นผมจึงแตกหน่อความคิดของการสร้างแบรนด์การดูแลผิว นอกจากนี้ในปีนี้ชาวเน็ต Renren และเป่ยเป่ยชีวิตของแม่ตามที่ถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกันให้ฉัน "พี่ชายของจีนดี" ในชื่อเรื่อง ในช่วงเวลานั้นของฉัน microblogging ดึงดูดล้านของแฟน ๆ มีความกังวลครอบงำการละเมิด sunspots . . ยี่สิบสี่เวลาผลิตภัณฑ์ดูแลผิวแบรนด์ปาร์คปัจจัยโซลในกิจกรรมหลาย boarded รายการ TOP100 ความงามของ Taobao บนสามถึงห้ามงกุฎ, สตูดิโอจากเดิมสองร้อยตารางฟุตและตอนนี้ห้าร้อยตารางฟุต ผมเป็นในเดือนมิถุนายนเพราะในระยะยาวทุกข์ทรมานจากกระดูกปากมดลูกอยู่ประจำทุกวันผ่านการบำบัดทางกายภาพเพื่อบรรเทาอาการปวด . . . ทุกเล็กน้อยของความคืบหน้าคือราคาที่จะต้องจ่ายฉันมักจะจำประโยคนี้ให้แน่นมากเพราะไม่มีใครรู้ดีกว่าที่ผมทำและในวันนี้เป็นเจ้าของทุกสิ่งที่เป็นจำนวนวันและคืนของความพยายามในการกลับมา คิดมากกว่าที่พวกเขาต้องการที่จะขอบคุณคนจำนวนมาก คำสาปแช่งแดกดันของสีดำเช่นหน้าที่ผูกพันที่จะสนับสนุน ฉันไม่เคยคิดว่าเป็นไอดอล แต่คุณชอบมันเป็นดวงอาทิตย์, กำจัดทุกความกลัวของฉันต่ำความนับถือตนเองความเหงาและความเศร้า ผมรู้ว่าพวกเขามีจำนวนมากของข้อบกพร่อง, ดังนั้นฉันพยายามที่จะต่อสู้กับความแข็งแรงที่จะเติบโต, เพราะผมต้องการที่จะส่องสว่างผู้คนมากขึ้น ขอขอบคุณอวยพรให้ฉันสุขสันต์วันเกิด จริงๆอ่านมันได้หรือไม่ หลังจากที่ได้อ่านมันไปนอนสวดมนต์ XXX

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกวันตื่นแปดครึ่งผมลืมตาสิ่งแรกคือเปิด microblogging แต่ละดูความคิดเห็น ฮ่าๆมีด่าผมแต่ก็มีหลายคนบอกว่าชอบฉันหรือด้วยการแสดงออกชอบแกล้ง ฮ่าๆอายเล็กน้อยแต่ก็ต้องยอมรับว่ามีคนชอบความรู้สึกที่ดีจริงๆ ฮ่าๆไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินชื่อเอ็ดเวิร์ดกระต่ายเซรามิคเรื่องราวฮ่าเอ็ดเวิร์ดเป็นเพียงเซรามิกสร้างกระต่ายเขาทุกวันให้เขาใส่นายน้อย艾比琳สั่งตัดเสื้อผ้าในไอโผงผางมากตุ๊กตาข้างในถึงความรักมากที่สุด ฮ่าๆแต่เขาหยิ่งมากบุคลิกเย็นชาเขายอมรับกับเกินตุ๊กตาเลยแต่รู้สึกว่าธรรมชาติของความรัก ฮ่าๆบางครั้งเขาอาจคิดว่าเจ้าของยึดติดเกินไปเขาเขาไม่เคยคิดรักใครเขาก็ไม่อยากจะคิด ฮ่าๆมีครั้งนึง艾比琳พาเขาเดินทางโดยเรือเอ็ดเวิร์ดถูกพลาดตกลงไปไม่สิ้นสุดของน้ำทะเล ฮ่าเขาหันหน้าไปทางพื้นมืดจากเริ่มรู้สึก艾比琳จะหมดหวังที่จะช่วยเขาฮ่าๆไปต่อมานานแสนนานไม่มีเสียงผิดหวังอ้างว้าง ฮ่าๆนี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัว ฮ่าๆต่อมาเขาถูกชาวประมงดึงกลับบ้านฮ่าฮ่ายังตกอยู่ในกองขยะตามสุนัขนอนบนรถไฟกระดาษฮ่าๆถูกผู้หญิงรับฮ่าเป็นหุ่นไล่กาถูกอีกาจิกกัดฮ่าๆโดนเด็กขโมยให้กับน้องสาวน้องสาวฮ่าคิดว่าได้รับความสุขฮ่าๆแต่ดูเธอตายเพราะโรคหอบหืด ฮ่าๆจนในที่สุดเอ็ดเวิร์ดถูกแตกฮ่าๆก่อนที่เขาจะค่อยๆเรียนรู้อะไรคือความรัก ฮ่าๆเริ่มรู้สึกรักรู้สึกเจ็บเมื่อรู้สึกเจ็บปวด ฮ่าๆแต่ถูกทำร้ายก่อนจะยิ่งทะนุถนอมความรัก ฮ่าๆอายุ 4 ขวบผมอาศัยอยู่ในเซี่ยงไฮ้บ้านญาติบ้านญาติมากหรูมากแต่แม่กับพ่อก็ไม่ได้อยู่ข้างฉัน ฮ่าๆอายุ 6 ขวบพ่อกับแม่พาผมไปฮาร์บินเราทำธุรกิจอยู่ 2 ห้องนอนใกล้โรงเรียนในพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันครั้งหนึ่งพ่อตกบ้านหีบแก้วเมื่อผมกลับมาจากโรงเรียนเห็นแม่นั่งยองๆบนพื้นเล็กน้อยทำความสะอาดพื้นแก้วผมกลัวจะกอดแม่ร้องไห้ไม่พูดอะไรสักคำ ฮ่าๆอายุ 7 ขวบพ่อแม่หย่ากันแต่ไม่ได้บอก วันหนึ่งฉันยังเรียนพ่อก็แบกกระเป๋าไปโรงเรียนทำให้ฉันหยิบออกมาให้ฉันอยู่เป็นครูสอนเต้นที่บ้าน ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอแม่ ครูสอนเต้นอยู่บ้านเมื่อครั้งลูกชายผมกับเธอทะเลาะกันขณะที่เธอตบหน้าฉันบอกว่าฉันเป็นเด็กที่ไม่มีใครสอน ฮ่าๆแปดปีเมื่อผมกลับไปที่ Wenzhou และอาศัยอยู่บ้านยายแม่มาทุกๆครึ่งปี ฉันเป็นหนังสือนับถอยหลังแขวนบนผนังทุก 140 วันฉันก็เกือบจะได้เจอแม่ ฮ่าๆอายุ 9 ขวบแม่ให้มารับฉันไปเรียนที่กวางโจว กว่างโจวบ้านสวยแม่อาศัยอยู่ชั้นสองฉันอยู่ที่ชั้นสามแต่ฉันมักจะเที่ยงคืนวิ่งไปชั้นสองดูแม่ยังอยู่ในใจเสมอไม่ค่อยกลัวแม่จะหายไปทันที ฮ่าๆสิบขวบผมถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำเมื่อสองสัปดาห์ก่อนกลับบ้าน ทุกครั้งที่ผ่านวันหยุดสุดสัปดาห์แม่ส่งฉันกลับถึงโรงเรียนผมจะคว้าสิ่งที่อยู่ในรถและไม่ยอมลงจากรถ