ทุกคนทำผิดพลาดและแม้ว่าจะเป็นขนาดเล็กมากข้อผิดพลาดเป็นข้อผิดพลาด ฉันยังทำผิดและตราตรึงในหัวใจฉันจำได้ว่าปีที่สี่วันหยุดของแม่และน้องสาวไปซื้อเสื้อผ้าบนถนนและทิ้งผมไว้คนเดียวทำที่บ้านแม่เดินมาบอกว่า " ที่บ้านและเขียนงานเสร็จสามารถไปเล่น . . . . . . . ผมได้ยินก็พยักหน้าแล้วเริ่มเขียนการบ้านที่เขียนหลังจาก 1 ชั่วโมงไม่กระสับกระส่ายเล็กน้อยและฉันคิดว่ามันกำลังจะจบและได้ออกไปเล่นข้างนอกสักพักที่เขียนก็ไม่มีอะไร ฉันมีความคิดที่แข็งแกร่งมากขึ้นหลังจากที่เขาเดินออกไป แต่ผมเล่นเกมมากขึ้นก็ทำงานจนลืมเวลาและเมื่อฉันกลับไปได้สามโมงแล้วผมรีบเอาปากกามาเขียนคำ แต่เมื่อแม่กลับมาหาผมยังทำการบ้านไม่เสร็จก็จะวิพากษ์วิจารณ์ฉันแม่ของฉันถามฉันว่าฉันไปทำอะไรมา . . . ผมพูดได้ประโยคเดียว " ผมเพิ่งไปเล่นแล้วลืมเขียน . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ฟังเพลงแม่ทันทีและก็ได้เปลี่ยนสีและมีให้ฉันด่าฉันอายที่แม่ต้องการก้มหัวรู้สึกผิดหลังจากนั้นผมทุกสัปดาห์เป็นเสร็จงานแล้วไปเล่นเพราะผมรู้ว่าถ้าผมงานไม่เสร็จจะเล่น , จะได้รับการวิจารณ์ที่รุนแรงของแม่บทความนี้ประกอบด้วยที่หนึ่งห้องสมุดเครือข่าย ( www.wenku1.com ) เริ่มพิมพ์โปรดเก็บ URL แหล่งที่มาและ ! ! ! ! ! ! !
การแปล กรุณารอสักครู่..
