已近酉时，澹台夜冽和桑暖都没有出来，夙素和墨渊在外面又等了一会，只等到

已近酉时，澹台夜冽和桑暖都没有出来，夙素和墨渊在外面又等了一会，只等到茯苓出来传话，说澹台夜冽的情况比较危急，留在曙山别院治疗比较好。同时，青枫还把桑暖也留下来了。

想到顾云早上说的话，夙素和墨渊并没再多耽搁，便驾马往回赶。

两人回到将军府的时候，已过戌时，草草用了晚膳，两人一起来到书房。

书房里还透着光，但是门却是关着的。两人走到门前，对看一眼，夙素一脸悲壮，墨渊心里也有几分忐忑，但仍是轻柔地摸摸她的头，安抚着她不安的情绪。

夙素深吸了一口气，轻轻叩响了书房的门，“叩叩叩。”

“进来吧。”

是娘的声音，夙素松开握着墨渊的手，轻轻推开房门。与夙素料想的不差，爹也在屋内，他正坐在案桌前，冷着一张脸，一副强压着怒火不发作的模样。娘坐在书桌旁的椅子上，脸色也不太好。

夙素只看了一眼，就知道爹和娘之前肯定发生了争执。不敢造次，夙素小声说道：“爹，娘。”

墨渊也感觉到气氛不太对，也低声行礼道：“夙将军，夙夫人。”

顾云指着对面的两张椅子，说道：“坐吧。”

顾云素来便是雷厉风行的人，两人刚坐定，便开门见山地问道：“今天找你们来是为了八卦盘。墨渊，我听说，你们墨家也有一块八卦盘？”

听到顾云的问话，墨渊心中的压抑与紧张缓解了一些，刚才看夙将军的脸色，他还以为夙夫人把那晚的事说给夙将军听了。他心中认定了夙素，也知道夙素心里有他，但夙家与墨家到底是不同的，他不在乎族长和母亲是否接受他与夙素在一起，但他却希望，夙将军和夙夫人能接受他和夙素的感情。

好在目前看来，夙夫人对他似乎并不厌恶。

去了心事，墨渊整个人都轻松了一些，心里感激也敬重顾云，回答她的问题时，也就越发恭敬和详尽了，“墨家原本守护的一直都是灵石，但是灵石百年前丢失了。我在唤狼岛寻找灵石的时候遇到了夙素，当时，我就在她身上感觉到了灵石的气息。”

“我？”夙素一怔，她身上有灵石的气息？以前怎么没听墨渊说过？

夙凌的脸倏地一黑，顾云若有所思地看了一眼夙素，随即对着墨渊说道：“继续说。”

“后来我和夙素一起找到了灵石，夙素的血沾染上灵石之后，灵石就碎裂开了，里面就是紫金八卦盘。”

又是血，顾云记得当年也是她的血滴到了黄金八卦盘上，之后她和卓晴便来到了这个地方。顾云拿起案桌上，刻有黄金八卦盘纹路的纸镇轻轻摩挲，良久才低声说道：“你能画出紫金八卦盘的图像啊？我想看看。”

“我出来的时候族长将它交给了我，希望能和夙家的八卦盘比对比对。”墨渊伸手进衣襟，正想拿出紫金八卦盘，便听到一声低呵声响起：“你还带来了？！”

一直沉默，黑着脸坐在一旁的夙凌大惊失色，猛地站起身，一把将夙素从墨渊身边拉了过来，同时还将顾云挡在身后，就好似墨渊身上有着什么极度危险的东西，会伤害到夙素和顾云一般。

墨渊手一顿，没再继续拿出八卦盘，他觉察出夙将军对八卦盘很仇视，难道这块八卦盘对夙素来说，真的很危险？

“爹？”夙素有些懵，这已经是爹第二次这样激动的把自己从墨渊身边拉来了，原因似乎都是因为……八卦盘？但是为什么？

顾云也很无奈，站起身轻拍了夙凌的肩膀，说道：“凌，别这么紧张。若是有事，我和夙素早就有事了，也不会等到现在。”

“娘，到底什么回事，你们在担心什么？”夙素回想起小时候的事情，那时候爹爹也是这般紧张的把她拉回房，然后大发雷霆，只是当时引发爹爹失控的是夙家的那面八卦盘。

顾云摇摇头，一时间也不知道应该如何解释，只是伸手与夙凌十指紧扣。这个手握三十万兵马，睥睨天下的男人，此刻的手却抖得厉害，顾云握紧了他的手，转头对身后的墨渊说道：“把八卦盘拿出来吧。”

墨渊看向夙凌，本以为他会对自己怒目相向，却见他双眸沉冷，似幽深的海底汪洋，酝酿着无限的风暴，又因为那双始终与他交握的手而隐忍不发。

墨渊迟疑了，这块八卦盘真的会伤了夙素？

顾云看着墨渊久久不动，心下了然，叹道：“放心，没事的，拿出来吧。”

墨渊这才从怀里缓缓拿出那块紫金八卦盘。

顾云一手牵着夙凌并未放开，一手接过墨渊手里的紫金八卦盘。

八卦盘入手寒凉，颜色艳丽，绚丽的紫色在烛光下更显魅惑。顾云细看上面的纹路，细腻而熟悉，只不过因为夙凌的关系，她自己也近二十年没有见过黄金八卦盘了。现在咋看之下，只能说一声，真的很像，除了颜色外几乎一样。

身边的人浑身紧绷，即使他始终一言不发，顾云又怎么会不懂这个并不细心，却用心呵护了她二十多年的人在想什么呢，顾云将八卦盘还给墨渊，问道：“你带八卦盘来，必定是有原因的吧。”

墨渊接过八卦盘，下一刻便将它放入怀里，再也没有拿出来。

“灵石丢失百年，这次寻回本是要放回墨家禁地之中，开启墨家禁地的秘密，可是……”想起禁地里经历的一切，墨渊忽然不知道如何当着夙素爹娘的面说下去，毕竟是他没保护好夙素，让她在里面受了伤。

夙素暗暗翻了个白眼，以前怎么没觉得墨渊这般小心翼翼。他在唤狼岛和墨家的时候，从来都是冷漠又疏离，虽寡言少语却是想说什么说什么，怎么到了这里便谨慎起来。

夙素接着他的话，说道：“我们进入墨家那个禁地之后，禁地居然启动了机关，那机关做得十分宏达，也很精巧。等我们找到神殿，将八卦盘放回原来灵石存放之地的时候，机关虽然解了，但奇怪的事也发生了，那个存放灵石的圆盘忽然从一个凹槽变成了三个！”

顾云和夙凌几乎同时说道：“三个？”

夙素肯定地点头，“嗯，三个！我亲眼看到的。”

顾云眸中划过一抹兴味，似乎很感兴趣，“这么说，应该还有一块八卦盘？”

夙素连连点头，也有些兴奋，“对，可惜墨家一点头绪都没有，娘，你知道吗？”

顾云摇头，看了夙凌一眼，笑道：“关于八卦盘的事，族长应该比我们都要知道得多。”

看到顾云这副摸样，夙凌立刻有了不好的预感。

“今天，你姨母怎么说？”

夙素把今日茯苓转述青枫的话说了出来，“姨母说，他们两个人的毒，可以医治，不过需要些时日。”

“那等过了年，墨渊的毒也解清之后，我和你们一起回一趟祖宅，见见族长。”

果然！夙凌终于忍无可忍，咬咬切齿阴测测地说道：“你们两个谁都不、许、去！”

夙素抖了抖，顾云却不以为意，对着两人挥挥手，说道：“先出去吧。”

“是。”夙素如蒙大赦，像墨渊使了个眼色，便飞快地往外走，墨渊不明所以但也迅速跟上。

出了门夙素立刻将书房的门关上，拉起墨渊就跑，连轻功都想用上了。

看她像火烧屁股似地一路狂奔，墨渊忍不住问道：“怎么了？”

“快走快走！爹娘要吵架，说不定还会动手。”夙素嘴里会这话，脚下一刻不停。

动……动手？墨渊有一瞬间的失神，不会吧，夙将军看上去对妻儿都是极好的，应该不至于不顺心就对夫人动手吧？

夙素回头，正好看到墨渊愣住的模样，哈哈笑了起来，“没事的，我们做好准备回夙家就行了，娘总会赢的。叫你走是不想你被娘亲的怒火殃及，娘亲要是发起脾气来，比爹恐怖多了。”这是她这么多年的经验之谈！跑到这里应该安全了吧？刚才没注意看冰炼和赤血那两把剑在不在书房，如果在的话，可能还要跑远一点……

夙素以为会大打出手的两人，此刻只是安静地看着彼此，顾云轻叹了口气，无奈地说道：“都过去这么多年了，你到底还在担心什么？”

夙凌似没听到她的话般，固执地回道：“过了年，我带墨渊去夙家，有什么消息，回来之后会告诉你的。无论如何，你和夙素都不许靠近夙家那面黄金八卦盘。”

顾云沉默了片刻，清冷地声音缓缓说道：“这似乎是你我都绕不过去的坎了，其实我一直都很想知道，我为什么会来到这里，黄金八卦盘到底蕴藏什么力量？之前我以为八卦盘只有一面，但现在竟然还出现了紫金八卦盘，而且还是夙素让它从灵石中显现出来的，那紫金八卦盘里又蕴含什么力量？它和夙素有什么关联？夙凌，八卦盘是你的心结，也是我的心结。这次，我想解开这个结。”

逃避从来都不是顾云的性格，寻找真相是她的经历和性格带给她的执念。这些年来，她一直没有再追查黄金八卦盘的事，一是不想夙凌担心；二是确实没有什么头绪，如今好不容易有了些线索，她不想放过。

顾云用力地握紧了夙凌的手，两人都是常年握剑的人，手上都有茧，用力相握的时候，硌着都会疼。但是顾云还是这样用尽全力地握着那只大手，算不上温柔的声音被她压得很低，“上一次你可以留下我，这次就算有什么意外，你也一定可以护着我和夙素。凌，我们一起去，一起面对它，有些事躲是躲不过去的。”

好半天，夙凌恨恨地吐出两个字，“不、行！”

一起生活了二十多年，善于察言观色，分析揣摩的顾云对夙凌的了解早已超出了他自己，心中知道他已被自己说服，只是不甘心就此妥协而已。

顾云甩开夙凌的手，满不在乎地回道：“好，你不去，我就和夙素自己去。”

夙凌这次不抓她的手了，直接将人环在怀里，恶狠狠地哼道：“你敢！”

顾云眸光一闪，轻笑道：“要不要试试？”

“……”

－－－－－－题外话－－－－－－

为什么你们会觉得，他们一搂搂抱抱亲亲我我，就会有人来打扰呢？！我是亲妈好不！

另外，我今晚有重要的事情宣布，接下来的剧情大概还有过个年然后刷一下夙家老宅的副本就大结局了，你们渴望的错嫁良缘中的人物，我准备另外写一两篇番外满足你们，不放在夙素这本书的正文里。所以，我要去酝酿大结局了，你们总说我不是更9点就是更12点，最后那章大结局，我一定更很多很多，吓死你们！大结局更新时间大约在23号。到时候来刷吧~

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใกล้ youshi ด่านเร็ว ๆ นี้เป็นเวลากลางคืน และร้องไม่อบอุ่น นายกและ moyuan รอข้างนอกในขณะที่ Poria โคสข้อความ ต้นกล่าวว่า ด่านคืนเป็นเร็ว ๆ นี้จะสำคัญมาก ดีกว่าโรงพยาบาลซานชู ในขณะเดียวกัน ชิงเฟิงซางนวลยังอยู่ค่า กูกล่าวว่า ในช่วงเช้า ช่วงนายก และ moyuan และความล่า ช้าไม่มาก กลับมาขี่ม้า เมื่อเขาทั้งสองไปของ Office, courtiers ทั้งหมดได้รับเชิญ และรีบเอาอาหารเย็น คนสองคนมาเรียน ศึกษาพบว่า แสง ได้ปิดประตู พวกเขาเดินขึ้นไปประตูเพื่อจับเหลือบ ได้หน้าหนึ่งบุด moyuan ยังค่อนข้างรบกวน แต่ยังนิ่มสัมผัสหัวของเธอ สงบอารมณ์ของเธอไม่สบายใจ Su Su เอาลมหายใจเบา ๆ เคาะประตูศึกษา "เคาะเคาะเคาะ ” "มาในใน ” เสียงของแม่ ต้นนายกปล่อยค้าง moyuan มือ เปิดประตูเบา ๆ ต้นข้าวต้องไม่ร้าย พ่อบ้าน ก่อนเขาถูกวางบนตาราง เย็น ด้วยใบหน้า คู่เมื่อความโกรธของเขา ไม่โจมตีไม่เหมือนกัน แม่นั่งอยู่ในโต๊ะเก้าอี้ หน้าของเขาไม่ดี Su Su เอาลักษณะหนึ่ง และรู้ว่าพ่อ และแม่มีอาร์กิวเมนต์ก่อนแน่ ไม่เดิน เกมส์ Su Su: "ของพ่อแม่ ” บรรยากาศ Moyuan ที่ไม่เหมาะสม มีความรู้สึกยัง saluted ในเสียงต่ำ: "ทั่วไปก่อน ได้นาง ” กูชี้สองกล่าว ว่า "นั่งลง และเก้าอี้ตรงข้าม ” Guyunsulai จะคึกคัก และบุคคลเด็ด คนที่สองมีเพียงนั่งลงไปมาตรงถาม "วันนี้คุณมายังนินทา Moyuan ฉันได้ยินคุณหมอได้ชิ้นส่วนของนินทา ” 听到顾云的问话，墨渊心中的压抑与紧张缓解了一些，刚才看夙将军的脸色，他还以为夙夫人把那晚的事说给夙将军听了。他心中认定了夙素，也知道夙素心里有他，但夙家与墨家到底是不同的，他不在乎族长和母亲是否接受他与夙素在一起，但他却希望，夙将军和夙夫人能接受他和夙素的感情。 好在目前看来，夙夫人对他似乎并不厌恶。 去了心事，墨渊整个人都轻松了一些，心里感激也敬重顾云，回答她的问题时，也就越发恭敬和详尽了，“墨家原本守护的一直都是灵石，但是灵石百年前丢失了。我在唤狼岛寻找灵石的时候遇到了夙素，当时，我就在她身上感觉到了灵石的气息。” “我？”夙素一怔，她身上有灵石的气息？以前怎么没听墨渊说过？ 夙凌的脸倏地一黑，顾云若有所思地看了一眼夙素，随即对着墨渊说道：“继续说。” “后来我和夙素一起找到了灵石，夙素的血沾染上灵石之后，灵石就碎裂开了，里面就是紫金八卦盘。” 又是血，顾云记得当年也是她的血滴到了黄金八卦盘上，之后她和卓晴便来到了这个地方。顾云拿起案桌上，刻有黄金八卦盘纹路的纸镇轻轻摩挲，良久才低声说道：“你能画出紫金八卦盘的图像啊？我想看看。” "ฉันมาหาพระที่แสดงให้เห็นว่าฉัน หวังว่าจะได้รับนินทามากกว่ากว่าเปรียบเทียบ " Moyuan ถึงเป็นกระโปรง พยายามที่จะมากับสีม่วงและนินทา จะได้ยินเสียงต่ำ: " คุณมา ” มีหน้าสีดำ เงียบนั่งข้าง Su ลิงกลัว ทันใดนั้นลุกขึ้นยืน รงควัตถุจากด้าน moyuan จะรับดึงมากกว่า ในขณะที่กูทำร้ายข้างหลัง เช่น moyuan แล้วสิ่งที่อันตรายมาก Su และกูก่อน อาหาร Moyuan ไม่ได้ต่อมากับซุบซิบ เขาคิดเกลียดซุบซิบทั่วไปต้นจะนินทานี้ได้เมล็ด อันตรายจริง ๆ "พ่อ "เมง Su Su นี้ถูกพ่อครั้งที่สองตื่นเต้นมากด้าน moyuan มาจาก เหตุผลน่าจะ เป็นที่...... นินทาหรือไม่ แต่ทำไม กูยังกำพร้ามาก ยืนขึ้น และ patted ไหล่ของหลิง Su และกล่าวว่า: "bullying ไม่ได้ประสาทดังนั้น ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันและต้นข้าวจะได้ทำบางสิ่งบางอย่าง หรือจน ถึงขณะนี้ ” "หม่อม จะเกิดอะไรขึ้น คุณเป็นห่วงเกี่ยวกับอะไร "Su Su กลับไปวัยเด็ก เมื่อพ่อมีความกระตือรือร้นเพื่อจะดึงเธอกลับห้อง แล้วความโกรธ แต่ ที่สาเหตุที่เวลาพ่อไม่อยู่ในช่วงต้นของการนินทา กูจับ และไม่ทราบวิธีการอธิบาย การเข้าถึงเพียงและ Su ลิงสิบนิ้ว ทหาร 300000 ในมือ โลกมนุษย์ มือสั่น กูจับมือ แบบฟอร์มเปิดหลังหมึกหยวนกล่าวว่า: "ไม่นินทา ” 墨渊看向夙凌，本以为他会对自己怒目相向，却见他双眸沉冷，似幽深的海底汪洋，酝酿着无限的风暴，又因为那双始终与他交握的手而隐忍不发。 墨渊迟疑了，这块八卦盘真的会伤了夙素？ 顾云看着墨渊久久不动，心下了然，叹道：“放心，没事的，拿出来吧。” 墨渊这才从怀里缓缓拿出那块紫金八卦盘。 顾云一手牵着夙凌并未放开，一手接过墨渊手里的紫金八卦盘。 八卦盘入手寒凉，颜色艳丽，绚丽的紫色在烛光下更显魅惑。顾云细看上面的纹路，细腻而熟悉，只不过因为夙凌的关系，她自己也近二十年没有见过黄金八卦盘了。现在咋看之下，只能说一声，真的很像，除了颜色外几乎一样。 身边的人浑身紧绷，即使他始终一言不发，顾云又怎么会不懂这个并不细心，却用心呵护了她二十多年的人在想什么呢，顾云将八卦盘还给墨渊，问道：“你带八卦盘来，必定是有原因的吧。” 墨渊接过八卦盘，下一刻便将它放入怀里，再也没有拿出来。 “灵石丢失百年，这次寻回本是要放回墨家禁地之中，开启墨家禁地的秘密，可是……”想起禁地里经历的一切，墨渊忽然不知道如何当着夙素爹娘的面说下去，毕竟是他没保护好夙素，让她在里面受了伤。 夙素暗暗翻了个白眼，以前怎么没觉得墨渊这般小心翼翼。他在唤狼岛和墨家的时候，从来都是冷漠又疏离，虽寡言少语却是想说什么说什么，怎么到了这里便谨慎起来。 夙素接着他的话，说道：“我们进入墨家那个禁地之后，禁地居然启动了机关，那机关做得十分宏达，也很精巧。等我们找到神殿，将八卦盘放回原来灵石存放之地的时候，机关虽然解了，但奇怪的事也发生了，那个存放灵石的圆盘忽然从一个凹槽变成了三个！” 顾云和夙凌几乎同时说道：“三个？” 夙素肯定地点头，“嗯，三个！我亲眼看到的。” 顾云眸中划过一抹兴味，似乎很感兴趣，“这么说，应该还有一块八卦盘？” 夙素连连点头，也有些兴奋，“对，可惜墨家一点头绪都没有，娘，你知道吗？” 顾云摇头，看了夙凌一眼，笑道：“关于八卦盘的事，族长应该比我们都要知道得多。” 看到顾云这副摸样，夙凌立刻有了不好的预感。 “今天，你姨母怎么说？” 夙素把今日茯苓转述青枫的话说了出来，“姨母说，他们两个人的毒，可以医治，不过需要些时日。” “那等过了年，墨渊的毒也解清之后，我和你们一起回一趟祖宅，见见族长。” 果然！夙凌终于忍无可忍，咬咬切齿阴测测地说道：“你们两个谁都不、许、去！”
夙素抖了抖，顾云却不以为意，对着两人挥挥手，说道：“先出去吧。”

“是。”夙素如蒙大赦，像墨渊使了个眼色，便飞快地往外走，墨渊不明所以但也迅速跟上。

出了门夙素立刻将书房的门关上，拉起墨渊就跑，连轻功都想用上了。

看她像火烧屁股似地一路狂奔，墨渊忍不住问道：“怎么了？”

“快走快走！爹娘要吵架，说不定还会动手。”夙素嘴里会这话，脚下一刻不停。

动……动手？墨渊有一瞬间的失神，不会吧，夙将军看上去对妻儿都是极好的，应该不至于不顺心就对夫人动手吧？

夙素回头，正好看到墨渊愣住的模样，哈哈笑了起来，“没事的，我们做好准备回夙家就行了，娘总会赢的。叫你走是不想你被娘亲的怒火殃及，娘亲要是发起脾气来，比爹恐怖多了。”这是她这么多年的经验之谈！跑到这里应该安全了吧？刚才没注意看冰炼和赤血那两把剑在不在书房，如果在的话，可能还要跑远一点……

夙素以为会大打出手的两人，此刻只是安静地看着彼此，顾云轻叹了口气，无奈地说道：“都过去这么多年了，你到底还在担心什么？”

夙凌似没听到她的话般，固执地回道：“过了年，我带墨渊去夙家，有什么消息，回来之后会告诉你的。无论如何，你和夙素都不许靠近夙家那面黄金八卦盘。”

顾云沉默了片刻，清冷地声音缓缓说道：“这似乎是你我都绕不过去的坎了，其实我一直都很想知道，我为什么会来到这里，黄金八卦盘到底蕴藏什么力量？之前我以为八卦盘只有一面，但现在竟然还出现了紫金八卦盘，而且还是夙素让它从灵石中显现出来的，那紫金八卦盘里又蕴含什么力量？它和夙素有什么关联？夙凌，八卦盘是你的心结，也是我的心结。这次，我想解开这个结。”

逃避从来都不是顾云的性格，寻找真相是她的经历和性格带给她的执念。这些年来，她一直没有再追查黄金八卦盘的事，一是不想夙凌担心；二是确实没有什么头绪，如今好不容易有了些线索，她不想放过。

顾云用力地握紧了夙凌的手，两人都是常年握剑的人，手上都有茧，用力相握的时候，硌着都会疼。但是顾云还是这样用尽全力地握着那只大手，算不上温柔的声音被她压得很低，“上一次你可以留下我，这次就算有什么意外，你也一定可以护着我和夙素。凌，我们一起去，一起面对它，有些事躲是躲不过去的。”

好半天，夙凌恨恨地吐出两个字，“不、行！”

一起生活了二十多年，善于察言观色，分析揣摩的顾云对夙凌的了解早已超出了他自己，心中知道他已被自己说服，只是不甘心就此妥协而已。

顾云甩开夙凌的手，满不在乎地回道：“好，你不去，我就和夙素自己去。”

夙凌这次不抓她的手了，直接将人环在怀里，恶狠狠地哼道：“你敢！”

顾云眸光一闪，轻笑道：“要不要试试？”

“……”

－－－－－－题外话－－－－－－

为什么你们会觉得，他们一搂搂抱抱亲亲我我，就会有人来打扰呢？！我是亲妈好不！

另外，我今晚有重要的事情宣布，接下来的剧情大概还有过个年然后刷一下夙家老宅的副本就大结局了，你们渴望的错嫁良缘中的人物，我准备另外写一两篇番外满足你们，不放在夙素这本书的正文里。所以，我要去酝酿大结局了，你们总说我不是更9点就是更12点，最后那章大结局，我一定更很多很多，吓死你们！大结局更新时间大约在23号。到时候来刷吧~

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบชิ, Tantai คืน Lie Sang อบอุ่นและไม่ออกมาซูซูและหมึกลึกและรออยู่ด้านนอกในขณะที่เพียงแค่รอจนกว่า Poria จากผู้ส่งสารบอกว่าสถานการณ์ที่สำคัญมากขึ้นกลิ่นหอม Tantai ของคืนที่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาล Akebonoyama ดีกว่า ในขณะเดียวกันยัง Seifu Sang ยังอยู่ที่อบอุ่น คิดว่ากูยุนกล่าวว่าตอนเช้าซูซูหยวนไม่มีความล่าช้ามากขึ้นและหมึกแล้วรถม้ากลับมาในเวลา เมื่อทั้งสองกลับไปที่รัฐบาลโดยทั่วไปผ่าน Xushi เร่งรีบกับอาหารค่ำและร่วมกันพวกเขามาเพื่อการศึกษา การศึกษาของเขายังแสดงให้เห็นแสง แต่ประตูปิด พวกเขาเดินไปที่ประตูจะเห็นหนึ่งซูซูมองที่น่าเศร้าหมึกลึกลงไปในหัวใจยังเป็นบิตไม่สบายใจ แต่ยังคงสัมผัสเบา ๆ หัวของเธอเพื่อเอาใจเธอไม่สบายใจ ซูซูเอาหายใจลึก ๆ เบา ๆ เคาะประตูของการศึกษา "Koukou เคาะ." "มาใน." เป็นเสียงของแม่ซูซูหยวนคลายหมึกจับมือและค่อยๆเปิดประตู และซูซูคาดหวังไม่ได้เลวร้ายพ่อยังบ้านเขากำลังนั่งอยู่ในกรณีของตารางเย็นที่มีใบหน้าเป็นความโกรธกดโจมตีที่แข็งแกร่งไม่ได้มีลักษณะเหมือน แม่นั่งอยู่บนเก้าอี้โต๊ะทำงานใบหน้าของเขาไม่ดีมาก ซูซูเหลือบมองมาที่เราทราบว่ามีการโต้แย้งก่อนที่พ่อและแม่ที่ ไม่ผื่นซูซูกระซิบ :. "พ่อแม่" หมึกบรรยากาศลึกรู้สึกค่อนข้างขวายังกระซิบแสดงความยินดีและกล่าวว่า :. "นายพลซูซูหญิง" Gu เมฆชี้ในสองเก้าอี้ กล่าวว่า ". นั่งลง" Yun Gu แข็งแรงอยู่เสมอและคนเด็ดเดี่ยวพวกเขาเพียงแค่นั่งลงแล้วตรงไปยังจุดและถาม :. "พบกับคุณในวันนี้เพื่อนินทาแผ่นหมึกลึกผมได้ยินมาว่าคุณมีชิ้นส่วนของ Mohists ซุบซิบ จาน? "ได้ยินคำถามเมฆGu, ปราบปรามหมึกลึกและความตึงเครียดที่จะบรรเทาจิตใจของบางอย่างเพียงเพื่อดูนายพลซูเผชิญเขาคิดว่านางซูกล่าวว่าสิ่งที่ในคืนนั้นฟังนายพลซู ซูซูระบุความคิดของเขารู้ว่าซูซูมีหัวใจของเขา แต่ในที่สุดครอบครัวซูและ Mohists จะแตกต่างกันที่เขาไม่ได้ดูแลหรือไม่ที่จะยอมรับหัวหน้าและแม่ของเขาร่วมกับซูซู แต่เขาหวังว่านายพลและภรรยาของเขาพลังงานซูซู ที่จะยอมรับความรู้สึกของเขาและซูสำคัญ โชคดีที่มันดูเหมือนว่าซูผู้หญิงดูเหมือนจะไม่ชอบเขา ไปใจหมึกลึกบางคนที่จะผ่อนคลายหัวใจขอบคุณยังเคารพ GU ยันต์ตอบคำถามของเธอมันมากขึ้นเคารพและทั่วถึง "Mohist ที่ได้รับเสมอผู้ปกครองของ Lingshi แต่เริ่มเป็นร้อยปีที่ผ่านมา หายไป. ผมเรียกหมาป่าเริ่มเมื่อมันมาถึงเกาะที่จะหาซูซูเมื่อฉันเริ่มที่จะรู้สึกในลมหายใจของเธอ. "" ฉัน? "ซูซูยี่เจิ้งเหอที่มีลมหายใจของเธอเริ่ม? ก่อนหน้านี้เคยได้ยินว่าลึกหมึกพูด? ใบหน้าของซูหลิงหลุดเมฆสีดำ Gu ซูซูมองละห้อยแล้วที่จะอาศัยอยู่ลึกเขากล่าวว่า "ต่อไปที่จะบอกว่า." "จากนั้นผมเริ่มที่จะหาร่วมกันซูซูซูซูเลือดที่ปนเปื้อนในLingshi หลังจากนั้นก็เริ่มต้นด้วยการแยกออกจากกันและมีการนินทาแผ่น Zijin. "เป็นเลือดGu Yun จำไว้คือหยดสุดท้ายของเธอเลือดไปนินทาแผ่นทองหลังจากที่เธอและ Zhuo ส่วนใหญ่พวกเขามาถึงสถานที่แห่งนี้ Yun Gu กรณีที่หยิบขึ้นมาบนโต๊ะสลักแผ่นทับเส้นนินทาทองเบา ๆ กอดรัด, นานก่อนที่จะกระซิบ: ". คุณสามารถวาดภาพแผ่นดิสก์อานินทา Zijin ฉันต้องการจะดู" "ผมออกมาจากพระสังฆราชฉันจะให้มันกับผมและหวังว่าสำหรับแผ่นนินทาครอบครัวซูกว่าเปรียบเทียบ "หมึกเข้าถึงลึกเข้าไปในกระโปรงพยายามที่จะเกิดขึ้นกับการนินทาแผ่น Zijin พวกเขาได้ยินเสียงดังโอ้ต่ำ:" คุณได้นำ? "ได้รับเงียบหน้าดำนั่งอยู่ข้างซูหลิงตกใจก็ลุกขึ้นยืนอย่างใดอย่างหนึ่งจะเป็นซูซูจากหมึกด้านลึกดึงไปยังระบบคลาวด์จะเข้าร่วมอยู่ข้างหลังเขาก็เหมือนหมึกร่างกายลึกสิ่งที่มีสิ่งที่อันตรายมากและทำร้าย Gu ซูซูเมฆทั่วไป อาหารหมึกมือหยวนไม่ได้ดำเนินการต่อไปจะเกิดขึ้นกับแผ่นนินทาเขารู้สึกจานนายพลซูนินทาเป็นมิตรมากนินทาเป็นอาหารจานนี้สำหรับซูซูเป็นอันตรายจริงๆ? "พ่อ?" ซูซูบางไม่รู้นี้เป็นพ่อตื่นเต้นเช่นสองตัวเองจากหมึกลึกดึงไปด้านข้างเหตุผลน่าจะเป็นเพราะ ...... ดิสก์นินทา? แต่ทำไม? Yun Gu ยังทำอะไรไม่ถูกมากซูหลิงยืนตบไหล่และกล่าวว่า :. ". หลิงไม่ต้องกังวลว่าสิ่งที่เกิดขึ้นฉันและซูซูบางสิ่งบางอย่างแล้วก็จะไม่รอจนถึงขณะนี้." "แม่สิ่งที่เกิดขึ้นในท้ายที่สุด, คุณกังวลเกี่ยวกับ? "ซูซูจำได้ว่าสิ่งที่ในวัยเด็กเมื่อพ่อแน่นเพื่อที่จะกลับไปที่ห้องของเธอแล้วโกรธ แต่มีสาเหตุมาจากพ่อหนีเป็นซูนินทาครอบครัวกับข้าวที่ Gu หยุนส่ายหัวเป็นเวลาไม่ทราบวิธีที่จะอธิบายเพียงเอื้อมมือออกและนิ้วมือของซูหลิงพัน ถือสามแสนทหารและม้าโลกหันมาชายคนหนึ่งในขณะนี้ แต่มือสั่นจึงไม่ดี, Gu เมฆ clenched มือของเขาที่อยู่เบื้องหลังหันหมึกลึกกล่าวว่า :. "จานซุบซิบออกมาจาก" หมึก ซูหลิงหยวนมองไปที่คิดว่าตัวเขาเองจะ Numuxiangxiang เขาประหลาดใจที่พบตาเย็นหนักเหมือนก้นทะเลลึก, เบียร์พายุไม่ จำกัด แต่ยังเพราะทั้งคู่อยู่เสมอและผมอดทนกับการจับมือมือของเขา หมึกลังเลลึกจานนี้เจ็บจริงๆนินทาซูซู? Gu เมฆหมึกหยวนมองเป็นเวลานานไม่ย้ายหัวใจเข้าใจและอุทานออกมา ".. ผ่อนคลายขวาทั้งหมดมา" นั่นหมึกหยวนจากอ้อมแขนช้าออกชิ้นส่วนของแผ่นนินทา Zijin Gu ยุนซูหลิงไม่ปล่อยให้ไปมือถืออยู่ในมือข้างหนึ่งและเอามือของหมึกม่วงเข้มแผ่นนินทา Gossip ดิสก์ที่จะเริ่มต้นเย็นสีสดใส, สีม่วงสดใสมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นโดยแสงเทียน เมฆ Gu ดูเหนือเส้นที่ละเอียดอ่อนและมีความคุ้นเคย แต่เป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างซูหลิงเธอก็ยังไม่เห็นเป็นเวลาเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาดิสก์นินทาทอง ตอนนี้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะสามารถพูดได้จริงๆเช่นนอกเหนือไปจากสีภายนอกเป็นเกือบเดียวกัน คนทั่วร่างกายเครียดแม้เขาจะเงียบเสมอ Yun Gu วิธีที่จะเข้าใจในเรื่องนี้ไม่ได้ใส่ใจ แต่การดูแลหัวใจสิ่งที่เธอยี่สิบปีของคนที่คิดเกี่ยวกับเมฆ Gu จะนินทาแผ่นหลัง หมึกลึกถาม :. "คุณมาพร้อมกับดิสก์นินทาต้องมีเหตุผลสำหรับมัน" หยวนเอานินทาจานเม็กซิกัน, ช่วงเวลาต่อไปพวกเขาใส่ลงในอ้อมแขนของเขาไม่เคยออก "Lingshi หายไปนานหลายศตวรรษนี้หายไปและนี้คือการใส่กลับเข้าไปใน Mohists ห้าม Mohists ต้องห้ามลับเปิด แต่ ...... " คิดว่าทุกสิ่งต้องห้ามในประสบการณ์ก็ไม่ทราบว่าลึกหมึกในด้านหน้าของพ่อและแม่ของซูซู ใบหน้าไปในหลังจากทั้งหมดที่เขาไม่ได้ปกป้องซูซูให้เธอที่อยู่ภายในได้รับบาดเจ็บ ซูซูแอบรีดตาของเขาก่อนที่จะว่าลึกหมึกไม่คิดอย่างนั้นอย่างระมัดระวัง เขาเรียกเกาะหมาป่าและ Mohists เวลาได้เสมอไม่แยแสและแปลก แต่เงียบขรึม แต่มันเป็นเรื่องที่จะบอกว่าสิ่งที่จะพูดว่าที่นี่จะต้องระมัดระวัง ซูซูตามเขากล่าวว่า "หลังจากที่เราใส่ Mohists ที่ต้องห้ามต้องห้ามจริงเริ่มอวัยวะ, HTC อวัยวะที่ได้ทำมากที่ละเอียดอ่อนและเพื่อให้เราหาวัดนินทาเริ่มที่จะเก็บแผ่นดิสก์กลับไปยังสถานที่เดิม เมื่อเจ้าหน้าที่แม้ว่าการแก้ปัญหา แต่สิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้นและเริ่มที่จะจัดเก็บดิสก์อย่างกระทันหันจากร่องเป็นสาม! "คลาวด์ซูหลิงGu และเกือบจะพร้อม ๆ กันกล่าวว่า :?" สาม "ซูซูพยักหน้าอย่างแน่นอน "อาสาม! ผมเคยเห็น." เมฆ Gu Mouzhong ทั่วสัมผัสที่น่าสนใจที่ดูเหมือนว่าสนใจมาก "ดังนั้นควรจะมีดิสก์นินทาหรือไม่" ซูซูพยักหน้ามากเกินไป "ใช่ แต่ Mohists ไม่ได้มีเงื่อนงำ, คุณแม่, คุณรู้ว่า" ความตื่นเต้นบางGU หยุนส่ายหัวมองที่หลิงซูหัวเราะ: "จานนินทาในสิ่งที่พระสังฆราชควรรู้มากขึ้นกว่าที่เราจะต้อง "คู่Gu ยุนดูโมหยางซูหลิงมีความรู้สึกที่ไม่ดีทันที "วันนี้ป้าวิธีที่คุณพูด?" ซูซู Qingfeng ที่ยกมาในวันนี้เป็นคำพูด Poria ออกมากล่าวว่า "ป้าที่สองของพวกเขาที่เป็นพิษสามารถรักษา แต่มันจะใช้เวลา." "นั่นและอื่นๆ ในช่วงหลายปีเม็กซิโก หลังจากที่แก้ปัญหาพิษชิงหยวนคุณและฉันร่วมกันเดินทางกลับบ้านของบรรพบุรุษเพื่อที่จะเห็นพระสังฆราช. "นั่นเอง! ซูหลิงได้กัดพอกัดฟันหยิน Cece กล่าวว่า "คุณสองคนที่ไม่ได้เสี่ยวไป!" ซูซูส่าย, Yun Gu ไม่ได้ใช้เวลากับหัวใจที่หันหน้าไปทางผู้ชายสองคนโบกมือและกล่าวว่า " ครั้งแรกที่ออกมาจากมัน. ""是. "ซูซูเป็นนิรโทษกรรมเช่นหมึกกระพริบลึกที่พวกเขาได้อย่างรวดเร็วออกไปแต่หมึกลึกที่ไม่รู้จักได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้ทัน ซูซูทันทีออกจากประตูของประตูการศึกษา, ดึงหมึกวิ่งลึกแม้หลบต้องการที่จะใช้จ่าย ดูตูดของเธออย่างรุนแรงเหมือนไฟที่ทำงานอยู่ทั้งหมดทางหมึกลึกไม่สามารถช่วย แต่ถาม: "วิธีได้หรือไม่"!. "รีบพ่อและแม่ที่จะทะเลาะบางทีแม้แต่ตัวคุณเอง" ปากซูซูจะพูดไม่ได้ช่วงเวลาที่เท้า หยุด ย้ายมือ ...... ? เม็กซิโกลึกช่วงเวลาของการขาดจะไม่ได้นายพลซูมองหาภรรยาและลูกที่ดีไม่ควรไม่ชอบมือของภรรยาของเขาใช่มั้ย? ซูซูกลับมาเพียงเพื่อดูลักษณะหมึกลึกตกใจหัวเราะด้วยกัน "ไม่เป็นไรเราก็พร้อมที่จะกลับบ้านในตอนเช้าในบรรทัดที่คุณแม่ของคุณจะชนะเสมอ. บอกให้คุณไปไม่ต้องการที่จะโกรธคุณ Niangqin ได้รับผลกระทบและถ้าอารมณ์ Niangqin, น่ากลัวมากกว่าพ่อ. "นี่คือกฎของหัวแม่มือของเธอเป็นเวลาหลายปีดังนั้น! ไปที่นี่ควรจะปลอดภัยใช่มั้ย? ก็ไม่ได้ให้ความสนใจที่จะเห็นการกลั่นน้ำแข็งและ Chixue ที่สองดาบในได้เรียนถ้าเป็นเช่นนั้นอาจจะต้องวิ่งไกล ...... ทั้งสองซูซูคิดว่ามันจะต่อสู้ในขณะนี้เพียงอย่างเงียบ ๆ ดูกัน Gu แสงหยุน ถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจเขากล่าวว่า "ในอดีตที่ผ่านมาหลายปีดังนั้นในที่สุดคุณยังคงวิตกกังวลเกี่ยวกับ?" ซูหลิงไม่ได้ดูเหมือนจะได้ยินคำพูดของเธอเหมือนหัวชนฝาตอบ: "หลังจากปีที่ฉันไปในตอนเช้าด้วยหมึกบ้านลึก .. ข้อความสิ่งที่จะบอกคุณในภายหลังกลับมาแล้วคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ปิดและซูซูซูนินทาครอบครัวที่ด้านแผ่นทอง "ขณะYun Gu เงียบเย็นช้าเสียงกล่าวว่า" มันน่าจะเป็นคุณและฉัน รอบ ๆ ที่ผ่านมาหอมในความเป็นจริงผมเคยสงสัยว่าทำไมผมมาที่นี่เสมอทองที่ซ่อนอยู่ในที่สุดสิ่งที่กองกำลังจานนินทาหรือไม่นินทาก่อนที่ผมจะคิดเพียงด้านใดด้านหนึ่งของแผ่นดิสก์ แต่ตอนนี้ก็ยังมีปรากฏอยู่ในการนินทาแผ่น Zijin และ ซูซูจะเห็นได้ชัดจาก Lingshi ซุบซิบถาด Zijin ว่านอกจากนี้ยังมีสิ่งที่กองกำลังมันเป็นสิ่งที่เรียกว่าการเชื่อมโยงและซู? ซูหลิงซุบซิบไดรฟ์คือปมของคุณและยังใจของฉัน. โดย ฉันต้องการที่จะแก้ปม. "เมฆGu ไม่เคยหนีตัวอักษรเพื่อค้นหาความจริงจากประสบการณ์ของเธอและตัวละครที่จะนำความหลงใหลของเธอ กว่าปีที่เธอได้รับต่อไปไม่ติดตามสิ่งที่นินทาแผ่นทองซึ่งเป็นหนึ่งในซูหลิงไม่ต้องการที่จะต้องกังวลที่สองคือจริงๆเงื่อนงำและตอนนี้ก็มีปมบางอย่างที่เธอไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ไป Gu หยุนหลิงซูบังคับมือ clenched ทั้งสองจะ Wojian ไม้ยืนต้นที่มีมือรังเมื่อแรงจับและจีอีและจะทำร้าย แต่เมฆ Gu หรือเพื่อพยายามที่ดีที่สุดของฉันที่จะถือที่มือใหญ่เธอเสียงอ่อนโยนจริงๆต่ำ "ครั้งสุดท้ายที่คุณสามารถปล่อยให้ฉันแม้ถ้ามีอะไรที่ควรจะเกิดขึ้นเวลานี้คุณจะสามารถที่จะลาดตระเวน ฉันซูซูหลิงเราก็จะเผชิญกับมันด้วยกันบางสิ่งบางอย่างเต็มที่ในสถานที่ท่องเที่ยวไปซ่อน. "ทุกเพศทุกวัย, ซูหลิงคายขมขื่นจากคำว่า" ไม่ทำมัน! "อยู่ด้วยกันมานานถึงยี่สิบหลายปีที่ผ่านลมพัดดีพยายามที่จะคิดออกการวิเคราะห์ความเข้าใจเมฆ Gu หลิงซูมีเกินแล้วของตัวเองใจของเขาว่าเขาได้รับการชักชวน แต่ไม่ยินดีที่จะประนีประนอมมัน Gu ซูหยุนหลิงโยนมือเมินเฉยตอบว่า "ดีที่คุณทำไม่ได้ฉันจะไปและซูซูตัวเอง." ซูหลิงไม่โลภมือของเธอเวลานี้แหวนโดยตรงกับคนที่อยู่ในอ้อมแขนอย่างรุนแรง ไปครวญเพลง "คุณกล้า!" เมฆ Gu แฟลช Mouguang หัวเราะเบา ๆ : "ชอบที่จะลอง" "...... " พูดนอกเรื่อง ------ ------ ทำไมคุณไม่คิดว่าพวกเขา จูบกอดฉันให้คนที่จะรบกวนหรือไม่ ! ฉันเป็นแม่ที่แท้จริงจริงๆ! นอกจากนี้ในคืนนี้ฉันมีสิ่งที่สำคัญที่จะประกาศว่าในช่วงสองปีข้างหน้าและมีเรื่องแล้วรูดสำเนาของบ้านของซูในตอนจบที่ยิ่งใหญ่และคุณต้องการที่จะแต่งงานกับการแข่งขันที่มีความสุขตัวละครในทางที่ผิดผมพร้อมที่จะเขียนอีกคนหนึ่งหรือสอง บทตอนพิเศษตอบสนองคุณไม่ใส่ข้อความซูซูในหนังสือเล่มนี้ ดังนั้นฉันจะไปตอนจบเบียร์คุณก็บอกว่าผมไม่ได้มากขึ้นมากขึ้น 09:00 12:00 ตอนจบบทแล้วผมจะต้องมากขึ้น, กลัวที่จะเสียชีวิตของคุณ! ปรับปรุงเกี่ยวกับตอนจบที่ 23 เวลาในการแปรง ~

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณชิ澹台คืนเกือบ , น้ําอุ่นและหม่อนก็ไม่ได้ออกมาข้างนอกเวียงพุฒนินและหมึกรอและรอจนกระทั่ง ) ออกมาพูดกล่าวว่าสถานการณ์ค่อนข้างอันตราย澹台คืนเหน็บหนาวอยู่รักษาในโรงพยาบาลดีกว่าไม่รุ่งภูเขา นอกจากนี้ยังนำหม่อน Qingfeng และอบอุ่นอยู่ . . .

คิดถึงเช้ากูยุนพูดก่อน ) และหมึกในเวียงและไม่กี่ที่ล่าช้าจะขับรถม้ากลับ

2 คนกลับไปยังบ้านทั่วไปเมื่อมีซูชิด้วยอาหารเย็นที่รีบร้อนและร่วมกันพวกเขาไปยังห้องสมุด

ในการศึกษายังแสดงให้เห็นแสงสว่างแต่ประตูถูกล็อค ทั้ง 2 คนก็เดินไปที่ประตูเพื่อมองหน้าซูซูและหมึกเวียงในจิตใจยังบิตกระสับกระส่ายแต่ก็ค่อยๆลูบหัวปลอบเธอกระวนกระวาย

ที่มานสูดลมหายใจลึกๆแล้วเคาะที่ประตูเบาๆ " เคาะเคาะเคาะ . . . . . . .

" " " " " " เข้ามา . . . . . . . . . .

ผู้หญิงเสียงแก่ ) ซึ่งเวียงคลายมือมือและผลักประตูเปิด องค์ประกอบและที่มาที่คิดไม่ดีหรือพ่อของเขานั่งอยู่ที่โต๊ะในบ้านและในความเย็นกับใบหน้าที่ดูไม่เหมือนการพยายามควบคุมความโกรธของเขา เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะเก้าอี้ที่ดูไม่ค่อยดี

ที่มานแค่เหลือบมองก็รู้ว่าพ่อและแม่ก่อนที่จะเกิดข้อพิพาท ผื่น , ซูซูกระซิบว่า " พ่อแม่ " . . . . . .

หมึกเวียงก็รู้สึกถึงบรรยากาศไม่ค่อยใช่ยังต่ำคำนับกล่าวว่า : " ต้นกำเนิดทั่วไปค่ะ " .

กูยุนชี้ไปทางฝั่งตรงข้ามของเก้าอี้ของพวกเขา , กล่าวว่า : " . . . นั่งลง . . . . . . .

顾云素คือการกระทำของมนุษย์และทั้ง 2 คนก็นั่งตรงๆแล้วถามว่า " วันนี้ผมได้เชิญคุณมาเพื่อนินทาดิสก์ หมึกเวียง , ฉันได้ยินว่าคุณเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ยังผืนแผ่น " " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? กูยุน

ได้ยินคำพูดของหมึกเวียงหดหู่และความตึงเครียดบรรเทาบางส่วนและมองใบหน้าของแม่ทัพสมัยก่อนเขาคิดว่าแก่คุณนายเอาสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นให้ฟังว่าที่มาที่ไปของนายพล เขารู้สึกว่าแก่ ) ยังรู้ที่มาที่ไป ) มีเขาแต่ต้นที่บ้านและโรงเรียนที่แตกต่างกัน ,เขาไม่สนใจว่าเขาและครอบครัวและแม่แก่ธาตุด้วยกันแต่เขาก็หวังว่าเธอจะยอมรับทั่วไปและต้นแก่เขาและแก่ความรู้สึกของซิน

แต่ตอนนี้แก่ภรรยาของเขาดูเหมือนจะไม่รังเกียจ

ไปหมึกอยู่ในเวียงคนทั้งหมดได้อย่างง่ายดายบางรู้สึกชื่นชมและเคารพกูยุนและตอบคำถามของเธอยิ่งเคารพและรายละเอียดได้ " ผู้ปกครองของโรงเรียนเดิมก็ติดแต่ติดที่ขาดหายไปเมื่อหลายร้อยปีก่อน ฉันกำลังมองหาบางเกาะเรียกหมาป่ามาเจอซูซูฉันบนร่างกายของเธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจของ " " " " " " " ติด . . . . . . .

" ฉันเหรอ ? " ต้นธาตุในตัวเธอค่อนข้างมีกลิ่นติด ? ? ? ? ? ? ?ไม่เคยฟังหมึกเวียงกล่าวว่า ? ? ? ? ? ? ?

ที่มาแกล้งกูยุนหน้าเริ่มเป็นสีดำเหลือบมองอย่างครุ่นคิดก่อน ) แล้วใส่หมึกเวียงกล่าวว่า " ยังกล่าวต่อไปอีกว่า " . . . . . .

" แล้วฉันก็พบองค์ประกอบและที่มากับโทรทัศน์เก่าเม็ดเลือดจากหินแล้วหินก็จะแตกแยกนินทาข้างในเป็นทองแผ่น . . . . . . .

มันเป็นเลือดกูยุนจำได้ว่าของเธอก็หยดเลือดลงบนแผ่นทองคํานินทาและ卓晴หลังจากที่เธอมาถึงที่นี่ กูยุนหยิบโต๊ะจารึกแผ่นทองเนื้อแปด paperweights และแปรงนานก่อนที่จะพูดว่า " คุณสามารถวาดเป็นภาพนินทาจานทอง ? ? ? ? ? ฉันต้องการจะดู " " " " " " " . . . . . . .

" ฉันออกมาหัวหน้าส่งมันให้ฉันหวังและที่มาที่ไปของบ้านเมื่อเทียบกับแปดแผ่นกว่า . . . . . . . หมึกในตัวเวียงล้วงเข้าไปหยิบถาดทองกำลังจะนินทาจะได้ยินเป็นเสียงต่ำ . . เสียง : " คุณยังนำ ? ? ? ? ? ? ? ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

ได้เงียบ , สีดำนั่งอยู่ข้างๆด้วยใบหน้าตกใจหน้าซีด凌大สองผมก็ลุกขึ้นและดึงจากตัวเวียงพุฒนินดึงหมึกและจะกูยุนอยู่ข้างหลังเหมือนหมึกเวียงมีอะไรอันตรายมากสิ่งที่จะทำร้ายกูยุนซูซูและทั่วไป

มือหมึกเวียงมื้อไม่เคยที่จะแสดงให้เขารับรู้นินทาดิสก์ดิสก์มากนินทาเพรงของนายพลลีไม่นินทาดิสก์กับต้นธาตุนี้มันน่ากลัวจริงๆ ? ? ? ? ? ? ?

" " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ซูร์งุนงง ) นี่เป็นครั้งที่สองของพ่อว่าตื่นเต้นกับตัวเองจากการดึงหมึกรอบเวียง , ดูเหมือนว่าเหตุผลก็เป็นเพราะ . . . . . . . . . . . . . . นินทาดิสก์ ? แต่ทำไม ? ? ? ? ? ? ?

กูยุนก็เปลี่ยนเป็นลุกขึ้นตบไหล่ของซูหลิงหลิงกล่าวว่า " อย่าเครียด ถ้าใช่ผมมีบางอย่าง ( และแก่เร็วและไม่รอจนถึงตอนนี้ . . . . . . .

" แม่ว่ามันคืออะไรที่คุณกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่หรือ ? " " " " " " " ซูร์ ( นึกถึงตอนเด็กๆเวลาพ่อสิ่งดังนั้นแน่นแล้วลากเธอกลับเข้าไปในบ้านด้วยความโกรธแต่ตอนนั้นพ่อเรียกจากข้างบ้านนินทาเป็นจานซูร์

顾云摇ศีรษะในเวลาที่ไม่รู้จะอธิบายยังไง . . . . . . . แต่มือกับซูหลิง มือนี้แสนทหารเหนือมนุษย์ทุกคนบนโลกในตอนนี้แต่มือสั่นไปหมดแล้วกูยุนคว้ามือของเขาและหันมาข้างหลังหมึกเวียงกล่าวว่า " เอาถาดออกมาซุบซิบ . . . . . . .

ดูจากหมึกเวียงพุฒแกล้งคิดว่าเขาจะระบายความโกรธกับตัวเองแต่เมื่อเขาจมลึกเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาเหมือนทะเลมหาสมุทรไม่มีที่สิ้นสุดของพายุที่ก่อตัวและจับมือกับเขาเพราะพวกเขาอยู่ในมือของ隐忍不发

หมึกเวียงลังเล .