童年的我，不和別的孩子一樣亂跑亂動，而是喜歡一個人玩。我常跑到菜園中，

童年的我，不和別的孩子一樣亂跑亂動，而是喜歡一個人玩。我常跑到菜園中，蹲在花叢里瞪着大眼睛觀察蜜蜂怎樣采蜜，螞蟻怎樣搬家，嘗嘗每種草是什麼味道。這樣常常一晃半天就過去了。每次爸爸媽媽找不到我了，我肯定就在院子里的哪個角落玩兒呢！

在家裡我是安安靜靜的，到了外面可就不一樣了。一會兒摘朵小花，一會兒采片樹葉，一會兒捕只蝴蝶，一會兒捉只螞蚱。雖然這些在家附近也有，我也天天見到，只是地點變了，卻能給我很多很多新奇的體驗。

童年時的天空總是藍的，很幽靜很深邃的那種藍。藍中還帶着縷縷白雲，比雪還潔白耀眼。太陽曬在身上從來都暖洋洋的，讓人心情像日光般晴朗，藍天般清澈，白雲般純潔。當傍晚最後一縷陽光隱去，滿天的繁星漸漸出現時，清晰的銀河，閃耀的群星，總能引起我無數的幻想。

這一切已經不復存在了。童年時的天真與幻想早已隨着時間流逝。再見到美麗的花朵，我會想什麼呢？它是什麼界什麼門什麼綱什麼目什麼科什麼屬什麼種的？見到天上寂寥的小星星，我會想它們閃爍只因為光的折射？我會想它是什麼星座的什麼星？我會想到用小孔成像和相似三角形去測量地球到太陽的距離？ 、

“喂？弟弟想不想吃糖啊？”我笑容滿面的問道。“想啊！怎麼了？你給我嗎？”弟弟被我的話問得稀里糊塗。當然給了，不過天下沒有免費的午餐……打住，打住，弟弟知道我的意思了，又要幹嘛？我聽了說“嘻嘻，弟弟，你聽過種瓜得瓜，種豆得豆嗎？”聽過，等等……你想？

“哎喲，哎喲，累死了，少廢話，你快點！”我不耐煩得催着。“你好意思！我供獻了糖，還要做苦力，”弟弟抱怨道。“那你不要吃種出的糖呀”我威脅道。我偏要吃，我偏要挖，說著弟弟更賣力的挖了。總算埋好了，我嘆了口氣。

在以後的日子裡，我常常澆花，弟弟常施肥，可過了一個月，土地沒有半點動靜。我和弟弟一起“質問”爸爸，“爸爸騙人，什麼種瓜得瓜，種豆得豆，都是騙人的！”我生氣的對着爸爸說，“是啊，是啊！”弟弟也應和的叫着。“怎麼了？”爸爸稀里糊塗的問道。於是我把事情跟爸爸說了一遍，爸爸哈哈大笑說“蔬菜能生長是因為它有生長功能，而糖沒有啊！”“啊！”我一聽差點暈倒。“那我的糖怎麼辦？”弟弟問了起來。我一聽立刻走人，背後只有弟弟的哭喊聲。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวัยเด็กของผมไม่ได้วิ่งไปรอบ ๆ กับเด็กคนอื่นไปยุ่งเกี่ยวด้วย แต่เหมือนคนเล่น ผมมักจะเดินไปที่สวนดอกไม้瞪着大眼睛นั่งยองสังเกตวิธีผึ้งมดวิธีการย้ายลองหญ้าคือสิ่งที่ทุกรสนิยม จึงมักจะประกายเป็นเวลานานผ่าน ทุกบิดาและมารดาไม่สามารถหาฉันฉันแน่ใจว่าที่มุมของสนามที่จะเล่นมัน! ที่บ้านผมก็เงียบ ๆ ไปข้างนอกไม่ได้เหมือนกัน ในขณะที่ยกดอกย่อยในขณะที่การเลือกใบในขณะที่จับผีเสื้อในขณะที่เพียงจับตั๊กแตน ในขณะที่เหล่านี้ยังอยู่ใกล้บ้านผมเห็นทุกวันเพียงแค่วางการเปลี่ยนแปลง แต่ให้ฉันมากประสบการณ์ใหม่ ท้องฟ้าสีฟ้าเสมอในวัยเด็กชนิดที่เงียบสงบมากสีฟ้าลึกมาก ยังมีขนนกของท้องฟ้าสีฟ้า, สีขาวพราวกว่าหิมะยัง ใครยังไม่เคยอยู่ในดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นคนรู้สึกเหมือนคล้ายดวงอาทิตย์ที่ชัดเจน, สีฟ้าเป็นที่ชัดเจนเป็นเมฆสีขาวบริสุทธิ์ เมื่อเรย์ล่าสุดของแสงแดดยามเย็นจางท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวค่อยๆปรากฏขึ้นชัดเจนทางช้างเผือกส่องแสงดาวมักจะจับจินตนาการของฉันนับไม่ถ้วน ทั้งหมดนี้ได้หายไป ความไร้เดียงสาและจินตนาการในวัยเด็กมีมานานแล้วเมื่อเวลาผ่านไป หากต้องการดูดอกไม้ที่สวยงาม, สิ่งที่ฉันคิดว่า? อะไรมันคือสิ่งที่ชุมชนประตูร่างสิ่งที่สิ่งที่สิ่งที่สิ่งที่อยู่ในหัวของอาสาสมัครประเภทใด? ดูความสันโดษสวรรค์ดาวเล็ก ๆ ผมจะคิดว่าเพียงเพราะพวกเขาสั่นไหวของการหักเหแสง? ฉันคิดว่ามันคือสิ่งที่สิ่งที่กลุ่มดาวดาว? ผมคิดว่าจากดวงอาทิตย์ที่มีการถ่ายภาพรูเข็มและรูปสามเหลี่ยมที่คล้ายกันในการวัดโลกไปยัง? "สวัสดีค่ะพี่ชายต้องการอาลูกอม?" ฉันถามยิ้ม "ถ้าคุณต้องการ ah! อย่างไรคุณให้ผมได้ไหม" พี่ชายของฉันถูกถามแล้วพัลวัน แน่นอนมันจะได้รับ แต่ไม่มีอาหารกลางวันฟรี ...... หยุดชั่วคราวหยุดและพี่ชายของเขารู้ว่าผมหมาย แต่ยังทำอะไร? ผมได้ยินพูดว่า "ฮีฮีพี่ชายของฉันที่คุณเคยได้ยินต้นไม้เพื่อแตงโม, หว่านหรือไม่" ได้ยินและอื่น ๆ ...... คุณคิดว่า? "อุ๊ย, อุ๊ยตายสวมใส่ออกจากเรื่องไร้สาระน้อยกว่าคุณรีบขึ้น!" ผมรีบไปรับใจร้อน "คุณมีประสาทการเสนอขายน้ำตาลฉัน! แต่ยังจะทำทำงานหนัก" พี่ชายของเขาบ่น "แล้วคุณไม่กินน้ำตาลมันเติบโต" ผมถูกคุกคาม ฉันเลือกที่จะกินฉันเลือกที่จะขุดบอกว่าพี่ชายของเขาขุดยาก ฝังในที่สุดดีฉันถอนหายใจ ในวันต่อมาผมมักจะรดน้ำใส่ปุ๋ยน้องชายมักจะเป็นในช่วงเดือนที่เป็นแผ่นดินที่ไม่ได้เคลื่อนไหวน้อยที่สุด พี่ชายของฉันและฉันด้วยกัน "ถามว่า" พ่อ "โกหกพ่อสิ่งที่คุณเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณแตงโม, หว่านเป็นเรื่องโกหก!" ผมโกรธกับพ่อกล่าวว่า "ใช่อาใช่ ah! 'บราเดอร์ มันควรและร้องไห้ "ได้อย่างไร?" พ่อถามพัลวัน ดังนั้นผมจึงทำในสิ่งที่กับพ่อของฉันอีกครั้งกล่าวว่าพ่อหัวเราะบอกว่า "ผักสามารถปลูกได้เพราะมันมีฟังก์ชั่นการเจริญเติบโต แต่อาไม่มีน้ำตาล" "Ah!" ผมได้ยินเกือบเป็นลม "นั่นคือน้ำตาลของฉันวิธีการทำอย่างไร" พี่ชายของเขาถามอีกครั้ง ฉันได้ยินรีบออกมาจากหลังเพียงเสียงร้องน้องชายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัยเด็กที่ผมไม่ได้ไปเล่นกับเด็กคนอื่นเหมือนกันแต่อยากเล่นคนเดียว ผมเคยเข้าไปในดอกไม้ในสวนมาจ้องตาสังเกตวิธีการที่ผึ้งเก็บน้ำหวานทำไมมดย้ายบ้านทุกรสชาติชิมหญ้าคืออะไร ? เวลาผ่านไปครึ่งวันจึงมักจะ ทุกครั้งที่แม่กับพ่อไม่พบฉัน , ผมแน่ใจว่ามันอยู่มุมไหนของบ้าน ! ! ! ! ! ! ! !

ที่บ้านผมก็สงบถึงข้างนอกอาจจะแตกต่าง แล้วเลือกดอกไม้แล้วเก็บใบไม้แล้วจับผีเสื้อในขณะที่จับตั๊กแตน , แม้ว่าเหล่านี้อยู่ใกล้บ้านด้วยผมจะเจอทุกวันแค่สถานที่จะเปลี่ยนไปแต่จะให้ฉันมากประสบการณ์ใหม่

ในวัยเด็กเมื่อท้องฟ้าเป็นสีฟ้าและสีฟ้ามันเงียบมากลึกมาก สีฟ้ามีก้อนเมฆสีขาวกว่าหิมะขาวพราว ดวงอาทิตย์บนร่างกายที่เคยอบอุ่นและให้ความรู้สึกเหมือนแสงจากท้องฟ้าสีฟ้าใสใสเมฆขาวบริสุทธิ์ เมื่อตอนเย็นแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ได้หายไปและท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่ค่อยๆปรากฏขึ้นชัดเจนในทางช้างเผือกเป็นดาวที่ส่องแสงอยู่เสมอทำให้ฉันจินตนาการมากมาย

มันทั้งหมดได้หายไป ของวัยเด็กและจินตนาการได้เมื่อเวลาผ่านไป ได้เห็นดอกไม้ที่สวยงาม , ผมจะต้องการอะไร ? ? ? ? ? ? ?มันคืออะไร ? ทำไมชั้น门什ภาคอะไรตาอะไรสกุลอะไรชนิดของเคิร์ช ? ? ? ? ? ? ? ? เห็นฟ้าเหงาดาวเล็กๆน้อยๆของผมจะคิดถึงมันเพียงเพราะการหักเหของแสงที่กระพริบ ? ? ? ? ? ? ? ผมจะคิดว่ามันเป็นดาวอะไรราศีอะไร ? ? ? ? ? ? ? ที่ฉันสามารถคิดของการใช้ภาพตาไก่และรูปสามเหลี่ยมที่คล้ายกันเพื่อวัดระยะทางจากโลกถึงดวงอาทิตย์ ? ? ? ? ? ? ? , , ,

" " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? พี่ชอบกินขนมนี่ ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ฉันยิ้มได้ . " ใช่ ! ! ! ! ! ! ! ทำไม ? ? ? ? ? ? ? คุณให้ฉันเหรอ ? " น้องชายถูกฉันพูดถามอย่างสับสน แน่นอน , แต่ไม่มีสิ่งนั้นเป็นอาหารกลางวันฟรี . . . . . . . . . . . . . . เดี๋ยวก่อน , เดี๋ยวก่อน , พี่รู้ว่าผมหมายถึงอะไรและทำไม ? ? ? ? ? ? ? ฉันได้ยินว่า " ฮิฮิ , น้องชาย ,คุณเคยได้ยินคุณเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณหว่าน " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ฟัง . . . . . . . . . . . . . . คุณต้องการ ? ? ? ? ? ? ?

" โอ๊ยโอ๊ยเหนื่อยอึของคุณ ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ฉันเบื่อที่ต้องไล่ตาม " คุณหมายถึงอะไร ! ! ! ! ! ! ! ผมบูชาของน้ำตาลยังเป็นจับกัง " น้องบ่น " แล้วคุณไม่กินของที่ปลูกจากน้ำตาล ! " ฉันขู่ ผมจะกินผมต้องขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดมาว่าน้องชายหนักขึ้น ในที่สุดก็ถูกฝังแล้วฉันถอนหายใจ

ในวันต่อมาผมมักจะใส่ปุ๋ยรดน้ำดอกไม้น้องชายมักจะสามารถใช้เวลาเป็นเดือนที่ดินไม่มีการเคลื่อนไหว ผมและน้องกัน " ถามว่า " พ่อ " พ่อโกหกอะไรคุณเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณหว่าน ,มันเป็นหลอกลวง ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ผมโกรธกับพ่อของเขากล่าวว่า " ใช่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " และน้องก็จะร้อง " อะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " พ่อถามด้วยความสับสน ฉันพูดกับพ่อเรื่องที่พ่อหัวเราะแล้วพูดว่า " ผักที่ปลูกสามารถปลูกได้เพราะมันมีฟังก์ชันการทำงานที่น้ำตาลไม่ได้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " " อ๊ะ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ผมฟังเกือบเป็นลม " แล้วจะให้ฉันทำยังไงน้ำตาล ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " น้องชายถามขึ้น ผมฟังไปทันทีหลังมีเพียงเสียงร้องไห้ของพี่ชาย