我早早地起床，匆匆忙忙地穿好衣服，拉着爸爸妈妈高高兴兴地走出了酒店。顺

我早早地起床，匆匆忙忙地穿好衣服，拉着爸爸妈妈高高兴兴地走出了酒店。顺着蜿蜒的山路，我们一路前行，走了半个多小时，终于来到了当地最著名的步行街—中山路。据说，这条步行街里汇聚了许多厦门当地的特色小吃，看着一个个特色的小店，闻着店里传出来的香味，我的两眼直发光，连嘴上也不自觉地流下了口水。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมีค่าเที่ยว แต่งตัวรีบ แม่ และพ่ออย่างมีความสุขเดินออก ไปตามถนนภูเขาคดเคี้ยว เราไปงาม ๆ เดินครึ่งชั่วโมง และสุดท้าย มาอยู่ถนนคนเดินเท้าจงมีชื่อเสียงมากที่สุด ว่ากันว่า เดินนี้ นำกันจำนวนอาหารพื้นเมือง เซีย ดูร้านที่โดดเด่น กลิ่นหอมมาจากร้านของฉัน ของฉันขัดตา แม้สติจะไม่หลั่งปาก มีน้ำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้รับการขึ้นต้นแต่งตัวรีบเอาแม่และพ่อมีความสุขออกจากโรงแรม ไปตามถนนภูเขาที่คดเคี้ยววิธีที่เราก้าวไปข้างหน้าและใช้เวลาครึ่งชั่วโมงและในที่สุดก็มาถนนคนเดินที่มีชื่อเสียงที่สุด - ในภูเขา ว่ากันว่าถนนคนเดินในเซียะเหมินำอาหารพื้นเมืองมารวมกันเป็นจำนวนมากชมร้านค้าพิเศษกลิ่นกลิ่นออกจากร้านมาสองแสงโดยตรงของฉันแม้ปากไม่หลั่งรู้ตัว น้ำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมตื่นแต่เช้ารีบแต่งตัวพาพ่อแม่มีความสุขออกจากโรงแรม ไปตามถนนที่คดเคี้ยวเราเดินต่อไปเดินมานานกว่าครึ่งชั่วโมงก็มาถึงท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงที่สุดในถนนคนเดิน - ถนน ว่ากันว่าถนนคนเดินในเซียะเหมิท้องถิ่นหลายลักษณะของขนมดูแต่ละร้านร้านลักษณะกลิ่นออกมาหอมผมตาเป็นประกายแม้ปากจะไม่ consciously หลั่งน้ำลาย