见顾莲一直出神，李妈妈问道：“小姐可是没有歇息好?” 蝉丫撇了撇嘴，冷

见顾莲一直出神，李妈妈问道：“小姐可是没有歇息好?”

蝉丫撇了撇嘴，冷笑一声。

顾莲心里正惴惴着，见她这样，不由皱眉，“你且收起性子罢。”微微烦躁，“家里的人都是什么性子，还不清楚，我说话尚且要先思量三分，你这般鼻子不是鼻子、眼不是眼的，不出三天就全都得罪光了。”

“小姐莫要烦心。”李妈妈忙道：“她若不听话，回头我就揭了她的皮!”

“妈妈。”顾莲哭笑不得，“你揭了她的皮有何用?我把丑话说在前头，万一惹得母亲不高兴，发落蝉丫，我可不知道保不保的下来。”

----便是保下来，也势必教母亲对自己失望，认为自己没有约束好丫头。

对于自己来说，顾家是一个完全陌生的地方，自己还不知道路怎么走，哪里还禁得起身边的人添乱?所以不得不挑明。

李妈妈神色一凛，“小姐，我记下了。”

摔!顾莲内心郁闷，自己明明是嫡出的女儿啊，亲生的啊，为什么要这么提心吊胆的，跟庶女见嫡母一样。

果然不是自己的壳子，就不踏实啊。

蝉丫哪里能够知道她的想法，只是满腹委屈，在一旁抽抽搭搭的哭，----心里清楚从前的家再回不去，因而越发哽咽难言。

李妈妈急道：“死丫头，把眼哭肿了，等下怎么见人?!”

顾莲闻声回神，略一琢磨，开口道：“蝉丫你下车去，走路罢。”

蝉丫瞪大眼睛，一脸不可置信。

顾莲沉了脸，“下去!”

“下面那么多人看着!”蝉丫又急又怕，求救道：“娘……，我不下去。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้เห็น顾莲ภวังค์ลีแม่ถามว่า " คุณแต่ไม่ได้พักนะ " ฮ่าจั๊กจั่นนี่ริมฝีปากล่างยิ้มเยาะ ฮ่า顾莲กำลังใจจดใจจ่อกับเห็นเธอแบบนี้ไม่ใช่โดยขมวดคิ้ว " คุณและเก็บอารมณ์” หงุดหงิดเล็กน้อย " ทุกคนในครอบครัวคืออะไรอารมณ์ที่ยังไม่ชัดเจนผมพูดยังต้องคิดสามท่านนี้ไม่ใช่ตาไม่ใช่ตาและจมูกจมูกของไม่เกิน 3 วันจะขัดใจแสงทั้งหมด . " ฮ่าๆ " คุณอย่ากังวล " ลีแม่เล็ก " ถ้าเธอไม่เชื่อฟังผมเขาสัมผัสผิวของเธอ " ฮ่าๆ " แม่ " 顾莲 dumbfounding " คุณสัมผัสผิวของเธอมีสิ่งที่ฉันต้องบอกคุณตรงๆว่าถ้ามีถ้าทำให้แม่ไม่พอใจเขาจั๊กจั่นนี่ผมไม่รู้ว่าประกันไม่ประกันลง " ฮ่าๆ . . . คือให้ลงก็จะสอนแม่ผิดหวังกับตัวเองและคิดว่าตัวเองไม่มีดีแม่บ้านจำกัด ฮ่าๆสำหรับตัวเองสำหรับครอบครัวเป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและไม่รู้จักวิธีที่คนรอบข้างยังทนต่อปัญหาดังนั้นต้องชัดเจน ฮ่าๆแม่สีหน้าตกใจ " สาวน้อยผมจด " ฮ่าแตกเลย顾莲หัวใจหดหู่เองก็เป็นลูกที่ถูกต้องตามกฎหมายของลูกสาวแท้ๆอ่าทำไมต้องกลัวกับหญิงสามัญชนเห็น嫡母เหมือนกัน ฮ่าๆจริงๆไม่ใช่เปลือกของตัวเองไม่มั่นคงอ่าฮ่าคุณสามารถรู้ว่าจักจั่นที่ความคิดของเธอก็เต็มไปด้วยความคับข้องใจข้างๆ . . ร้องไห้ . . . รู้ว่าอดีตบ้านอีกครั้งกลับไม่ไปจึงยิ่งทำให้ฉันตื่น ฮ่าๆแม่ด่วนลีกล่าวว่า " นี่เธอเอาตาร้องไห้บวมเดี๋ยวจะเห็นเหรอ " ฮ่า顾莲ได้ยินออกเล็กน้อยสงสัยพูด " จั๊กจั่นนี่คุณออกไปเดิน” ฮ่าคุณจักจั่นดวงตาเบิกกว้างใบหน้าไม่น่าเชื่อ ฮ่า顾莲จมหน้า " ต่อไป " ด้านล่าง " ฮ่ามากคนมอง " จั๊กจั่นนี่เร็วมากและกลัวขอความช่วยเหลือว่า " แม่ . . . ผมไม่ไป "