聂离拿出魂镜，四处搜寻叶宗的残魂，一缕缕流光飞进了魂镜之中，但是这仅仅

聂离拿出魂镜，四处搜寻叶宗的残魂，一缕缕流光飞进了魂镜之中，但是这仅仅只是一丝丝的魂念气息而已，光凭这些魂念气息，是无法复活叶宗的。

一种深邃的痛苦，令聂离的心中像是被剜了一刀。

“此仇不共戴天，妖主，如果不把你碎尸万段，我聂离誓不为人！”聂离紧紧地握着手中的魂镜，手臂青筋暴露，他想起了紫芸，从今以后，她就要失去她的父亲了。聂离对叶紫芸充满了愧疚，重生回来还是没能保护好她的父亲。

尘埃缓缓地飘落了下去。

这场恐怖的战斗毁灭了大半边的城主府，就连万魔妖灵大阵也彻底地毁灭，这种级别的较量，就连万魔妖灵大阵也完全没有一点用处。

叶紫芸手握着叶宗的遗物，伤心地哭泣着，回想起跟父亲相处的点点滴滴，痛彻心扉。

叶墨仿佛一下子苍老了很多，儿子在自己的面前被杀，他却无能为力，对妖主充满了仇恨。

可是，以他们的实力，还根本无法击杀妖主，聂离的攻击泯灭了妖主的手脚和脑袋，却还是被妖主给跑了！

看着叶紫芸伤心欲绝的样子，聂离抱紧叶紫芸，痛苦地说道：“紫芸，对不起。”刚才催动天道神诀的秘法，令聂离灵魂海差点爆裂，可还是没能留下妖主。以聂离目前的实力，虽然可以匹敌妖主，却无法阻止妖主杀人。

想到叶宗的死，聂离握紧了拳头：“岳父大人他催动的是风雪世家的秘法，连灵魂也泯灭了，但是只要有任何方法能够复活岳父大人，我都不会放弃的！除此之外……”聂离目光森寒地道，“我发誓，到了龙墟界域，我一定会亲手抓到妖主，将他彻底毁灭。永世不得超生！”

“复活？聂离，有什么办法可以复活我父亲吗？”叶紫芸的眼眸中燃起了一丝希望。

虽然聂离也毫无办法，但是看到叶紫芸那希冀的眼神，聂离也不忍心伤她。点头道：“只要我们前往龙墟界域，修为达到一定的层次，我们还是可以找到办法复活叶宗大人的！”

聂离想到了时空妖灵之书，时空妖灵之书能够带着他重生回来，应该也可以复活叶宗吧？只是时空妖灵之书不知道去了哪里。

叶紫芸抹掉眼泪。虽然内心痛苦，但是她还是坚定地道：“聂离，我会去龙墟界域的，我变得更强，然后复活我的父亲！”

入目之处，整个城主府一片苍凉，所有人的脸上，都有一种深深的伤感和悲痛，对于其他人来说，叶宗绝对是一个值得尊敬的人。所有人敬仰的城主！

叶宗的死，令整个光辉之城都陷入了悲痛之中。

为了光辉之城，叶宗绝对是鞠躬尽瘁死而后已，每当傍晚的时候，所有人看着那个站在城墙上凝望远方的身影，都会感觉到一股强烈的踏实和安全感，但是这个令人敬仰的战神，却永远地离开了他们，所有人都对妖主充满了仇恨。

战争的创伤，一遍一遍地折磨着光辉之城。

天色渐暗。天空之中下起淅淅沥沥的雨来，那雨里夹杂着冰渣，落在人的脸上，令人感觉到彻骨的凉意。

聂离仰望着天空。任凭雨点打在自己的脸上，重生回来，很多事情都如聂离预料的一般，一步步发展，但是很多事情还是超出了他的预料。时空妖灵之书的消失，叶宗的死。虽然有魂镜。却奈何叶宗是施展了秘法而死，就连灵魂也泯灭了，就只剩下一丝丝的魂念气息。

我以为我能掌控命运，原来我只是深陷在命运的局中，想到叶宗，聂离的心里阵阵绞痛。

城主府，叶宗的书房。

叶墨就这么静静地坐着，桌子上还摆放着叶宗批阅过的卷宗，这房间里似乎还残留着叶宗的气息。叶墨的眼眶被泪水模糊了，身为光辉之城的守护神，就算是妻子去世的时候，他也不曾哭过，但是如今，白发人送黑发人，他浑浊的眼眶不禁落下泪来。

一阵脚步声传来，叶墨赶紧擦掉了眼泪。

叶紫芸出现在了房间的门口，抬头看到叶墨，微微顿了一下，随即低头走了进来，这个房间，父亲在里面呆了无数个日日夜夜，依稀似乎还能感受到父亲的温暖。

两个人许久都没有说话。

“芸儿，你父亲他走了，爷爷也老了，今后你要好好照顾自己。”叶墨叹息了一声，显得落寞和悲凉。

听到叶墨的话，叶紫芸的眼泪又忍不住地掉了下来。

“爷爷，父亲他……”叶紫芸说到一半，又哽咽了。

“你父亲他，为守护光辉之城战死，没有辱没先祖，我为他感到骄傲。”叶墨郑重地道，他苍老的手，从桌子上慢慢地划过，这里的所有东西，都是儿子用过的，以后的他，只能在记忆中怀念叶宗了，他抬头看着叶紫芸，“芸儿，你们马上也要离开光辉之城了？”

叶紫芸沉默了片刻，点了点头道：“嗯，是的，爷爷！我要去龙墟界域，我要杀了妖主，为父亲报仇！我要变得更强，想办法复活父亲。”

叶墨长长地叹息了一声道：“我这一生，一直在外奔波，跟你们也是聚少离多。如今叶宗他走了，这光辉之城暂时就由我来守护吧。若是有一天，爷爷走不动了，光辉之城就要交给你们了。”

“是。”看着叶墨那苍老的面颊，叶紫芸的泪水模糊了视线。

曾经她觉得爷爷的背影是那么地伟岸，但是现在，她却发现，爷爷他已经老了……

这一去龙墟界域，至少要五年之后才能回来。可是叶紫芸别无选择，只有前往龙墟界域，才能有机会复活父亲，才能替父亲报仇。不管妖主逃到天涯海角，她都要把妖主给找出来。

雨淅淅沥沥地一直下着。

聂离站在雨中，感受着那寒意，再过一段时间就要前往龙墟界域了，不知道未来的路会怎么样，但是聂离愈发坚定了自己的信念，他一定要尽快地变得强大起来，不能再像前世那样，令亲人、朋友、爱人一个个从自己身边离开了。

就算没有时空妖灵之书，那又如何，我一定要掌握自己的命运！

肖凝儿打着伞，走到了聂离的身边，替聂离遮蔽落下来的雨水。

肖凝儿静静地凝望着前方，伤感地说道：“以前我很羡慕，叶紫芸的父亲是城主，只要叶紫芸想要什么，她父亲都能帮她办到，也没有任何人会强迫叶紫芸做什么，我觉得叶紫芸是很幸福的人，无法理解我的痛苦……”

“直到后来，我才明白，风雪世家为了光辉之城，背负了太多太多。”肖凝儿长长地叹息，对叶紫芸充满了怜惜，“母亲早早地去世，明明父亲就在身边，却一直孤独一人，但是她一直坚强地活着，不停地修炼，想要替父亲分担。”

“小时候，我的性格很好强，不管什么都想跟叶紫芸比，却总也比不过。”肖凝儿真诚地说道，“她是我佩服的一个人！”

看了看身边的肖凝儿，聂离明白了凝儿的心意，凝儿和叶紫芸一样，都是非常善良的人，去了龙墟界域，紫芸能跟凝儿在一起，聂离也放心了很多。

聂离遥望前方，从今以后，他们就会离开他们的故乡，踏向未知的行程，不管前路渺茫，不管是否布满荆棘，他们都会彼此依靠，携手前行。

夜渐渐深了。

光辉之城陷入了深邃的夜幕之中，唯有那一两点灯火，犹如黑暗中的星光，不停地闪烁着。

对于光辉之城来说，这是难得的宁静了。不知道什么时候，战争的阴云又会笼罩过来。但是唯一可以确定的是，这里的人们都会竭尽全力对抗妖兽保卫光辉之城，因为这是他们的最后一座城池了。(未完待续。)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nie Li เอาออกกระจกวิญญาณ สติของจิตใจที่ค้นหาเย Zong แมลง streamer เป็นกระจกคู่ในหนึ่ง แต่นี้เป็นเพียงลมหายใจเพียงน้อยนิดของจิตใจที่อ่าน อ่านวิญญาณลมหายใจเพียงอย่างเดียว ไม่เย Zong ฟื้นคืนชีพ เจ็บลึก Nie Li หัวใจถูกตัดออกจากมีด "ล้างแค้นมนุษย์ ปีศาจพระเจ้า ถ้า ไม่ ฉีก NIE ฉันสาบานได้ "หลี่ Nie จัดแน่นในมือของกระจกวิญญาณ สัมผัส หลอดเลือดดำแขนเขาเตือนทำสีน้ำเงินม่วง จากนี้ เธอจะสูญเสียพ่อของเธอ Nie Li assists ทำบลูมีความผิด รีบอร์นกลับมาล้มเหลวในการปกป้องพ่อของเธอ ฝุ่นละอองตกช้าลง สงครามนี้น่ากลัวทำลายมากที่สุดของเมืองใกล้บ้านหลัก แม้แต่ปีศาจชั่วร้ายจะทำลายวิญญาณ ระดับของการแข่งขันนี้อย่างสมบูรณ์ แม้แต่ผีสางวิญญาณเป็นของไม่มีประโยชน์ ช่วยยืนค้างธาตุ Zong เย เศร้าร้องไห้ เรียกคืนบิต และชิ้นพร้อมกับพ่อของเขา ความ ท่านหมอว่าจู่ ๆ ล็อตเก่า และลูกชายถูกฆ่าตายตรงหน้า กำลังอำนาจ ปีศาจพระเจ้าก็เต็มไป ด้วยความเกลียดชัง อย่างไรก็ตาม มีความแข็งแรง ไม่ฆ่าปีศาจพระเจ้า Nie Li โจมตีฆ่าปีศาจพระมือ และเท้า และศีรษะ แต่ยังคงถูกปีศาจพระเจ้าเรียกใช้ ดู assists ยุ heartbroken ดู Li Nie ถือผักสีม่วง พิรี้พิไรกล่าวว่า: "ยุสีม่วง ขออภัย "แทพระเจ้าสวรรค์ตัวเร่งปฏิกิริยาของ arcane, NIE จากวิญญาณทะเลเกือบระเบิด แต่ล้มเหลวจากนั้นพระเจ้า Nie ลี่ปัจจุบันแรง ในขณะที่คู่แข่งปีศาจพระเจ้า ไม่ป้องกันฆ่าปีศาจ คิดว่า เย Zong ของตาย NIE จากกำปั้น clenched: "เจ้าสาวของเขาเดินเป็นครอบครัวหิมะ แม้ไร้ชีวิต แต่ตราบใดที่ไม่มีทางเป็นพ่อตาของเขาฟื้นคืนชีพ ให้ขึ้น นอกจากนี้...... "NIE มองยังหนาวเย็น ฉันขอปฏิญาณขอบเขตตลาดมังกร ฉันจะได้จับปีศาจพระเจ้า เขาจะทำลาย ชั่วนิรันดร์ ” "ฟื้นคืนชีพ Nie Li มีวิธีที่จะฟื้นฟูพ่อไหม "ตาสีม่วงของบลูทำได้จุดประกายแห่งความหวัง แม้ว่าหลี่ Nie ยังไม่อะไรแต่ดูความหวังช่วยตาทำสีน้ำเงิน Nie ลี่ไม่มีใจจะทำร้ายเธอ พยักหน้า: "ตราบใดที่เราไปขอบเขต ฮุยยาว แก้ไขสำหรับถึงระดับ เราสามารถหาวิธีการฟื้นคืนพระชนม์เย Zong ” Nie Li มากับหนังสือเวลาวิญญาณปีศาจ และหนังสือปีศาจสุราสามารถกลับมา มีการฟื้นฟูของเขา ฟื้นคืนชีพควรจะเย Zong ขวา ไม่รู้ว่าจะไปจองวิญญาณปีศาจอวกาศ Assists ยืนเช็ดน้ำตา แม้ว่าความเจ็บปวด แต่เธอถูกกำหนด: "หลี่ Nie ยาวฮุย จะไปขอบเขต ฉันกลายเป็นแข็งแกร่ง แล้วยกพ่อ ” ในสถานที่ อ้างว้างทั้งซิตี้แมนชั่น ใบหน้าทั้งหมด มีความลึกของความโศกเศร้าและความเศร้าโศก สำหรับส่วนเหลือของเรา Zong เยเป็นคนมีค่า ทุกคนชื่นชมดยุ เย Zong ของตาย เมืองแสงไปยังไว้ทุกข์ 为了光辉之城，叶宗绝对是鞠躬尽瘁死而后已，每当傍晚的时候，所有人看着那个站在城墙上凝望远方的身影，都会感觉到一股强烈的踏实和安全感，但是这个令人敬仰的战神，却永远地离开了他们，所有人都对妖主充满了仇恨。 战争的创伤，一遍一遍地折磨着光辉之城。 天色渐暗。天空之中下起淅淅沥沥的雨来，那雨里夹杂着冰渣，落在人的脸上，令人感觉到彻骨的凉意。 聂离仰望着天空。任凭雨点打在自己的脸上，重生回来，很多事情都如聂离预料的一般，一步步发展，但是很多事情还是超出了他的预料。时空妖灵之书的消失，叶宗的死。虽然有魂镜。却奈何叶宗是施展了秘法而死，就连灵魂也泯灭了，就只剩下一丝丝的魂念气息。 我以为我能掌控命运，原来我只是深陷在命运的局中，想到叶宗，聂离的心里阵阵绞痛。 城主府，叶宗的书房。 叶墨就这么静静地坐着，桌子上还摆放着叶宗批阅过的卷宗，这房间里似乎还残留着叶宗的气息。叶墨的眼眶被泪水模糊了，身为光辉之城的守护神，就算是妻子去世的时候，他也不曾哭过，但是如今，白发人送黑发人，他浑浊的眼眶不禁落下泪来。 一阵脚步声传来，叶墨赶紧擦掉了眼泪。 叶紫芸出现在了房间的门口，抬头看到叶墨，微微顿了一下，随即低头走了进来，这个房间，父亲在里面呆了无数个日日夜夜，依稀似乎还能感受到父亲的温暖。
两个人许久都没有说话。

“芸儿，你父亲他走了，爷爷也老了，今后你要好好照顾自己。”叶墨叹息了一声，显得落寞和悲凉。

听到叶墨的话，叶紫芸的眼泪又忍不住地掉了下来。

“爷爷，父亲他……”叶紫芸说到一半，又哽咽了。

“你父亲他，为守护光辉之城战死，没有辱没先祖，我为他感到骄傲。”叶墨郑重地道，他苍老的手，从桌子上慢慢地划过，这里的所有东西，都是儿子用过的，以后的他，只能在记忆中怀念叶宗了，他抬头看着叶紫芸，“芸儿，你们马上也要离开光辉之城了？”

叶紫芸沉默了片刻，点了点头道：“嗯，是的，爷爷！我要去龙墟界域，我要杀了妖主，为父亲报仇！我要变得更强，想办法复活父亲。”

叶墨长长地叹息了一声道：“我这一生，一直在外奔波，跟你们也是聚少离多。如今叶宗他走了，这光辉之城暂时就由我来守护吧。若是有一天，爷爷走不动了，光辉之城就要交给你们了。”

“是。”看着叶墨那苍老的面颊，叶紫芸的泪水模糊了视线。

曾经她觉得爷爷的背影是那么地伟岸，但是现在，她却发现，爷爷他已经老了……

这一去龙墟界域，至少要五年之后才能回来。可是叶紫芸别无选择，只有前往龙墟界域，才能有机会复活父亲，才能替父亲报仇。不管妖主逃到天涯海角，她都要把妖主给找出来。

雨淅淅沥沥地一直下着。

聂离站在雨中，感受着那寒意，再过一段时间就要前往龙墟界域了，不知道未来的路会怎么样，但是聂离愈发坚定了自己的信念，他一定要尽快地变得强大起来，不能再像前世那样，令亲人、朋友、爱人一个个从自己身边离开了。

就算没有时空妖灵之书，那又如何，我一定要掌握自己的命运！

肖凝儿打着伞，走到了聂离的身边，替聂离遮蔽落下来的雨水。

肖凝儿静静地凝望着前方，伤感地说道：“以前我很羡慕，叶紫芸的父亲是城主，只要叶紫芸想要什么，她父亲都能帮她办到，也没有任何人会强迫叶紫芸做什么，我觉得叶紫芸是很幸福的人，无法理解我的痛苦……”

“直到后来，我才明白，风雪世家为了光辉之城，背负了太多太多。”肖凝儿长长地叹息，对叶紫芸充满了怜惜，“母亲早早地去世，明明父亲就在身边，却一直孤独一人，但是她一直坚强地活着，不停地修炼，想要替父亲分担。”

“小时候，我的性格很好强，不管什么都想跟叶紫芸比，却总也比不过。”肖凝儿真诚地说道，“她是我佩服的一个人！”

看了看身边的肖凝儿，聂离明白了凝儿的心意，凝儿和叶紫芸一样，都是非常善良的人，去了龙墟界域，紫芸能跟凝儿在一起，聂离也放心了很多。

聂离遥望前方，从今以后，他们就会离开他们的故乡，踏向未知的行程，不管前路渺茫，不管是否布满荆棘，他们都会彼此依靠，携手前行。

夜渐渐深了。

光辉之城陷入了深邃的夜幕之中，唯有那一两点灯火，犹如黑暗中的星光，不停地闪烁着。

对于光辉之城来说，这是难得的宁静了。不知道什么时候，战争的阴云又会笼罩过来。但是唯一可以确定的是，这里的人们都会竭尽全力对抗妖兽保卫光辉之城，因为这是他们的最后一座城池了。(未完待续。)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nie เอากระจกจิตวิญญาณ scoured ใบเป็นจิตวิญญาณที่เหลือเป็นลำแสงขนนกบินเข้าไปในกระจกเข้าไปในจิตวิญญาณ แต่นี้เป็นเพียงลมหายใจน้อยที่สุดของจิตวิญญาณที่จะอ่านมันแม้จะมีความคิดที่รสชาติจิตวิญญาณเหล่านี้ก็ไม่สามารถที่จะฟื้นพัสดุใบ ชนิดหนึ่งของความเจ็บปวดลึกดังนั้นหัวใจ Nie ดูเหมือนจะได้รับการตัดออกจากมีด "มนุษย์ Cichou ปีศาจลอร์ดถ้าคุณไม่ได้ตัดเป็นชิ้น ๆ ผมให้คำมั่นว่าคน Nie ออกไป!" Nie แน่นจับมือปิดกระจกจิตวิญญาณแขนเส้นเลือดสัมผัสเขาจำ Ziyun จาก นับจากนี้ไปเธอจะสูญเสียพ่อของเธอ Nie จาก Yezi หยุนเต็มรูปแบบของความผิดเกิดใหม่กลับยังไม่สามารถปกป้องพ่อของเธอ ฝุ่นช้าลง สงครามครั้งนี้น่ากลัวทำลายครึ่งหนึ่งของซานโตขนาดใหญ่แม้ array ขนาดใหญ่ของปีศาจวิญญาณปีศาจจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงระดับของการประกวดครั้งนี้และแม้กระทั่ง array ขนาดใหญ่ของปีศาจวิญญาณปีศาจจะสมบูรณ์ไม่มีประโยชน์ เจ้ามือ Ziyun ที่มีใบเป็นพระธาตุเศร้าร้องไห้จำพ่อของเขาพร้อมกับเศษชิ้นส่วนที่ยากจนหัวใจของเรา เจ้าหมึกดูเหมือนจะมากของเก่าถูกฆ่าตายในด้านหน้าของลูกชายของเขาที่เขาไม่สามารถทำอะไรเต็มไปด้วยความเกลียดชังเจ้านายปีศาจ แต่ด้วยความแรงของพวกเขา แต่ยังไม่สามารถฆ่าต้นแบบปีศาจ Nie ไร้โจมตีปีศาจจากมือของพระเจ้าและหัว แต่ยังคงเป็นหลักในการเรียกใช้ปีศาจ! Yezi ยุนมองดูอกหักถือปิด Yezi Yun Nie ปวดกล่าวว่า :. "Ziyun ฉันขอโทษ" เพียงแค่ผลักสวรรค์พระเจ้าชั้นเชิงกฎหมายความลับดังนั้น Nie เกือบโผล่ออกมาจากจิตวิญญาณของทะเลอาจยังไม่สามารถที่จะออกปีศาจ พระเจ้า ใน Nie จากแรงในปัจจุบันถึงแม้ว่าคุณจะสามารถจับคู่กับโทปีศาจ แต่ไม่สามารถหยุดการฆ่าต้นแบบปีศาจ ใบมีความคิดที่ตายแล้ว Nie จาก clenched หมัดของเขา: "พ่อของเจ้าสาวเขาผลักดันกฎหมายความลับของครอบครัวหิมะไร้แม้กระทั่งจิตวิญญาณ แต่ตราบใดที่มีวิธีการฟื้นฟูพ่อของเจ้าสาวไม่ฉันจะไม่ให้ขึ้น! นอกจากนี้ ...... "Nie จากตา Senhan แท้" ผมสาบานว่าจะลองตลาดโดเมนที่สิ้นสุดผมเองจะจับหลักปีศาจเขาทำลายอย่างสมบูรณ์. ตลอดไปอาจจะไม่กลับมา "" การฟื้นคืนชีพ? Nie จากที่นั่น สิ่งที่จะฟื้นพ่อของฉันหรือไม่? "ตา Yezi ของยุนจุดประกายแห่งความหวัง แม้ว่า Nie นี้ยังไม่มีทางที่จะออก แต่หวังว่าตาเห็น Yezi ยันต์ Nie จากการไม่ทนที่จะทำร้ายเธอ พยักหน้า: "ตราบใดที่เราไปลองฮุยกระโดดโดเมนแก้ไขเพื่อให้บรรลุในระดับหนึ่งเรายังสามารถหาวิธีที่จะฟื้นใบเป็นผู้ใหญ่" เวลา Nie และพื้นที่ออกไปจากความคิดของหนังสือเล่มปีศาจวิญญาณวิญญาณปีศาจสามารถจองเวลาและพื้นที่ที่มีของเขา การเกิดใหม่กลับควรรื้อฟื้นใบอยู่ใช่มั้ย? เพียงแค่หนังสือวิญญาณปีศาจชั่วขณะไม่ทราบว่าเขาอยู่ที่ไหน Yezi Yun เช็ดน้ำตา แม้ว่าอาการปวดหัวใจ แต่เธอก็ บริษัท ที่แท้จริง: "ออก Nie ผมจะไปที่บริเวณตลาดยาวผมได้รับที่แข็งแกร่งแล้วฟื้นขึ้นมาพ่อของฉัน" ในหัวของกรมทั้ง Santo รกร้างทุกคน ใบหน้ามีความรู้สึกลึก ๆ ของความโศกเศร้าและความเศร้าโศกสำหรับคนอื่น ๆ ใบแน่นอนเป็นคนที่คุ้มค่า ทุกคนเคารพนับถือซานโต้! เจ้าตายทั้งเมืองกลายเป็นความเศร้าโศกทุนรุ่งโรจน์ ไปยังเมืองใบ Shining รอดแน่นอนความพยายามในการตายเมื่อช่วงเย็นเมื่อทุกคนมองที่ยืนอยู่บนผนังที่จ้องมองร่างที่ห่างไกลจะรู้สึกสบายใจและความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย แต่อย่างนี้ Ares ชื่นชม แต่ไม่เคยทิ้งพวกเขาและทุกคนที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังนายปีศาจ บาดแผลของสงครามซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งรบกวนส่องแสงเมือง ท้องฟ้ามืด จากฟากฟ้าที่จังหวะของสายฝนที่ฝนผสมกับนักเก็ตลดลงใบหน้าของบุคคลก็รู้สึกเย็นกัด Nie จากการมองขึ้นไปบนท้องฟ้า แม้จะมีฝนตกบนใบหน้าของเขา, การเกิดใหม่กลับมาจากสิ่งต่างๆมากมายเช่น Nie คาดว่าโดยทั่วไปขั้นตอนโดยขั้นตอนการพัฒนา แต่หลายสิ่งหลายอย่างที่ยังคงเกินความคาดหวังของเขา เวลาและสถานที่หายไปปีศาจวิญญาณของหนังสือเล่มนี้ใบตาย แม้ว่ากระจกจิตวิญญาณ แต่มันก็ยังคงออกตายถูกโยนความลับแม้ไร้วิญญาณร่องรอยเดียวของจิตวิญญาณในการอ่านลมหายใจต่อไป ฉันคิดว่าฉันสามารถควบคุมโชคชะตาที่ฉันได้จับเพียงแค่ในสภาของโชคชะตาคิดออกกรณีหัวใจ Nie ระเบิดจากอาการจุกเสียด ปราสาทบ้านใบมีการศึกษา เจ้าหมึกเพื่อให้เงียบ ๆ นั่งอยู่บนโต๊ะใบถูกวางไว้นอกจากนี้ยังมีเอกสารมากกว่าการทำเครื่องหมายห้องพักนี้ดูเหมือนว่าจะยังคงมีใบอยู่ในอากาศ เจ้าหมึกตาเบลอด้วยน้ำตาเป็นนักบุญอุปถัมภ์ของเมืองแห่งความรุ่งโรจน์แม้การตายของภรรยาของเขาที่เขาไม่ร้องไห้ แต่ตอนนี้คนที่มีผมสีขาวที่ส่งผมตาขุ่นของเขาไม่สามารถช่วย แต่หลั่งน้ำตา . Burst ฝีเท้าใบหมึกได้อย่างรวดเร็วเช็ดน้ำตาของเธอออกไป Yezi Yun ปรากฏในประตูของห้องพักที่มองขึ้นและเห็นหมึกใบเล็กน้อยหยุดชั่วคราวแล้วลงมาที่ห้องพ่อของเขาใช้เวลาหลายวันนับไม่ถ้วนและคืนมี แต่ดูเหมือนว่ารางรู้สึกถึงความอบอุ่นของพ่อของเขา ทั้งสองไม่ได้พูดเป็นเวลานาน "เอ่อยันต์พ่อของเขาจะหายไปคุณปู่ของฉันเก่าในอนาคตคุณจะต้องดูแลตัวเอง." หมึกเจ้าถอนหายใจมองเหงาและอ้างว้าง เจ้าได้ยินหมึกแล้ว Yezi หยุนไม่สามารถช่วย แต่น้ำตาล้มลง "คุณปู่พ่อของฉันเขา ...... " เจ้า Ziyun กล่าวว่าครึ่งหนึ่งและสำลัก "พ่อของเขาเสียชีวิตเป็นผู้ปกครองของเมืองรุ่งโรจน์ของบรรพบุรุษไม่ศักดิ์ศรีผมภูมิใจในตัวเขา." เจ้าเม็กซิกันแท้ๆเคร่งขรึมมือเก่าของเขาในตารางและช้าทุกอย่างที่นี่คือ ลูกชายใช้ในภายหลังเขาพลาดเพียงในความทรงจำของใบมีเขามองมาที่เจ้า Ziyun "เอ้อเหวินคุณต้องออกจากเมืองพระสิริทันทีมันได้หรือไม่" เจ้า Ziyun เงียบสักครู่เขาพยักหน้าและกล่าวว่า "อาใช่คุณปู่! ฉันจะโดเมนยาวฮุยล้อมรอบผมจะฆ่าเจ้านายปีศาจล้างแค้นให้พ่อของฉันฉันต้องการที่จะกลายเป็นดีที่จะหาวิธีที่จะฟื้นพ่อของเขา." เจ้าหมึกนานในการถอนหายใจถนน "ชีวิตของฉันได้รับในการทำงานกับคุณร่วมกันมากเกินกว่าที่ตอนนี้เขาก็หายไปใบเมืองเป็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ฉายแสงสำหรับผมที่จะรักษามันถ้าวันหนึ่งเดินคุณปู่ของฉัน, Shining เมือง ผมต้องให้คุณในขณะนี้. "" 是. "เจ้าหมึกที่มองแก้มเก่า Yezi Yun น้ำตามองเห็นภาพซ้อน เมื่อเธอรู้สึกว่าด้านหลังของคุณปู่ของฉันเพื่อให้กำยำ แต่ตอนนี้เธอก็พบว่าปู่เขาคืออายุ ...... นี้ไปลองฮุยกระโดดโดเมนอย่างน้อยที่จะกลับมาห้าปีต่อมา แต่เจ้า Ziyun แต่ไม่มีทางเลือกที่จะไปยาวฮุยกระโดดโดเมนเพื่อที่จะมีโอกาสที่จะฟื้นพ่อของเขาเพื่อที่จะแก้แค้นให้กับพ่อของเขา โดยไม่คำนึงถึงหลักปีศาจวิ่งหนีเธอต้องต้นแบบเพื่อหาปีศาจ พื้นดินได้รับภายใต้ฝนตกต่อเนื่อง Nie จากที่ยืนอยู่ในสายฝนรู้สึกเย็นของละครทีวีหลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่งจะไปยาวฮุยกระโดดโดเมนไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในทาง แต่ บริษัท มากขึ้น Nie จากความเชื่อของเขาที่เขาจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ได้รับที่แข็งแกร่งคุณไม่สามารถจะเป็นเหมือนชีวิตก่อนหน้านี้เพื่อให้ญาติเพื่อนคนที่คุณรักอยู่ห่างจากด้านข้างของเขา แม้จะไม่มีหนังสือวิญญาณปีศาจชั่วคราวดังนั้นสิ่งที่ผมต้องควบคุมชะตากรรมของตัวเอง! เสี่ยวหนิงร่มเด็กเดินออกมาจากด้านข้างของ Nie ที่ Nie หาที่กำบังจากฝนที่ตกลงมา เด็กเสี่ยวหนิงเงียบ ๆ จ้องมองไปข้างหน้าเขากล่าวว่าเศร้า: "ผมเคยอิจฉา叶紫芸พ่อ Santo ตราบใดที่สิ่งที่ต้องการ Yezi ยุนพ่อของเธอจะช่วยให้เธอทำมันและไม่มีใครจะถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่叶紫芸ผมคิดว่า叶紫芸เป็นคนมีความสุขมากไม่สามารถเข้าใจความเจ็บปวดของฉัน ...... "" จนแล้วฉันตระหนักครอบครัวหิมะของเมืองรุ่งโรจน์มากเกินไปที่จะทน. "เด็กเสี่ยวหนิงถอนหายใจยาว เจ้า Ziyun เต็มไปด้วยความสงสาร "แม่ของเขาเสียชีวิตในช่วงต้นเห็นได้ชัดว่าพ่อของเขาในด้านที่ได้รับเป็นคนที่เหงา แต่เธอยังมีชีวิตอยู่และแข็งแรงหมั่นฝึกฝนคุณต้องการใช้ร่วมกันในนามของบิดาของเขา." "เด็กตัวละครของฉันดีและแข็งแรงไม่ว่าสิ่งที่ต้องการอัตราส่วน叶紫芸แต่มักจะสามารถจับคู่. "เด็กเสี่ยวหนิงตามความเป็นจริงพูดว่า" เธอเป็นคนที่ผมชื่นชม! "ชอว์มองเด็กคอนเดนเสทรอบNie คอนเดนเสทจากเด็กที่จะเข้าใจความคิด เด็กและคอนเดนเสท Yezi ยันต์เป็นคนที่ดีมากที่จะลองอันฮุย, Ziyun เรียงเด็กคอนเดนเสทกัน Nie ยังโล่งใจมากจาก Nie มองจากด้านหน้าจากนี้ไปพวกเขาจะออกจากบ้านของพวกเขาขี่ม้าเข้าไปในการเดินทางที่ไม่รู้จักโดยไม่คำนึงถึงถนนบางโดยไม่คำนึงว่าหนามที่พวกเขาจะต้องพึ่งพากันและกันและทำงานไปข้างหน้า ค่อยๆคืนลึก ส่องเมืองเป็นคืนลึกหมู่ที่เพียงสองไฟเช่นดาวในที่มืดเก็บกระพริบ เพื่อความรุ่งเรืองของเมืองนี้เป็นที่เงียบสงบที่หายาก ไม่ทราบว่าเมื่อเมฆของสงครามจะปกคลุมไปทั่ว แต่เพียงอย่างเดียวคือความเชื่อมั่นว่าคนที่นี่จะทำให้ความพยายามที่จะปกป้องเมืองรุ่งโรจน์กับความชั่วร้ายทุกเพราะมันเป็นเมืองที่ผ่านมาของพวกเขา (จะยังคง.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ได้เอาวิญญาณจากกระจกมีแมวมองของ叶宗残魂เป็นเส้นลำแสงบินเข้าไปในวิญญาณในกระจกมันเป็นเพียงเล็กน้อยอ่านลมหายใจวิญญาณวิญญาณเหล่านี้เพียงอย่างเดียวจะไม่สามารถคืนชีพได้อ่านบรรยากาศของ叶宗

ที่ลึกซึ้งที่ทำให้ไม่ปวดเหมือนถูกควักหัวใจออกไปมีด

" " " " " " แก้แค้นศัตรูของปีศาจพระเจ้าถ้าไม่หักกระดูกของคุณอยู่ห่างจากผมไม่ว่าจะเป็นคน ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ไม่ได้อยู่ในมือของวิญญาณไว้แน่นด้วยแขนสีม่วง veined เขาเล่าว่า " ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอจะต้องสูญเสียพ่อไป จากการไม่叶紫芸รู้สึกผิดขึ้นมาใหม่ยังไม่ได้สามารถที่จะปกป้องพ่อของเธอ

ฝุ่นที่ร่วงลงมาอย่างช้าๆ

การต่อสู้ที่น่ากลัวนี้ได้ทำลายเมืองใหญ่ของจังหวัดที่แม้แต่ปีศาจยังทำลาย妖灵อาร์เรย์ที่มีขนาดใหญ่ระดับนี้การต่อสู้ที่แม้แต่ปีศาจ妖灵อาร์เรย์ที่มีขนาดใหญ่ก็จะไม่มีประโยชน์

叶紫芸ถือพระธาตุของ叶宗เศร้าและร้องไห้และนึกถึงพ่อเข้ากันได้ดีกับทุกบิตของหัวใจ

ใบหมึกเหมือนเก่ามากและลูกชายของเขาในด้านหน้าของพวกเขาถูกฆ่าตายและเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้กับเจ้าปีศาจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

แต่เพื่อความแข็งแรงของพวกเขายังไม่สามารถฆ่าเจ้าปีศาจไม่ทำลายหลักจากการโจมตีของปีศาจในแขนขาและหัว ,แต่ก็ถูกปีศาจให้หมด ! ! ! ! ! ! ! ดู叶紫芸อกหัก

ดูจาก叶紫芸ไม่ได้กอดและกล่าวว่า " ทรมาน " สีม่วง " ขอโทษ " . . . . . . เพิ่งจะมาลงตอนความลับของพระเจ้าพระเจ้าให้วิญญาณจากทะเลเกือบแตกครับอาจจะยังไม่สามารถทิ้งมอนสเตอร์หลัก ด้วยครับจากความแข็งแรงปัจจุบันของแม้ว่าจะตรงกับของปีศาจพระเจ้าไม่สามารถหยุดเจ้าปีศาจฆ่าคน

คิดว่าไม่叶宗ตายจากกำปั้น " พ่อตาเขาตั้งเป็นความลับของครอบครัวและแม้แต่วิญญาณก็หายไปแต่ถ้าคุณมีวิธีการใดๆที่สามารถรื้อฟื้นพ่อตาผมก็ไม่ยอมแพ้ ! ! ! ! ! ! ! นอกจากนี้ " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . ไม่ได้ดูจากสันเย็นจริง " ผมสาบานในขอบเขตของตลาดมังกรผมจะจับปีศาจด้วยมือของพระเจ้าและเขาจะทำลาย ตลอดกาล ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

" คืนชีพ ? ? ? ? ? ? ? ไม่ไปมีอะไรที่สามารถฟื้นคืนชีวิตพ่อของผม " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? 叶紫芸จุดประกายความหวังในดวงตา

ถึงแม้ไม่ได้อยู่ห่างจากฉันไม่สามารถเห็นมันในสายตาของ叶紫芸หวังแต่ไม่ทิ้งก็ยากที่จะทำร้ายเธอ กล่าวว่า " ตราบใดที่เรามุ่งหน้าไปยังตลาดมังกรขอบเขตของเขาถึงระดับที่เรายังสามารถหาวิธีที่จะ叶宗ผู้ใหญ่ขึ้นมา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

ไม่คิดเวลาห่างจากเวลา妖灵妖灵หนังสือของหนังสือที่สามารถนำเขากลับมาเกิดใหม่ก็ยังสามารถฟื้นคืนชีวิต叶宗ครับ ? ? ? ? ? ?เพียงแต่เวลาของหนังสือ妖灵ไม่รู้ที่ไหน

叶紫芸เช็ดน้ำตา แม้ว่าจะเจ็บปวดแต่เธอก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะพูดว่า : " ไม่ได้ห่างจากฉันไปปู้ยี่ปู้ยำมังกรของขอบเขตของโดเมนผมแข็งแกร่งขึ้นและฟื้นขึ้นจากความตายของพ่อ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

เห็นทั้งจังหวัดเป็นเมืองที่อ้างว้างทั้งหมดบนใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดมีชนิดของความเศร้าและความเศร้าโศกลึกสำหรับคนอื่นๆ叶宗แน่นอนเป็นคนน่านับถือ ชื่นชมทหารทุกคน ! ! ! ! ! ! !

叶宗ตายให้ทั้งความงดงามของเมืองทั้งหมดตกอยู่ในความเศร้าโศก

เพื่อความงดงามของเมือง叶宗แน่นอนโดยเฉพาะเมื่อตอนเย็นตาย ,ทุกคนที่ยืนอยู่บนกำแพงมองไกลๆจะรู้สึกได้ถึงเงาที่แข็งแรงมั่นคงและปลอดภัยแต่นี้เป็นที่เคารพของสงครามก็จะทิ้งพวกเขาทุกคนเป็นปีศาจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อพระเจ้า

จากบาดแผลจากสงครามอีกครั้งในเมืองแห่งแสง

มันมืด ฟ้าปลายฝนเล่นต่อเนื่องที่ฝนปนน้ำแข็งลงบนใบหน้าของคนที่ทำให้ผมรู้สึกถึงความเย็นของหิน

ไม่ได้ออกไปมองท้องฟ้า ให้เม็ดฝนหล่นลงบนหน้าฉันกลับมาเกิดใหม่หลายอย่างเช่นไม่คาดคิดโดยทั่วไปจากขั้นตอนโดยขั้นตอนการพัฒนา