白昼的狂欢，此刻尽是虚无。诺大的房屋，从此一个人住。再也没人阻挡我的路

白昼的狂欢，
此刻尽是虚无。
诺大的房屋，
从此一个人住。

再也没人阻挡我的路；
再也不被谁约束。
无情的我，该笑，还是该哭？
面对着所谓幸福。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนั่ง,
ในขณะนี้จะเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
บ้านใหญ่,
ชีวิตคนเดียว

ไม่ได้บล็อกวิธีของฉันอีกครั้ง;
ไม่จำกัด โดยที่การ
Me หัวเราะ หรือฉันควรร้องไห้
หน้าความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันของเทศกาล
ในช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า
ธ บ้านที่มีขนาดใหญ่
ตั้งแต่บุคคลที่จะมีชีวิตอยู่ ไม่มีใครได้รับการปิดกั้นทางของฉันที่ไม่ จำกัด เหี้ยมฉันหัวเราะหรือร้องไห้? หันหน้าไปทางที่เรียกว่ามีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันเทศกาลของเนอะตอนนี้เต็มไปด้วยความว่างเปล่า ฮ่าฮ่าจากนั้นขนาดใหญ่บ้านอยู่คนเดียว ฮ่าๆไม่มีใครหยุดฉันในทางที่ไม่ถูกใครบังคับเนอะ มันไม่ยอมให้ฉันควรจะยิ้มหรือจะร้องไห้ ขอบคุณกับสิ่งที่เรียกว่าความสุข