元代以后元到清中期时四川饮食文化的衰落和萧条：由于南宋末蒙古军队对四川

元代以后

元到清中期时四川饮食文化的衰落和萧条：
由于南宋末蒙古军队对四川的入侵，在长达51年的战争里，四川的经济、文化遭到严重摧残，人口从南宋中期的淳熙二年（1175 AD）的1290万减少到元初至元二十七年（1290 AD）的16.5万，大批人民和世族逃亡到长江中下游地区，使得南宋以前繁荣一时的四川亚文化受到毁灭性的打击。虽然明初有两湖、下江地区对四川的移民，这些移民成分多属于下层，且人数很有限，到明后期的万历六年（1578 AD）才恢复到310万，约占当时全国人口的0.06。明末清初张献忠部队对四川的入侵以及与明残余部队、清军的长期交战，又使四川的人口进一步减少到50万人。清初以后，清政府组织了对四川地区的大规模移民，到清乾隆末（1787 AD）因清初移民143年后达到第一次高峰的857万，却仍然不能达到南宋中期的人口数目，而且，清代中期以前虽然有大量移民，但其素质并不高，几乎都是在当地没有恒产的底层人士，这和唐末、北宋末大批精英人才迁入四川是不能比拟的，因此四川文化仍然处于全国落后的地位，根本不能同汉、唐、两宋繁荣的亚文化相比。
在这样的情况下，四川的烹饪文化在全国的地位也一落千丈，我们在已知的明清文献里查不到两宋首都开设的川饭食店在北京开设的记录，也未发现多少叙述从元到清中期之前川菜特色的文章。这并不奇怪，晚明张瀚西游成都时就看到一遍萧条冷清，落后的景象，推测精致烹饪文化已经基本上不存在了。到了清中期时，涌进四川的移民主要成分来自湖南、陕西、两广、江西、福建等地，他们占据了川西、川南、川东、川北最富庶地区，而将残存的少数土著居民挤到盆地边缘，由于这些移民中绝大多数来自下层，不可能带来精致的外地饮食技艺，那时四川的经济还正在酝酿腾飞之际，这就使得四川直到清咸丰、同治以前，饮食文化与文化本身不可能出现大的恢复和新的飞跃。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ราชวงศ์หยวนการปฏิเสธราชวงศ์ชิงกลางของเสฉวนอาหารวัฒนธรรมและภาวะซึมเศร้า:เนื่องจากเพลงใต้ราชวงศ์สายมองโกเลียกองทัพในเสฉวนของบุกรุก ในค่าปี 51 ของสงคราม เสฉวนของเศรษฐกิจ และวัฒนธรรมได้อย่างจริงจังขาด ประชากรจากภาคใต้เพลงไดนาสตี้ระยะกลางของชุนสัง II ปี (1175 AD) 12.9 ล้านหยวนก่อนการหยวน 27 ปี (1290 AD) ลดขนาดใหญ่คน 165000 และตระกูลหนีแม่น้ำแยงซีกลาง และล่างถึงพื้นที่ เพลงภาคใต้ราชวงศ์ขณะ yiqian ความเจริญของวัฒนธรรมเอเชียเสฉวนโดยทำลายทำให้ต่อสู้ ถึงแม้ว่าจังหวัดเสฉวน มณฑลหูเป่ย์ และหูหนานหมิงต้น เขตเจียงเซี่ยของตรวจคนเข้าเมือง อพยพขึ้นอยู่ด้านล่าง และจำนวนจำกัด กับราชวงศ์หมิงสายวานลีหกปี (1578 AD) ในการส่งคืนการ 3.1 ล้าน 0.06 ร้อยละของประชากรที่ บุกเสฉวนปลายราชวงศ์หมิงและต้นราชวงศ์ชิง โดยกองทัพเตียว Xianzhong และเศษของราชวงศ์หมิงและชิงกองทัพในสงครามเป็นเวลานาน และประชากรลดลง 500000 ในเสฉวน Yihou ก่อนล้าง ล้างองค์กรรัฐบาลในเสฉวนของมวลตรวจคนเข้าเมือง การล้างเฉียนหลงปลาย (1787 โฆษณา) สำหรับตรวจคนเข้าเมืองช่วงล้างปี 143 Hou ถึงก่อนเวลาสูงสุดของ 8.57 ล้าน ก็ยังไม่ถึงภาคใต้เพลงไดนาสตี้ระยะกลางจำนวนประชากร และ yiqian ระยะกลางราชวงศ์ชิงแม้ว่ามีตรวจคนเข้าเมืองใหญ่ แต่ไม่มีคุณภาพสูง เกือบจะอยู่ในท้องถิ่นไม่ทั่วไปคุณสมบัติอสังหาริมทรัพย์ของล่าง คน นี้ และปลายราชวงศ์ถัง และเพลงพรสวรรค์ยอดใหญ่ปลายย้ายเสฉวนจะไม่สามารถเปรียบเทียบของ วัฒนธรรมเสฉวนนั้นยังอยู่ในชาติหลังสถานะ ราชวงศ์ฮั่น ถัง และเพลงและความเจริญรุ่งเรืองไม่เปรียบเทียบกับวัฒนธรรมที่在这样的情况下，四川的烹饪文化在全国的地位也一落千丈，我们在已知的明清文献里查不到两宋首都开设的川饭食店在北京开设的记录，也未发现多少叙述从元到清中期之前川菜特色的文章。这并不奇怪，晚明张瀚西游成都时就看到一遍萧条冷清，落后的景象，推测精致烹饪文化已经基本上不存在了。到了清中期时，涌进四川的移民主要成分来自湖南、陕西、两广、江西、福建等地，他们占据了川西、川南、川东、川北最富庶地区，而将残存的少数土著居民挤到盆地边缘，由于这些移民中绝大多数来自下层，不可能带来精致的外地饮食技艺，那时四川的经济还正在酝酿腾飞之际，这就使得四川直到清咸丰、同治以前，饮食文化与文化本身不可能出现大的恢复和新的飞跃。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ราชวงศ์หยวนไปที่ตรงกลางของชิงหยวนลดลงวัฒนธรรมอาหารเสฉวนและภาวะซึมเศร้า: เนื่องจากในช่วงปลายราชวงศ์ซ่งใต้บุกกองทัพมองโกลของมณฑลเสฉวนในกว่า 51 ปีของสงครามเศรษฐกิจเสฉวนวัฒนธรรมได้รับความเสียหายจำนวนประชากรจากราชวงศ์ซ่งใต้กลาง จุนจินสองปี (1175 AD) ของ 12,900,000 ลดต้นหยวนหยวนยี่สิบเจ็ดปีที่ผ่านมา (1290 AD) 165,000 เป็นจำนวนมากของผู้คนและสมัครพรรคพวกหนีไปภูมิภาคแม่น้ำแยงซีเพื่อให้เจริญรุ่งเรืองก่อนที่วัฒนธรรมราชวงศ์ซ่ภาคใต้โดยสี่ Chuanya ระเบิดร้ายแรง ถึงแม้ว่าในช่วงต้นราชวงศ์หมิงมีสองทะเลสาบภูมิภาค xiajiang ของผู้อพยพเสฉวนผู้อพยพเหล่านี้ส่วนผสมส่วนใหญ่ลดลงและจำนวนมี จำกัด มากกับปลายราชวงศ์หมิงว่านหลี่หกปี (1578 AD) ได้รับการบูรณะ 3.1 ล้านบาทคิดเป็นประชากรของประเทศคือ 0.06 . หมิงและราชวงศ์ชิงช้างเซียน-chung เสฉวนกองกำลังบุกรุกและเศษของหมิงชิงสงครามนาน แต่ยังรวมถึงประชากรในมณฑลเสฉวนลดลงอีกถึง 50 ล้านคน หลังจากที่ในช่วงต้นราชวงศ์ชิงที่รัฐบาลชิงจัดอพยพของมณฑลเสฉวนไปยังจุดสิ้นสุดของจักรพรรดิชิง Qianlong (1787 AD) เนื่องจากการอพยพราชวงศ์ชิงต้น 143 ปีที่จะไปถึงจุดสูงสุดครั้งแรก 8,570,000 แต่จำนวนของคนที่ยังไม่สามารถเข้าถึงช่วงกลางเพลง นอกจากนี้ก่อนที่ช่วงกลางราชวงศ์ชิงแม้ว่าจะมีจำนวนมากของผู้อพยพ แต่คุณภาพไม่สูงเกือบทั้งหมดของผู้ที่ด้านล่างที่ไม่มีการผลิตคงที่นี้และในช่วงปลายถังเพลงย้ายไปยังจุดสิ้นสุดของจำนวนมากของความสามารถที่ยอดเยี่ยมที่สุดในมณฑลเสฉวนจะไม่ตรงกับดังนั้นวัฒนธรรมมณฑลเสฉวน เมื่อเทียบตำแหน่งล้าหลังยังคงอยู่ในประเทศที่ไม่สามารถกับฮันถังเพลงวัฒนธรรมที่เจริญรุ่งเรือง ในกรณีเช่นวัฒนธรรมการทำอาหารของตำแหน่งที่มณฑลเสฉวนในประเทศที่ลดลงเราไม่สามารถหาทุนเพลงของร้านอาหารเสฉวนเปิดในกรุงปักกิ่งเปิดในวรรณคดีบันทึกหมิงเป็นที่รู้จักกันยังพบเล่ามากจากหยวน ก่อนที่จะมีตรงกลางของบทความให้ความสำคัญชิงเสฉวน นี้ไม่น่าแปลกใจที่ในช่วงปลายราชวงศ์หมิงจางฮั่นเฉิงตูเดินทางร้างภาวะซึมเศร้าเมื่อเขาเห็นมันอีกครั้งเบื้องหลังสันนิษฐานกลั่นวัฒนธรรมการปรุงอาหารได้โดยทั่วไปไม่ได้อยู่ ไปที่ตรงกลางของชิงไหลบ่าเข้ามาของผู้อพยพจากองค์ประกอบหลักของมณฑลเสฉวนหูหนานมณฑลส่านซีมณฑลกวางตุ้ง, มณฑลเจียงซีฝูเจี้ยนและสถานที่อื่น ๆ ที่พวกเขาอยู่ในมณฑลเสฉวนทางตะวันตกทางตอนใต้ของมณฑลเสฉวนตะวันออกเสฉวนของมณฑลเสฉวนทางภาคเหนือพื้นที่ที่ร่ำรวยมากที่สุดและเหลืออยู่ไม่กี่อะบอริจิผลักลุ่มน้ำ ขอบเนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้อพยพเหล่านี้จากด้านล่างมันเป็นไปไม่ได้ที่จะนำด้านการอาหารศิลปะที่ดีเมื่อเศรษฐกิจของมณฑลเสฉวนยังเป็นเบียร์ปิดโอกาสซึ่งจะทำให้มณฑลเสฉวนจนเสียนเฟิง, Tongzhi ที่ผ่านมาวัฒนธรรมอาหารและวัฒนธรรมของตัวเอง การกู้คืนขนาดใหญ่และก้าวกระโดดใหม่เป็นไปไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราชวงศ์หยวน

ไปชิงหยวนมณฑลเสฉวนช่วงกลางของวัฒนธรรมอาหารที่ลดลงและภาวะซึมเศร้า :
เนื่องจากกองทัพมองโกลของราชวงศ์ซ่งใต้ของมณฑลเสฉวนในช่วงการรุกรานของ 51 ปีของสงครามในมณฑลเสฉวนทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมที่เสียหายมากและประชากรจากภาคใต้ในช่วงกลางของชอนฮีสองปี ( 1175 AD ) 12900000 ลดลงถึงจุดเริ่มต้นของหยวนหยวนปี 27 ( 1290 AD ) 165000 จำนวนมากของผู้คนและครอบครัวหลบหนีไปในช่วงกลางและล่างของแม่น้ำแยงซีซึ่งเคยเจริญรุ่งเรืองในมณฑลเสฉวนทางวัฒนธรรมที่ถูกทำลาย แม้ว่าในช่วงต้นและมีทะเลสาบล่างของ yangze แม่น้ำในมณฑลเสฉวนของตรวจคนเข้าเมืองและผู้อพยพเหล่านี้เป็นองค์ประกอบอยู่ในระดับต่ำมากและมีจำนวนจำกัดมากในปลายราชวงศ์หมิง Wan Li 6 ปี ( 1578 AD ) ไม่หายกับ 3100000 ประมาณร้อยละของประชากรประเทศนั้น 0.06 ราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงจางเซี่ยนจงทหารของมณฑลเสฉวนและทหารที่บุกราชวงศ์หมิงและชิงการสู้รบในระยะยาวและทำให้มณฑลเสฉวนประชากรลดลงเหลือประมาณ 500000 คน วันต่อมารัฐบาลจีนได้จัดของมณฑลเสฉวนการอพยพใหญ่ถึงปลายราชวงศ์ชิง ( 1787 AD ) เพราะในช่วงปีแรกที่อพยพ 143 ถึงจุดสูงสุดของ 8570000 และยังไม่สามารถเข้าถึงประชากรในภาคใต้ในช่วงกลางและช่วงกลางราชวงศ์ก่อนหน้านี้แม้ว่าจะมีจํานวนมากอพยพแต่ของมีคุณภาพไม่สูงเกือบทั้งหมดในประเทศที่ไม่มีคุณสมบัติผู้ที่อยู่ด้านล่าง ,ปลายราชวงศ์ถังราชวงศ์ซ่งเหนือและจํานวนมากและนี้จะย้ายเข้าในมณฑลเสฉวนมียอดไม่ตรงกันดังนั้นวัฒนธรรมในมณฑลเสฉวนยังอยู่ในสถานะของประเทศล้าหลังที่ไม่มีกับฮั่นและถัง , ความเจริญรุ่งเรืองของวัฒนธรรมเอเชียเมื่อเทียบกับสองเพลง ในสถานการณ์แบบนี้ , Sichuan อาหารวัฒนธรรมยังสมบูรณ์ในสถานะของประเทศเราที่รู้จักกันในนามของหมิงและราชวงศ์ชิงที่ไม่สามารถพบได้ในวรรณกรรมสองเพลงเปิดร้านอาหารเมืองหลวงของเสฉวนในกรุงปักกิ่งเปิดบันทึกยังไม่พบวิธีการเล่าเรื่องจากหยวนชิงจนถึงช่วงกลางของบทความที่เป็นลักษณะของอาหารเสฉวน นี้ไม่น่าแปลกใจในปลายราชวงศ์หมิง张瀚ตะวันตกเฉิงตูเมื่อเห็นสายตาเศร้าเหงาอีกครั้งหลังพบว่าวัฒนธรรมอาหารประณีตได้โดยทั่วไปไม่ได้อยู่ในเมื่อถึงช่วงกลางราชวงศ์และเทลงในส่วนผสมหลักจากตรวจคนเข้าเมืองจังหวัดหูหนาน , มณฑลส่านซี , กวางสี , เจียงซี , Fujian และสถานที่อื่นๆที่พวกเขาใช้ในภาคตะวันตกของมณฑลเสฉวน , ภาคใต้ , ตะวันออกและทางเหนือของมณฑลเสฉวนที่ร่ำรวยที่สุดในภูมิภาคและจะเหลือไม่กี่พื้นเมืองเข้าไปในขอบของอ่างและเนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้อพยพจากด้านล่างอาจจะไม่นำอาหารที่ประณีตจากฝีมือตอนนั้นเศรษฐกิจเสฉวนยังบินมากำลังจะเกิดขึ้นซึ่งจะทำให้เสียนเฟิงจื้อเดิมจนกว่าและมณฑลเสฉวนอาหารและวัฒนธรรมเองอาจไม่ได้ปรากฏขึ้นในการกู้คืนและก้าวใหม่