大家好，我叫原李栋，今年9岁了，在凤鸣小学上学。我的个子不高，不胖也不

大家好，我叫原李栋，今年9岁了，在凤鸣小学上学。

我的个子不高，不胖也不瘦，我长着一头又短又黑的头发。还长着一张圆圆的脸蛋，白里透红，像红苹果一样。我的眉毛弯弯的，像月牙儿一样。我的眼睛大大的、黑黑的，像两颗黑色的黑珍珠一样。一笑就眯成了一条线。我还有扁扁一个的鼻子和一个能说会道的嘴巴。一笑起来，就露出了两个小酒窝。

我很爱看格林童话。有一次，我和妈妈去万卷书城，我让妈妈给我买了一本格林童话，我的心像吃了蜜一样甜，我一回到家，就迫不及待的看了起来，妈妈叫了我十几遍，我都没有回答，直到妈妈站到我的面前，我才放下了书。

这就是活泼、可爱的我，希望大家喜欢我！

指导老师：王老师

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี ชื่อของฉันคือ yuanlidong, 9 ปีปีนี้ โรงเรียน Feng หมิงผมไม่สูง ไม่อ้วน หรือบาง มีผมสั้น สีดำ หน้ากลม สีขาวและสีแดง เพียงชอบแอปเปิ้ลสีแดง ฉันคิ้วโค้ง เช่นดวงเครส ตามีขนาดใหญ่ สีดำ สีดำเช่นไข่มุกดำสอง รอยยิ้ม จำกัดลงบรรทัดเดียว จมูกแบนและปาก glib แล้ว หัวเราะ ไต๋ dimples สองขนาดเล็กรักดูนิทานกริม จุดหนึ่ง แม่ของฉันและฉันไปม้วนยัง ถามแม่ซื้อหนังสือนิทานกริม หัวใจมีความหวานเช่นน้ำผึ้ง ผมไม่รอในบ้าน อ่านมัน แม่ของฉันเรียกฉันโหลครั้ง ฉันไม่ตอบจนกระทั่งแม่ยืนอยู่หน้าฉัน ฉันวางหนังสือได้นี้มีสีสัน น่ารัก ฉันฉันหวังว่าคุณชอบฉันผู้สอน: นางสาววัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีครับทุกคนผมชื่อเดิมหลี่ Dong, อายุ 9 ปีและใน Fengming โรงเรียนประถมศึกษา ฉันไม่สูงไม่อ้วนไม่ผอมผมยาวที่มีระยะสั้นผมสีเข้ม ยาวกับใบหน้ากลม, ดอกกุหลาบ, สีแดงเช่นแอปเปิ้ คิ้วโค้งเช่นเสี้ยวเดียว ตาของฉันขนาดใหญ่สีดำ, สีดำ, สีดำเหมือนสองไข่มุก รอยยิ้มบนเส้นแคบ ฉันมีจมูกแบนและปากช่างพูด หัวเราะด้วยกันเผยให้เห็นสองลักยิ้มเล็ก ๆ ฉันชอบที่จะเห็นพี่น้องกริมม์ มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่ของฉันและฉันไปหลายพันร้านหนังสือฉันให้แม่ของฉันซื้อฉันเทพนิยายกริมม์, หัวใจของฉันจะชอบกินหวานเหมือนน้ำผึ้งผมกลับมาถึงบ้านไม่สามารถรอที่จะอ่านมันแม่ของฉันเรียกฉันโหล ครั้งที่ผมไม่มีคำตอบจนแม่ของเธอยืนอยู่ในด้านหน้าของฉันฉันใส่ลงหนังสือเล่มนี้ นี่คือความมีชีวิตชีวาน่ารักผมหวังว่าคุณชอบฉัน! ผู้สอน: วัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีครับผมลีดงเดิมปีนี้ 9 ปีในโรงเรียนต้นไม้ ฮ่าๆผมไม่สูงไม่อ้วนไม่ผอมผมมีผมสั้นสีดำของเส้นผม ยังมีใบหน้ากลมสีชมพูเหมือนแอปเปิ้ลสีแดงเหมือนกัน ผมคิ้วโค้งเหมือนพระจันทร์เสี้ยวเหมือน ตาฉันใหญ่และดำเหมือนสองสีดำไข่มุกดำเหมือนกัน ยิ้มจะคอดเส้น ฉันมีหนึ่งจมูกแบนและหนึ่งปากช่างพูด จะยิ้มจะปรากฏลักยิ้มเล็กๆ ฮ่าๆผมชอบอ่านเทพนิยายกริมม์ มีครั้งหนึ่งผมและแม่ไปร้านหนังสือล้านม้วนผมให้แม่ฉันซื้อหนังสือเทพนิยายกริมม์และหัวใจของฉันเหมือนกินเหมือนน้ำผึ้งหวานผมกลับมาถึงบ้านเขารีบอ่านไปแม่ถามผมหลายครั้งผมก็ไม่ตอบจนแม่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมผมก็วางหนังสือ ฮ่าๆนั่นคือร่าเริงและน่ารักฉันหวังว่าคุณจะชอบฉัน ฮ่าๆอาจารย์ครูหวัง