我最难忘的一件事 在世上，一定有许许多多美好又难忘一件事吧？当然我也

我最难忘的一件事

在世上，一定有许许多多美好又难忘一件事吧？当然我也有难忘的事，让我讲一讲吧。

在我7岁左右时，我和我的家人一起去了大海。

一上火车，我的心就以飞向大海，终于下车了，我就迫不及待的沖向大海。

到了大海我发现了有一些像我一样大的人在抓什么东西，我也走进去，学着他们的样子也做了起来，我先打开一个石头发现里面有一些小螃蟹，大的如核桃，小的如黃豆，我知道了原来他们是在捉螃蟹啊。我一看有很多，我就一抓，螃蟹就来我一下不放，我就狠狠的地一甩没甩开，我就再甩一次终于甩开了，那时我的眼泪就下来了，不知道谁咔的一声把我这狼狈的样子照了下来。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่น่าจดจำฉัน ในโลก ต้องมีหลายดี และน่าจดจำสิ่ง ขวา แน่นอน ฉันยังมีเหตุการณ์น่าจดจำ ให้ฉันพูดคุยเกี่ยวกับมัน เมื่อผมอายุประมาณ 7 ปี ผมกับครอบครัวก็ไปทะเล บนรถไฟ หัวใจของฉันจะบินไปทะเล ในที่สุด ได้ปิด แต่ฉันไม่สามารถรอเพื่อจงไปทะเล ออกไปในทะเล และพบบางคนที่ใหญ่เช่นฉันพยายามที่จะจับสิ่งที่ ฉันไป และเรียนรู้วิธีการก็ทำได้ พบบางเล็กเปิดหินปู ละเมิด ถั่วเหลืองขนาดเล็ก ผมรู้ว่า พวกเขาถูกจับปู เห็นมีหลาย ผมจับปูให้ฉันลง ฉันโยนหนักไม่แย่ง ฉันจะถ่ายโอนข้อมูลได้อีก และในที่สุด ดึง น้ำตาของฉันตกลง ไม่ทราบที่มีการคลิกที่ผมเอาลงนี้ดูอาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่น่าจดจำมากที่สุดของฉัน

ในโลกจะต้องมีหลายคนที่มีความสุขและน่าจดจำสิ่งหนึ่งใช่มั้ย? แน่นอนฉันยังมีเหตุการณ์ที่น่าจดจำให้ฉันพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในปีที่ 7 ของฉันเก่าเมื่อครอบครัวของฉันและฉันไปทะเล

หนึ่งบนรถไฟหัวใจของฉันบินไปในทะเลและในที่สุดได้รับการปิดและฉันไม่สามารถรอที่จะแผ่ไปทางทะเล

ทะเลผมพบว่าบางคนเป็นใหญ่เป็นฉันอยู่ในโลภสิ่งที่ฉันสามารถไปในเรียนรู้วิธีการของพวกเขายังทำขึ้นผมอยากจะเปิดหินที่พบมีบางปูขนาดเล็กใหญ่เป็นวอลนัท ขนาดเล็กเช่นถั่วเหลือง, ฉันรู้ว่าพวกเขาอยู่ในการจับปูอาเดิม ผมเห็นมีจำนวนมากที่ผมจับถือบนปูกับผมผมไม่ได้โยนออกอย่างรุนแรงโยนผมเคยจะโยนอีกครั้งในที่สุดก็ดึงออกไปเมื่อน้ำตาของฉันลง ผมไม่ทราบว่าใครเป็นคนให้ฉันนี้แตกรูปภาพดูอายลง