最大的变化就是识字量、词汇量的巨增。 然而你要让他们说上一段话时，他们

最大的变化就是识字量、词汇量的巨增。 然而你要让他们说上一段话时，他们竟是一幅窘相——词汇贫乏、辞不达意，究其原因是学生不能灵活地运用平时积累的词汇。针对这种情况，每当看图说话时，我都注重引导学生借助词语认识事物，进而丰富学生的语言。首先让学生看图后说出自己积累的词语进行描述，

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดจะเพิ่มขึ้นอย่างมากของวัด คำศัพท์ อย่างไรก็ตาม คุณต้องการให้พูดคำบางคำ และมีชิ้นส่วนของความลำบากใจ – ขาดคำศัพท์ เหตุผลไม่เลือกคือนักเรียนไม่สามารถใช้สะสมปกติของคำศัพท์มัน มุมมองนี้สถานการณ์ พูดคุยเกี่ยวกับรูปภาพ และทำความเข้าใจสิ่งที่ผมเน้นศึกษาแนวทางการใช้คำ เสริมภาษาของนักเรียนจึง หลังจากครั้งแรกให้นักเรียนดูรูปภาพ และรวบรวมคำอธิบายว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดคือปริมาณของความรู้คำศัพท์เพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อคุณต้องการให้เค้าบอกว่าทางที่พวกเขาจริงลำบากใจ - คำศัพท์ที่ไม่ดีคำพูดไม่ได้สื่อความหมายที่เป็นเหตุผลว่านักเรียนไม่สามารถใช้การสะสมปกติของคำศัพท์ที่มีความยืดหยุ่น ในมุมมองของสถ​​านการณ์นี้เมื่อใดก็ตามที่ปลั๊กพูดผมให้ความสนใจที่จะแนะนำให้นักเรียนที่จะเข้าใจสิ่งที่โดยความหมายของคำพูดและทำให้การเพิ่มภาษาของนักเรียน ให้นักเรียนพูดของพวกเขาหลังจากที่สะสมรูปคำที่จะอธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดคือการรู้คำศัพท์เพิ่มปริมาณและยักษ์ แต่คุณต้องให้พวกเขากล่าวในวรรคหนึ่งเมื่อพวกเขาได้เป็นภาพ窘相 - ยากจนและคำอธิบายงเหตุผลคือนักเรียนไม่สามารถมีความยืดหยุ่นใช้สะสมคำศัพท์ ในสถานการณ์นี้เมื่อพูดเกี่ยวกับเมื่อฉันได้ให้ความสนใจที่จะนำนักเรียนรู้จักใช้คำพูดและภาษาของนักเรียนมากมาย ให้นักเรียนดูภาพแรกหลังจากบอกตัวเองสะสมคำอธิบาย