常常在路上思索，一个人的脚步总是略显孤单。挂上耳机，隔离外面的世界。直

常常在路上思索，一个人的脚步总是略显孤单。挂上耳机，隔离外面的世界。直到那次因为到校外参加模联而五点半起床，出门时，图书馆门前排起的长队，在寒冷的清晨，微弱的月光，映照着地上的残雪，我的心底却泛起一股暖流，一丝感动。我想用感动这个词来形容。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มักจะบนถนนคิด ขั้นตอนของมนุษย์ได้เสมอค่อนข้างโดดเดี่ยว วางสายหูฟัง แยกต่างหากของโลกภายนอก จน 5:30 ตื่นขึ้นเนื่องจากมหาวิทยาลัยจะเข้าร่วมในรุ่น UN จากประตู ยืนอยู่ในคิวยาวหน้ารี เมื่อเช้าเย็น แสงมัวของดวงจันทร์ shone บนหิมะบนพื้นดิน หัวใจของฉัน ด้วยความอบอุ่น การย้ายเพียงน้อยนิด อยากจะใช้คำบรรยายลักษณะของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มักจะเกี่ยวกับวิธีการคิดที่เท้าของคนอยู่เสมอบิตเหงา หูฟังแขวนแยกโลกภายนอก จนกระทั่งว่าเพราะโรงเรียนที่จะเข้าร่วมในรุ่นสหประชาชาติและจะได้รับการขึ้นที่ห้าสามสิบออกไปในด้านหน้าของห้องสมุดรอในสายยาวในช่วงเช้าเย็นแสงจันทร์สลัวสะท้อนให้เห็นถึงหิมะบนพื้นดินหัวใจของฉันได้รับการ หุ้นสตรีม, ร่องรอยของการเคลื่อนย้าย ฉันต้องการที่จะใช้คำนี้เพื่ออธิบายย้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มักจะคิดในทางหนึ่งก้าวเสมอค่อนข้างเหงา แขวนหูฟังแยกจากโลกภายนอก จนครั้งเพราะไปโรงเรียนในแม่พิมพ์และห้าโมงครึ่งตื่นออกไปเมื่อประตูด้านหน้าห้องสมุดคิวในตอนเช้าเย็นและลมแสงจันทร์สะท้อนบนพื้นหิมะและหัวใจของฉันก็ขึ้นเป็นกระแสน้ำอุ่นและรอยยิ้มประทับใจ ฉันต้องการใช้สัมผัสคำเพื่ออธิบาย