ตอนเด็กๆ ได้ยินบ่อยๆ จากพ่อแม่ว่าบ้านเกิดของเรามีทิวทัศน์สวยงาม ท้องฟ้าสีคราม เมฆขาวตลอดวัน มีลำธารไหลเอื่อยไปทั่ว ทุกฤดูใบไม้ผลิ นกจะร้องเพลง ดอกไม้ก็ส่งกลิ่นหอมไปทั่ว และปลาก็อบอวลไปด้วย แหวกว่ายในแม่น้ำ เป็นภาพธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ปัจจุบันนี้แม้จะเห็นทุกปี เมื่อกลับมาบ้านเกิด ก็ได้เห็นภาพธรรมชาติอันงดงามที่พ่อแม่เล่าให้ฟังมากมาย ข้าพเจ้าไม่เคยสัมผัสด้วยตนเอง และฉันรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ภูมิทัศน์บางแห่งก็เปลี่ยนไปจากที่พ่อและแม่อธิบายไว้ ฉันหวังว่า ผู้คนจะสามารถดูแลธรรมชาติและใช้ชีวิตแบบคาร์บอนต่ำและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมได้ มอบท้องฟ้าสีครามให้กับนกตัวน้อย
การแปล กรุณารอสักครู่..