几年前，我曾经执念了八年的爱人来到这个城市，我彻夜哭泣，为再也不能跟你

几年前，我曾经执念了八年的爱人来到这个城市，我彻夜哭泣，为再也不能跟你呼吸一样的空气而难过。现在我站在这里，心中早已没了牵挂，就像眼前的对岸，璀璨抑或沉闷都与我无关。爱与不爱，来生都不会爱再见。我们彼此珍重。上班族在这里的家可能不过是深巷中的一张床，那张床却成了他们在这偌大的城市中小小的私密场所，在那张床上流着泪，从天黑到天亮，那张床空空的，从天亮到天黑。我却担心几年后自己也奋斗在这朦胧的阴霾中，心中渴求的是远方明媚的阳光和自由的气息。我担心，担心前路太曲折。我担心，担心永远太远，我还没听到花开的声音就已经老去。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กี่ปีที่ผ่านมา ฉันมีรักที่ครอบงำจิตใจแปดปีมาถึงเมืองนี้ ข้าทั้งคืน ไม่สามารถพูดให้อารมณ์เสียมีอากาศที่คุณหายใจ ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ที่นี่ มีไม่การดูแล เช่นหน้าด้านอื่น ๆ สดใส หรือหมองคล้ำไม่เกี่ยวข้อง ความรักและไม่รักชีวิตรักลา สมบัติกัน เพียงอาจสำรวจที่นี่ในครอบครัวมาพร้อมกับเธอในนอน นอนกลายเป็นในนี้ใกล้ชิดขนาดเล็กในเมืองใหญ่ เตียงพร้อมน้ำตาที่สตรีมมิ่ง จากรัตติกาลไปเดย์เบรก เตียงว่างเปล่า จากเช้าถึงค่ำมืด ผมห่วงตัวเองหลังจากไม่กี่ปีในฝนตกพรำมัวของดิ้นรน ความปรารถนาหัวใจเป็นระยะของแสงแดดและอากาศของเสรีภาพ ฉันกลัว ห่วงอยู่ข้างหน้าคือเงี้ยว ฉันกังวลกังวลที่คุณได้ตลอดไปไกล ฉันไม่ได้ยินเสียงของดอกไม้ต้องเติบโตเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่กี่ปีที่ผ่านมาผมมีแปดปีของคนรักความหลงใหลมาถึงเมืองนี้ผมร้องไห้ทุกคืนเพราะไม่มีอีกต่อไปสูดอากาศเดียวกันกับคุณและที่น่าเศร้า ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ที่นี่ไม่ได้ดูแลในใจอยู่แล้วเพียงในด้านหน้าของด้านอื่น ๆ ไม่มีอะไรสว่างหรือน่าเบื่อที่จะทำกับฉัน ความรักและไม่รักไม่รักชีวิตหลังความตายลา เราสมบัติกัน คนงานที่นี่ที่บ้านอาจจะเพียงแค่ Shenxiang เตียงเตียงได้กลายเป็นสถานที่ของความเป็นส่วนตัวของพวกเขาในเมืองใหญ่นี้ในขนาดเล็กไปบนเตียงในน้ำตาจากมืดยามเช้าและที่ เตียงที่ว่างเปล่าตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ ฉันเป็นห่วงว่าหลังจากที่ไม่กี่ปีที่ผ่านมาและเขาจะดิ้นรนในหมอกสลัวหัวใจปรารถนาเป็นที่ห่างไกลแสงแดดสดใสและเสรีภาพในการหายใจ ฉันกำลังกังวลถนนคดเคี้ยวเกินไป ฉันกังวลกังวลไม่ไกลเกินไปฉันไม่ได้ยินเสียงของดอกไม้เก่าแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายปีก่อนผมเคยถืออ่านแปดปีของคนรักมาถึงเมืองนี้ฉันร้องไห้ตลอดทั้งคืนเพื่อไม่สามารถหายใจอากาศเดียวกันกับคุณเสียใจ ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่นี่หัวใจก็ไม่ได้แคร์สายตาสดใสเหมือนของฝั่งตรงข้ามหรือน่าเบื่อก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ความรักและไม่มีความรักชาติหน้าจะรักบาย เราสมบัติกัน มนุษย์เงินเดือนที่นี่อาจเป็นเพียงบ้านในซอยลึกของเตียงเตียงกลายเป็นพวกเขาที่เมืองขนาดใหญ่ขนาดกลางขนาดเล็กในสถานที่ส่วนตัวและเตียงน้ำตากลิ้งลงมาจากมืดไปสว่างเตียงว่างเปล่าตั้งแต่เช้าจนมืดแต่ผมกลัวว่าหลังจากหลายปีของการต่อสู้นี้เองในหมอกหมอกในใจโหยหาเป็นไกลแสงแดดและอากาศของเสรีภาพ ฉันกังวลถนนคดเคี้ยวมาก ผมกลัวจะไกลเกินไปฉันยังไม่ได้ยินเสียงของดอกไม้แล้วแก่ไป *