静秋阁位置偏远,终年给人一种阴森之感,到了冬日更是阴冷,所以对

    静秋阁位置偏远,终年给人一种阴森之感,到了冬日更是阴冷,所以对于后宫妃嫔来说，这是名副其实的冷宫。『雅*文*言*情*首*发』

    叶淑容降为贵人后的当日,便被迁至此处，她站在布满灰尘的窗边，即使叶容华站在她的面前,她面上也没有多少表情。卸去珠钗玉环的她比平日反而多了几分清新之美,只可惜再无人去欣赏她的美。

    叶容华嘲讽的看着她,冷笑道：“你惯会做这副满不在乎的样儿,可是你忘了,我与你姐妹多年，自然知道你表情越平静时，就越在乎。你演惯了戏，自小是父亲母亲眼中的好女儿，进宫后也摆出一副贤淑的模样，就连算计我时，也是那般无辜贤良。这些年你这副模样，我真是恶心够了。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

    Anny ศาลสถานที่ห่างไกลให้ความรู้สึกของทั้งปีมืดมนฤดูหนาวมีอากาศหนาวเย็นเพื่อให้ภรรยาฮาเร็มมันเป็นความจริงที่ถูกลืม "Ya ข้อความ * บทนำ * * * * * * ความรักครั้งแรก * ผม"     Yeshu ร่องลดลงวันที่สง่างามหลังจากที่เขาได้รับการย้ายมาที่นี่เธอยืนอยู่ในหน้าต่างฝุ่นแม้ยูง Hua เจ้ายืนอยู่ด้านหน้าของเธอเธอไม่ได้ใบหน้า วิธีการแสดงออกมาก เธอยกลูกปัดกิ๊บ Yuhuan แต่น้อยสดมากกว่าความงามปกติ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้เพลิดเพลินไปกับความงามของเธอ     เจ้า Ronghua เยาะเย้ยเธอ sneered :. "คุณใช้ในการทำคู่ของความไม่แยแสประชาชนนี้ แต่คุณลืมฉันกับน้องสาวของคุณเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาจะได้รู้ว่าความสงบมากขึ้นเมื่อคุณมองดูแลมากขึ้นคุณใช้ในการเล่นการเล่น วัยเด็กเป็นพ่อที่ดีและแม่ในสายตาของลูกสาวของเขาหลังจากที่พระราชวังยังสันนิษฐานว่าดูความรักแม้เมื่อคำนวณฉันยังชอบว่าไม่มี辜贤良ปีนี้คุณจะมองในสิ่งที่ผมน่าขยะแขยงจริงๆพอ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    สถิตศาลาฤดูใบไม้ร่วงสถานที่ห่างไกลตลอดทั้งปีให้ความรู้สึกน่ากลัวรู้สึกถึงฤดูหนาวจะหนาวเย็นมากขึ้นดังนั้นสำหรับฮาเร็มนางสนมมันจริงของหอผู้ป่วย " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำพูดความรู้สึกแรก * ส่ง " ฮ่า    ขุนนาง叶淑容ลดลงหลังจากวันนั้นก็ถูกย้ายไปที่นี่เธอยืนอยู่ริมหน้าต่างที่เต็มไปด้วยฝุ่นแม้ว่า叶容华ยืนอยู่ต่อหน้าเธอเธอยังไม่มีการแสดงออกบนใบหน้า เอาลูกปัดกิ๊บ Yuhuan เธอมากกว่าวันธรรมดาแทนมากกว่าบิตสดความงามแต่ไม่มีใครชื่นชมความงามของเธอ ฮ่า    叶容华เยาะเย้ยมองเธอหัวเราะและกล่าวว่า " คุณเคยทำมันเฉยชาเหมือนเดิมแต่คุณลืมผมและพี่สาวคุณมาหลายปีธรรมชาติรู้ว่าคุณสีหน้าเมื่อยิ่งสงบยิ่งสนใจ คุณเล่นใช้เล่นเป็นพ่อแม่ลูกที่ดีในสายตาของลูกสาวเข้าวังหลังด้วยท่าที่ดีเมื่อคำนวณดูแม้แต่ฉันยังเหมือนไม่มี辜贤良 ปีเหล่านี้คุณเป็นแบบนี้ฉันมันน่ารังเกียจพอ "