ในความทรงจำที่ผ่านมามีหลายเหตุการณ์ได้หายไปแต่กับเรื่องเล็กน้อยในความคิดผมก็จำได้ว่าคุณใหม่
จำได้ว่าในวันที่ผมอายุห้าขวบแม่พาฉันมาที่เมืองซันเล่นเราเล่นอีกหนึ่งเกมก็รู้สึกว่ามันร้อนก็ซื้อสองคู่ที่ฉันเปิดกระเป๋าเอากระเป๋าโยนเขาและแม่ไปเล่นเกมอื่นแล้วระบบการจัดการสมาชิกของดวงเมืองที่วิ่งมาตะโกนว่า " รอด้วย ! ! ! ! ! ! ! โปรดรอสักครู่นะครับ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! แม่และผมมองไปรอบๆมันเป็นตามหาเรา , ดังนั้นผมจึงถามว่า " อะไรน้า ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เธอพูดกับแม่ของเธอ :" เมื่อกี้เพื่อนๆลงบนพื้นที่ทิ้งขยะและถามเธอขึ้นมา . . . . . . . หน้าผมอาย . . . " ? ? ? ? ? ? ? ฉัน . . . . . . . . . . . . . . ฉันเพิ่งจะ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ในสายตาธรรมดาจะเอาขยะมาทิ้งที่ฉันหยิบมันขึ้นมาและโยนมันลงในถังขยะ , แม่ที่ไม่เคยดูแลมันเหมือนที่ฉันทำแล้วฉันก็มีความสุขแล้ว
เรื่องนี้ถึงแม้จะเล็กแต่ฉันประทับใจมาก . สิ่งนี้ทำให้ผมรู้ว่าไม่สามารถทิ้งขยะต้องถนอมผลแรงงานของผู้อื่นซึ่งเป็นหนึ่งในความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวัยเด็กของฉัน ! ! ! ! ! ! !
การแปล กรุณารอสักครู่..