到了门口我拉开车门“飞”到了门口，把还没有整理行李和没有锁车的妈妈落在

到了门口我拉开车门“飞”到了门口，把还没有整理行李和没有锁车的妈妈落在了后面，我看着那好玩的疯狂老鼠，我赶快跑了上前去顺便呼喊着远方的妈妈，妈妈才不玩这种东西呢，我去玩了，啊！好刺激玩完之后又想吐，我说不玩这个了，我又看见远方那高高的摩天轮我要玩儿这个我高兴地跑过去妈妈说她不愿意玩儿——因为你坐的那一个层转到最高是恰好停电了怎么办？“那不可能"我说在我强求的要求下妈妈只好同意了，我登上其中一层，坐了下来，摩天轮开始转动了，好快乐哦，我忘记了刚才想吐的那种感觉，昨晚了妈妈看了一下表11：47，该吃饭了，唉！我只好恋恋不舍的回家了。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดประตูไปที่ประตู "บิน" ไปที่ประตู ปลดล็อค รถไม่ให้สามารถแยก และย่าหลัง เฝ้าเม้าส์สนุก บ้า ฉันได้รับออกแบบ โดยไกลหม่อม หม่อมเพียงไม่เล่นของสิ่งนี้ ฉันจะเล่น Ah มากระตุ้นดีหลังจากป่วย ไม่เล่นนี้ เห็นชิงช้าสูงในระยะทางไกลที่ต้องการเล่นนี้ ฉันยินดีหมด และแม่กล่าวว่า เธอไม่ต้องการเล่น - เนื่องจากที่นั่งสูงหนึ่งชั้นจะว่าอะไรไฟดับ "ที่ไม่, " ฉันว่า แม่เร่งเร้าเขาขอเธอตกลงที่จะทำ ผมบนชั้นหนึ่งเสาร์ลง เริ่มเปิดชิงช้าสวรรค์ ความสุข โอ้ ฉันลืมฉัน nauseous รู้สึกเมื่อคืนแม่เอาดูในตารางที่ 11:47 อาหารค่ำ อนิจจา ดังนั้น ฉันเต็มใจกลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไปที่ประตูที่ผม Lakaichemen "บิน" ไปที่ประตูสัมภาระเรียงลำดับและยังไม่ได้ล็อคแม่ของรถทิ้งไว้ข้างหลังผมมองที่สนุกบ้าเมาส์ผมรีบวิ่งไปตะโกนระยะทางบนวิธีที่จะไปแม่ แม่ก็ไม่ได้เล่นชนิดของสิ่งนี้ผมเล่น ah! หลังจากที่มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจที่ดีมาถึงจุดสิ้นสุดและอาเจียนผมพูดเล่นนี้ขึ้นผมเห็นจากระยะไกลชิงช้าสวรรค์ที่สูงผมต้องการที่จะเล่นเกมนี้ผมยินดีที่จะบอกว่าเธอไม่ต้องการที่แม่ของเธอวิ่งไปเล่น - เพราะคุณนั่งอยู่ในที่ ชั้นหนึ่งเพื่อให้อำนาจสูงสุดเป็นเพียงวิธีการทำอย่างไร "นั่นคือเป็นไปไม่ได้" ผมพูดในแม่ของฉันได้ตกลงที่จะขอยืนยันผมขึ้นชั้นหนึ่งและนั่งลงชิงช้าสวรรค์เริ่มต้นที่จะเปิดและมีความสุขมากโอ้ฉันลืมไม่สบายใจความรู้สึก เมื่อคืนแม่ของฉันมองไปที่ตาราง 11:47, อาหารเย็นอนิจจา! ผมจะกลับบ้านไปอย่างไม่เต็มใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปที่ประตูที่ฉันเปิดประตู " บิน " ถึงประตูให้ยังไม่ได้เก็บของและไม่ได้ล็อครถของแม่ลดลงหลังผมดูแล้วสนุกบ้าหนูหนูรีบวิ่งไปแวะตะโกนไกลแม่แม่ไม่ได้เล่นอะไรแบบนี้เลยผมเล่นแล้วอ่า . กระตุ้นที่ดีหลังการเล่นและคลื่นไส้ฉันบอกว่าไม่เล่นมันแล้วผมก็เห็นไกลๆนั่นสูงชิงช้าสวรรค์ผมจะเล่นนี้ผมยินดีที่จะไปแม่บอกว่าเธอจะไม่เล่นเพราะคุณนั่งที่ชั้นไปสูงสุดแค่ไฟดับทำอย่างไร " เป็นไปไม่ได้ " ผมพูดเมื่อผมบังคับให้แม่ต้องตกลงผมขึ้นไปหนึ่งชั้นนั่งชิงช้าสวรรค์เริ่มหมุนและมีความสุขโอ้ฉันลืมเพิ่งอาเจียนรู้สึกเมื่อคืนแม่ดูนาฬิกา 11 โมง 47 ได้เวลาอาหารเย็นแล้วอนิจจา ฉันต้องกลับบ้านไป