一边的庄络胭挑了挑眉，这个理由貌似还不错，可惜这里的人不知道月亮根

  一边的庄络胭挑了挑眉，这个理由貌似还不错，可惜这里的人不知道月亮根本就不发光。

    “那为什么就算大的蜡烛离我们远了，看起来也没有近的小蜡烛亮？”封祁继续问，乌溜溜的眼睛眨巴仰视封谨，显然在他眼中，父皇是无所不能的。

    “……”封谨有些后悔自己当初给这孩子讲那么多所谓的“胎教故事”，不然他如今也不会陷入知识面太过狭窄的危机中。

    “因为晚上月亮也在睡觉，所以光不够亮。”庄络胭决定给封谨挽回尊严。

    “可是白天月亮没有出来，为什么晚上还会睡觉？”

    “因为月亮懒，”庄络胭摸摸他头顶，严肃道，“所以人不可以偷懒，不然就像月亮一样，晚上也不够亮。”

    封祁看着母亲严肃的表情，郑重的点了点头，“嗯，不偷懒！”

    “乖，”庄络胭继续拍了拍，懒洋洋的坐回贵妃椅中，“那就用膳，下午睡完午觉就让黄杨带你去看你种的花，等你父皇过来后，再学写字。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

  ด้านเครือข่าย胭จวงเลือกคิ้วเหตุผลนี้ดูเหมือนจะดีแต่คนที่นี่ไม่รู้ว่าพระจันทร์ไม่ส่องแสง ฮ่า     " ทำไมถ้าเทียนใหญ่ไกลจากเราดูยังไม่ใกล้ๆเทียนสว่าง " จดหมายฉียังคงถามดวงตาสีเข้มของจดหมายขอกะพริบตามองเห็นได้ชัดในสายตาของเขาพ่อทำได้ทุกอย่าง ฮ่า     " . . . " จดหมายขอเสียใจตัวเองเมื่อให้เด็กพูดมากจึงเรียกว่า " จากการศึกษาเรื่องราว " หรือตอนนี้เขายังไม่เข้าสู่ความรู้แคบเกินไปในวิกฤต ฮ่า     " เพราะตอนเย็นดวงจันทร์จะหลับแล้วแสงสว่างไม่เพียงพอ" จวงเครือข่าย胭ตัดสินใจที่จะให้จดหมายขอกู้ศักดิ์ศรี ฮ่า     " แต่เวลากลางวันดวงจันทร์ไม่ได้ออกมาทำไมคืนจะนอน " ฮ่า     " เพราะขี้เกียจจวงดวงจันทร์ " เครือข่าย胭ลูบหัวเขาจริงจัง " ดังนั้นคนที่จะไม่ขี้เกียจหรือเหมือนดวงจันทร์ยังสว่างพอตอนเย็น " ฮ่า    จดหมายแม่ฉีมองใบหน้าจริงจังเคร่งขรึมพยักหน้า " อืมไม่ขี้เกียจ " ฮ่า     " น่ารัก " จวงเครือข่าย胭ยังคงตบขี้เกียจนั่งกลับในพระสนมเก้าอี้ " ก็ทานอาหารบ่ายนอนไม่นอนก็ให้กล่องพาคุณไปดูคุณเป็นดอกไม้ของพ่อรอคุณมาหลังจากเรียนเขียน " .