“雪児，我们休息一会儿吧。” 云澈走到那个石床旁，然后依墙坐下，精神松

“雪児，我们休息一会儿吧。”

云澈走到那个石床旁，然后依墙坐下，精神松弛之下，疲惫的感觉如洪水般袭来。他并没有松开凤雪児，而是换了个资格，依然将她抱在怀中……他完全可以从天毒珠中拿出被褥铺在石床上，然后让凤雪児躺上去，不敢显然他不舍得。因为就这么拥抱着雪公主的感觉，足以让任何男人迷恋到不愿放手。

“你……是……谁……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"หิมะกุมารเราใช้เวลาพัก." เมฆเจ๊เดินข้างเตียงหินแล้วนั่งลงที่ริมผนังภายใต้จิตวิญญาณของการผ่อนคลายความรู้สึกของความเมื่อยล้าเช่นตีน้ำท่วม เขาไม่ได้ปล่อยนกฟีนิกซ์หิมะกุมาร แต่เปลี่ยนคุณสมบัติที่ยังคงค้างของเธอในอ้อมแขนของเขา ...... เขาสามารถแผ่ออกมาจากผ้าห่มบนเตียงในหินจากฟากฟ้าลูกปัดพิษและแล้วให้ Phoenix หิมะกุมารวางขึ้นไม่ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เต็มใจที่จะกล้า เพราะเพื่อโอบกอดเจ้าหญิงหิมะความรู้สึกพอที่จะทำให้คนหนึ่งคนใดหลงจะต้องการที่จะปล่อยให้ไป "คุณเป็นใคร ...... ...... ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หิมะ児เราพักสักครู่ . . . . . . .ยุนซอลไปตามผนังหินด้านข้างของเตียงแล้วนั่งลงและผ่อนคลายจิตใจที่เหนื่อยล้ามาท่วม เขายังไม่คลาย児ฟินิกซ์หิมะแต่เปลี่ยนมาเป็นคุณสมบัติที่ยังคงอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน . . . . . . . . . . . . . . เขาสามารถเอาพิษจากวันในเตียงในร้านลูกปัดหินบนเตียงแล้วให้หงส์หิมะ児อยู่ขึ้นไปที่เห็นได้ชัดว่าเขาลังเลไม่กล้า เพราะมันรู้สึกเหมือนกอดหิมะที่จะทำให้ผู้ชายหลงใหลที่จะปล่อย" คุณ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ใคร . . . . . . . . . . . . . .