第四百二十三章 记忆碎片2013-09-04 08:00:00 “李逍

第四百二十三章 记忆碎片
2013-09-04 08:00:00
“李逍遥……”

晨光烂漫，我缓缓睁开眼睛，却看到一个美得如同梦幻般的妇人，她缓缓的摇曳着摇篮，嘴角带着幸福的笑意看我：“快点长大，长大以后就可以保护妈妈了……”

我转过脸看，才发现自己躺在摇篮里，稚嫩的小手拼命的举起来，想要去触摸妇人的脸，可却无法伸得更长，反倒是发出咿咿呀呀的声音。

“妈妈，妈妈……”

我睁大眼睛，拼命的想要把她看得更加清晰，这是一个幻境，亦或者是现实？

猛然间，画面消逝，妇人温柔的脸庞随着画面一起消失，转而出现在一片沃野之中，荒无人烟，而我提着一柄满是残缺卷刃的长剑，跌跌撞撞的行走在黑夜的田野之中。

“砰！”

一声枪响，甚至能够看到火光从山上滑曳下来，正前方，我的一个队友颓然倒地，头顶被洞穿，**流淌了一地，身体犹自轻轻抽搐着，但年轻的生命已经从身体里飞快抽离。

“被伏击，寻找遮蔽点！”也不知道谁大声吼了一声。

所有人都飞快的卧倒在草丛之中，可是山岭上的枪声不绝，每一枪都伴随着一条生命的逝去，我滚趴在泥浆里，猛然间跃起，身体以最快速度的冲向了远处的山林，子弹几乎贴着耳朵不断飞梭，抬手就抛出了手中长剑！

“啊……”

闷哼声中，一名敌人被长剑杀死，而我的手臂也猛然一热，中了一枪，挥动拳头，扑打向了另一个方向，一个个的杀死着敌人，就像是一头困兽在奋死反扑着，可是枪声不绝，直到最后，枪声渐渐消失，沃野回到了原先的宁静。

我一身血迹的回来，却看到同伴们一个个的倒在血泊之中，他们在瞄准，在寻找伏击地点，却一个个的全部被点杀，就像是宰畜生一样的轻松。

“啊啊啊……”

长剑落地，仰头怒吼，闪电撕裂大地，大雨倾盆，冰冷的雨水拍打在脸上，没有人理会我的痛苦，也没有人知道失去兄弟的悲伤，怀里抱着天同的尸体，感受他的体温渐渐散去，悲怒交加。

……

“啊……”

猛然醒来，我浑身颤抖，脑海里依旧回旋着天同的身体中了十几枪，几乎被打烂的惨状，手握拳头，呜呜的哽咽着，身体直接从病床上坐直起来：“我……我……”

身边，一个漂亮小美女就那么坐在那里，一看我醒了，马上飞身扑进我怀里，哭得稀里哗啦，却一句话都说不出来。

我的身体也在颤抖着，脑海里全部都是记忆的碎片，那些几乎被遗忘，或者我从未记起过的一幕幕在盘旋着，直到我手臂抬起，抱住怀里的女孩时，才知道自己重新回到了现实，林婉儿哭个不停，泪水迅速打湿了我的肩膀。

“婉儿……”

我抱着她，轻轻抚摸她的后背：“我醒了，没事了，没事了……”

林婉儿精致的肩膀不断颤抖，带着哭泣声说：“你知道你昏迷多久了吗？整整三天，整整三天，大家都以为你再也醒不来了，呜，你如果就这么去了，我们……我们……”

“三天了？”

我愕然，林婉儿离开我的怀抱，眼睛红红的：“嗯……”

另一旁，沈冰身穿一身白色医生制服，说：“嗯，整整三天，我们都没有想到这一战对你的创伤会那么大，那个……那个欧阳川，到底是什么来头？”

我看看手臂上、肩膀上的包扎，说：“那是一个神一样的存在，不用去管了，这世界上，这种人应该也没有几个了，只是我没有想到这种世外高手居然会参与俗世间的争斗，并且还会成为魏凡的看门狗，这件事情越来越棘手了……”

沈冰道：“确实是越来越棘手了，王队这三天简直焦头烂额，假如你小子一睡不起，我怀疑王队的精神会崩溃掉！”

“啪！”

病房的门猛然被推开，王信带着几个守护者小队的成员冲了进来，一脸的担忧，上前就一把抱住我，激动的笑道：“李逍遥！李逍遥！你小子终于算是醒了，在鬼门关转了一圈的感觉怎么样啊？”

我无语道：“还好，王队别抱得那么紧，我伤口疼……”

“啊啊，对不起……”

王信急忙松开我，而沈冰则吃吃笑道：“王队，你可真不解风情，上来就把人家李逍遥的女朋友挤开了，你这做的是什么事儿啊？”

林婉儿的脸蛋刷一下红了：“我，我……”

我没有说话，轻轻伸手牵住林婉儿的手，她也就那么任由我牵着，看看周围的一切，我问：“这里是哪儿？看不到阳光的样子……”

沈冰道：“这里是基地的疗养室，你没有来过而已，呃……林家大小姐那么紧张你，这可不是主顾关系那么简单了……”

“什么意思？”我有些疑惑。

沈冰轻轻笑：“你昏迷的三天，林大小姐也守着你三天，寸步不离，林天南三番两次都带不走她，差点就要带人来抢人了，幸好你醒了，不然基地这次非得得罪了天昕集团不可……”

我看向林婉儿，她脸蛋更红了，低着头：“我……我只是担心你会挂了而已……”

“我怎么会挂……”

“万一呢，那个欧阳川那么凶，吓坏我了……”

“好了，事情已经过去了……”

我张开手，微微一笑，林婉儿脸蛋红红的，却什么都没有说，上前就靠近我怀里，在我耳边小声说：“老爸派了保镖在周围潜伏了，你也不怕他杀了你……”

我不禁莞尔，转过脸在她红润的脸蛋上直接亲了一口：“没关系，他敢杀我，我就跟他拼命，带着你私奔好了……”

“咳咳……”沈冰一脸无奈：“你们要不要这样狗血啊，这里还有别人呢？唉，我的这个心啊，好受伤，暗恋五六年的小子就这么被一个大小姐给泡走了……”

林婉儿急忙离开我怀抱，吐吐舌头笑着解释道：“没有啦，只是太关心他了……”

“解释就是掩饰。”王信捧着一杯茶说。

林婉儿说：“好，那我不解释了……”

“那就是承认了，我回头告诉你爸……”王信继续淡定说道。

林婉儿猛然站起身，手指着王信：“你你你，你是一个大坏蛋，李逍遥这么能在你这种坏蛋的手底下做事，哼，我要去跟爷爷说！”

“爷爷？”王信愕然，问：“她爷爷是谁啊？”

沈冰抱臂胸前，将一对峰峦挤成呼之欲出状，笑道：“我没有记错的话，在兰州军区有个上将，叫林远山，我查过他的资料，膝下独子，叫林天南，又有一个孙女，叫林婉儿……如果没有这个上将军衔的爷爷，你觉得天昕集团为什么能顺利与军方合作？”

王信浑身一颤，马上露出了沁人心脾的笑容，谄媚的对林婉儿笑道：“大小姐，中午吃点什么，你想要川菜厨子还是湘菜厨子，我们守护者基地的厨房厨艺那叫一绝，你说，我马上吩咐人给你做去……”

林婉儿撇撇嘴：“算你识相，别问我想吃什么，问问李逍遥想吃什么……”

我抬头：“你一说，我快饿挂了……有什么吃的都可以招呼过来……”

沈冰说：“别啊，医生说了要吃清淡的！”

“不用！”

我手臂一挥，声音低沉的说道：“我自己的身体，我比谁都清楚，虽然受伤很重，但是不影响这些，我要吃湘菜，我要吃蜀香水煮鱼……”

沈冰扶额：“真是不怕死的主，我马上去吩咐。”

“嗯！”

……

沈冰一走，林婉儿继续偎依在我身边，王信则咳了咳，说：“李逍遥，魏凡的事情，你也知道了吧？关于欧阳川……”

“嗯，我昏迷的三天里，发生了什么？”

“倒是没有发生什么，但是……”王信沉吟一声，说：“但是得到确信消息，魏凡安排欧阳川镇守在蓝水街的办公大楼里，也就是说我们无法再对蓝水街上的血镰帮派动手了，有欧阳川这个煞神在，去多少人都是送死！”

我撇撇嘴：“简单，你跟南京军区申请一下，让他们派8架SU-27战斗机，携带一大堆重磅烈性炸药，直接把蓝水街给炸了，就不信欧阳川不死……”

王信瞪眼道：“这种程度的修炼者都强得跟怪物一样，要是炸不死怎么办？”

我咧嘴笑：“那就让SU-27携带重磅核弹，一颗下去，什么都报销……”

王信拍案而起：“臭小子，我跟你说正事，你却在这里消遣我！快说，到底该怎么办，欧阳川的出现，让我有些方寸大乱了……”

我想了想，说：“纳米弹确实无法穿透阳炎级强者的护身罡气，你去跟天昕集团联系一下，让他们提高弹头的熔解温度，或许有效……反正，在没有突破性的进展之前，暂停对血镰的调查，太危险了，派人去简直就是送死……”

“嗯，好……”

……

午后，我坐在轮椅上，林婉儿轻轻的推着我，漫步在基地的花园里，秋日里，落叶翩翩，缤纷中带着隐隐花香。

我抬头看看她，笑道：“婉儿，他们说你是我的女朋友，这怎么办？”

林婉儿脸蛋一红，看向天空：“唔，你说什么，我怎么听不懂，到底吃饱了没有？”

“吃饱了！”

“蜀香水煮鱼好吃么？”

“好吃，嗯嗯！”

“唉，白痴，那么容易就被转移话题了……”

“我……”

悲愤的一捶腿，有种不想活的冲动。

身后，林婉儿发出银铃般的笑声：“你是猪！”

我：“……”

本书首发来自17K小说网，第一时间看正版内容！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทหมายเลข 423 ชิ้น2013-09-04 08:00:00 "... Xiaoyao ลี่" ตอนเช้าแสงบาน ช้าเปิดตาของฉัน เพียงเพื่อดูผู้หญิงสวยงามเหมือนความฝัน เธอช้าต้นแหล่งกำเนิดที่ดีมีความสุขบนริมฝีปากของเธอกับฉัน: "เติบโตอย่างรวดเร็ว สามารถป้องกันแม่เมื่อผมโตขึ้นได้... " ฉันหันไปดู จะพบตัวเองนอนอยู่บนเปลของเขา เงินน้อยมือหมด อยากสัมผัสของผู้หญิงหน้า แต่ไม่สามารถยืดยาว แต่เป็นปัญหาของเสียงปรบมือเพื่อเรียกเธอ "Mommy, Mommy..." เปิดตาของฉัน หมดต้องการที่จะเห็นเธอขึ้นชัดเจน นี้เป็นแฟนตาซี หรือความจริง ทันที หาย ไปตายหน้าจอ หน้าผู้หญิงกับภาพอ่อนโยน ปรากฏในท่ามกลางดินแดนอุดมสมบูรณ์ และอ้างว้าง และดำเนินการดาบดาบด้วยขอบฉีก stumbled ย้ายในฟิลด์สีเข้ม "บาง ” การ ยิง หรือแม้กระทั่งสามารถดู slumped เปลวไฟจากสกีลงจากภูเขา ตรงไป ฉันเพื่อนร่วมทีมอย่างใดอย่างหนึ่งลง หัวถูกทะลวง, ** ไหลเหนือพื้น ร่างกายเบา ๆ twitching ครั้ง แต่ชีวิตของหนุ่มสาวทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วดึงออกจากร่างกาย "ถูกดักซุ่มโจมตี การปะ "ไม่ทราบใครร้องเป็นร้องไห้ ทุกคนได้อย่างรวดเร็วนอนในตะไคร้ แต่ภาพที่ได้บนภูเขา ยิงทุกตามมา ด้วยเสียชีวิต ฉันวางในโคลน ก็ leaped เข้าไปในร่างกายได้อย่างรวดเร็ววิ่งไปภูเขา กระสุนเกือบใกล้หูต่อรถ มือขว้างดาบในมือของเขา “啊……” 闷哼声中，一名敌人被长剑杀死，而我的手臂也猛然一热，中了一枪，挥动拳头，扑打向了另一个方向，一个个的杀死着敌人，就像是一头困兽在奋死反扑着，可是枪声不绝，直到最后，枪声渐渐消失，沃野回到了原先的宁静。 我一身血迹的回来，却看到同伴们一个个的倒在血泊之中，他们在瞄准，在寻找伏击地点，却一个个的全部被点杀，就像是宰畜生一样的轻松。 “啊啊啊……” 长剑落地，仰头怒吼，闪电撕裂大地，大雨倾盆，冰冷的雨水拍打在脸上，没有人理会我的痛苦，也没有人知道失去兄弟的悲伤，怀里抱着天同的尸体，感受他的体温渐渐散去，悲怒交加。 …… “啊……” 猛然醒来，我浑身颤抖，脑海里依旧回旋着天同的身体中了十几枪，几乎被打烂的惨状，手握拳头，呜呜的哽咽着，身体直接从病床上坐直起来：“我……我……” 身边，一个漂亮小美女就那么坐在那里，一看我醒了，马上飞身扑进我怀里，哭得稀里哗啦，却一句话都说不出来。 我的身体也在颤抖着，脑海里全部都是记忆的碎片，那些几乎被遗忘，或者我从未记起过的一幕幕在盘旋着，直到我手臂抬起，抱住怀里的女孩时，才知道自己重新回到了现实，林婉儿哭个不停，泪水迅速打湿了我的肩膀。 “婉儿……” 我抱着她，轻轻抚摸她的后背：“我醒了，没事了，没事了……” 林婉儿精致的肩膀不断颤抖，带着哭泣声说：“你知道你昏迷多久了吗？整整三天，整整三天，大家都以为你再也醒不来了，呜，你如果就这么去了，我们……我们……” “三天了？” 我愕然，林婉儿离开我的怀抱，眼睛红红的：“嗯……” 另一旁，沈冰身穿一身白色医生制服，说：“嗯，整整三天，我们都没有想到这一战对你的创伤会那么大，那个……那个欧阳川，到底是什么来头？” 我看看手臂上、肩膀上的包扎，说：“那是一个神一样的存在，不用去管了，这世界上，这种人应该也没有几个了，只是我没有想到这种世外高手居然会参与俗世间的争斗，并且还会成为魏凡的看门狗，这件事情越来越棘手了……” 沈冰道：“确实是越来越棘手了，王队这三天简直焦头烂额，假如你小子一睡不起，我怀疑王队的精神会崩溃掉！” “啪！” 病房的门猛然被推开，王信带着几个守护者小队的成员冲了进来，一脸的担忧，上前就一把抱住我，激动的笑道：“李逍遥！李逍遥！你小子终于算是醒了，在鬼门关转了一圈的感觉怎么样啊？” 我无语道：“还好，王队别抱得那么紧，我伤口疼……” “啊啊，对不起……” 王信急忙松开我，而沈冰则吃吃笑道：“王队，你可真不解风情，上来就把人家李逍遥的女朋友挤开了，你这做的是什么事儿啊？” 林婉儿的脸蛋刷一下红了：“我，我……” 我没有说话，轻轻伸手牵住林婉儿的手，她也就那么任由我牵着，看看周围的一切，我问：“这里是哪儿？看不到阳光的样子……” 沈冰道：“这里是基地的疗养室，你没有来过而已，呃……林家大小姐那么紧张你，这可不是主顾关系那么简单了……” “什么意思？”我有些疑惑。 沈冰轻轻笑：“你昏迷的三天，林大小姐也守着你三天，寸步不离，林天南三番两次都带不走她，差点就要带人来抢人了，幸好你醒了，不然基地这次非得得罪了天昕集团不可……” 我看向林婉儿，她脸蛋更红了，低着头：“我……我只是担心你会挂了而已……” “我怎么会挂……” “万一呢，那个欧阳川那么凶，吓坏我了……” “好了，事情已经过去了……” 我张开手，微微一笑，林婉儿脸蛋红红的，却什么都没有说，上前就靠近我怀里，在我耳边小声说：“老爸派了保镖在周围潜伏了，你也不怕他杀了你……” 我不禁莞尔，转过脸在她红润的脸蛋上直接亲了一口：“没关系，他敢杀我，我就跟他拼命，带着你私奔好了……” “咳咳……”沈冰一脸无奈：“你们要不要这样狗血啊，这里还有别人呢？唉，我的这个心啊，好受伤，暗恋五六年的小子就这么被一个大小姐给泡走了……” 林婉儿急忙离开我怀抱，吐吐舌头笑着解释道：“没有啦，只是太关心他了……” “解释就是掩饰。”王信捧着一杯茶说。 林婉儿说：“好，那我不解释了……” “那就是承认了，我回头告诉你爸……”王信继续淡定说道。 林婉儿猛然站起身，手指着王信：“你你你，你是一个大坏蛋，李逍遥这么能在你这种坏蛋的手底下做事，哼，我要去跟爷爷说！” “爷爷？”王信愕然，问：“她爷爷是谁啊？” 沈冰抱臂胸前，将一对峰峦挤成呼之欲出状，笑道：“我没有记错的话，在兰州军区有个上将，叫林远山，我查过他的资料，膝下独子，叫林天南，又有一个孙女，叫林婉儿……如果没有这个上将军衔的爷爷，你觉得天昕集团为什么能顺利与军方合作？” 王信浑身一颤，马上露出了沁人心脾的笑容，谄媚的对林婉儿笑道：“大小姐，中午吃点什么，你想要川菜厨子还是湘菜厨子，我们守护者基地的厨房厨艺那叫一绝，你说，我马上吩咐人给你做去……” 林婉儿撇撇嘴：“算你识相，别问我想吃什么，问问李逍遥想吃什么……” 我抬头：“你一说，我快饿挂了……有什么吃的都可以招呼过来……” 沈冰说：“别啊，医生说了要吃清淡的！” “不用！” 我手臂一挥，声音低沉的说道：“我自己的身体，我比谁都清楚，虽然受伤很重，但是不影响这些，我要吃湘菜，我要吃蜀香水煮鱼……” 沈冰扶额：“真是不怕死的主，我马上去吩咐。” “嗯！” …… 沈冰一走，林婉儿继续偎依在我身边，王信则咳了咳，说：“李逍遥，魏凡的事情，你也知道了吧？关于欧阳川……” “嗯，我昏迷的三天里，发生了什么？” “倒是没有发生什么，但是……”王信沉吟一声，说：“但是得到确信消息，魏凡安排欧阳川镇守在蓝水街的办公大楼里，也就是说我们无法再对蓝水街上的血镰帮派动手了，有欧阳川这个煞神在，去多少人都是送死！” 我撇撇嘴：“简单，你跟南京军区申请一下，让他们派8架SU-27战斗机，携带一大堆重磅烈性炸药，直接把蓝水街给炸了，就不信欧阳川不死……” 王信瞪眼道：“这种程度的修炼者都强得跟怪物一样，要是炸不死怎么办？” 我咧嘴笑：“那就让SU-27携带重磅核弹，一颗下去，什么都报销……” 王信拍案而起：“臭小子，我跟你说正事，你却在这里消遣我！快说，到底该怎么办，欧阳川的出现，让我有些方寸大乱了……” 我想了想，说：“纳米弹确实无法穿透阳炎级强者的护身罡气，你去跟天昕集团联系一下，让他们提高弹头的熔解温度，或许有效……反正，在没有突破性的进展之前，暂停对血镰的调查，太危险了，派人去简直就是送死……” “嗯，好……” …… 午后，我坐在轮椅上，林婉儿轻轻的推着我，漫步在基地的花园里，秋日里，落叶翩翩，缤纷中带着隐隐花香。 我抬头看看她，笑道：“婉儿，他们说你是我的女朋友，这怎么办？” 林婉儿脸蛋一红，看向天空：“唔，你说什么，我怎么听不懂，到底吃饱了没有？” “吃饱了！” “蜀香水煮鱼好吃么？” “好吃，嗯嗯！” “唉，白痴，那么容易就被转移话题了……” “我……” 悲愤的一捶腿，有种不想活的冲动。 身后，林婉儿发出银铃般的笑声：“你是猪！” 我：“……” 本书首发来自17K小说网，第一时间看正版内容！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ร้อยยี่สิบบทที่ระลึก
2013/09/04 08:00:00
"หลี่เสี่ยวยาว ...... " เช้าวันสดใส, ฉันค่อยๆเปิดตาของฉัน แต่เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยงามเหมือนฝันของเธอช้า ชะลอตัวโยกปากเปลด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขที่ฉัน: "รีบขึ้นโตขึ้นคุณสามารถป้องกันแม่ ...... " ผมหันไปเห็นเพียงเพื่อจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ในเปลที่มือสาว เพิ่มต้องการอย่างยิ่งที่จะสัมผัสใบหน้าของผู้หญิง แต่ไม่สามารถยืดอีกต่อไป แต่ออกค่อนข้างเสียงพูดพล่าม "แม่แม่ ...... " ผมจ้อง, อยากจะเห็นเธอได้ชัดเจนมากขึ้นนี้เป็นจินตนาการหรือความเป็นจริงหรือไม่? ทันใดนั้นหน้าจอหายไปใบหน้าของผู้หญิงที่อ่อนโยนพร้อมกับหน้าจอหายไปและแทนที่จะปรากฏในที่อุดมสมบูรณ์ในหมู่ร้างและฉันก็เต็มไปด้วยปริมาณที่ไม่สมบูรณ์ที่จับดาบใบสะดุดเดินในด้านมืด เป็น "แบง" ที่ถูกยิงและยังสามารถมองเห็นเปลวไฟจากภูเขาลากลื่นลงด้านหน้าของหนึ่งในเพื่อนร่วมทีมของฉันลดลงไปที่พื้นหัวของเขาก็ถูกฉีก ** ไหลผ่านพื้นเบา ๆ ร่างกายกระตุก Zi แต่หนุ่ม ชีวิตได้อย่างรวดเร็วเดี่ยวจากร่างกาย "ซุ่มโจมตี, หาจุดปก!" ไม่ทราบว่าใครตะโกนเสียงดัง ทุกคนได้อย่างรวดเร็วนอนลงในพุ่มไม้ แต่ในปืนภูเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุด, ปืนแต่ละจะมาพร้อมกับการผ่านไปของชีวิตผมม้วนนอนอยู่ในโคลนกระโดดอย่างกระทันหันด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดของร่างกาย ไปยังภูเขาที่ห่างไกลเกือบจะหูของเขาอย่างต่อเนื่องรถรับส่งกระสุนยกมือของเขาที่จะโยนมือของดาบ! "อา ...... " เสียง Menheng ถูกฆ่าตายด้วยดาบศัตรูและแขนของฉันได้อย่างฉับพลันร้อนยิงกลางโบกกำปั้นของเขาตีทิศทางอื่น ๆ ฆ่าศัตรู มันเป็นเหมือนการป้องกันความเสี่ยงในการตีโต้ Fen ตาย แต่ปืนไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าภาพที่หายไปในที่สุดความเงียบสงบอุดมสมบูรณ์กลับไปที่เดิม ผมกลับมาหนึ่งเลือด แต่จะเห็นหนึ่งในสหายของเขาลงไปในสระว่ายน้ำของเลือดที่พวกเขาจะมุ่งเป้าไปที่กำลังมองหาสถานที่ซุ่ม แต่จุดหนึ่งที่ถูกฆ่าตายฆ่าเหมือนสัตว์ป่าได้อย่างง่ายดาย "อาอา ...... " ชั้นดาบเสียงคำรามศีรษะของเขาฉีกขาดฟ้าผ่าแผ่นดินฝนแช่เต้นฝนเย็นบนใบหน้าไม่มีใครใส่ใจเกี่ยวกับความเจ็บปวดของฉันและไม่มีใครรู้ว่าการสูญเสียที่น่าเศร้าของพี่น้องอ้อมแขนของเขา วันที่มีศพรู้สึกอุณหภูมิของร่างกายของเขาก็แยกย้ายกันไปเรื่อย ๆ ความโกรธเศร้าข้าม ...... "อา ...... " ทันใดนั้นผมตื่นขึ้นมาผมก็ตัวสั่นใจของฉันยังคงปั่นป่วนร่างกายในสวรรค์ที่มีมากกว่าหนึ่งโหลปืนเกือบทุบน่าสะพรึงกลัวถือกำปั้นสำลักกลับน้ำตาเสียงหอนโดยตรงจากร่างกาย เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียง "ผม ...... ฉัน ...... " ข้างน้อยสวยความงามเพื่อให้นั่งอยู่ที่นั่นดูฉันตื่นขึ้นมาทันทีที่บินเข้าไปในอ้อมแขนของฉันร้องไห้เศษ แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ ออก ร่างกายของฉันกำลังสั่นใจของฉันจะมีชิ้นส่วนทั้งหมดของความทรงจำเหล่านั้นเกือบลืมหรือฉันไม่เคยจำได้ว่าฉากวงจนแขนของฉันยกยึดมั่นกับแขนของหญิงสาวที่ พวกเขารู้ว่าพวกเขากลับมาสู่ความเป็นจริงนางสาวหลินร้องไห้น้ำตาเปียกได้อย่างรวดเร็วไหล่ของฉัน "นางสาว ...... " ฉันกอดเธอและลูบเบา ๆ หลังของเธอ "ฉันตื่นขึ้นมาขวาทั้งหมดขวาทั้งหมด ...... " นางสาวหลินไหล่ละเอียดอ่อนสั่นอย่างต่อเนื่องด้วยเสียงกระซิบ: "คุณรู้ว่าคุณอยู่ในอาการโคม่า นานมีได้อย่างไรสามวันสามวันที่เราทุกคนคิดว่าคุณไม่สามารถตื่นขึ้นมาวูดังนั้นหากคุณไปเรา ...... เรา ...... "" สามวัน? "ผมตะลึงนางสาวหลินออกอ้อมแขนของฉันตาของเขาสีแดง: "อา ...... " ด้านอื่น ๆ , ดร. ศตากใบ Se Shen การสวมใส่เครื่องแบบกล่าวว่า "อาเต็มสามวันที่เราไม่ได้คาดหวังการต่อสู้ครั้งนี้บาดแผลของคุณจะดีเพื่อที่ ...... ที่โอวหยางชวนในที่สุดสิ่งที่เป็นผู้สนับสนุน "ฉันมองไปที่แขนไหล่ผ้าพันแผล, กล่าวว่า" มันคือการดำรงอยู่ของพระเจ้าที่จะไม่จัดการและโลกนี้ที่คนไม่ควรมีเพียงไม่กี่ หนึ่ง แต่ฉันไม่คิดว่านี้จริงจะมีส่วนร่วมในโลกภายนอกต้นแบบของการต่อสู้ระหว่างโลกฆราวาสและจะกลายเป็นสุนัขเฝ้าบ้าน Wei พัดลมของสิ่งนี้ยุ่งยากมากขึ้น ...... "Shen ปิงกล่าวว่า" แน่นอนการเจริญเติบโต ที่ยากขึ้นกษัตริย์ทีมทารุณเพียงแค่สามวันถ้าคุณไม่สามารถที่จะนอนหลับเด็กผมสงสัยว่าจิตวิญญาณของทีมวังจะผิดพลาดออก! "" ป๊อป "ประตูเปิดหอผู้ป่วยอย่างกระทันหันและวังซินกับหลายผู้รักษาประตูสมาชิกของทีมวิ่งกลัวใบหน้ามากอดฉันตื่นเต้นรอยยิ้ม: !! "หลี่มีความสุขมีความสุขที่สุดลีเด็กของคุณจะตื่นขึ้นมาในปากของวงกลมของวิธีการที่จะรู้สึกได้ ? อา "ผมก็พูดและกล่าวว่า" โชคดีที่พระมหากษัตริย์ของทีมไม่ถือเพื่อให้แน่นผมแผลเจ็บ ...... "" โอ้ฉันขอโทษ ...... "วังซินรีบปล่อยฉันแล้วกินน้ำแข็งShen หัวเราะ:" กษัตริย์ ทีมจริงๆคุณสามารถเข้าใจรูปแบบทำให้คนขึ้น Li Xiao Yao บีบแฟนสาวและคุณทำในสิ่งที่อาสิ่งนี้ "นางสาวหลินรูดหน้าแดง:" ฉันฉัน ...... "ฉันไม่ได้พูดเบา ๆ มือนางสาวหลินเพียงจับมือเธอแล้วจะให้ฉันใช้เวลาดูรอบ ๆ ตัวผมถามว่า "นี่เป็นที่ที่คุณไม่เห็นดวงอาทิตย์มีลักษณะเหมือน ...... ?" Shen ปิงกล่าวว่า "นี่คือ ห้องพักโรงพยาบาลหลักคุณยังไม่ได้รับมันเอ่อ ...... นางสาวหลิน Jiada ประสาทเพื่อให้คุณมีความสัมพันธ์นี้ไม่ได้เป็นลูกค้าเพื่อให้ง่าย ...... "" คุณหมายถึงอะไร? "ผมมีข้อสงสัยบางอย่าง Shen Bing หัวเราะเบา ๆ : "คุณอาการโคม่าเป็นเวลาสามวันนางสาวหลินไทยังปกป้องคุณสามวันและปฏิเสธที่จะปล่อยให้หลิน Tiannan Sanfanliangci ไม่ได้พาเธอเกือบจำเป็นที่จะต้องนำคนไปปล้นคน แต่โชคดีที่คุณตื่นขึ้นมา เป็นอย่างอื่นได้ให้กับกลุ่มที่ไม่สามารถกระทำบาปต่อสวรรค์ซิน ...... "ผมมองไปที่นางสาวหลินใบหน้าของเธอแดงมากขึ้นหัวลง" ผม ...... ฉันแค่กังวลว่าคุณจะแขวนไว้ ...... "" ฉันจะแขวน ...... "" ถ้ามันว่าโอวหยางชวนเอาเสรีภาพฉันกลัว ...... "" ดีสิ่งที่ได้ไป ...... "ผมเปิดมือของฉันยิ้มเผชิญนางสาวหลินสีแดงแต่ไม่มีอะไร ที่มาเพื่อปิดอ้อมแขนของฉันกระซิบในหูของฉัน: "พ่อส่งบอดี้การ์ดที่ซุ่มซ่อนรอบ ๆ และคุณไม่กลัวของคุณฆ่าเขา ...... " ผมไม่สามารถช่วย แต่รอยยิ้มกลายเป็นสีดอกกุหลาบในใบหน้าของเธอ Qinliaoyikou โดยตรง: "ไม่เป็นไรแล้วเขาก็ฆ่าฉันฉันบอกเขาหมดหนีไปด้วยความดีของคุณ ...... " "คิคิ ...... " มอง Shen Bing ของแห้ว: "คุณไม่ควรจะเป็นอย่างนั้นความคิดที่ว่าอานี่ หรือไม่และคนอื่นโอ้ฉันมีหัวใจนี้อาได้รับบาดเจ็บที่ดีเด็กปิ๊ห้าหรือหกปีเพื่อให้เป็นฟองโตไป ...... "นางสาวหลินรีบออกจากอ้อมแขนของฉันคายลิ้นอธิบายด้วยรอยยิ้ม" ไม่ได้จริงๆเพียงแค่กังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเขา ...... "" คำอธิบายเพื่อให้ครอบคลุม. "วังซินกล่าวว่าถือถ้วยชา นางสาวหลินกล่าวว่า "ดีฉันไม่ได้อธิบาย ...... " "นั่นเป็นที่ยอมรับ, ฉันจะกลับไปหาพ่อของคุณ ...... " วังซินกล่าวว่ายังคงสงบ นางสาวหลินจู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืนชี้ไปที่วังซิน: "คุณคุณคุณคุณเป็นคนเลวลีมีความสุขเพื่อให้คุณสามารถทำสิ่งต่างๆเช่นคนเลว Shoudexia, ดีฉันจะบอกว่าคุณปู่" "คุณปู่" กษัตริย์? จดหมายตะลึงถามว่า "ใครคือคุณปู่ของเธอ" Shen หน้าอกน้ำแข็งด้วยอ้อมแขนของเขาคู่ของสันเขาและยอดเช่นการปรับความคมชัด, ยิ้มและกล่าวว่า "ฉันไม่ผิดมีความประสงค์ในหลานโจวกองทัพภาคที่เรียกว่าภูเขาป่าผม การตรวจสอบข้อมูลของเขาที่หัวเข่าของบุตรชายคนเดียวที่เรียกว่า Lintian น่านหลานสาวอีกคนหนึ่งที่เรียกว่านางสาวหลิน ...... หากไม่ได้รับการจัดอันดับของคุณปู่ของพลเรือเอก, ทำไมคุณคิดว่าวันที่ซินกลุ่มความร่วมมือที่ราบรื่นกับทหาร? "วังซินสั่น, ทันทีเผยให้เห็นรอยยิ้มสดชื่นประจบนางสาวหลินยิ้มและกล่าวว่า "นางสาวเที่ยงที่จะกินสิ่งที่คุณต้องการในการปรุงอาหารเสฉวนหูหนานหรือปรุงอาหารเรามีฐานผู้ปกครองทำอาหารห้องครัวที่เรียกว่าต้องคุณจะพูดว่าฉันจะ คนสั่งทำเพื่อคุณ ...... "นางสาวหลินStaveley" ผมบอกคุณเหมาะสมไม่ต้องถามฉันว่าจะกินสิ่งที่จะขอให้มีความสุขกินลี ...... "ผมมองขึ้นไป:" คุณบอกว่าฉันได้อย่างรวดเร็วแขวนหิว ...... สิ่งที่กินสามารถเรียก ...... "Shen ปิงกล่าวว่า" ไม่อาหมอบอกว่าจะกินไฟ "" ไม่! "ฉันโบกมืออ้อมแขนของเขาเสียงทุ้มลึกกล่าวว่า" ร่างกายของฉันเองฉันมากกว่าคนอื่น อย่างชัดเจนถึงแม้จะได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อว่าผมต้องการที่จะกินหูหนานน้ำหอมเสฉวนฉันต้องการที่จะกินปลาต้ม ...... "Shen จำนวน Bing ของความช่วยเหลือ:" มันไม่กลัวความตายฉันจะไปบอก "." อา! "... ... น้ำแข็ง Shen ก็หายไปนางสาวหลินยังคงเบียดข้างในฉันแล้วไอไอวังซินกล่าวว่า "หลี่เสี่ยวยาว Wei สิ่งที่คุณรู้ทางด้านขวาบนโอวหยางชวน ...... ?" "อาผมอาการโคม่าเป็นเวลาสามวัน ? เลนสิ่งที่เกิดขึ้น "" สิ่งที่จริงไม่ได้เกิดขึ้นแต่ ...... "วังซินครุ่นคิดเสียงดังกล่าวว่า" แต่ต้องแน่ใจว่าได้รับข้อความให้โอวหยางเหว่ยชวนที่จัดให้มีการดูแลอาคารสำนักงานน้ำทะเลสีฟ้าถนนที่เราไม่สามารถ แล้วเลือดของแก๊งข้างถนนน้ำทะเลสีฟ้าเคียวในมือและมี Shashen นี้ในมณฑลเสฉวนโอวหยางกี่คนที่กำลังจะตาย! "ฉันขดริมฝีปากของเขาว่า" ง่ายที่คุณใช้กับหนานจิงกองทัพภาคและให้พวกเขาส่งแปดซู 27 นักรบถือจำนวนมากของการระเบิดหนักโดยตรงกับถนนน้ำทะเลสีฟ้าที่จะระเบิดไม่เชื่อว่าโอวหยางชวนตาย ...... "วังซินจ้องมองและกล่าวว่า" ระดับของผู้ปฏิบัติงานซึ่งมีความแข็งแรงใช้มอนสเตอร์ถ้าทอด วิธีการทำตาย "ฉันยิ้ม" ให้ SU-27 ที่จะดำเนินการระเบิดหนักหนึ่งที่จะไปสิ่งที่คืนเงิน ...... "วังซินโกรธ" เด็กเหลือขอผมบอกคุณได้รับลงไปที่ธุรกิจคุณอยู่ใน ที่นี่ผมได้อย่างรวดเร็วงานอดิเรกกล่าวว่าในที่สุดวิธีการทำที่โอวหยางแม่น้ำมีดังนั้นฉันมีความสับสนบางส่วนของ ...... "ผมคิดและพูดว่า:" ระเบิดนาโนไม่ทะลุระดับที่แข็งแกร่ง Kagero ร่างกาย Gangqi คุณพูดคุยกับวันสิ้น Group ติดต่อและให้พวกเขาเพิ่มอุณหภูมิการละลายของหัวรบที่อาจจะมีผล ...... อย่างไรก็ตามในกรณีที่ไม่มีความคืบหน้าก่อนที่จะแหวกแนวระงับการสืบสวนเคียวเลือดอันตรายเกินไปที่จะส่งคนไปก็ตาย ... ... "" อาดี ...... "...... บ่ายฉันนั่งอยู่ในรถเข็นนางสาวหลินเบา ๆ ผลักดันให้ฉันเดินที่ฐานของสวนฤดูใบไม้ร่วงผลัดใบสง่างามที่มีสีสันด้วยกลิ่นหอมจาง ๆ ผมมองขึ้นไปที่เธอและยิ้มและกล่าวว่า "นางสาวพวกเขากล่าวว่าคุณแฟนของฉันวิธีการที่จะทำเช่นนี้?" นางสาวหลินเผชิญกับสีแดงมองไปที่ท้องฟ้า "ดีสิ่งที่คุณพูดผมไม่เข้าใจว่าในท้ายที่สุด กินหรือยัง "" ใช่มัน! "" เอสยูจู้น้ำหอมอร่อยหรือไม่ "" อร่อยฮะ! "" โอ้คนโง่จึงง่ายที่จะเป็นเรื่องของ ...... "" ฉัน ...... " ขาโกรธค้อนชนิดของแรงกระตุ้นที่จะต้องการที่จะอยู่ เบื้องหลังนางสาวหลินออกหัวเราะดังก้อง: "คุณหมู" ฉัน: "...... " หนังสือเล่มนี้เริ่มต้นจาก 17K เครือข่ายใหม่เป็นครั้งแรกที่จะเห็นเนื้อหาของแท้!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.I wish time would stop here
.