那一声雷响，将沉睡的皇城叫醒，睡去的人们醒来看着窗外通红的天际，心思复

那一声雷响，将沉睡的皇城叫醒，睡去的人们醒来看着窗外通红的天际，心思复杂。

百姓们不明所以，只晓得那红光好看得很，一家老小趴在窗边欣赏。

身负官职者却没有丝毫的心情欣赏那一抹红。

因为他们对那红光太熟悉了，对那雷声也太熟悉了。

每一次那声惊雷炸响，那抹红光现世，都意味着一场血雨腥风。

凌云响出，瑞麟军至！

这八个逐渐被人们所遗忘的话，此时却疯狂的涌入脑海！

这天怕是要变了！

皇宫之中，窝在寝宫中的皇帝被那声音惊的一身冷汗，他冲出去，看着熟悉的红光，心头像烧了把火一样。

是谁！拉开了凌云响？！

黑夜之中，大地在隐隐的颤抖，骏马的嘶鸣带着铁骑铮铮冲出了皇城！

皇城上，守城的官兵看着那在黑夜之中闪烁的火光，看着那一双双暴露在麒麟甲外，如野兽般凶狠的眼睛，吓软了脚，只能跌坐在城墙上，看着那大军呼啸的冲入皇城，没有半点反应！

瑞麟军！

是瑞麟军！

骑着高头大马的瑞麟军涌入皇城，朝着麟王府的方向赶去。

这一夜，皇城中的众人注定无眠！

麟王府外，君无邪迎风而立，狂风肆虐，催动了她的衣角，摇曳的火光照亮了她冷若冰霜的面容。

瑞麟军在麟王府前停下脚步，身穿银色麒麟甲，他们同一时间从黑色的骏马上跃下，齐刷刷的在君无邪面前单膝跪地。

龙崎站在队伍的最前端，庄严的跪在君无邪面前，“大小姐。”

君无邪眯着眼睛看着这只戚国最精锐的部队，眼底的寒潭被火焰焚烧的一干二净。

“无邪！你要做什么？”君卿坐在大厅中，看着站在门口的君无邪，眼神闪烁。

君无邪转头，看向君卿。

“逼宫。”狗皇帝，够胆！

君卿心头一震，逼宫？君无邪疯了不成？

早已经被瑞麟军吓软了脚的李冉颤颤的靠在墙壁，简直不敢相信自己的耳朵。

麟王府的大小姐，竟然想要逼宫！

冷汗不断的从他身上冒出，浸透了浑身的衣裳。

“小黑。”君无邪冷声唤道，一抹巨大的黑影，埋着有力的步子，从麟王府后院走到了大厅之中，森冷的獠牙还沾染着丝丝血迹。

“灭口。”君无邪眯了眯眼睛。

李冉的心中忽然升起了一股不祥的预感，还未等他有所反应，那只巨大的黑色凶兽已经朝着他扑了过来。

凄厉的惨叫响彻云端，只短短半刻时间，黑兽就咬断了李冉的脖子，李冉滚烫的献血，染红了麟王府大厅的地板。

君卿眼神发怔的看着李冉的尸体，黑兽张口抛下了李冉，迈着步子朝着门外的君无邪走去。

大门外，所有瑞麟军都亲眼目睹了这一切，他们认得威武将军，却不知李冉到底怎么得罪了君无邪，竟然被那凶兽一口咬死。

他们只是冷眼看着李冉断气，却没问一个字。

瑞麟军，对君家，永远都是无条件的服从。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟ้าร้อง นอนอิมตื่นนอนท่านปลุกกำลังดูท้องฟ้าแดง ซับซ้อนคิด คนที่เข้าใจ เท่านั้นรู้ว่า ครอบครัวมีลักษณะแดงมากนอนบนหน้าต่างเพื่อเพลิดเพลินกับ สำนักงานของเขาเป็นอารมณ์ไม่อิ่ม ด้วยสีแดง เพราะพวกเขาจะค่อนข้างคุ้นเคยกับว่าแสงสีแดง ยังเกินคุ้นเคยสำหรับฟ้า ทุกครั้งที่ฟ้าร้องฟ้า โลกแดง หมายถึง มีเลือด Lingyun กองทัพรุยหลิน เหล่านี้แปดถูกค่อย ๆ ลืม นี้ไหลบ่าเข้ามาของจิตใจบ้า แม้วันนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว พาเลซ หว่อถูกเสียงของจักรพรรดิในวังเริ่มในกาฬ เขาวิ่งออก และมองไปที่สีแดงคุ้นเคย หัวใจของฉันเขียนเช่นไฟ ที่ฉัน ดึงปืน ความมืด ลมสั่นของโลก ม้า neighing กับทหารม้าโซ่วิ่งจาก Imperial City ในเมืองอิมพีเรียล เจ้าหน้าที่และคนของเมือง และมองไปที่เปลวไฟในมืด ดูแสงทั้งสองนอกยูนิคอร์น ตาดุร้ายเป็นสัตว์ และนุ่มเท้า นั่งลงเฉพาะบนผนัง ดูกองทัพคำรามเข้าเมืองอิมพีเรียล โดยไม่มีการตอบสนองใด ๆ กองทัพรุยหลิน เป็นกองทัพรุ่ยหลิน รุ่ยหลินกองทัพเข้าเมืองอิมพีเรียลขี่ม้า เคลื่อนที่ไปในทิศทางของ Lin วัง คืนนั้น ทั้งหมดในเมืองอิมพีเรียลถึงวาระที่จะนอนหลับ Lin วัง การยืนมหากษัตริย์บริสุทธิ์ลม ลมแรง เติมเสื้อของเธอ กระพริบแสงสว่างใบหน้าของเธอเย็น หยุดกองทัพรุย-Lin Lin วัง สวมใส่ยูนิคอร์นสีเงินด้านหน้า พวกเขากระโดดลงจากม้าดำในเวลาเดียวกัน เหมือนกันได้ลงบนเข่าหน้าคุณไม่รู้เรื่อง Ryugasaki ยืนเรียงทีม ขรึมเข่าหน้าคุณไม่รู้เรื่อง ใหญ่ miss ” กองกำลังบริสุทธิ์มิถุนายนทุกทีที่ยอดสุดของฉีกว๋อ ไฟเย็นเลตาเขียนอย่างสมบูรณ์ "ไม่รู้เรื่อง คุณกำลังจะทำอะไร "คุณชิงนั่งในล็อบบี้ ดูสุภาพบุรุษยืนที่ประตู และไม่รู้ เรื่อง กระพริบตา มิถุนายนบริสุทธิ์กลับ เซียง Junqing "สละ "สุนัขจักรพรรดิ กล้า แกรนด์เลขานุการของแผ่นดินไหว สละ มิถุนายนที่แท้บ้า กองทัพรุย-Lin มีแล้วได้นุ่มเท้า Li Ran สั่นกับผนัง อาจแทบไม่เชื่อหูของเขา นางสาว Lin วัง อยากสละ กาฬยังโผล่ออกมาจากเขา และแช่ทั่วเสื้อผ้า "สีดำ "คุณเย็นบริสุทธิ์ที่เรียกว่า มีเงาสีดำขนาดใหญ่ อยู่ขั้นมีประสิทธิภาพ จาก Lin วังกลับไปห้องโถง เย็นเขี้ยวยัง ปนเปื้อน ด้วยเลือด "คุก "ถูก narrowed ขอบตาไม่รู้เรื่อง Li Ran ก็เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ และก่อนที่เขาสามารถตอบสนองต่อ สัตว์ที่มีมาดำยากมหาศาลต่อเขา เสียงกรีดร้องร้อง resounded ผ่านเมฆ ไกลครึ่งช่วง สัตว์สีดำกัดคอของ Li Ran, Li Ran ร้อนสีแดงเลือด Cochrane หอชั้นพาเลซ เจ้าชายชิงตาจ้อง blankly ที่ร่างกายของ Li Ran ดำเดรัจฉานปากซ้ายหลี่ Ran เดินเข้าไปหาประตูเพื่อพระมหากษัตริย์บริสุทธิ์ นอกทางเข้าหลัก เห็นกองทัพทั้งหมดรุยหลินของทั้งหมดนี้ และพวกเขารู้ว่านายพลอันยิ่งใหญ่ แต่หลี่วิ่งอะไรเคืองคุณไม่รู้เรื่อง ถูกฆ่าตาย โดยสัตว์ดุ พวกเขาเพียงดู Li Ran หมดอายุ แต่ไม่ได้ขอคำ กองทัพบก Rui-Lin มิถุนายน ก็เชื่อฟังโดยไม่มีเงื่อนไข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงฟ้าร้องที่เมืองหลวงจะหลับปลุกคนตื่นนอนมองออกไปนอกหน้าต่างที่ท้องฟ้าเป็นสีแดงและความคิดที่ซับซ้อนคนที่ไม่รู้จักแล้วรู้เพียงว่าลำแสงสีแดงนั้นน่ารักมากกับครอบครัวของเขานอนอยู่ที่หน้าต่างอยู่ในอันดับที่ไม่มีร่องรอยของอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินไปกับสัมผัสของสีแดงลำแสงสีแดงนั้นเพราะพวกเขามีมากเกินไปที่คุ้นเคยกับมันก็คุ้นเคยกับเสียงฟ้าร้องในแต่ละครั้งด้วยเสียงระเบิดที่ดังสนั่นขึ้นสีแดงนั่นก็หมายความว่านองเลือดหลิงดังขึ้นจากกองทัพกับโซลินกรุ๊ปถึง ! ! ! ! ! ! !มันแปดค่อยๆถูกลืมคำที่เข้ามาในหัวแต่ตอนนี้บ้า ! ! ! ! ! ! !วันนี้อาจจะต้องเปลี่ยนไป ! ! ! ! ! ! !พระราชวังในรังในตำหนักของจักรพรรดิถูกเสียงนั้นเริ่มมีเหงื่อเขารีบออกมาดูคุ้นเคยกับรูปหัวใจสีแดงให้เหมือนไฟเผาเป็นใคร ! ! ! ! ! ! ! วันนี้ไปเปิด ? ? ? ? ? ? ? ! ! ! ! ! ! !ในคืนที่มืดของโลกในขณะนี้สั่นของม้าพาม้าร้องเมื่อออกจากเมือง ! ! ! ! ! ! !ขอบคุณทหารและเจ้าหน้าที่ในเมืองดูในคืนที่แสงและมองไปที่คู่ของการสัมผัสกับคิรินเกราะภายนอกเหมือนสัตว์ที่ดุร้ายในดวงตาทำให้นุ่มเท้าเพียงแต่นั่งลงบนกำแพงและมองเข้าไปในกองทัพหลวงและเสียงไม่มีการ ! ! ! ! ! ! !โซลินทหาร ! ! ! ! ! ! !โซลินเป็นทหาร ! ! ! ! ! ! !ขี่ม้าในกองทัพหลวงโซลินไปสู่ทิศทางที่วังนั่นไปนี่เป็นคืนที่เมืองหลวงของพวกเขาจะไม่ตื่น ! ! ! ! ! ! !วังจุนบริสุทธิ์ที่เกิดจากลมเพราะลมตั้งขอบเสื้อของเธอและกระพริบของไฟส่องสว่างหน้าเธอเย็นชาร้านอาหารในโซลินหลินหยุดทหารสวมเกราะสีเงินที่คิรินพวกเขาในเวลาเดียวกันจากสีดำของม้าในเครื่องแบบที่กระโดดลงมาคุกเข่าลงตรงหน้าจุนบริสุทธิ์ที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดของขบวน kgm ขอคุกเข่าต่อหน้ากษัตริย์ว่า " คุณหนู " . . . . . .จุนบริสุทธิ์หรี่ตามองมัน戚国ทหารที่ดีที่สุดของการเกิดไฟเผามัน寒潭" แฟน ! ! ! ! ! ! ! คุณจะทำอะไร ? คุณคุณนั่งในหอประชุมที่ดูจุนที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูด้วยสายตาเป็นประกายบริสุทธิ์ ,จุนหันไปมองจุนชิงที่บริสุทธิ์ ," " " " " " บังคับให้ . . . . . . . สุนัขของจักรพรรดิซะทีเถอะ ! ! ! ! ! ! !จุนชิงสะดุ้งในใจและบังคับให้ ? ? ? ? ? ? ? ว่าคุณบ้าไปแล้วเหรอ ?ได้ถูกกองทัพของโซลินทำให้นุ่มเท้า李冉สั่นพิงผนังและไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองชู ' คุณจะต้องการบังคับให้ ! ! ! ! ! ! !ต่อจากเขาเหงื่อตกเหงื่อชุ่มเสื้อไปหมด ," " " " " " " " . . . . . . 冷声เรียกจุนว่าแสงเงาที่แข็งแกร่งมากและถูกฝังอยู่ในฝีเท้าของคนเดินจากหลังบ้านไปที่ห้องโถงในพระราชวังโมริเย็นยังเห็นปลาเขี้ยวที่เปื้อนเลือด" ความเงียบ " . . . . . . ตาจุนบริสุทธิ์แคบแคบ李冉ยกคลื่นของหัวใจของเขาก็รู้สึกว่าก่อนที่เขาจะตอบสนองมันมีแต่สีดำขนาดใหญ่ที่ดุร้ายและมองมาที่เขาได้เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นเพียงสั้นๆของเมฆและครึ่งนาทีและเขา李冉สีดำกัดคอ李冉เดือดเลือดสีแดงที่พื้นของห้องโถงนั่นพาเลซดูจุนมองอย่าง李冉ชิงร่างของสัตว์สีดำในปากทิ้ง李冉และก้าวเดินมุ่งหน้าไปยังประตูที่บริสุทธิ์ไป .ด้านนอกประตูของทุกกองทัพโซลินเห็นทั้งหมดนี้และโดยทั่วไปพวกเขาจักไม่รู้ว่าเกิดอะไร李冉ขัดใจจุนบริสุทธิ์และจะดุร้ายและถูกมันกัดพวกเขาก็แค่สังเกต李冉ตายแต่ไม่ได้ถามสักคำโซลินกองทัพของกษัตริย์บ้านเสมอไม่มีเงื่อนไขการเชื่อฟัง