“奴婢听说，今天您离开竹林后，皇上原本要给徐昭容迁宫，可是因为体恤徐昭

“奴婢听说，今天您离开竹林后，皇上原本要给徐昭容迁宫，可是因为体恤徐昭容喜欢竹林,所以便让徐昭容继续住畅天楼。”云夕说到这，话语中不禁露出几分好笑的意味,“这会儿不知道徐昭容还会不会仍旧喜欢那片竹林呢。”

庄络胭抽了抽嘴角，她其实十分怀疑承宣帝是受不了徐昭容的作，才故意拿这种话来刺徐昭容，“这事儿谁传出来的？”

“整个后宫都传遍了，不定有多少人看笑话呢，”云夕洗了手，上前给庄络胭布菜，“原想着这位徐昭容是个寡淡之人，后宫中定不会有多少人不满，哪知后宫这般多人等着她笑话。”

“真正的才女让人妒恨，作假的才女让人恶心，这两种女人在后宫中，活得都不会太简单，”庄络胭淡笑，“不管这位徐昭容是属于哪一种，只要有关于她的笑话，后宫中有的是人乐意看。”

“什么真正的才女，”听竹嗤笑，她进宫时间早，又在别的主子身边伺候过，自然听过更多关于后宫的各种传闻，“奴婢听闻，这位徐昭容父亲不过是个知府，自从在雨中风姿被皇上看中后，便总是做出一副忧愁不解的模样，若不是容貌比西施差了些，只怕还要学几分病西施了。”

听到听竹这般说，庄络胭真心叹息，这徐昭容也不容易，扮才女也是需要一定的脸皮与心理承受能力的。

当天夜里，封谨并未翻哪宫的牌子，批完折子后，便看了些其他的书籍。

高德忠端着一个托盘走了进来，小声道：“皇上，畅天楼的徐昭仪让人送了东西来。”

“哦？”封谨翻了一页手里的书，头也不抬的问道，“是什么东西。”

“是一个带着竹香的香囊。『雅*文*言*情*首*发』”高德忠小声回答。

“嗯？”封谨翻书的手一顿，挑起眼皮瞥了一眼高德忠，高德忠立刻意会的向前走了几步。

托盘中是个小巧精致的香囊，明黄为底，上面绣着的是几株栩栩如生的竹，让人一眼瞧去，便如同活着一般。

“这明黄的布料，绣着绿竹似乎不怎么好看，”封谨把视线放到书上，“收起来吧。”

“是，”高德忠轻声退了出去，看了眼托盘中的香囊，他知道这香囊不会有见光的一日了。退出内殿，把香囊递给旁边的太监，“去把香囊收起来，别掉地上了。”

“是，”小太监小心接过，匆匆退了下去。

宫里永远不会缺笑话，也永远不会缺突发之事。

若是这会儿其他妃嫔还在看徐昭容的笑话，贤妃这会儿一定笑不出来了。因为不到一岁的三皇子病了，病得还很厉害，浑身滚烫，连哭的声音就如小猫一般。

别的不说，这三皇子才送到她这里多久，就生了这么重的病，若是真的出了什么事情，后面的事儿就说不清楚了。

太医院的太医连召集了四个来，可是四个人在一起也没有商量出结果来，急得贤妃恨不得把这几个太医通通杖责一番。

“皇后娘娘到！”

皇后一行到了内屋，见贤妃着急的模样，就知道三皇子病的不轻，只好问正对自己行礼的太医，“三皇子怎么样了？”

“回娘娘，三皇子若是一直高烧不退，只怕……”为首的太医顿了一下，“高温伤脑。”

皇后明白太医的意思了，这三皇子能不能救回来还说不准，至于会不会烧成傻子更说不准。她皱起眉头道，“本宫不想听这些，本宫要三皇子好好活着，知道吗？”

三皇子聪慧与否并不重要，重要的是三皇子不能现在就去了。

“皇后娘娘，”贤妃擦着眼角的泪，“嫔妾无能，没有看好三皇子……”

“小孩子有病有灾本是常事，你不必自责，”皇后劝慰了几句，对跟前的贤妃道，“可通知了皇上？”

“刚刚叫人去请皇上了，”贤妃不停的擦着眼角，让原本有两分泪意的眼角变得红肿不堪，“这会儿只怕还没有到乾正宫，皇上来了，嫔妾又该……又该怎么交代？”

皇后见贤妃这般模样，叹了一声，一边劝慰着贤妃，一边让太医好好救治。视线落到婴儿床上的三皇子身上，她布满忧虑的脸上却有着一双毫无波澜的双眼。

谁都知道三皇子并不受皇上重视，生母身份也很低微，生了孩子便去了，只留下这么个没有依傍的孩子，如今快年满一岁，竟连一个名字也没有，可见皇上本没有寄托希望在此子身上。

可是尽管皇上不重视，他仍旧是宫里三个皇子之一，原本养得好好的，到了贤妃这儿就出了事，到时候即便皇上不责备，也堵不住后宫这些女人的嘴。

皇后收回视线，语气加重了几分，“好好的治，用心的治，一定要三皇子好起来。”

“皇上，皇上，贤妃娘娘那里派人传话说，三皇子病重，已经叫了好几位太医，”高德忠小声道，“皇后娘娘已经赶过去了。”

“太医怎么说？”封谨面上的表情一顿，放下手中的书，让宫人给自己更衣。

“太医说，三皇子病情凶险，高热难腿，若是一直这般下去，恐有性命之忧。”高德忠声音又低了几分，见皇上神情冷凝，脑袋继续往下埋，“贤妃已经急得哭了。”

“嗯，”封谨看了他一眼，“摆驾阮明宫。”

三皇子病重的事情，很快传到各宫，就连太后也惊动了，虽说对这三皇子没有多少祖孙情分，太后这会儿也摆驾去了阮明宫。

宫里几位最大的主子去了阮明宫，余下的各位有些脸面的主子不去探望一番，多少便有些说不过去了。

庄络胭听闻三皇子病重的消息时，有种果然如此的感觉，下一刻就觉得这贤妃真倒霉，领了这吃力不讨好的差事，现在出了事儿更是说不清讲不明了。

“主子，咱们要去看看么？”听竹小声道：“奴婢听闻，宫里有些脸面的主子都去探望了。”

庄络胭看了黑漆漆的窗外，打了个哈欠，“吩咐下去，准备步辇，去阮明宫。”

这些去阮明宫的女人有几个是真的探望三皇子的？只怕看热闹的比真心探望的多。

坐在微微摇晃的步辇之上，庄络胭看着前方提着灯笼引路的宫女，叹了口气，抬头望着被圆月映亮的夜空，今儿竟是月圆之夜。

到了阮明宫，庄络胭下了步辇，便有宫女提着灯笼上前替她打路。庄络胭对这个宫女微微一笑，抬步上石阶时，看到旁边跪着一个不起眼的女人，瞧着不过二十出头的模样，一头青丝挽着简单的发髻，仅仅靠着两枚发钗固定着，配着那苍白的面 ... ［本章未完，请点击下一页继续阅读！］

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทาสได้ยินวันนี้หลังจากคุณออกจากไม้ไผ่ จักรพรรดิได้ decamp Xu Zhaorong พาเลซ แต่ เป็นเห็นอกเห็นใจการ Xu Zhaorong เช่นไม้ไผ่ ให้พักพื้นเรียบ Xu Zhaorong "ยุน XI ที่นี่ช่วยไม่ ได้เปิดเผยความหมายคำพูด ตลก" ไม่ทราบว่าในขณะนี้: Xu Zhaorong ยังต้องไม้ไผ่ ” ยานลูถูกสูบปาก เธอมีจริงมากบกจักรพรรดิไม่ยืน Xu Zhaorong จงใจใช้คำนี้แทง Xu Zhaorong "ที่เกี่ยวกับผู้ส่งออกหรือไม่ ” "แพร่กระจายฮาเร็มทั้งหมด ไม่แน่นอนจำนวนผู้ดู " เมฆอาทิตย์ต่อผิวหน้ามือ ก้าวไปข้างหน้าเพื่อสวนย่านจ้วงเสิร์ฟ, "ความคิดเดิมของ Xu Zhaorong ได้หนึ่งคืน และพาจะประหลาดใจว่าหลายคนไม่พอใจแต่ฮาเร็มคนจำนวนมากรอเรื่องตลกของเธอ ” "คนเก่งจริง envy ป่วยเท็จผู้หญิง ผู้หญิงสองในฮาเร็ม ถ่ายทอดสดจะไม่ง่าย ยานลูจ้วงยิ้ม "ไม่ Xu Zhaorong เป็นที่หนึ่ง ตราบใดที่เรื่องตลกเกี่ยวกับเธอ ฮาเร็มในมายคนยินดีที่ ” "สิ่งจริงของเก่ง ได้ยินไม้ไผ่ชน เธอเป็นเวลาพาเที่ยว และด้านอื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญให้บริการ ธรรมชาติได้ยินมีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮาเร็มของข่าวลือต่าง ๆ, " ทาสได้ยิน Xu Zhaorong บิดาเพียงผู้นำ ตั้งแต่ในฝนในเสน่ห์ถูกจักรพรรดิ Hou แฟนซี จะทำเสมอความเสียใจเป็นรอง puzzled ของลักษณะ ถูกมันไม่ใช่สำหรับลักษณะมากกว่าคนจนสำนักงานใหญ่ซู่นายสือมี แต่ให้เรียนรู้ภายในนาทีโรคสำนักงานใหญ่ซู่นายสือมี ” ได้ยินฟังไผ่กล่าวว่า ลูยานจ้วงหัวใจ sighs, Xu Zhaorong ไม่ง่าย เล่นผู้หญิงเก่งยังต้องยอดประสาทและกำลังจิตใจ คืน Feng Jin ได้เปิดบ้านแบรนด์ หลังจากเสร็จสิ้น suriko อ่านหนังสืออื่น ๆ เกา Dezhong มาแบกกระบะ เงียบ ๆ กล่าวว่า: "มหาบพิตร Xu Zhaoyi เรียบทำให้ชั้นคนส่งสิ่งต่าง ๆ มา ” "โอ้ จริง ๆ "อยากเปิดหน้าหนังสือ ไม่เคยถาม อะไรได้ ” "เป็นสูตรธูปเป็นไม้ไผ่ "ยา * ไป * ว่า * การ * แรก * " "เกา Dezhong ตอบในเสียงต่ำ "ฮะ "ย้ายหนังสือมือ provoking ตา glanced ที่ Dezhong เกา เกา Dezhong เทียบกับทันทีเอากี่ก้าวไปข้างหน้า คือพื้นหลังสูตรเล็กถาด สีเหลือง ถูกปัก ด้วยไม้ไผ่ lifelike หลาย ให้ฉันดู พวกเขาอาศัยอยู่ทั่วไป "นี้สดใสสีเหลืองผ้า ปัก ด้วยไม้ไผ่น่าจะไม่มากที่ อยากให้ดูในหนังสือ "ไป ” "ใช่ เกา Dezhong กระซิบกลับ ดูถาดในสูตรเป็น เขารู้ว่า สูตรนี้จะไม่ได้เห็นแสงของวัน ออกจากวัดภายใน รับผ่าน sachets ติด eunuch "ไปหลบ sachets และตกบนพื้น ” "ใช่ eunuchs น้อยพยายามที่จะใช้เวลามากกว่า อย่างกระทันหันต้องถอนตัวออก ไม่เคยขาดเรื่องตลก ในวัง และไม่เคย ขาดทำลายสิ่ง ถ้านางสนมอื่น ๆ ดูตลก Xu Zhaorong ตอนนี้ หยินเฟยต้องไม่หัวเราะขณะ น้อยกว่าหนึ่งปีสามจักรพรรดิได้ป่วย ยังมีอาการป่วยมาก ไม่ร้อน แม้ร้องไห้เสียงเหมือนแมวหนุ่ม ซวี ระยะนี้จักรพรรดิหสามได้นำเธอนี่ เธอให้กำเนิดดังกล่าวร้ายแรงโรค ถ้าเป็นจริงอะไรเรื่อง ในภายหลังคุณสามารถพูดเกี่ยวกับมัน 太医院的太医连召集了四个来，可是四个人在一起也没有商量出结果来，急得贤妃恨不得把这几个太医通通杖责一番。 “皇后娘娘到！” 皇后一行到了内屋，见贤妃着急的模样，就知道三皇子病的不轻，只好问正对自己行礼的太医，“三皇子怎么样了？” “回娘娘，三皇子若是一直高烧不退，只怕……”为首的太医顿了一下，“高温伤脑。” 皇后明白太医的意思了，这三皇子能不能救回来还说不准，至于会不会烧成傻子更说不准。她皱起眉头道，“本宫不想听这些，本宫要三皇子好好活着，知道吗？” 三皇子聪慧与否并不重要，重要的是三皇子不能现在就去了。 “皇后娘娘，”贤妃擦着眼角的泪，“嫔妾无能，没有看好三皇子……” “小孩子有病有灾本是常事，你不必自责，”皇后劝慰了几句，对跟前的贤妃道，“可通知了皇上？” “刚刚叫人去请皇上了，”贤妃不停的擦着眼角，让原本有两分泪意的眼角变得红肿不堪，“这会儿只怕还没有到乾正宫，皇上来了，嫔妾又该……又该怎么交代？” 皇后见贤妃这般模样，叹了一声，一边劝慰着贤妃，一边让太医好好救治。视线落到婴儿床上的三皇子身上，她布满忧虑的脸上却有着一双毫无波澜的双眼。 谁都知道三皇子并不受皇上重视，生母身份也很低微，生了孩子便去了，只留下这么个没有依傍的孩子，如今快年满一岁，竟连一个名字也没有，可见皇上本没有寄托希望在此子身上。 可是尽管皇上不重视，他仍旧是宫里三个皇子之一，原本养得好好的，到了贤妃这儿就出了事，到时候即便皇上不责备，也堵不住后宫这些女人的嘴。 皇后收回视线，语气加重了几分，“好好的治，用心的治，一定要三皇子好起来。” “皇上，皇上，贤妃娘娘那里派人传话说，三皇子病重，已经叫了好几位太医，”高德忠小声道，“皇后娘娘已经赶过去了。” “太医怎么说？”封谨面上的表情一顿，放下手中的书，让宫人给自己更衣。 “太医说，三皇子病情凶险，高热难腿，若是一直这般下去，恐有性命之忧。”高德忠声音又低了几分，见皇上神情冷凝，脑袋继续往下埋，“贤妃已经急得哭了。” “嗯，”封谨看了他一眼，“摆驾阮明宫。” 三皇子病重的事情，很快传到各宫，就连太后也惊动了，虽说对这三皇子没有多少祖孙情分，太后这会儿也摆驾去了阮明宫。 宫里几位最大的主子去了阮明宫，余下的各位有些脸面的主子不去探望一番，多少便有些说不过去了。 ยานลูได้ยินจักรพรรดิหสามข่าวป่วยอย่างจริงจัง และครั้งต่อไปจะคิดว่า นั่นเอง เฟยยินนี้เป็นปัญหา ขึ้นงานนี้ไม่เห็นคุณค่า จากสิ่งไม่รู้จักจะยากที่จะพูดตอนนี้ "พระเจ้าของฉัน เรากำลังมอง "ฟังไผ่คำ Whispers: " ได้ยินทาส บางหน้าในแบบบ้านเข้าเยี่ยมชม ” จ้วงมอง มืดนอก ระยะห่างให้ออกนาย ยานลู "ชัก ทำตามในสิ่งเขาจัดเตรียมไว้ และเรือนหมิงพาเล ” กงหมิเรือนหลายผู้หญิงจริง ๆ เห็นจักรพรรดิหสาม ฉันกลัว onlookers เพิ่มเติมมากกว่าพวกเขาเยี่ยมจริง ๆ นั่งเหนือปั่นดี จ้วงมองโดยโคมไฟหน้ายานลูนำผู้หญิง ถอนหายใจ และมองท้องฟ้าตอนกลางคืนสว่างขึ้นที่ดวงจันทร์เต็ม วันนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง โดยบ้านเรือนหมิ จ้วงใต้ย่านสวนเนียน จะมีแม่บ้านถือครองเป็นโคมไฟถนนมาถึงเธอ ย่านสวนให้แม่บ้านยิ้ม ขั้นตอน ในหิน ดูนั่งข้างเจนธรรมดา ดู 20-บางสิ่งบางอย่างเช่นดึงผมของแบบ updo ได้ ลงมี 2 ข้อความเพียงอย่างเดียวคง หน้าซีด... [บทนี้ยังไม่เสร็จ คลิกที่ถัดไปเพื่ออ่านต่อ ］

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ข้าน้อยได้ยินว่าวันนี้คุณออกจากป่าไผ่หลังเดิมให้ย้ายพระราชวังจักรพรรดิ徐昭容แต่เพราะเห็นใจ徐昭容ชอบป่าไผ่จึงทำให้徐昭容ยังคงอาศัยอยู่畅天อาคาร . เมฆซีกล่าวว่าในคำพูดไม่สามารถแสดงบิตตลกหมายความว่า " ตอนนี้ไม่รู้徐昭容จะยังคงชอบที่ป่าไผ่ . ฮ่าๆจ้วงเครือข่าย胭กระตุกมุมปากเธอมากสงสัยซึงซวนเป็นทนไม่ได้เป็น徐昭容ก็จงใจเอาแบบนั้นมาแทง徐昭容 " เรื่องนี้ใครที่ออกมา " ฮ่าๆ " ทั้งฮาเร็มได้แพร่กระจายไปทั่วไม่ตั้งกี่คนดูตลกแล้ว " เมฆเย็นล้างมือจ้วงไปข้างหน้าให้เครือข่าย胭ดำและ" เดิมคิดว่า徐昭容คนนี้เป็นระอาของคนไม่กี่คนในฮาเร็มจะไม่พอใจที่รู้ว่าฮาเร็มแบบนี้หลายคนรอเธอตลก " ฮ่าๆ " จริงเก่งทำให้คนอื่นอิจฉาโกงเก่งน่าขยะแขยงทั้งสองชนิดของผู้หญิงในฮาเร็มที่มีชีวิตอยู่จะง่ายเกินไป " จวงเครือข่าย胭淡笑 " ไม่ว่าเขา徐昭容ชนิดไหนถ้าเกี่ยวกับของเธอตลกในฮาเร็มมีคนชอบดู " ฮ่าๆ " อะไรจริงเก่ง " ฟังไม้ไผ่เย้ยหยันเธอเข้าวังในเวลาเช้าและรับใช้เจ้านายอื่นๆธรรมชาติได้ยินเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮาเร็มของข้าน้อยได้ยินข่าวลือต่างๆ "徐昭容คนนี้พ่อแต่เป็นเจ้าเมืองตั้งแต่เสน่ห์ในสายฝนถูกฝ่าบาทเห็นแล้วมักจะทำให้คู่เศร้างงหน้าตาถ้าหน้าตาแย่กว่าไซซีไซซีแต่ต้องเรียนเรื่องโรค " . ฮ่าๆได้ยินพูดฟังไม้ไผ่จวงเครือข่าย胭จริงๆเฮ้อนี่徐昭容ไม่ได้ง่ายและเป็นผู้หญิงเก่งและยังต้องมีความสามารถทางจิตของ ฮ่าๆคืนนั้นเราไม่ได้เปิดจดหมายที่วังของยี่ห้อจำนวน 12 หลังดูเสร็จก็เอาหนังสืออื่นๆ ฮ่า高德忠ถือถาดเดินเข้ามากระซิบว่า " จักรพรรดิ畅天ชั้นซู昭仪ให้ใครส่งอะไรมา " ฮ่าๆ " โอ้" จดหมายขอเปิดหน้าของหนังสือในมือโดยไม่เงยหน้าถาม " อะไร " ฮ่าๆ " เป็นเอาไม้ไผ่หอมถุงหอม " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำแรก * ส่ง " ความรัก " 高德忠กระซิบตอบ ฮ่าๆ " งั้นหรอ " ปิดหนังสือในมือลงและกระตุ้นเปลือกตาเหลือบมอง高德忠และ高德忠ทันทีเข้าใจไปไม่กี่ก้าว ฮ่าๆในถาดเป็นเพชรหอมสีเหลืองปักฐานมีหลายสายพันธุ์ของเวกเตอร์ไม้ไผ่ให้คนมองไปก็เหมือนชีวิตทั่วไป ฮ่าๆ " มันสีเหลืองสดใสผ้าปักด้วยไม้ไผ่ดูเหมือนไม่ค่อยสวย " จดหมายขอดูไว้ในหนังสือ " ไป " ฮ่าๆ " คือ" 高德忠กระซิบออกไปมองถาดในซองและเขารู้ว่ามันมีซองจะเห็นแสงของวัน ออกและใส่ซองส่งข้างขันที " ไปใส่ซองไว้อย่าล้มลงกับพื้น " ฮ่าๆ " เป็น " ขันทีน้อยระวังเอารีบลง ฮ่าๆบ้านไม่เคยขาดตลกยังไม่เคยขาดเรื่องฉุกเฉิน ฮ่าๆถ้าตอนนี้ภรรยายังดู徐昭容ตลกฮยอนพระสนมตอนนี้ต้องหัวเราะ สำหรับน้อยกว่าหนึ่งปีสามเจ้าชายและป่วยยังมากและร้อนไปหมดแม้แต่ร้องไห้เสียงเหมือนแมวทั่วไป ฮ่าๆๆไม่พูดสามเจ้าชายก็ส่งเธอที่นี่นานมันก็เกิดป่วยเป็นอย่างไรถ้าเกิดอะไรขึ้นด้านหลังของสิ่งที่พูดไม่ชัดเจน ฮ่ามากแม้แต่โรงพยาบาลหมอเรียกสี่มาแต่สี่คนด้วยกันยังไม่ได้คิดออกผลมาด่วนต้องฮยอนเกลียดจะทำให้เจ้าหญิงหลายหมอหลวงทุกคนไม้เรียวหนึ่งครั้ง ฮ่าๆ " ราชินีที่นี่ " ฮ่าแถวราชินีถึงห้องและเห็นเจ้าหญิงเป็นห่วงฮยอนเหมือนจะรู้ว่าสามเจ้าชายป่วยต้องถามกับตัวเอง ' หมอ " สามเจ้าชายล่ะ " ฮ่าๆ " กลับเทพธิดาสามเจ้าชายถ้าได้ไข้เกรงว่า . . . " นำหมอหลวงหยุด" อุณหภูมิสูงได้รับบาดเจ็บที่สมอง " ฮ่าๆเข้าใจความหมายของหมอหลวงราชินีและเจ้าชายทั้งสามสามารถกลับมายังพูดไม่ได้ส่วนจะเผามากขึ้นไม่แน่ใจว่าคนโง่ เธอขมวดคิ้วพยักหน้า " บ้านนี้ไม่ฟังที่วังนี้จะสามเจ้าชายมีชีวิตอยู่รู้มั้ย " ฮ่าๆสามเจ้าชายฉลาดหรือไม่ไม่สำคัญที่สำคัญคือสามเจ้าชายไม่ต้องไปตอนนี้ ฮ่าๆ " ราชินีและเจ้าหญิง " ฮยอนลูบดวงตาน้ำตา " บินเมียน้อยไร้ความสามารถไม่ได้ดูสามเจ้าชาย . . . " ฮ่าๆ " เด็กป่วยมีภัยพิบัติเกิดขึ้นนี้คุณต้องไม่โทษตัวเอง " ราชินีปลอบสองสามคำและฮยอนกับเจ้าหญิง " สามารถแจ้งฝ่าบาท " ฮ่าๆ