我的美女總裁老婆 正文 第055章 【大少英明】055 是夜，中海許家

我的美女總裁老婆 正文 第055章 【大少英明】
055 是夜，中海許家大宅內，燈火通明，外圍巨大的花園小徑，無處不是巡邏的保安人員

在一間光線相對暗淡的巴洛克風格臥室內，一身黑色睡袍的許智宏站在室內台處，給自己倒了杯拉菲紅酒，剛舉起杯子搖晃了幾下，未曾抿上一口，就聽得臥室的門被「砰砰砰」敲響

「進來」許智宏皺了皺眉頭

一身洗地掉顏色T恤，破洞牛仔褲的毛球笑嘻嘻走進門，臉上的鬍子感覺十幾天沒刮，汗臭味老遠就能聞見

「跟你說過多少次，這扇房門是藝術品，要進門用喊的」許智宏對自己這個手下也很無奈

毛球嘿嘿笑道：「主要太興奮，忘了這茬了」

「你從來沒記得過」許智宏瞪了毛球一眼

毛球吃癟，不以為意地撓撓油滋滋的頭髮，「大少，你知道我今天看到什麼了？」

許智宏走到窗台處，淡淡道：「說主題」

「沒情調，怪不得泡不到姓林的小妞……」毛球嘀咕了句，才說道：「林坤找上門，說幫他去修理那個楊辰，我想順水推舟，借了五個退伍老兵給他，可沒想到，今天那五個人全被楊辰一個人放倒了那林坤又被扔垃圾桶了大少你說好笑哈哈那可是他岳父，就被連著扔垃圾箱了」

許智宏搖晃著杯中的紅酒，沉思了會兒，道：「看來這個楊辰的確不簡單可惜他的資料太少，想瞭解太難」

毛球揶揄著道：「大少不會是怕了？」

「怕？」許智宏冷笑，「只是會幾手拳腳，耍點無賴嘴皮子，我怕他做什麼強龍壓不過地頭蛇，他一個半年多前從國外回來的小人物，難不成真能翻天？」

「那要不要我現在去解決他，聽幾個廢物說他動作可快，我現在手有點發癢」毛球幾分興奮地道

許智宏搖頭，「不用了，這件事，我們暫時不要插手林若溪平時好像什麼都不說，其實她什麼都明白在這個城市裡，她未必是最聰明的女人，未必是最低調的女人，但絕對是最危險的女人之一不要把她惹急了，不要*她做一些她不想做的事」

「大少，你一直這麼看重林小姐，她到底有什麼本事？」毛球納悶地問道

許智宏抿了口乾紅的酒液，「其實我也不是很確定，但小心點總沒錯至於楊辰的事，你放心，不用我們做什麼，單單林坤那個沒腦子的，也不會善罷甘休的」

「大少英明」

「少拍馬屁滾出我房間洗澡去」

「其實我上周才洗過……」

次日一大早，楊辰就開著車來到西區菜市場外採購早飯

老李果然已經如過去一般在老地方擺攤，一臉喜氣，看上去心情很是不錯，想來知道了陳家父子的事，心裡的負擔全放下了見到楊辰走來，笑著打招呼，「小楊你來啦，聽他們說你去一家公司上班了，好嘛，這才像個年輕人幹的事」

「都是工作，沒什麼大差別」，楊辰笑道：「可惜以後跟你們吹牛打屁時間少了，坐辦公室其實也不如這裡自在」

老李促狹地笑道：「菁菁那妮子昨天晚上高興得很，你是不是跟她說了些什麼」

楊辰想了想，說道：「我跟她約好了今天去學校看她」

老李一臉恍然的表情，拍拍楊辰肩膀，「年輕人好好相處，我家菁菁性子單純，別讓她受委屈，不然我可饒不了你」

看老李這一副「我就知道」的表情，楊辰真想解釋幾句，可話到嘴邊又說不出口，只得尷尬地點點頭

再度帶著大包小包的早飯進入辦公室，一眾公關部的女人們已經翹首以盼，看到五花八門的早點，又是唧唧喳喳誇讚了楊辰一番

楊辰坐下沒多久，正欲打開電腦開始一天的「職業玩家」生涯，就見到面色有幾分疲倦的莫倩妮走進辦公室

莫倩妮瞟了楊辰一眼，又看了看楊辰辦公桌上剩下的大堆包子油條，頓時氣不打一處來這個傢伙，身為人家的丈夫，妻子病了在醫院他去照看著，還記著買大堆早點給辦公室的女人吃不由目露鄙夷地譏諷道：「對同事很照顧嘛，買早飯這麼盡心盡力的就是不知道會不會想著給某人帶一點」

「莫小姐也要吃？無所謂啊，反正還有很多」楊辰從桌上拿起一個肉包，大方地送到莫倩妮面前

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภรรยาผมงามประธาน 55 ข้อความข้อบทที่ฉลาด [ น้อยมาก ]55 เป็นคืนที่ทะเล许家大ในบ้านหลังใหญ่ของแสงภายนอกสวนเส้นทางลาดตระเวนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ในบ้านที่ไฟค่อนข้างสลัวภายในห้องนอนในสไตล์บาร็อคและสีดำชุดนอน zhihong ยืนอยู่ในร่มที่เคาน์เตอร์และรินไวน์แดง " ที่เพิ่งยกถ้วยเขย่าสองสามครั้งยังไม่ได้จิบได้ยินเสียงประตูห้องนอนถูก " " " " " " " " " " " " " " ปัง ! ปัง ! ปัง ! เสียง" " " " " " " " " " " " " " zhihong ขมวดคิ้วเข้ามาชุดล้างสีออกยีนส์เสื้อยืด , หลุมลูกบอลเข้าประตูของรอยยิ้มบนใบหน้า 10 วันไม่โกนหนวดรู้สึกจะได้กลิ่นและรสเหงื่อมาก" " " " " " " พูดบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าประตูนี้เป็นศิลปะที่ต้องใช้ " " " " " " " zhihong ประตูตะโกนกับตัวเองมันก็เปลี่ยน .ฉันหัวเราะและกล่าวว่า " ผมตื่นเต้นมากที่สำคัญและลืมมันไม่ได้ " ." " " " " " " " " " " " " " คุณไม่เคยจำ zhihong จ้องมาที่ตาผมลูกกินอะไรที่จะทำให้น้ำมันร้อนเกาเส้นผม " " " " " " " น้อยมาก , รู้มั้ยว่าวันนี้ฉันเจออะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "ไปที่หน้าต่างที่ zhihong อ่อนกล่าวว่า " รูปแบบ "" " " " " " " ไม่อุทธรณ์โทษไม่ฟองน้อยกว่าหลิน . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ผมพึมพำประโยคที่กล่าวว่า : " 林坤มาหาบอกว่าให้เขาไปซ่อมที่杨辰และฉันต้องการที่จะได้รับหนึ่งในทหารผ่านศึกที่ยืมห้าให้เขาไม่คิดว่าวันนี้มันถูก杨辰ห้าคนหนึ่งที่林坤และถูกโยนลงถังขยะน้อยมากในคุณว่าน่าตลกมันเป็นพ่อตาของเขาถูกโยนในถังขยะ " " " " " " " เชื่อมต่อzhihong โยกไวน์แดงในแก้วและนั่งสมาธิสักครู่และกล่าวว่า " ดูเหมือนง่ายแต่เขาก็ไม่杨辰ข้อมูลน้อยเกินไปที่จะเข้าใจยากเกินไป "ผมกับน้อยว่า " ไม่กลัว ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" " " " " " " กลัว ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " " " " " " " " zhihong กรินจะเพียงไม่กี่มือเท้าปากจุดเล่นโกงผมกลัวว่าเขาจะทำอะไรในประเทศดันมังกรที่แข็งแกร่งแต่เขาเป็นหนึ่งในหกเดือนที่กลับมาจากต่างประเทศน้อยมากยากที่จะเป็นจริงได้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" งั้นผมจะแก้เขาบอกว่าเขาฟังไม่กี่ของเสียเพื่อในการกระทำอย่างรวดเร็วและตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกคันมือ " " " " " " " ผมค่อนข้างตื่นเต้นมากzhihong ส่ายหน้า " ไม่ต้องแล้วสิ่งนี้เราไม่ต้องเข้าไปยุ่ง林若溪ชั่วคราวมักจะเป็นสิ่งที่จริงๆแล้วเธอไม่ควรพูดอะไรที่เข้าใจทุกอย่างในเมืองนี้ , เธออาจจะไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ฉลาดที่สุดอาจไม่จําเป็นต้องเป็นผู้หญิงที่เป็นความลับมากที่สุดแต่ก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่อันตรายที่สุดในควรจะพาเธอข้าม * * * * * * * . . อย่าให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ "" " " " " " " มันน้อยมากที่คุณได้รับค่าคุณหลินที่เธอมีความสามารถอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ผมถามด้วยความสงสัยว่าzhihong จิบไวน์แดงแห้ง " ที่จริงฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจแต่ระวังมันเป็นเสมอในเรื่องของ杨辰 , คุณจะมั่นใจได้ว่าเราไม่ต้องทำอะไรเพียงแต่林坤ที่ไร้สมองยังไม่นอน "" " " " " " " " " " " " " " ฉลาดน้อยมาก" " " " " " " ออกไปจากห้องฉันประจบน้อยอาบน้ำไป "" ที่จริงฉันเพิ่งล้างเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "วันต่อมาในตอนเช้า杨辰ก็ขับรถไปซื้อผักจากตลาดเช้าที่ฝั่งตะวันตก" จริงๆแล้วเหมือนในอดีตโดยทั่วไปในสถานที่เก่าที่ยืนใบหน้ามีความสุขดูอารมณ์ไม่ค่อยดีและอยากจะรู้จังที่บ้านของเขาในสิ่งที่เขาเห็น杨辰วางภาระทั้งหมดมายิ้มทักทายคุณ " เสี่ยวหยางมาฟังสิ่งที่พวกเขากล่าวว่าคุณไปทำงานกะบริษัทเราที่เป็นเหมือนชายหนุ่มกำลังทำอะไร "" " " " " " " มีงานไม่มีอะไรแตกต่างจาก " " " " " " " 杨辰หัวเราะและกล่าวว่า " น่าเสียดายที่ภายหลังกับคุณแค่โม้ได้น้อยลงเวลานั่งทำงานก็สบายใจเท่าที่นี่ "ลี : " คุณหัวเราะอย่างชั่วร้ายแล้วเมื่อคืนผมยินดีมากที่คุณจะไม่พูดกับเธอว่าอะไร " " " " " " "杨辰คิดว่า : " ฉันบอกเธอมีนัดวันนี้ไปโรงเรียนเพื่อเจอเธอ "เก่าผมก็มองหน้า杨辰ตบไหล่ " " " " " " " เยาวชนทำดีมากที่บ้านคุณเพียงอย่าปล่อยให้เธอถูกผิดหรือผมจะไม่ยกโทษให้คุณ "ดูบ้านนี้ " รอง " ฉันรู้ว่าสีหน้าของ杨辰真ต้องการคำอธิบายไม่กี่คำจะพูดบอกว่าส่งออกไม่ต้องอายพยักหน้าอีกครั้งกับแพคเกจอาหารเช้าเข้ามาในสำนักงานและฝ่ายประชาสัมพันธ์ของผู้หญิงก็จะมองไปข้างหน้าคุณจะเห็นความหลากหลายของอาหารเช้าและชื่นชม杨辰จิ๊บๆ杨辰นั่งลงแล้วพยายามเปิดคอมพิวเตอร์เริ่มต้นวัน " " " " " " " " " " " " " " คุณจะได้เห็นผู้เล่นอาชีพอาชีพของเขาค่อนข้างเหนื่อย莫倩妮เดินเข้าไปในสำนักงาน莫倩妮杨辰เหลือบมองแล้วมองอีกกองใหญ่บนโต๊ะ杨辰ปาท่องโก๋ซาลาเปาอาหารทั้งหมดไม่ต่อสู้เพื่อสถานที่ของพวกเขาผู้ชายที่เป็นสามี - ภรรยาที่ป่วยในโรงพยาบาลเขาไปดูเขายังเขียนให้เยอะกว่านี้ซื้อสํานักงานผู้หญิงไม่กินด้วยสายตาดูถูกจากฮาวายล้อเลียนว่า " กับเพื่อนร่วมงานดูแลดีก็ซื้ออาหารเช้าของฉันมันก็ไม่รู้จะให้ใครคิดเอาหน่อย "" " " " " " " คุณยังไม่ต้องกิน ? ? ? ? ? ? ? ไม่เป็นไรครับ " " " " " " " มีหลาย杨辰จากโต๊ะหยิบก้อนเนื้อตรงหน้า莫倩妮ใจดีส่ง