但当⼈们在看开⽣命中的贪、嗔、痴后，并不能⽣活在虚⽆之 中，他们最后的

但当⼈们在看开⽣命中的贪、嗔、痴后，并不能⽣活在虚⽆之 中，他们最后的归途，也并不是去往某个确定的⽬的地，⽽是回归“⼼”。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เมื่อคนเรามองความโลภ ความโกรธ ความไม่รู้ในชีวิต ย่อมไม่สามารถดำรงอยู่ในความว่างเปล่าได้ จุดหมายสุดท้าย มิใช่การไปสู่จุดหมายใดจุดหมายหนึ่ง หากแต่เป็นการกลับคืนสู่ “ใจ””

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เมื่อพวกเขามองความโลภ ความเพ้อเจ้อ และความเพ้อเจ้อของการจู่โจมแล้ว พวกเขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในความว่างเปล่าได้ ทางกลับสุดท้ายของพวกเขาก็ไม่ใช่ไปยังสถานที่ที่แน่นอน พวกเขาคือการกลับไปสู่ "⼼"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตามเมื่อผู้คนมองไปที่ความโลภความโกรธและความบ้าคลั่งในชีวิตพวกเขาไม่สามารถอาศัยอยู่ในความว่างเปล่าทางกลับสุดท้ายของพวกเขาไม่ได้ไปที่ปลายทางที่แน่นอนแต่กลับไปที่"หัวใจ"