87番外-当年（鲜花食人魔案） Hi,我是Allen.如你所愿，我醒了

87番外-当年（鲜花食人魔案）

Hi,我是Allen.如你所愿，我醒了

他的视野是黑色的，没有一丝光线。他躺在原地，手指沿着身下着。是床，平整而，甚至还有某种清冽干净的气息。

薄靳言唇角微勾。

这是他被绑架的第一天。看来鲜花食人魔给的待遇还不错。

静默片刻，他站了起来，修长的身影几乎与黑暗溶于一体。就像棵孤直的树，若隐若现矗立在冰冷的夜里。

同一个房间，在他看不见的角落里。一个男人正颇有兴味的盯着他，湛蓝的双眼里，是猎鹰钳制了猎物那一秒时的兴奋光芒。

Hi，Simon.

你属于我了。

十分钟后。

灯光骤然照亮所有。薄靳言抬手挡住眼睛，再放下时，已经看清全部——狭窄的房间、孤吊的危灯，还有铁栏外矗立的金发碧眼的男子，以及他身后牢房里，如蝼蚁般蜷缩在墙角的其他受害者们。

Hi，Tommy。

闻名不如见面，我竟然成为了你的盘中餐。

这一瞬间，两人都没说话，目光流转打量着彼此。Tommy的脸上始终挂着微笑，而薄靳言……扫了自己的死对头一眼，表情没有丝毫变化，然后抬头又打量了一下周围环境。嘴角泛起个嫌弃的笑容，抬手掸了掸床单，又坐了下来。

“感觉如何？”Tommy开口，头一次见面，口气却熟络得像多年的好友。

薄靳言淡淡笑了，却没看他，完全目中无人的姿态。

Tommy沉默了一会儿，笑了，露出雪白的牙齿。

“你很狂。”

他落到了他手上，却似乎完全不知进退。

然后，Tommy就看到这个男人抬了抬眼帘，很淡漠的看了自己一眼：

“噢，那我应该怎样？庆祝我成为你吃掉的智商最高的人吗？”

——

Tommy回到地面，颇有些烦闷。一抬头，就见谢晗坐在沙发里，脸上的笑容有点坏。

“怎么了？”

“是我该问你怎么了。”谢晗站起来，眼睛还盯着监视屏中的薄靳言，“似乎你们相处得并不愉快。”

Tommy哼了一声，走到冰箱里，拿出盘烫好的肉片，三两下吃了。仿佛这样又恢复了元气，他咂了咂嘴，露出微笑。

谢晗对这一幕似乎已司空见惯，自顾自说道：“你在下面呆了半个小时，他跟你说话不超过三句，但句句都令你生气——你知道他为什么令你这么焦躁吗？”

Tommy抬眸望着他。

谢晗的笑意越发愉悦：“因为你和他都很清楚——他跟你以前俘虏的所有猎物都不同，跟其他人也不同。他无懈可击，你无从下手。”

Tommy扯了扯自己的领带，嗤笑了声：“怎么可能？”他盯着谢晗，眼神也变得阴冷执拗：“今晚开始，我们就用心理控制术对付他。再加上你的药物，一定很有意思。”

谢晗偏头点了根烟，慢悠悠的吸了几口。Tommy伸手接过，就着也吸了几口。两个人对视一眼，谢晗含笑开口：“鬼扯。这些手段对他没用，并且……”他的目光又屏幕上的男人——此时薄靳言已经闭上眼躺回床上，一派安然姿态。

“并且什么？”

“并且这样的手段，是对他和我同时的亵渎。”谢晗一字一句的说。

这话令Tommy心里有些不悦，感觉就像一根细针轻轻扎了一下，然后原本的烦闷感，便似沿着被扎出的裂缝，慢慢蔓延开。

呵……谢晗未免把Simon看得太高了吧？

Tommy按下心中不快，神色如常的问：“那我们该怎么做？”

设下重重圈套，就为了捕获这个男人。现在到手了，却又该如何驯服？

“慢慢磨。“谢晗淡淡的答道。

最好的，当然最难得到。

——

薄靳言第一次切割人肉，是在三天后。

威胁他就范，比想象中更简单——Tommy将一个女人和婴儿丢到他面前，给出选择条件：“你决定了这个婴儿的生死。按我说的做，就放了这个婴儿。”

当时薄靳言只抬头瞥他一眼，就拿起了面前的解剖刀，走向被绑在铁架上的女人。这一切是荒糜而无声的。Tommy冷眼旁观，婴儿呼呼大睡，薄靳言神色淡漠，唯有女人在他手下发出凄厉的惨叫。

当第一块战利品被他丢入托盘时，Tommy又浮现坏笑：“也许我是骗你。”

也许我只是戏弄你，这一大一小两个人，其实都活不了。你不是聪明一世吗？怎么连这点都想不到？

薄靳言看他的目光更鄙夷了：“你是否骗我是你的事，我是否放弃对一条人命的希望，是我的事。”

Tommy就没再说话。

他只知道，跟薄靳言多相处一天，就会被他气得够呛。但偏偏BOSS不让杀他吃他他。

从这一天起，切割人肉成了薄靳言每天的必修课。以至于对面牢房苟延残喘的受害者们，看他的眼神都带着惊恐和厌恶。薄靳言不跟他们说话，因为多说无益。他知道自己暂时生命无碍。但能否为这些人搏一线生机，还是艰难的未知。

而对于这样的他……站在灯光下的Tommy，跟隐藏在摄像机背后的谢晗，有不同的看法。

Tommy：“我们没必要再为他浪费精力。这个人每天吃得好睡得好，切割人肉也没让他有任何变化，没有任何进展。无懈可击是吗？直接杀了他就好了，我们不是必须要这个伙伴。你还有我，不是吗？”

谢晗手里正端着今天送来的、由薄靳言亲手切割的一小盘整整齐齐的人肉条。听到Tommy的话，他却笑了：“谁说没有任何进展？”

Tommy循着他的目光看过去，语气中倒带了几分赞赏：“他的嘴很贱，解剖刀倒是用得不错。”

谢晗却用小刀叉起一块肉，置于灯下，就像是在仔细端详，唇畔却泛起满意的笑。

一个执法者，一个打击犯罪的专家，因为被威胁，不得不虐待无辜同类，却做得如此尽善尽美——Tommy只看到了薄靳言的刀功，他却看到了他内心深处的恶魔。

而此刻的谢晗不知道的是，薄靳言对他们的试探，对他们反过来下套，其实就是从这个时候开始。

——

谢晗第二阶段的计划，是让薄靳言生啖人肉，同时也开始虐待他的。

人性本贱，谢晗如此相信。双重虐待，精神和身体，可以折磨任何一个坚强男人的意志。而最终，他会臣服，甚至爱上被虐待的感觉。

因为每个人心中都藏着恶魔，薄靳言更加不能例外。

于是就成了惯例——每天晚上，Tommy将一盘鲜红的肉推到薄靳言面前。但在这一刻，彼此都没有挑明。Tommy说：“上好牛排，不过我喜欢吃生的，所以我给你的也是生的。”薄靳言只是浅浅的笑：“谢谢。”然后就像丝毫未觉般，把整盘肉吃完。

然后，Tommy会绕到他背后，在已然伤痕累累的背上，再划上一刀。再用高脚玻璃杯，紧按着他的尾椎骨上方，接上半杯的鲜血。Tommy有强迫症，连这样的割肉取血，留下的伤痕都是整齐清晰的。这也是谢晗欣赏他的一点。

每晚，谢晗看着摄像机里，薄靳言背部铭刻的伤痕，都忍不住生出一丝赞叹。而此刻，Tommy就坐在他身旁，慢吞吞的喝下那杯混着肉渣和战栗的汗水的血。有时候还问他：“你要不要来点？”谢晗笑骂：“我没你那么恶心。”

Tommy大笑。

——

这些日子对于薄靳言来说，时光好像停滞了。

他在幽暗狭窄的封闭牢房里，过得昏天暗地。失去了时间，也失去了大多数的声音和视觉——你不知道Tommy会在何时开灯突然到来，而黑暗中的牢房，每个人都是沉寂的，不敢发出一点动静。

有的时候，他会长时间睁着眼，盯着周遭无穷无尽的深黑。即使困乏至极，也不能像以前那样，堕入沉沉的睡眠。

这一年，他二十四岁。

而在相隔万里的大洋彼岸，这一年，简瑶还在念大学，简简单单，平平安安。

——

事情的转机，发生在薄靳言被囚禁的第四个月。

那是半夜的一场火灾，不知从何处燃起。等Tommy察觉时，浓烟和火焰已经席卷整个地窖。而谢晗并不是经常在这边过夜，当晚他人不在。

后来，Tommy被终身j□j的岁月里，每每回想起这场火灾，都认为是薄靳言做的手脚。而由于薄靳言最终没有成功利用这场火灾逃脱，所以谢晗相信，这只是一场倒霉的短路意外。

但无论如何，这场火灾，却是一切一切的开始。

那晚火势非常大，跳跃的火光里，连Tommy都被阻在地窖口外，无法靠近分毫。昔日锁住众人的铁栏杆，开始变得通红。有人被融化的铁水烫伤，有人被掉落的半截横梁砸到，发出杀猪般的惨叫。

而薄靳言机警无比，退了又退，避开所有可能的危险，直至牢房外的铁栏被溶出个大洞，而他用棉被将自己一裹，果断的冲了出去。

地窖里乱成一团。大多是女人、老人、孩子，还有几个年轻男人，争先恐后的夺路而逃，把其他人挤在身后。可即使是这样，他们也看不到一点生机——出口已经被火势封死，隐隐还传来子弹声，是Tommy在另一头扫射，封杀一切想要逃脱的活口。而身旁，到处都是炽烈的会吞噬一切的火。

薄靳言立在人群中，在这一刹那，明白了两件事。

一、Tommy今晚对他动了杀机；

二、整个地窖，最薄弱的一面墙，也许是离地面最近的一面墙，他已经在脑海中利用力学知识计算出来——这个地窖的地形早在他脑海中过了千万遍，此刻基于火势，他很容易就得到了答案。

“跟我走。我一定会带你们出去。”他清喝一声，低沉的嗓音在夜色火焰里，犹如暗沉的有力的水流。所有人都惊了一下，转头看向这个年轻的男人。

在过去的许多日子，他都不与他们交谈。他跟杀人魔共同虐待其他人，自己却也被囚禁在此处。他是所有人心中的迷。

“为什么？我们凭什么相信你？”

“杀了他，他跟杀人魔是一伙的！”

……

滔天火光中，面对所有人慌乱的质疑，薄靳言只微微蹙了蹙眉，没有片刻耽误，径自走在最前头。

“为什么相信我？”他淡淡的答，“因为你们没有别的选择。”

这样桀骜的表态，令大部分人半信半疑。但真的如他所说，没有别的选择，所以他们只能选择跟着他。

穿过火焰，越过焦炭，短短的一段路，却走得惊心动魄。而在这个短暂的过程中，他们也开始相信——这个男人，的确是在救他们。因为有任何人受伤——被火灼烧，或者被Tommy的流弹击伤，他都会十分冷静的指挥其他人，有条不紊的救助。

“已经活到了今天，不要丢下任何一个人。”他说。

有女人听到这句话，立刻掉下了眼泪。

终于，当薄靳言等人跑到最里侧的一间牢房前是，那里的一面墙壁，也如他们所愿般，坍塌变形。

尽管只有一个很小的口子，但他们竟然看到半片墨蓝的天空，还有月光照射在草丛上。

如果不见天日的虐待，足以令原本干净的人心，变得麻木而扭曲。而此刻看到月光，每个人心中求生的饥渴欲望，仿佛都被唤醒。

真的能逃吗？能活吗？

真不用再成为那个变态的盘中餐，从此告别巨恸和灾难？

无声的暗涌，仿佛在每个人心头蔓延。可这个时候，薄靳言再一次掌控局势：“女人和小孩先出去，我在最后。”

仅这一句话，就令所有人不争不抢，以最快速度最高效率逃生。

一个、两个、三个……薄靳言站在队列最后，默数。偶尔，他会抬头，看一眼墙壁上方皎洁如玉的月光。

七个、八个、九个……

薄靳言已经在噼里啪啦的火裂声中，听到了依稀的脚步声，和零落的枪声。他很清楚接下来会发生什么。Tommy很快会发现他们的逃脱，然后狙击；而不管这地窖位置多偏僻，早晚都会引来消防或者警察的注意——那就是他们的生机。

第十二个，最后一个。

薄靳言一抬手，把这个年轻男人往上一推，他的身体就钻进了通往地面的洞里。只待他到了地面，拉薄靳言一把，就能脱身了！

这时，身后急促的脚步声似乎已经到了很近的地方。而男人已经爬上了地面，朝薄靳言伸出了手。

薄靳言微微一笑，把手交给了他。

……

半截金属棍胸膛的一刹那，薄靳言极难得的有片刻的怔忪。锐痛仿佛瞬间洞穿他的胸口，他一低头，就看到鲜血的蔓延。

男人狰狞的、错乱的、痛苦的声音在他头顶响起：“我知道的……我知道你是他的同伙！这一定是另一个折磨计划！我要杀了你！我要杀了你！”

……

极致的痛，令薄靳言闭了闭眼，又睁开。他看到月色在眼前一晃而过，他闻到青草的气息，但是转瞬即逝。然后是男人癫狂绝望的笑声，其他人惊慌失措的声音：“你在干什么？他救了我们！”

然后视线天翻地覆，他感觉到身体的坠落，重重摔回已经被火烤得的地面，火舌重新从四面八方包围过来……

意识坠入迷失那一刹那，他只是平静的想：那个男人，被他所救的男人，只是因为长期囚禁，有了严重的创伤后应激障碍。

之后的几天，他都陷入重度昏迷。他知道自己发了高烧，额头、咽喉、眼睛、浑身，疼痛得仿佛被千万根细针狠狠的扎着。而胸口仿佛破了个大洞，被填进了许多东西，又被人生生拽了出来。如此反复，每一遍都令他疼得在昏迷中大口大口喘气。

他不断的做梦。

梦到幼年时跟母亲在江边垂钓；梦到母亲去世后，父亲望着空

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

87 อยู่นอกปีดอก OGRE) สวัสดี ฉันอัลเลน ตามที่คุณต้องการ ฉันตื่นนอน วิสัยทัศน์ของเขาเป็นสีดำ ไฟไม่ มี เขาวางนิ้วมือลงต่ำกว่า เป็นเตียงแบน บางชนิดสะอาดคมชัด บางมุมตะขอไมโครย่านจิ นี่คือวันแรกที่เขาถูกลักพาตัวไป ดอกไม้ OGRE การรักษาดีขึ้น ช่วงเวลาของความเงียบ เขายืนขึ้น เข้ม และสเลนเดอร์รูปเกือบละลายในหนึ่ง เช่นต้นไม้เกาะโหลน ทำยืนในคืนหนาว พัก ในมุมที่ไม่สามารถเห็น คนจ้องไปที่เขาเป็นที่น่าสนใจ ตาสีคราม แคลมป์เหยี่ยวที่เหยื่อจะตื่นเต้นเมื่อแสงที่สอง สวัสดี Simon คุณเป็นของผม 10 นาทีภายหลัง ไฟก็สว่างขึ้นเลย บางย่านจิยกตาของเธอ แล้ว ปล่อย ดูทั้งหมดห้อง โคมไฟความปลอดภัยเครนเกาะโหลน และเหล็กแท่งนอกชายทองสูง และคุกหลังเขา โค้งมุมเป็นมดเหยื่ออื่น ๆ สวัสดี Tommy。 ตอบสนองเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี เปิดออกเพื่อให้อาหารของคุณ ขณะนี้ พวกเขาทั้งสองไม่ได้พูด มองกัน ตาไหล ทอมมี่มีรอยยิ้มของเขาใบหน้า และบางย่านจิน...... กวาดตา nemesis ของพวกเขา หน้าไม่เปลี่ยนแปลง ยกศีรษะของเธอ แล้วมองรอบ ๆ รูปแบบที่ไม่ชอบรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอและยกขึ้นฝุ่นฝุ่นแผ่น และนั่งลง "เป็นยังไงบ้าง "ทอมมี่เปิด พบครั้งแรก เสียงได้คุ้นเคยเป็นเพื่อนมาหลายปี บางย่านจิมีรอยยิ้มอ่อนโยน แต่เขาไม่เห็นทัศนคติดูถูกอย่างสมบูรณ์ ทอมมี่ได้เงียบครู่ ยิ้ม ฟันของเขา "คุณก็บ้า ” เขาลดลงมือเป็นมือของเขา ดูเหมือนจะ หยุดอย่างสมบูรณ์ แล้ว ทอมมี่เห็นคนยกตา เย็นมากจะเห็นตาของเขา: "โอ้ ไร ฉลองฉันจะกิน โดยคนสูง IQS ทำ ” —— ทอมกลับมาบนพื้นดิน บางค่อนข้างน่าเบื่อ มองขึ้นไปดูฮันเจียนั่งบนโซฟา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจะด้อยเล็กน้อย คืออะไรผิด ” "ควรมีถามคุณอะไรผิด "เจียฮั่นยืน ตาบนจอมอนิเตอร์ในจิ้นที่บางย่าน คุณดูเหมือนจะตามไม่พอใจ ” ทอม grunted และเดินไปที่ตู้เย็น แผ่นความร้อนจะใช้เนื้อ กินต่ำกว่า 32 วิธีการกลับมาของเท้า ตีตีเขา ยิ้ม เจียฮั่นในฉากนี้ดูเหมือนว่าจะ กลายเป็นดาด ๆ ธรรมดา เพียงกล่าวว่า: "คืออะไรคุณนี่สำหรับครึ่งชั่วโมง เขาพูดคุยกับคุณไม่เกิน 3 ประโยค แต่ทุกคำที่ทำให้คุณโกรธ - คุณรู้เขา: ทำไมคุณใจรักดังนั้น ” ตาทอมมี่หาที่เขา เจียฮั่นยิ้มร่าเริงมาก: "เนื่องจากคุณและเขาจะล้าง – ทั้งหมดที่คุณได้จับเหยื่อของเขาได้แตกต่างกัน แตกต่างจากผู้อื่น เขา invulnerable เริ่มต้น ” ทอมดึงเน็คไทของเขา มีเสียง: "วิธีนี้จะเป็นไปได้หรือไม่ "เขาจ้องไปที่ฮั่นเจีย และตาของเขากลายเป็นเย็น และปากแข็ง: " คืนนี้ เราใช้โลกัสโพลควบคุมจัดการกับเขา ควบคู่กับยาของคุณ มันต้องได้น่าสนใจมาก ” เอนเจียฮั่นเป็นบุหรี่ก่อน ช้าเอากัดกี่ ทอมมี่ยืด ยัง ได้กี่กัด คนสองตา ฮั่นเจียยิ้มกล่าวว่า "crap พวกเขาไม่ได้ทำงานเขา เช่นกันเป็น.. "เขาตาและบางคนบนหน้าจอ - ขณะนี้ยานจิได้ปิดตา และนอนหลังบนนอน รูปแบบหนึ่ง "และสิ่งที่ ” "และนั้นหมายถึงและยัง blasphemies "เจียฮั่นคำเดียวกล่าว ทอมมี่นี้เศร้าบาง และสักหลาดเช่นเข็มบาง ๆ และเบา ๆ pricked แล้วความรู้สึกของความเบื่อ pricking ตามรอยแตกชอบ และแพร่กระจายได้ช้าลง อา...... เจียฮั่นจะใช้สูงเกินไป Simon ขวา ทอมมี่กด heartache ตามปกติ ถามการค้นหา: "ดังนั้นเราทำอะไร ” ตั้งดักหนัก การจับผู้ชาย ตอนนี้มือ แต่วิธีการเลี้ยงไหม "ทำให้ช้าลง "ฮั่นเจียแสงตอบ ดีสุด แน่นอน ยากที่สุดจะได้รับการ —— จิย่านบางตัดเนื้อมนุษย์เป็นครั้งแรก ได้สามวันต่อมา คุกคามเขาส่ง และง่ายมากกว่าที่คุณ คิด - ทอมผู้หญิง และเด็กหน้าเขา กำหนดเกณฑ์การเลือก: "คุณตัดสินใจว่า ชีวิตและความตายของทารก ไม่เหมือนพูด ให้ทารก ” จิ้นบางย่านเท่านั้นมองขึ้น และ glanced ตา เขารับ scalpel ก่อน ต่อผู้หญิงที่ผูกกับลวด นี้เป็นหวง MI เงียบ ทอมมี่ผู้ผลิตควรนำทารกนอน บางย่านจิดูเย็น ผู้หญิงเพียงท่านออกกรี๊ดใด ๆ เมื่อถ้วยแรกเมื่อเขาโยนมันลงในถาด ทอมกลับมาเป็นรอบ ๆ ไร้: "ฉันอาจจะโกหกคุณได้ ” บางทีฉันเป็นเพียงล้อเล่นคุณ หนึ่งขนาดใหญ่ และขนาด เล็กหนึ่ง จริงอยู่คนสองคน คุณไม่สมาร์ทเป็นคุณ อย่างไรก็เดานี้ บางย่านจิมีตา disdain เพิ่มเติม: "มีคุณเคยโกหกผมเป็นสิ่งที่คุณ ผมให้ค่าความหวังในชีวิต เป็นสิ่งที่ฉัน ” ทอมมี่หยุดพูด เขาเพียงรู้ว่า ได้รับบนดีกับบางจิ้นเกินไปมากวันหนึ่ง จะบ้าจริง ๆ ที่เขา แต่นายไม่ไปฆ่าเขา จากวันนี้บน ตัดเนื้อในย่านจิบางหลักสูตรต้องวัน ตรงข้ามกับที่เซลล์เหยื่อมีชีวิต มองเขา ด้วยความขยะแขยงและสยองขวัญ บางจิยันไม่พูดไป เนื่องจากว่าไม่ เขารู้ว่า เขาอยู่ในที่ แต่ผู้ที่ต่อสู้เพื่อไม่รู้จักโอกาส หรือยาก สำหรับเขาเช่น...... ทอมมี่ยืนภายใต้ไฟ กับฮั่นเจียซ่อนกล้อง มีมุมมองแตกต่างกัน ทอม: "เราไม่ได้เสียแรงสำหรับเขา คนกินดีนอนดีทุกวัน ตัดเนื้อไม่ได้ทำการเปลี่ยนแปลง มีความคืบหน้าไม่ โกสิทธิ์ เพียงฆ่าเพียงดี แม้เราไม่จำเป็นต้องคู่นี้ คุณและฉัน คุณไม่ ” ฮั่นเจียมาวันนี้ในมือ โดยยานจิบางตัวเล็กเรียบร้อยตัดมือมนุษย์เนื้อ ได้ยินว่าทอมมี่ เขาหัวเราะ: "ใครบอกว่า ไม่มีความคืบหน้าหรือไม่ ” ทอมตามสายตาของเขาดูเสียงผ่าน ลงกี่นาที: "ปากของเขาถูกมาก ใช้ scalpel ดี ” ฮั่นเจียแทงชิ้นเนื้อ ด้วยมีด และอยู่ภายใต้ไฟ เป็นเช่นการศึกษา lip เป็นแม่น้ำอีกครั้งพอยิ้ม มีกฎหมายบังคับเจ้าหน้าที่ การต่อสู้กับอาชญากรรมผู้เชี่ยวชาญ เป็นคล้าย คาม บังคับการละเมิดบริสุทธิ์แต่ มีสมบูรณ์ - ทอมมี่ดูมีดของย่านจิบาง เขาเห็นมารในใจของเขา เจียฮั่นไม่ทราบในขณะนี้คือย่านจิบางสำหรับการทดสอบของพวกเขา พวกเขาปิด จริง เริ่มต้นจากเวลานี้ —— เจียฮั่นระยะที่สองของแผนคือการ ทำให้บางจิ Yansheng กินเนื้อมนุษย์ และเริ่มต้นเหยียดหยามเขา โดยทั่วไป เจียฮั่นเชื่อกัน ละเมิดสิทธิ จิตใจ และทาง กายภาพ สามารถ afflict จะเป็นคนแข็งแรง และในสุด เขาจะยอมแพ้ และแม้แต่รักความรู้สึกที่ถูกทารุณกรรม เนื่องจากทุกคนซ่อนตัวอยู่ปีศาจ บางย่านจิข้อยกเว้นเพิ่มเติม ดังนั้น ฝึกทุกคืน - และทอมมี่ปล่อยจานเนื้อแดงไปก่อนจิย่านบาง แต่ตอนนี้ ไม่ได้ไม่คุยกัน ทอมมี่กล่าวว่า "สเต็กดี แต่ฉันชอบกินดิบ ดังนั้นฉันให้ คุณจะเกิด "ยิ้มบางตื้นเท่าย่านจิ: " ขอบคุณด้วย " "แล้วคุณไม่รู้สึก กินจานทั้งเนื้อ แล้ว ทอมมี่ไปรอบ ๆ เขา แล้วช้ำกลับ วาดมีด แล้ว แก้วสูง ปิดบนเขา vertebrae หางข้าง เชื่อมต่อกับครึ่งถ้วยของเลือด ทอมมี่มีโรค obsessive-compulsive แม้เนื้อเลือด รอยแผลเป็นถูกปล่อยยุง และชัดเจน นี่คือฮั่นเจียขอบคุณจุดของเขา ทุกเย็น ฮั่นเจียตากล้อง และรอยแผลเป็นบาง ๆ จิยันสลักหลัง ไม่สามารถผลิตการติดตามชื่นชม แต่ในขณะนี้ ทอมมี่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา ช้าดื่มถ้วยผสมกับเศษเนื้อและ shudder ของเหงื่อและเลือด บางครั้งถามเขา: "คุณต้องทำบางอย่างหรือไม่ "ฮั่นเจียเซียว MA: " ค่อยให้ป่วย ” ทอมมี่หัวเราะ —— บางวันเหล่านี้ จิยัน เวลาดูเหมือนว่า ได้หยุดการทำงาน เขาปิดในมืด และแคบเซลล์ เบาวันแห่งความมืด สูญเสียเวลา การหายไปของเสียงและวิสัยทัศน์ - คุณรู้ว่า ทอมจะมาเมื่อไฟทันที เข้มเซลล์ ทุกคนจะเงียบ และกล้าที่จะทำให้เคลื่อนไหว บางครั้งตาเป็นเวลานาน จ้องมืดสิ้นสุดสถาน ง่วงนอนได้มาก ไม่ให้ตกไม่ดีนอนข้าพเจ้าได้ ปีนี้ เขามีอายุ 24 ปี และไกลข้ามมหาสมุทร ปีนี้ เจียนยาวยังคงอยู่ในวิทยาลัย ง่าย ปลอดภัยและเสียง —— เปิดสิ่งที่เกิดขึ้นในบางย่านจิจำคุกเป็นเวลาสี่เดือน มันเป็นไฟในที่ระหว่างของ ฉันไม่ทราบว่าไฟ เมื่อสังเกตเห็นทอมมี่ ควันไฟและเปลวไฟได้กวาดผ่านใต้ถุน และเจียฮั่นไม่บ่อยในเวลากลางคืน ไม่มีของ ภายหลัง ทอมมี่เจเจ โดยชีวิตปี มักจะกลับไปยังไฟ มีทั้งหมดถือเป็นบางจิย่านของมือและเท้า เนื่องจากในบาง และย่านจิในที่สุดไม่สามารถใช้ทางหนีไฟ เจียฮั่นเชื่อว่า เป็นเพียงอุบัติเหตุไฟฟ้าลัดวงจรไม่ แต่ ไฟ แต่ การเริ่มต้นของทุกสิ่งทุกอย่าง คืนนั้นไฟใหญ่มาก ไฟไหม้ ติดอยู่ในห้องตู้เก็บไวน์แม้แต่ทอมมี่กระโดด อาจไม่ได้ใกล้กับอะไร เมื่อล็อคบาร์ทั้งหมด เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง เหล็กหลอมไหม้ บางคนถูกตีโดยล้มบาร์ครึ่ง ทำหมูกรีดร้อง เตรียมพร้อมและบางจิยัน อีก จากทุกมาของอันตราย จนยุบแถบเหล็กนอกเซลล์เป็นหลุมขนาดใหญ่ แต่ควิลท์ของเขาห่อเองรากฐานเส้นประออก ระเบียบห้องเก็บ ส่วนใหญ่ผู้หญิง คนเก่า และเด็ก ตลอดจน คนหนุ่มสาวจำนวนมาก scrambling เพื่อออกจากการหลบหนี เบื้องหลังคนอื่น มาก พวกเขาไม่เห็นจุดชีวิต - บล็อกการส่งออก โดยไฟ สัญลักษณ์ที่มาจากการสลบที่คล้าย ทอมมี่อีกฝ่ายยิงลงทุกอย่างรอดชีวิต ด้านข้าง มีไฟโชนจะกินทั้งหมด บางรัฐย่านจิในฝูงชน ขณะนี้ เห็นสองสิ่ง แรก ทอมมี่ฆาตกรรมบนเขาคืนนี้ สอง ตู้เก็บไวน์ทั้งหมด ผนังอ่อน ทีผนังใกล้เคียงกับดิน เขาได้ - คำนวณโดยใช้ความรู้เครื่องจักรกลในสัณฐานวิทยาของใต้ถุนในหัวของเขาช่วงพันครั้ง ตามไฟในขณะนี้ เขามีคำตอบ "มากับฉัน จะพาคุณออก "ดื่มเสียงดัง ลึกในเปลวไฟมืด เช่นมืดเหนื่อย ทุกคนได้แปลกใจช่วง กลายเป็นชายหนุ่ม วันในอดีต เขาไม่ได้พูดไป เขาและยาประจำการละเมิดบุคคลอื่น แต่เขายังจำคุกเป็นเวลาที่นี่ เขาเป็นแฟนของจิตใจทุกคน "ทำไม" ทำไมเราต้องเชื่อคุณหรือไม่ ” "ฆ่า เขาและยาประจำคือ กลุ่ม ” …… เปลวไฟสูง หน้ากันทั้งหมดเกิดความสับสน บางจิย่าน CU คิ้วเล็กน้อย รวบรัด ช่วงเวลาไปด้านหน้า "ทำไมต้องเชื่อฉันหรือไม่ "เสียการสลบที่คล้ายเขาตอบกลับจ่าย เนื่องจากคุณมีทางเลือกอื่นไม่ ” วิธีนี้ค่อนข้างวินัยบอกว่า คนส่วนใหญ่สงสัย ได้ ตามพูด ไม่มีทางอื่นเลือก เพื่อให้พวกเขาสามารถเลือกให้ทำตามเขา ผ่านเปลวไฟ กว่าโค้ก ส่วนสั้น ๆ ของถนน มันมีจิตวิญญาณกวน ในหลักสูตรระยะสั้นนี้ พวกเขาก็เริ่มเชื่อว่า - คนจริง ๆ ในการบันทึก เนื่องจากบาดเจ็บผู้ใด – เขียน โดยไฟ หรือสัญลักษณ์หลงทางบาดเจ็บทอมมี่ เขาใจเย็นมากโดยตรงผู้อื่น มีเหตุผลช่วย "มีอยู่จนถึงทุกวันนี้ ไม่ปล่อยอะไรคนเดียว "เขากล่าวว่า มีผู้หญิงได้ยินคำ ตกน้ำตาทันที สุดท้าย เมื่อยานจิบาง ที่วิ่งไปข้างหน้าภายในเซลล์ ได้ ที่ด้านข้างผนัง ที่พวกเขาจะชอบ และยุบแมพ แม้เพียงเปิดขนาดเล็กมาก แต่พวกเขา เห็น พระจันทร์และท้องฟ้าสีน้ำเงินหมึกครึ่งฉายบนหญ้า ถ้าละเมิดสิทธิในมืด และพอใจทำความสะอาด numb และบิด เห็นดวงจันทร์ในขณะนี้ หัวใจของทุกคนเพื่อความอยู่รอดความหิวและความปรารถนา ดูเหมือนว่า จะตื่น จริง ๆ คุณสามารถหลบหนีหรือไม่ คุณสามารถอาศัยอยู่ได้อย่างไร จริง ๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นโต๊ะอาหารปกติ จากจุดสิ้นสุดของการไว้ทุกข์ดีและภัย คลื่นใต้น้ำเงียบ ประหนึ่งว่าทุกคนไป ย่านนี้จิเวลา บางครั้งจัดการสถานการณ์: "ผู้หญิงและเด็กไปออกท้าย ” เพียงหนึ่งประโยคนี้ ทำให้เราไม่ร็อบ หนีมีประสิทธิภาพมากที่สุดเร็วที่สุด หนึ่ง สอง สาม บางจิยันยืน และล่าสุดในคิว ตรวจนับ บางครั้ง เขาจะค้นหา ดู ที่ผนังเหนือพ้นเป็นพระจันทร์หยก 7, 8, 9...... บ่อย่านจิถูกใน crackling เท้าไฟได้ยิน cracking รวย ๆ และยิงปืนมีเสียงแล้ว เขารู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ทอมมี่พบการหลบหนีของพวกเขาเร็ว ๆ นี้ แล้ว กับ และ ไม่ว่าที่ห้องเก็บไกล ช้าจะนำไปสู่ไฟหรือตำรวจสนใจ - ที่ชีวิตของพวกเขา 12 และล่าสุด จิยันมือบาง ผลักดันค่าหนุ่ม ร่างกายของเขาไปที่หลุมในพื้นดิน เพียงเขาให้ยานจิดิน บาง จะได้รับไป ตอนนี้ อย่างรวดเร็วหลังเขาน่าจะ ม%E