爹不疼娘不爱的太子,有时候还不如受宠的皇子受重视，可是他却能忍

    爹不疼娘不爱的太子,有时候还不如受宠的皇子受重视，可是他却能忍,忍着让嚣张的弟弟把他退下荷花池,然后让满朝上下知道这个弟弟的昏聩。他能看，看着韦氏如何一步步自取灭亡。他能听,任由父皇对他说不满的话，知道父皇最后弥留之际，看着对方歉疚的表情，他觉得无比好笑。    既然当初做了，现在何必又后悔，所谓的歉疚对于他来说，更是一种笑话。整个九州朝是他的，他有权做自己想做的事，过往云烟于他，不过是考验，他从未放在心上，更没有所谓的伤害。    有得到必要有付出，他自小都明白这个道理。他的母后得到了太后之位，却失去了为母之心；他的父皇得到了美色，却失去了明辨是非的能力；他的父皇是个失败的男人，也是个失败的帝王，他从小就知道，若待他称帝时，绝不做父皇那样的男人。    父皇驾崩，身为太子的他登基便是理所当然，他掌握了军权，掌握了朝政，亦掌握着后宫女人们的生死。他有无数女人，得趣的多宠宠，没趣的不搭理，对于他来说，女人不过是消遣的东西，他无法做到父皇那般对某个女人特别上心。    后宫女人的心思千变万化，他不需要去知道她们想什么，只需要看她们如何讨好自己，他与她们不过是各取所需，各得所要罢了。    只是后来，有那么一个女人傻傻的付出了一片真心，他可以给她很多东西，唯独给不了她想要的。    待她产子时，他站在门外，突然想，若是这个女人离开了，这后宫是不是有些乏味了？毕竟后宫的女人总归都是那样，这一个与其他人还是有些不同的。    后来，她与孩子都好好的，他也觉得自己松了一口气，约莫是因为后宫总算还留着一个有意思的女人吧。    她生了自己最看重的孩子，这个孩子不像他的父皇，亦不像他，却让他很满意，他想，这个孩子做未来的帝王，或许再合适不过。    “皇上，贤妃病重。”    封谨听闻后，叹了一声，贤妃他曾经也看重过，只是后来不知怎么的，就异常不喜了，约莫是这个女人想了自己不愿给的东西，所以他才厌弃了。    “朕去看看。”他合上手里的奏折，总归是自己还未登基时便伺候的女人，他倒不吝走一趟。    贤妃曾经是个很文静的女人，后来越来越庸俗，就像是脏了的白纸，怎么也洗不干净了。『雅*文*言*情*首*发』    封谨看着床上躺着的女人，她看起来奄奄一息，仿佛随时都能离开这个世间。    “皇上，”贤妃声音有些暗哑，她憔悴的脸上露出一丝笑意，叹息道，“妾没有想到，皇上还能愿意来见妾。”她视线从封谨身上移开，落在屋子角落花瓶上，那里插着一束有些枯萎的花。    她看着那束花怔忪良久，突然低声念出一首诗：“梨花院落溶溶月，柳絮池塘淡淡风。”念完这句，贤妃有些气喘，她极力睁大眼睛看着封谨，“皇上，您可还记得这句诗？”当年她初进太子府，还是太子的皇上便对她念过这么一句。    如今十几年过去，皇上已经有了其他惦记的美人，她却快速老去了。韶华白首，君恩不复，她眼泪滑落，或许她从未得到过君王之情，这一切不过是她妄想罢了。    封谨静静的看着她，半晌道：“好好休息吧，朕来日再来看你。”    贤妃苦笑着目送皇上出了门，缓缓的闭上眼睛，仿佛又梦见那月色如霜的夜晚，自己一袭华衣站在窗前，那俊美的男人对着自己念出那一句诗。    “梨花院落溶溶月，柳絮……柳絮池塘……淡淡风。”    一阵风起，梨花飘落，无限芳华。    “贤妃薨！”    封谨听到身后宫殿中传来哭声，脚下微顿，回头看着这座突然间变得吵嚷的宫殿，对身边的太监道：“贤妃以贵妃之礼下葬吧。”说完，转身便要走，却看到胡氏站在院落里，静静的看着他。    他亦曾看重这个女人，只是她的千般算计，让他没了兴致。如今的她早无当日淡然，他也不会有半分情绪。    眼看着皇上离开，胡氏慢慢屈膝，“恭送皇上。”她站起身，已经看不到帝王的身影，回头看着贤妃的寝居方向，她长长叹息了一声。    贤妃薨的消息很快传至后宫上下，封谨一路上遇到不少赶向贤妃宫里的妃嫔，她们一个个姿态万千的对他行礼，面上虽带着悲意，却不见半点丑态。    “见过皇上。”    “起吧，不必多礼，”封谨撩开御辇的帘子，看着躬身站在一边的女人，她穿着九成新的素色广袖裙，却不折损她的美色，这个女人是他宠爱过多年的人，最后却不想见的女人。    “谢皇上，”淑贵妃抬起头，看到御辇上的帘子在轻轻晃动，面色平静的目送御辇离开，却远远见到昭贵妃坐着步辇正对着御辇而来。    她蓦地露出一个笑来，对身后的菱纱道：“你看，这后宫中最大的赢家是她，这么些年，谁也不及她。”    菱纱安静的听着，她小心扶着淑贵妃，待淑贵妃说完后，才道：“娘娘，您与她皆是贵妃，她即便有皇子，也比您尊贵不到哪去。”    “面上如此罢了，这后宫中谁不给她颜面，”淑贵妃扶了扶鬓边的步摇，“这是个聪明的女人，能圣宠不衰便是最大的本事。”    菱纱抬头看去，正看到御辇停了下来，皇上似乎从御辇上下来了，与昭贵妃说了一会儿话后，才又重新回到御辇中离开。    这便是昭贵妃与其他妃嫔不同之处了，在后宫所有贵主儿中，只有昭贵妃有此待遇，也难怪其他人都奉承着她。只是淑贵妃是个很奇怪的女人，从不多干涉后宫之事，最多对吃食挑剔些，别的竟是找不出有什么不妥之处。    菱纱有些感慨的想，约莫这便是昭贵妃聪明之处吧。    后宫的日子，年复一年的过去，贤妃薨了，自然会有其他的女人进宫，没有谁太过在意一个不受宠的妃嫔，不过是在史书上增添了一笔而已。    成宣十八年，昭贵妃病了，太医院的太医们轮番伺伺候，可是昭贵妃的身体反而越来越糟，仿佛一不小心就会去了般。    皇上与八岁的太子殿下都动了怒，甚至有不少太医挨了板子，可是对昭贵妃的病却束手无策。    看着病床上面色苍白昏睡的女人，封谨似乎又忆起当初太子出生时，自己也是如现在这般不安，似乎他不看着，这个女人就会睡去般。    “父皇，母妃会好的，”封祁站在他旁边，稚嫩的脸上却带着坚毅，“母妃说过，会给儿子选一个好媳妇。”    “你才多大，便想着媳妇了，待你母妃醒了，朕与你母妃一起收拾你， ...   ［本章未完，请点击下一页继续阅读！］本章共2页 当前是第1页 12  您可以按 ←键 和 → 键 翻页

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    พ่อไม่ปวดแม่ไม่ได้รักเจ้าชายบางครั้งอาจจะชอบของเจ้าชายที่ได้รับความสนใจแต่เขาก็ทนทนให้หยิ่งน้องชายพาเขาก้าวลงสู่สระบัวแล้วให้เต็มลงรู้ว่าพี่ชายนี้ี้ เขาสามารถเห็นมองเว็บสเตอร์ขั้นตอนวิธีการฆ่าตัวตาย เขาจะฟังให้พ่อเขาบอกว่าไม่พอใจกับคำพูดของพ่อและรู้ว่าสุดท้ายจะสิ้นใจมองกันสีหน้าสำนึกผิดเขารู้สึกขำมาก     ตั้งแต่เริ่มแรกทำตอนนี้ทำไมเรียกว่าสำนึกผิดและเสียใจสำหรับเขามันเป็นชนิดของตลก คิวชูไปทั้งหมดคือของเขาเขามีสิทธิที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำสิ่งที่ผ่านมากับเขาแต่เป็นการทดสอบเขาไม่เคยอยู่ในหัวใจของเขาไม่มีความเสียหาย     มีได้ต้องมีจ่ายเขายังเด็กจะเข้าใจความจริงนี้ แม่ของเขาได้รับตำแหน่งราชินีของพวกเขาสูญเสียหัวใจของแม่ของเขาพ่อได้รับความงามแต่สูญเสียความสามารถในดุลยพินิจของเขาล้มเหลวในการเป็นพ่อคนเป็นความล้มเหลวของจักรพรรดิเขารู้ว่าถ้าเขาเป็นจักรพรรดิอยู่เมื่อไม่ทำพ่อผู้ชายแบบนั้น     การตายของพ่อและเป็นรัชทายาทของพระองค์คือให้เขาเข้าใจคำสั่งและควบคุมกิจการของรัฐก็มีฮาเร็มผู้หญิงตาย เขามีผู้หญิงมากมายจะน่าสนใจมากกว่าสัตว์เลี้ยงสัตว์เลี้ยงน่าเบื่อไม่สนใจและสำหรับเขาผู้หญิงงานอดิเรกแต่เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้เหมือนพ่อสำหรับผู้หญิงหัวใจพิเศษ     ฮาเร็มเปลี่ยนแปลงความคิดของผู้หญิงเขาไม่ต้องไปรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไรเพียงแค่ดูที่วิธีการที่พวกเขาโปรดของเขาเขาและพวกเขาเป็นเพียงสิ่งที่ทุกต้องต้องเท่านั้น     แต่ต่อมามีผู้หญิงโง่จ่ายทุกความจริงใจและเขาสามารถให้เธอหลายเรื่องแต่ไม่สามารถให้ในสิ่งที่เธอต้องการ    ผลิต ทำกับเธอเมื่อเขายืนอยู่หน้าประตูก็คิดว่าถ้าผู้หญิงคนนี้ออกจากฮาเร็มนี้ไม่น่าเบื่อเหรอ หลังจากทั้งหมดของฮาเร็มผู้หญิงก็จะเป็นอย่างนั้นตัวนี้กับคนอื่นๆบางอย่างก็เปลี่ยนไป     ต่อมาเธอกับลูกจะดีเขาก็รู้สึกโล่งใจเพราะประมาณเป็นฮาเร็มก็ยังคงมีผู้หญิงที่น่าสนใจมั้ย     เธอคลอดเองสำคัญที่สุดลูกไม่เหมือนพ่อเขายังไม่เหมือนเขาแต่ให้เขาพอใจและเขาคิดว่าเด็กคนนี้ทำจักรพรรดิในอนาคตอาจจะเหมาะ      " ฝ่าบาทฮยอนพระสนมป่วยหนัก "     จดหมายขอหลังจากได้ยินถอนหายใจฮยอนพระสนมเขาได้ค่าได้แต่ยังไงก็ไม่ชอบผิดปกติได้ประมาณนี้คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงไม่อยากให้สิ่งที่ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธ      " ฉันไปดู " เขาปิดมือของที่ระลึกซึ่งก็คือตัวเองยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์เมื่อรับใช้ของผู้หญิงเขาก็ไม่ไป     ฮยอนพระสนมเคยเป็นผู้หญิงที่เงียบมากแล้วยิ่งหยาบคายสกปรกเหมือนเป็นสีขาวแล้วยังไม่ได้ล้างให้สะอาด " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำพูดความรู้สึกแรก * ส่ง "     จดหมายขอมองไปที่เตียงของผู้หญิงเธอดูราวกับจะตายจากโลกนี้ไป      " จักรพรรดิ " หยินเฟยเสียงทึบเธอซูบผอมใบหน้ายิ้มและถอนหายใจ " ผมไม่คิดว่าฝ่าบาทจะยอมมาหาเมียน้อย" เธอละสายตาจากจดหมายขอหนีไปอยู่มุมห้องบนแจกันที่ใส่พวงของดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาบาง     เธอมองช่อดอกไม้ตกใจกลัวเป็นเวลานานก็กระซิบอ่านกลอน " สตรีลานกว้างๆเดือนหลิวบ่อลม " จบประโยคนี้ฮยอนเจ้าหญิงบางโรคหอบหืดเธอพยายามจ้องมองจดหมายขอ " จักรพรรดิคุณสามารถจำบทกวีนี้เหรอ " เมื่อเธอเข้ามาในพระราชวังของเจ้าชายหรือเจ้าชายจักรพรรดิกับเธออ่านประโยคนี้     ตอนนี้สิบปีในอดีตจักรพรรดิมีอื่นๆดูแลความงามเธอแต่เก่าไปอย่างรวดเร็ว สิวหนุ่มจุนอึนไม่ตอบเธอน้ำตาร่วงบางทีเธออาจไม่เคยได้รับความรู้สึกของกษัตริย์และทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่เธอหวาดระแวง     จดหมายขอเงียบๆมองเธอสักพักแล้วตอบว่า " พักผ่อนสักวันผมจะไปเจอคุณ "     หยินเฟยยิ้มเห็นฝ่าบาทออกจากประตูและค่อยๆหลับตาลงราวกับฝันอีกครั้งแสงจันทร์เหมือนครีมที่คืน袭华เสื้อผ้าตัวเองยืนอยู่ที่หน้าต่างผู้ชายหล่อเหลากับตัวเองอ่านกลอนที่      " สตรีลานกว้างๆเดือนอื่นๆ . . . หลิวบ่อ . . . ลม "     ลมเริ่มตกแพร์อนันต์ fanghua      " ฮยอนพระสนมสิ้นชีวิต "     จดหมายขอได้ยินข้างหลังพระราชวังจากร้องเท้าไมโครตันมองกลับมาที่เมืองนี้ก็จะกลายเป็นเสียงของพระราชวังรอบตัวขันที " ฮยอนกับพระสนมพระสนมพิธีฝังศพ " . เขาหันกลับไปก็เห็นโฮยืนอยู่ลานมองดูเขาเงียบๆ     เขายังได้ค่าผู้หญิงคนนี้แต่เธอสามารถทำให้เขาไม่สนใจในการคำนวณ วันนี้เธอไม่เบาก่อนวันที่เขาจะได้ครึ่งคะแนนอารมณ์     เห็นฝ่าบาทออกจากโฮค่อยๆงอเข่า " พาฝ่าบาท " เธอลุกขึ้นและก็ไม่เห็นเงาของจักรพรรดิและหันไปมองในทิศทางของหยินเฟยนอนเธอถอนหายใจลึก     ฮยอนพระสนมสิ้นชีวิตข่าวรีบผ่านในฮาเร็มโดยจดหมายขอระหว่างทางเจอมากรีบให้ฮยอนเจ้าหญิงในภรรยาของพวกเขาหนึ่งในพันของท่าไหว้กับเขาด้วยใบหน้าเศร้าแต่ความหมายก็ไม่มีให้เห็นความน่ากลัวสักนิด      " เห็นฝ่าบาท "      " ทำไม่ต้องมีพิธีการ " จดหมายขอยกม่านของรถม้าหลวงดูโค้งข้างของผู้หญิงเธอสวมกระโปรงแขนกว้าง 9 ใหม่ธรรมดาแต่ไม่ทำลายความงามของเธอผู้หญิงที่เขารักเป็นปีหลายคนสุดท้ายก็ไม่เจอผู้หญิง      " ขอบคุณฝ่าบาท " พระสนมซุกเงยหน้าขึ้นเห็นรถม้าหลวงบนผ้าม่านที่สั่นเบาๆใบหน้าสงบเห็นรถม้าหลวงไปไกลเห็นจ้าวหลวงนั่งตรงข้ามรถม้ารถม้าหลวงก้าวมา     เผยเป็นรอยยิ้มเธอกระโดดมาข้างหลังเส้นด้ายกับหลิงกล่าวว่า " คุณเห็นมันในฮาเร็มเป็นผู้ชนะใหญ่เธอหลายปีใครยังไม่ได้ดีเท่าเธอ "     หลิงเส้นด้ายเงียบฟังเธอระวังไว้ซุกซุกพระสนมพระสนมอยู่จากนั้นกล่าวว่า " เจ้าแม่คุณและเธอเป็นพระสนมเธอแม้มีเจ้าชายก็กว่าคุณเกียรติไม่ไป "      " หน้านี้เท่านั้นซึ่งในฮาเร็มใครไม่ให้เธอซุกใบหน้า " หลวงจับขมับขั้นตอนเขย่า " นี้เป็นผู้หญิงที่ฉลาดสามารถพระคุณไม่ลดลงมากที่สุดคือความสามารถ "    เส้นด้าย หลิงดูเห็นรถม้าหลวงหยุดฝ่าบาทดูเหมือนจะลงจากรถม้าหลวงกับจ้าวหลวงคุยกันสักพักหลังจากกลับมาจากรถม้าหลวง     นั่นคือจ้าวพระสนมอื่นๆความแตกต่างกับนางสนมในฮาเร็มคลับของคุณและทั้งหมดในเพียงจ้าวหลวงมีการรักษานี้ไม่น่าแปลกใจที่ทุกคนปลื้มเธอ แต่พระสนมซุกเป็นผู้หญิงที่แปลกมากไม่เคยยุ่งเรื่องของฮาเร็มถึงกินจู้จี้จุกจิกกับบางอื่นๆก็ไม่พบอะไรที่ไม่เหมาะสม     หลิงเส้นด้ายบางอารมณ์จะประมาณนี้คือจ้าวหลวงฉลาดมั้ย     ฮาเร็มวันทุกปีที่ผ่านมาฮยอนพระสนมสิ้นชีวิตแล้วย่อมมีผู้หญิงอื่นเข้าบ้านไม่ได้ใครมากเกินไปที่ไม่ชื่นชอบของภรรยาแต่ในประวัติศาสตร์เพิ่มเงินเพียง     成宣 18 ปีจ้าวหลวงป่วยมากหมอโรงพยาบาลพวกเขาผลัดกันดูแลปรนนิบัติแต่จ้าวของพระสนมแต่ร่างกายแย่ลงเหมือนตั้งใจจะไปเหมือน     ฝ่าบาทและองค์ชายแปดปีจะโกรธมากแม้หลายหมอโดนบอร์ดแต่สำหรับจ้าวอาการป่วยของพระสนมก็หมดหนทาง     เตียงนอนมองหน้าซีดของจดหมายขอผู้หญิงดูเหมือนจะนึกถึงเจ้าชายเกิดเองเช่นตอนนี้ยังไม่สงบเช่นนี้ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้มองผู้หญิงคนนี้เหมือนจะหลับ      " พ่อและแม่ของเขาจะดีขึ้น " จดหมายฉียืนอยู่ข้างๆเขาใบหน้าอ่อนโยนแต่กับความอดทนของแม่ " เจ้าหญิงบอกว่าจะให้ลูกชายเลือกเป็นลูกสะใภ้ที่ดี . "      " คุณไม่ได้มากแล้วคิดถึงลูกสะใภ้แม่รอคุณเจ้าหญิงตื่นฉันกับคุณแม่กับคุณเจ้าหญิงทำความสะอาด . . .    [ บทนี้ยังไม่พร้อมโปรดคลิกหน้าถัดไปอ่านต่อ . ] บทนี้ 2 หน้าปัจจุบันเป็นที่1 หน้า  12  คุณสามารถกดคีย์และปุ่มเปิดหน้า ' ←→