เมื่อฉันโตขึ้นและมีประสบการณ์หลายเรื่องซึ่งมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันลืม
วันอาทิตย์หนูกับแม่จะไปบ้านยาย เราได้รถรอนานมากและก็มาเป็นคันรถเราอยู่ในรถเห็นรถที่หลายคนตามหาตั้งนานหาที่นั่งสำหรับสองคน นั่งในรถก็มาเป็นหนุ่มผมขาวยาวที่เห็นคุณย่าคุณยายมองไปรอบๆราวกับกำลังมองหาที่นั่ง คุณยายเห็นไม่มีที่นั่งเธอต้องยืนอยู่ตรงกลางรถจะเริ่มปิดถนนที่ขรุขระและรถจะสั่นมากกว่าคุณยายเหมือนจะตกเหมือน ฉันแค่ยืนและต้องการที่จะสละที่นั่งให้คุณยายขึ้นเมื่อโดนไม่มีเหตุผลให้ลุงนั่ง ดังนั้นฉันคิดว่าหนึ่งในเคล็ดลับ , กล่าวว่า : " คุณลุงที่นั่ง . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ลุงคิดว่ามีอะไรที่ที่นั่งของเขาแล้วลุกขึ้นยืน ผมเห็นคุณลุงลุกขึ้นยืนแล้วเดี๋ยวคุณยายบอกว่า " คุณยายให้คุณลุงที่ให้วิธีการที่คุณมานั่งสิ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " คุณยายไม่ต้องรีบนั่งลงอย่างช้า , กล่าวว่า : " ชายหนุ่มขอบคุณ . . . . . . . ลุงฟังแล้วหน้าแดงเหมือนแอปเปิ้ล " ไม่เป็นไรค่ะด้วยความยินดี . . . . . . . ด้านลุงโบกมือและกล่าวว่า ผมเห็นคุณยายนั่งแอบยิ้ม
วันนี้ฉันทำสิ่งหนึ่งหัวใจ ! ! ! ! ! ! !
การแปล กรุณารอสักครู่..
