三年的初中生活就这样悄悄地远去了，留给我的只有回忆，回忆那些人，那些事

三年的初中生活就这样悄悄地远去了，留给我的只有回忆，回忆那些人，那些事，那间伴随我三年一千多个日日夜夜的教室o没想到操场上那些曾经嬉戏的、奔跑的身影，那些熟悉的面孔现在已经成为幻影o如花的校园，已物是人非，不禁生出不尽的感慨o 比起初中生活，高中生活就像一幅神秘的画卷，让人猜不透，看不清，只能一步步脚踏实地走下去，认清方向，明确目的，不断反思自己曾经走过的路o 既然选择了高中，便义无返顾、风雨兼程o高中是让我进入大学的阶梯，是我们走进社会的一道门槛，但前行的道路可能荆棘丛生，我们只要有风的精神，就能穿过这些荆棘和困难o 我的高中生活才刚刚开始，我不能它将发展的如何，但发展的方向和主动权掌握在我们手中o 实际中的高中生活比我想象中的高中生活不容易得多o我总是将初中的思维定势不自觉地搬到高中学习中来，显然，没有什么效果o高中生活不同于初中生活，高中学习内容也不同于初中o高中更注重自学，预习、复习、练习，均需要同学们主动来完成，老师的作用只是引导罢了，那种完全依赖于老师“包打天下”的学习念头已经如“黄鹤一去不复返”o 上了高中，似乎很多同学没有了初中时的积极主动，比如很少有人抢着回答问题o现在，每天都觉得时间紧，加上作业有很多o因此，我们更要安排好时间，有计划的完成学业，否则，忙到最后，只是竹篮打水一场空，什么也没有学到o我们不能一味只会埋头苦干，而不思考，不总结，那么，只是做无用功o ， 高中生活就是那么短暂的三年，如果不能好好计划、不会好好珍惜，我们心中所有的理想和憧憬都会无情地破灭，我门将像空袋子一样，难以立足于将来充满竞争和挑战的社会o读书虽苦，但就像咀嚼橄榄，是先苦后甜o只要认真、踏实，相信我们一定回拥有一个灿烂的明天！同学们，让我们相约，三年的高中生活，扎扎实实打造一个美丽的大学梦想o

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามปีมัธยมตอนต้นชีวิตบนเช่นเงียบ ๆ ไปไกล จากฉันเพียงความทรงจำ ความทรงจำผู้คน สิ่งเหล่านั้น ว่า ระหว่างผมสามปีคิดว่าสนามเด็กเล่นที่เคยเล่นของซางไม่ได้คูณ 1000 วันและกลางคืนของโอเรียน และรันของรูป คุ้นเคยเหล่านั้นของใบหน้าขณะนี้ได้กลายเป็น o แฝงเป็นใช้ของมหาวิทยาลัย มีการเปลี่ยนแปลง ไม่สามารถช่วยแต่เกิดออกของ o รู้สึกไม่มากกว่าค่าชีวิตมัธยมตอนต้น มัธยมชีวิตบนชอบไซต์ความลึกลับของรูปภาพ ให้คนคาดเดาไม่ถึง ดูไม่ชัดเจน เฉพาะขั้นตอนขั้นตอนลงเพื่อแผ่นดินไปลง รู้จักทิศทาง ล้างวัตถุประสงค์ ตลอดเวลาสะท้อนตัวเองเมื่อเดินของ o ถนนตั้งแต่มัธยม ได้เลือกจะหมายถึงไม่คืนกู และพายุลำบาก o มัธยมจะให้ ฉันป้อนมหาวิทยาลัยบันได คือเราเป็นสังคมของขีดจำกัดกัน แต่ไปข้างหน้าของถนนอาจหนาม เราตราบเท่าที่มีลมวิญญาณ บนสามารถผ่านเหล่านี้ทอร์น และ o ยากชีวิตมัธยมเพียงเริ่ม ฉันไม่สามารถจะพัฒนาวิธี แต่ทิศทางการพัฒนา และริเริ่มหลักในเรามือ o จริงในที่ของมัธยม ชีวิตกว่าจินตนาการในการชีวิตมัธยมที่ไม่ง่ายมี o มากกว่าฉันเสมอจะมัธยมตอนต้นความคิดชุดไม่สติเพื่อย้ายไปเรียนในโรงเรียนมัธยมที่ เห็นได้ชัด ไม่มีอะไรผล o มัธยมชีวิตยูมัธยมตอนต้นชีวิต มัธยมเรียนรู้เนื้อหาต่าง ๆ ยังยูมัธยมตอนต้น o มัธยมเพิ่มเติมเน้นหลัก การแสดงตัวอย่าง และตรวจทาน และปฏิบัติ ความต้องการนักเรียนมีการให้เสร็จสมบูรณ์ ครูเพียง คู่มือเพียงบทบาทที่สมบูรณ์อาศัยยูครู "baodatianxia" การเรียนรู้ความคิดมี "กระเรียนเหลืองที่หายไป" โอยะมีมัธยม ดูเหมือนว่านักเรียนจำนวนมากไม่มีมัธยมตอนต้นชิใช้งานใช้งานอยู่ เช่นไม่ค่อยมีร็อบกับตอบปัญหาโอตอนนี้ ทุกวันจะรู้สึกแน่นเวลา บวกงานได้ o มากดังนั้น เรามากขึ้นต้องจัดเวลาดี มีแผนศึกษาสมบูรณ์ มิฉะนั้น ไม่ว่างล่าสุด เพียง sieve อะไรยังไม่เรียนรู้เราไม่อย่างคนตาบอดเพียงจะ grindstone และไม่คิด ไม่สรุป เพื่อ เพียงทำไม่ยาก o, o ชีวิตมัธยมเป็นขาดสามปี ดังนั้น ถ้าไม่ดีแผน ไม่สมบัติไม่ดี อุดมคติและวิสัยทัศน์จะเป็น ruthlessly ซวน ของฉันผู้รักษาเช่นถุงลม ยากที่จะยืนขึ้นในอนาคตและความท้าทายของการแข่งขันสังคม o อ่านยาก แต่เช่นการวเจตมะกอก o หวานแรกทุกข์ทรมานเป็นเวลานานอย่างจริงจัง จริง ผมเชื่อว่า เราต้องมีวันพรุ่งนี้ที่สดใส เด็กชายและเด็กหญิง ให้ ความ ชีวิตมัธยมสามปี และพยายามสร้าง o วิทยาลัยสวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามปีของชีวิตในโรงเรียนมัธยมต้นอย่างเงียบ ๆ ไปทิ้งฉันเพียงความทรงจำ, ความทรงจำของผู้คนเหล่านั้นสิ่งเหล่านั้นที่ห้องกับผมเป็นเวลาสามปีที่ผ่านมามากกว่าหนึ่งพันวันและคืนในห้องเรียน o ผู้ที่ไม่ได้คิดว่าสนามเด็กเล่น ขี้เล่นวิ่งตัวเลขที่ได้ตอนนี้กลายเป็นผีใบหน้าที่คุ้นเคย o มหาวิทยาลัยดอกไม้มีการเปลี่ยนแปลง แต่ไม่สามารถช่วยให้เกิดความรู้สึกที่นับไม่ถ้วน o กว่าชีวิตในโรงเรียนมัธยมชีวิตในโรงเรียนเป็นเหมือนภาพลึกลับคน เดาไม่สามารถมองเห็นสามารถไปทีละขั้นตอนลงเพื่อแผ่นดิน, ความรู้สึกของทิศทาง, วัตถุประสงค์ที่ชัดเจนและต่อเนื่องสะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่พวกเขาได้เดินถนน o ตั้งแต่ทางเลือกของโรงเรียนมัธยมเขาโยนการทดลองและความยากลำบาก o โรงเรียนมัธยมจะได้รับฉันเข้าเรียนในวิทยาลัย บันไดเราเดินเข้าไปในเกณฑ์ของสังคม แต่หนทางข้างหน้าอาจจะมีหนาม, ตราบใดที่เรามีจิตวิญญาณของลมที่คุณสามารถผ่านหนามเหล่านี้และปัญหา o ชีวิตในโรงเรียนมัธยมของฉันได้เพิ่งเริ่มต้นผมจะไม่พัฒนา วิธี แต่ทิศทางและการพัฒนาความคิดริเริ่มในมือของเรา o ชีวิตจริงในโรงเรียนมัธยมกว่าที่ฉันคิดว่าชีวิตในโรงเรียนมัธยมไม่ได้ง่ายมาก o ผมคิดเสมอว่ามัธยมโรงเรียนตั้งโดยไม่รู้ตัวย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมในอดีตที่ผ่านมา เห็นได้ชัดว่าไม่มีผลกระทบ o ซึ่งแตกต่างจากโรงเรียนมัธยมชีวิตในโรงเรียนมัธยมเนื้อหาการเรียนรู้โรงเรียนนอกจากนี้ยังมีความแตกต่างจากโรงเรียนมัธยมโฟกัส o มากขึ้นการศึกษาด้วยตนเอง, การเตรียมการตรวจสอบการปฏิบัตินักเรียนจะต้องกรอกริเริ่มบทบาทของครูคือการแนะนำเติมที่สมบูรณ์ ขึ้นอยู่กับครู "พิชิตโลก" ความคิดที่ได้รับการเรียนรู้ว่า "หวงหายไป" o โรงเรียนมัธยมนักเรียนจำนวนมากไม่ได้ดูเหมือนโรงเรียนมัธยมเชิงรุกเช่นคนน้อยมากตอนนี้วิ่งที่จะตอบคำถาม o ทุกวันรู้สึกแน่น รวมทั้งมีการทำงาน o จำนวนมากดังนั้นเราจะต้องจัดให้มีช่วงเวลาที่ดีมีแผนเพื่อการศึกษาของพวกเขามิฉะนั้นจนจบ แต่ตะแกรงไม่มีอะไรที่ได้เรียนรู้ o เราไม่สามารถสุ่มสี่สุ่มห้าเพียงแค่ทำงานหนัก โดยไม่ต้องคิดโดยไม่ต้องสรุปแล้วเพียงเพื่อทำผลงานที่มีประโยชน์ o ชีวิตในโรงเรียนมัธยมเพื่อให้สั้น ๆ สามปีถ้าไม่ได้วางแผนอย่างถูกต้องจะไม่ยึดมั่นในหัวใจของเราทุกอุดมการณ์และวิสัยทัศน์ที่มีการแตกโหดเหี้ยมผมชอบผู้รักษาประตูถุงที่ว่างเปล่า ชอบที่จะได้รับตั้งหลักในอนาคตการแข่งขันและความท้าทายสังคมการอ่าน o ก็เป็นเรื่องยาก แต่ชอบเคี้ยวมะกอก, ครั้งแรกหลังจากที่มีรสขมหวาน o ตราบเท่าที่ร้ายแรงจริงผมเชื่อว่าเรามีอนาคตที่สดใสกลับมาแล้ว! นักเรียนให้เราตอบสนองความสามปีของชีวิตมัธยมของแข็งสร้างฝันที่สวยงาม o มหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามปีในชีวิตมัธยมมันเงียบๆจากไปเหลือผมความทรงจำและคนเหล่านั้นสิ่งเหล่านั้นมันอยู่กับผม 3 ปีระหว่างพันคืนห้องเรียนสนามเด็กเล่น o ไม่คิดว่าคนที่เคยเล่นวิ่งและเงาของใบหน้าที่คุ้นเคยที่ตอนนี้ได้กลายเป็นดอกไม้ผี o วิทยาเขตได้หายตัวไปและไม่สามารถช่วยให้ไม่ทำอารมณ์ o กว่าชีวิตม.ต้นม.ปลายชีวิตก็เหมือนภาพลึกลับภาพให้คนสงสัยไม่เห็นสามารถก้าวเท้าเดินไปจำทิศทางและวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนอย่างต่อเนื่องสะท้อนตัวเองเคยผ่านถนน o เนื่องจากทางเลือกของโรงเรียนไว้และก็การทดลองและความยากลำบาก o โรงเรียนให้ฉันเข้ามหาวิทยาลัยเป็นบันไดเราเข้าสังคมเป็นเกณฑ์แต่ถนนที่อาจทำให้เราต้องมีจิตวิญญาณของลมสามารถผ่านหนามเหล่านี้และปัญหา o ชีวิตมัธยมปลายของฉันเพิ่งจะเริ่มต้นผมไม่สามารถจะพัฒนาอย่างไรแต่ทิศทางของการพัฒนาและใช้งานอำนาจในมือเรา o จริงในชีวิตมัธยมมากกว่าที่คิดในชีวิตม.ปลายไม่ง่ายมาก o ฉันมักจะจะม.ต้นคิดโดยไม่รู้ตัวย้ายไปเรียนในโรงเรียนมัธยมมาเห็นได้ชัดว่าไม่มีผลอะไรที่แตกต่างจากชีวิต o ชีวิตม.ปลายม.ต้นม.ปลายเรียนเนื้อหาจะแตกต่างจากโรงเรียนเน้นสอนม.ต้น o ตัวอย่างและทบทวนและฝึกทั้งหมดต้องใช้เพื่อให้นักเรียนครูมีบทบาทเป็นเพียงแนวทางเท่านั้นซึ่งทั้งหมดขึ้นอยู่กับครู " กระเป๋าทำให้โลกของการเรียนรู้ได้เช่น " ความคิด " เครนไปตลอดกาล " O ไปโรงเรียนและดูเหมือนนักเรียนหลายคนไม่มีม.ต้นเชิงรุกเช่นไม่ค่อยมีคนแย่งกันตอบคำถามโอตอนนี้ทุกวันรู้สึกว่าเวลาใส่ทำงานมี o ดังนั้นเราต้องจัดเวลาให้ดีวางแผนจบไม่งั้นยุ่งจนสุดท้ายแค่การสูญเปล่าและไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย O เราไม่สามารถแค่จะทำงานโดยไม่คิดไม่สรุปแล้วแค่ทำไร้ประโยชน์ Oชีวิตม.ปลาย 3 ปีมันสั้นถ้าไม่วางแผนดีๆและไม่ถนอมหัวใจของเราทั้งหมดของอุดมการณ์และวิสัยทัศน์จะหฤโหดหายไปผมผู้รักษาประตูเหมือนถุงว่างเปล่าเหมือนยากขึ้นอยู่กับอนาคตที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและความท้าทายของสังคม o การอ่านเป็นเรื่องยากแต่เหมือนเคี้ยวมะกอกเป็นทุกข์หวานก่อน o ถ้าขยันและมั่นคงและเชื่อว่าเราต้องกลับไปมีอนาคตที่สดใส เพื่อนๆเรานัดกันสามปีในชีวิตมัธยมเพื่อสร้างความฝันที่สวยงามมหาวิทยาลัย o