如果不是他们每天辛辛苦苦打铁，挣几个血汗钱儿，赚一口饭吃，自己哪里还能

如果不是他们每天辛辛苦苦打铁，挣几个血汗钱儿，赚一口饭吃，自己哪里还能够活到今天?十几年的守护和照顾，朝夕相处的感情，----就算是名义上的父母和姐弟，亦远远不及。

刚巧李妈妈说完了顾府，转移到黄家，“大石和他爹都是老实人……”

“老实?!”对面传来一记稚嫩的冷笑，语气尽是嘲讽。

李妈妈闻言瞪了过去，斥责女儿蝉丫，“好好说话!阴阳怪气的做什么?”忍不住反问，“难道你爹和你哥不是老实人?”

蝉丫今年十岁，是李妈妈和黄老三后来所生。

因为从小生活物资匮乏，营养跟不上，有些面黄肌瘦，头发稀稀疏疏的，一张嘴却甚伶俐，“他老实?”侧目看向顾莲，“说得好听，什么当做亲妹妹一样看待?还不是看她长得好，想……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าพวกเขาไม่ยากที่จะได้รับไม่กี่วันช่างตีเหล็กเหงื่อด้วยเงินและทำให้อาหารที่พวกเขายังสามารถมีชีวิตอยู่เพื่อวันนี้กว่าทศวรรษของปกป้องและดูแลอยู่ความรู้สึก ---- ถ้าเป็นในนามของพ่อแม่และพี่น้องยังไกลน้อยกว่า ฮ่าๆบังเอิญลีแม่เสร็จกูบ้านโอนบ้านสีเหลือง " หินและพ่อของเขาก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์ . . . " ฮ่าๆ " จริงๆเหรอ " ตรงข้ามมีเสียงเด็กหัวเราะจำน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ฮ่าๆแม่ได้ยินจ้องมองอดีตดุลูกสาวจั๊กจั่นนี่ " พูดได้ดีนะเจ้าอารมณ์ทำอะไร " อดไม่ได้ที่จะถาม " คุณพ่อและพี่ชายของคุณเป็นคนเที่ยงตรง " ฮ่าๆจั๊กจั่นนี่อายุ 10 ปีเป็นแม่และน้องลีสีเหลืองต่อมาเกิด ฮ่าๆเพราะชีวิตตั้งแต่วัยเด็กวัสดุขาดแคลนสารอาหารไม่บางซีดเส้นผมเบาบางหนึ่งปากก็ฉลาดมาก " เขาขมวดคิ้วมอง顾莲จริงๆเหรอ " และ " พูดดีอะไรเหมือนเป็นน้องสาวเหรอยังไม่ได้ดูยาวดีอยาก . . . "