小時候，我也和詩人李白一樣，渴望登上月亮。童年時代的我，每天晚上都會站

小時候，我也和詩人李白一樣，渴望登上月亮。童年時代的我，每天晚上都會站在電視機旁邊待上好一會兒，你猜猜，我在幹什麼呢？哈哈，原來啊，我是在等待夜晚天空上月亮的出現啊！可是，為什麼呢，我無緣無故為什麼要看月亮呢？童年嘛，童年就是天真、無邪的，你說是不是。

我等啊，等啊，等了好久，可是他就是不出現。我等的真的有點不耐煩了，就問起了媽媽，我問道：“媽媽，月亮呢？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำนวณขนาดเล็ก แบบจำลองหลักสูตรฉันและบทกวีหลี่ไป๋คน อยากรีดดวงจันทร์ เด็กยุค ฉันจะยืนทีวีรีวิวสนามบินทุกคืนอยู่ Club Med เอ้อ เบียน: สวัสดี ตอนเช้า คุณคิดว่า ความสามารถของฉันใด ฮาฮา อนาคต ผมกำลังรออำนวยของดวงจันทร์ในท้องฟ้ายามค่ำคืน แต่ทำไม ผมไม่ขอบไม่ดังทำไมดูดวงจันทร์ วัยเด็ก เด็กบริสุทธิ์ ชั่วไม่ ถ้าคุณพูดได้ ฉันรอ และ รอ รอ และรอ แต่เขาไม่ใช่ตอนนี้ ฉันมีแฟนน้อยรักจริง ๆ ถูกพบ媽媽 คำถามของฉัน: "媽媽 ดวงจันทร์ ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็กและยังต้องการกวีหลี่ไป๋ชอบดวงจันทร์ ผมเป็นเด็กและทุกๆคืนที่ยืนอยู่ข้างโทรทัศน์อยู่สักพักคุณเดาได้มั้ยว่าฉันกำลังทำอะไร ? ? ? ? ? ? ? ฮ่าๆอ่า . . . ฉันรอปรากฏของดวงจันทร์ในคืนที่ท้องฟ้า ! ! ! ! ! ! ! แต่ทำไม ? ผมมองไปที่ดวงจันทร์อย่างไม่มีเหตุผลทำไม ? ? ? ? ? ? ? ในวัยเด็กเป็นเด็กที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสา . . แต่คุณบอกว่า

ผมรอแล้วรอเล่ารอนานแล้วแต่เขาก็จะไม่เกิดขึ้น ที่ฉันรอก็ค่อนข้างใจร้อนถามแม่ผมถามว่า " แม่จันทร์ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "