《杂诗》年代: 唐 作者: 韩愈古史散左右，诗书置后前。岂殊蠹书虫，生

《杂诗》
年代: 唐 作者: 韩愈
古史散左右，诗书置后前。岂殊蠹书虫，生死文字间。
古道自愚蠢，古言自包缠。当今固殊古，谁与为欣欢。
独携无言子，共升昆仑颠。长风飘襟裾，遂起飞高圆。
下视禹九州，一尘集豪端。遨嬉未云几，下已亿万年。
向者夸夺子，万坟厌其巅。惜哉抱所见，白黑未及分。
慷慨为悲咤，泪如九河翻。指摘相告语，虽还今谁亲。
翩然下大荒，被发骑骐驎。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"บทกวีเบ็ดเตล็ด"
ปี: ดอนผู้แต่ง: ฮันยู
เกลื่อนกลาดประวัติศาสตร์โบราณบทกวีและวรรณกรรมของการโพสต์ก่อน ซูฉีด้วงหมู่หนอนหนังสือข้อความตาย
ถนนตั้งแต่โง่ตั้งแต่คำโบราณห่อ ของแข็งวันนี้พิเศษโบราณที่ได้รับการต้อนรับด้วยความสุข
เพียงพาเด็กเงียบเพิ่มขึ้นทั้งหมด Kunlun ของสหราชอาณาจักร ยาวข้ามกระดุมเสื้อผ้าแล้วออกรอบสูง
ภายใต้ภาพ Yu คิวชู Yichen ตั้งปลายโฮ เที่ยวไม่ได้เล่นไม่กี่เมฆต่อไปได้รับนับล้านปี
ให้กับผู้ที่โม้ชนะลูกชาย Wan รังเกียจหลุมฝังศพของยอด ถือ Xizai สามารถดูเวลาจุดสีขาวและสีดำไม่มี
ใจกว้างเป็นที่น่าเศร้าสาระเบิดลงไปในแม่น้ำเปิดเก้า กล่าวหาว่าผมรู้ภาษาแม้ว่าโปรที่วันนี้ยังคง
เบาภายใต้ป่าถูกส่งไปนั่งฉีหลิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แบรนด์ " ยุคราชวงศ์ถังผู้เขียนว่าฮันยูฮ่าฮ่ากระจายบทกวีโบราณประมาณบ้านหลังก่อน โดมินิกาหนอนหนังสือไม่แตกต่างระหว่างชีวิตและความตายข้อความ - ถนนจากโง่古言จากห่อ วันนี้พิเศษสำหรับของแข็งโบราณที่หัวหินกับเฮือน * คนเดียวแบกไม่มี言子รวมลิตรทำให้คุนหลุน เดินทางรถไฟลอยปกแล้ววิธีการถอด * ลงมองคิวชูยูอีปลายชุดฮาว อ่าวไม่เมฆเล่นได้หลายล้านปีถัดไป * ให้เอาคนอวดลูกชายล้านหลุมศพของยอดน่ารำคาญ อนิจจาอุ้มเห็น WB ไม่ได้คะแนน ขอบคุณสำหรับความใจดี咤น้ำตา 9 เปิดเช่นแม่น้ำ ตำหนิบอกภาษาแม้ว่าจะยังนี้ใครโปร มันแล่นลงป่าถูกส่งขี่驎เวอร์นอน ฮ่าๆ