宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的第

宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的第一天被称作“马哈宋干日”，标志着过去一年的结束。下来的一天被称作“望闹”，节日最后一天也就是四月十五日被称作“望泰龙宋”，标志着新的一年的来临。许多在城里工作的外乡人都返回故里去欢庆新年。因此，像曼谷这样的城市在节日期间会显得格外冷清。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลสงกรานต์ "ของไทยดั้งเดิมปีใหม่ ในการมาเป็น 13 เมษายนทุกปี ที่กินเวลาสามวัน ในวันแรก วันของเทศกาลเรียกว่า "วันมหาสงกรานต์" เพื่อทำเครื่องหมายสิ้นสุดของปีผ่านมา ลงวันเรียกว่า "หวัง" วันสุดท้ายของเทศกาลวันที่ 15 เมษายนเรียกว่า "ยาวเพลง วังใต้" มาร์กรุ่งอรุณของปีใหม่ ชาวต่างชาติจำนวนมากทำงานในเมืองกลับบ้านไปฉลองปีใหม่ ดังนั้น เช่นกรุงเทพในช่วงเทศกาลวันหยุดน่าจะ เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองเงียบสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงกรานต์ "เป็นประเพณีปีใหม่ไทย 13 เมษายนที่ผ่านมาในฤดูกาลประจำปีซึ่งกินเวลานานถึงสามวัน. วันแรกของเทศกาลที่เรียกว่า" วันมหาสงกรานต์ "จุดสิ้นสุดของปีที่ผ่านมา. วันลง เรียกว่า "ดูยุ่ง" ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของงานคือ 15 เมษายนเรียกว่า "หวังว่ากรงเล็บเพลง" เครื่องหมายการถือกำเนิดของปีใหม่. คนแปลกหน้าจำนวนมากที่ทำงานในเมืองมีความสุขที่จะกลับบ้าน เฉลิมฉลองปีใหม่. ดังนั้นเมืองเช่นกรุงเทพฯในช่วงเทศกาลจะเงียบเป็นพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" " " " " " " คือในวันสงกรานต์ปีใหม่ของไทยแบบดั้งเดิมในแต่ละปีของวันที่ 13 เมษายนมาเป็นเวลาสามวัน เทศกาลวันที่หนึ่งเรียกว่า " มหา宋干วัน " นับเป็นช่วงปลายปี ลงวันที่ถูกเรียกว่า " มองปัญหา " ในวันสุดท้ายของเทศกาลจะถูกเรียกว่า " วันที่ 15 เมษายนมองไทโรนซอง " เป็นสัญลักษณ์ของการมาถึงของปีใหม่ ทำงานในเมืองหลายๆคนก็กลับไปบ้านไปฉลองปีใหม่ ดังนั้นเช่นกรุงเทพฯจะกลายเป็นเมืองร้างโดยเฉพาะในช่วงเทศกาล