这本书的结局，带着点小小的悬疑，让人意犹未尽百般回味。陈寻与方茴时隔五

这本书的结局，带着点小小的悬疑，让人意犹未尽百般回味。
陈寻与方茴时隔五年之后，会不会能不能够愿不愿意再一起？这几乎是全部读者都会暗自猜测一番的事。
最初读完的刹那，我泪中带笑认为他们一定会在一起。而现在我才发觉，他们是没有可能了。尽管时光把年少的他们已磨砺成熟，各自对爱的往事都有各自的释怀与了解。恰恰因为长大，那些匆匆年华里为爱痴狂的单纯勇气，已被流光冲蚀不复。

不知道有多少人会理解方茴对陈寻那样深刻而执拗的爱。我明白。
一个性格冷清的女子，她的世界里没有太多的诱惑，明晰而干净。她不是天性的孤僻，只是因为太渴望爱。陈寻无疑是颗小太阳，光芒万丈暖暖照耀了暗夜里的方茴。这个小太阳，成为暗夜的小宇宙一点不难理解。
也许就是因为太爱，怕嫌弃，太在乎，怕离开。单薄的方茴用一种刺眼的反方式，用力地维护拉拢证明自己的爱。这一点上，方茴的敏感、脆弱、哀愁多少是让陈寻离开的主因，尽管这些曾经是陈寻喜欢她的主因。
当初怎么赢得了他，最后就将怎么失去他。

方茴是个认真的傻孩子，她不知道爱会成习惯，同样习惯也会被改变。她以为在她的小宇宙只要两颗心一直在，她的爱情就会亘古不变。
终究这两个人的分开，还是性格的不合适。
陈旭的小太阳，不是单单照耀在方茴的世界，他乐意温暖整个世界。滥俗的说，他真是个好人，这样博爱。
他爱方茴，可他同时爱的东西与人也太多。高高飞翔在广阔天地，只有疲累想归巢时才会需要方茴这片土地。
我始终没有喜欢过这个男子，尽管他没有故意做错什么。
他总不是第一个知道方茴需要的人，他总无法妥协自己喜欢去适应方茴所需，他还总自以为是去理解方茴的感情。
他霸道地喜欢方茴，因为自己不甘被方茴忽视。他霸道地不喜欢方茴，因为方茴让自己无所适从。
陈寻没有为方茴付出过，我就是这么坚决地认定。
他的精力、心情、努力，如他自己后来所说只有20%。我想这也是不能怪他的，毕竟太阳是不能与月亮相伴的。
方茴曾经哭着对陈寻说，我觉得你没有以前喜欢我了。看到这里时，我很想用安妮宝贝的话做批注：生命是一场幻觉。
高中局限的生活模式，所有各色个性统被削磨成一道灰色。陈寻再明耀，不过也就是个黑或者白，所以他们始终还靠在一个世界里。等长大到去了大学这个性格奔放的校园，宛如从冬天回到夏天的少女，所有模样所有尺寸都显露无疑。
方茴还是那个灰色的孩子，可陈寻却早已经从白色蹦到了橙色。不是一个色系，他们的世界当然也就靠不在一起。
橙色的陈寻，兴奋地活跃地没有心思与耐心去猜测方茴的敏感哀愁，他最终觉得厌倦，他最终觉得方茴不能够让自己快乐。
被束缚的高中生活产生了一种幻觉，这道幻觉让两个人以为他们属于一颗星球。
大学时光像云拨见日般把幻觉刺破，他们惶然发觉原来他们隔着这么远的光年。
无关曾经多么爱，曾经多么认真，最终在幻觉里的承诺不得不随幻觉一起消逝。

人生的许多事，不是说清楚弄明白之后，就可以完全放下的。
她知道陈寻另有所爱可她不敢问，像鸵鸟一样自我欺骗；她看着陈寻与沈晓棠含情脉脉唱当年写给自己的歌，听电话那头陈寻貌似诚实却残酷的：我喜欢她；她一宿坐在陈寻与沈晓棠同居的屋子下，泪流满面羡慕嫉妒着那不曾与陈寻有过的亲密；她每天站在楼顶窗口望着那俩人出双入对，看那熟悉又陌生的笑容绽放在别人面前；她为了知道什么是做爱，与陌生人上床意外怀孕，她心里的疼痛谁知道？
陈寻抱着方茴痛哭，方茴问她：如果我们曾经做是不是就不会分手了，如果我们现在再做，是不是来不及了？这一刻，方茴终于知道这个人是不再爱自己了，曾经被他丢弃了，他们是彻底地回不去了。
方茴决绝选择离开，远赴澳大利亚五年。对于这样的女子，太强烈的执念只有残酷才可以以毒解毒。而陈寻的落寞结局，让我大快人心。我不觉得他有多爱方茴，也不觉得他与沈晓棠彼此有多相爱。沈晓棠不过是他在高空上飞翔时遇见的同伴，偶然同行最终会分离。所以，我也不觉得陈寻如果跟方茴做爱了，他们就一定不会分开。陈寻不跟沈晓棠同居，他们就不一定会分开。
流年辗转，只因年少。

当时间老人又拉过了一片大幕，所有的人都有了结局。方茴与陈寻，却是终不能够再在一起了。
即便时间让我们学会懂得珍惜，懂得感恩。但在往事中就已离迁的心，不可能因为彼此单身就再度靠近。正如书中所说，情感这东西也许会凭空而来，却不会凭空消失。如果找不到出路，也许就会困死在心底里，永世不得平静。
所以，各位看官，别以为我们的主角看似个个释怀，实则只是一种时间催化下的无奈妥协。
消失的记住了，但那不代表看见的就不会熄灭了。
小太阳还是小太阳，暗夜女神依旧还是暗夜女神。
不悔梦归处，只恨太匆匆。给自己留点回味，然后大步走往下一个匆匆那年吧。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสิ้นสุดของหนังสือเล่มนี้ กับน้อยใจจดใจจ่อ hoot ที่ความพึงพอใจ และน่าจดจำซวินเฉินและ Grayling หลังจากล่วงเลยห้าปี จะไม่ยอมอีกหรือไม่ มีผู้อ่านเกือบทั้งหมด แต่เขาแอบคาดการณ์เกี่ยวกับก่อน อ่านขณะ ยิ้มน้ำตาที่ฉันคิดว่า พวกเขาจะอยู่ด้วยกัน และตอนนี้ ผมพบว่า พวกเขาไม่ได้ แม้ที่ จะหนุ่มลับของผู้ใหญ่ ความทรงจำของพวกเขาจากความเศร้าโศกของพวกเขาสำหรับความรักและความเข้าใจ เนื่องจากเติบโตขึ้น ผู้ที่บ้าในความรักในเวลาที่กล้าหาญอย่างรีบเร่ง ได้ใสกัดเซาะเพิ่มไม่ทราบว่าหลายคนจะเข้าใจฮุยเฉินสถานเป็นความรักที่ลึก และ obsessive เข้าใจแล้วผู้หญิงโดดเดี่ยว ทดลองไม่มากเกินไปในโลกของเธอ ล้าง และทำความสะอาด เธอไม่ได้เป็นปัจเจก โดยธรรมชาติ เพียง เพราะมันยาวเกินไปสำหรับความรัก ซวินเฉินเป็นเงาของดวงอาทิตย์ส่องแสงในเวลากลางคืนมืดอบอุ่นยี่หร่า ดวงอาทิตย์จะมืดจักรวาลไม่ยากที่จะเข้าใจอาจเป็น เพราะรักมากเกินไป กลัวใจ ดูแล กลัวไปได้ บาง anise ที่รุนแรงต่อต้านวิธียากที่จะรักษาชนะเพื่อพิสูจน์ความรักของพวกเขา จุดนี้ anise ลับ เสี่ยง ความเสียใจมากเป็นสาเหตุหลักของซวินเฉินซ้าย แม้ว่าจะเป็นเฉินซวินชอบสาเหตุหลักของเธอวิธีการชนะของเขา และสุดท้าย จะสูญเสียเขาAnise เป็นเด็กโง่อย่างจริงจัง เธอไม่รู้ว่า ความรักจะกลายเป็น นิสัย นิสัยจะถูกเปลี่ยนแปลง เธอคิดว่า เธอน้อยตราบใดที่หัวใจของจักรวาลแล้วเธอรักจะเป็นนิรันดร์หลังจากที่ทุก ผู้ชายสองแยกต่างหาก และไม่เหมาะสมเขาเฉินซัน ขัดไม่เพียงในโลก anise เขาได้ยินดีอบอุ่นโลก ซึ่งกล่าว เขาเป็นคนดี ภราดรภาพนี้รัก anise แต่การหลายสิ่ง และคนที่รัก ไปในโลกใหญ่ คุณภาพสูงเท่านั้นที่ต้องเหนื่อยไปเฉพาะเมื่อจำเป็น anise ที่ดินนี้ผมมักจะชอบคน แม้ว่าเขาไม่ได้เจตนาทำอะไรผิดเขาไม่ได้แรกยี่หร่าคนต้องรู้ เขาไม่ทำเองเช่นการปรับใช้จำเป็น เขายังเสมอคิดว่า เข้าใจความรู้สึกของ anise aniseลักษณะของเขา overbearing เช่นยี่หร่า ที่ไม่มีกิจกรรมเนื่องจากการจำยอม โดย anise ลักษณะของเขา overbearing ไม่เหมือน anise, anise ของคุณขาดทุนซวินเฉินก็ไม่จ่ายสำหรับ anise ฉันมีความมุ่งมั่นพลังงาน อารมณ์ และเขาความ พยายาม เป็นเขาในภายหลังกล่าวเพียง 20% ผมคิดว่า นี่ไม่ใช่เขา หลังจากที่ทุก ดวงอาทิตย์ไม่สัมพันธ์กับดวงจันทร์Anise ใช้ไห้ซวินเฉินกล่าวว่า ฉันไม่คิดว่า เคยชอบฉัน ดูที่นี่ อยากจะทำกับความคิดเห็นแอนนี่: ภาพลวงตามีชีวิตโหมดชีวิตจำกัดมัธยม ทุกบุคลิกและกำลังคนมีบดในตัวสีเทา ซวินเฉินที่สดใสอีกครั้ง แต่มีอยู่สีดำหรือขาว ดังนั้นพวกเขาจึงยังอยู่ในโลก เมื่อผมโตขึ้น ผมไปบุคลิกภาพและจินตนาการวิทยาเขตของมหาวิทยาลัย เช่นหญิงหลังจากฤดูหนาวกับฤดูร้อน เช่นมิติทั้งหมดทั้งหมดจะเปิดเผยAnise เป็นเด็กสีเทา แต่เฉินพบตั้งแต่ได้ไปจากสีขาวกับสีส้ม ไม่มีสี โลกของพวกเขาไม่ได้กัน แน่นอนสีส้มพบเฉิน ขึ้งกำลังใจ และความอดทนเดา anise ความเสียใจที่สำคัญ เขาเหนื่อยในสุด เขาในที่สุดเอไนส์คิดไม่ดีพอที่จะทำให้คุณมีความสุขโรงเรียนมัธยมผูกสร้างเป็นภาพลวงตา ภาพลวงตานี้ให้คิดว่า พวกเขาอยู่ในโลกคนสองคนวันวิทยาลัยชอบก้อนเมฆ มายาแฟบ พิเศษของคนที่พวกเขาแยกจากกัน โดยปีแสงจนวิธีการไม่รัก วิธีอย่างจริงจัง และสุดท้ายความมุ่งมั่นในภาพลวงตาที่มีจะหายไปกับภาพลวงตาหลายสิ่งในชีวิต ไม่หลังจากที่คุณเข้าใจ คุณสามารถสมบูรณ์ให้ไปเธอรู้สามารถซวินเฉินอีกความรักเธอไม่ ถาม เช่นนกกระจอกเทศตัวเองโกง เธอดู มีซวินเฉิน และ Shen Xiaotang ตาสิงห์เมื่อเขียนเพลงตัวเอง ฟังโทรศัพท์หัวที่พบเฉินซื่อสัตย์ดูเหมือนจะโหดร้ายของ: ฉันชอบเธอ เธอพบเตียง และอาหารเช้าเสาร์ในสถานเฉินและ Shen Xiaotang พยายามของบ้านเซี่ย น้ำตาอิจฉาอิจฉาที่ไม่เคย และเฉินมีของปิด เธอสถานีบริการในหน้าต่างหลังคามองที่ คนทั้งสองออกสองลงบน ดูที่คุ้นเคย และแปลกของบลูมยิ้มก่อนคนอื่น เธอรู้ว่าเป็นเพศ และคนแปลกหน้าเตียงตั้งครรภ์อุบัติเหตุ และความเจ็บปวดในใจของเธอ: ใครรู้ซวินเฉินจัด anise ร้องไห้ anise ถามเธอถ้า เราเคยยากจนขึ้นจะหยุด ถ้าเรากำลังจะไปทำ เป็นสายเกินไป ตอนนี้ เอไนส์-ฉันรู้ว่า คนนี้ไม่รักตัวเอง เมื่อเขาลดลง พวกเขาจะไม่สมบูรณ์กลับไปAnise เปิดซ้าย ไปออสเตรเลีย 5 ปี สำหรับผู้หญิง โหดร้ายเท่ากับการล้างพิษยาเสพติดครอบงำจิตใจแข็งแกร่งมากขึ้น ซวินเฉินอ้างว้างสิ้นสุดฉันดี ฉันคิดว่า พวกเขารัก anise ไม่รักละเท่าใดและ Shen Xiaotang Shen Xiaotang ตามสหายเมื่อเขาจะบินสูงในท้องฟ้า บางครั้งเพื่อนจะแยกในที่สุด ดังนั้น ฉันไม่คิดว่า เฉินหาเพศ anise พวกเขาต้องห่างกัน เฉินหลงกับ Shen Xiaotang พวกเขาอาจไม่สามารถแยกUnease ที่ถูกลบ เนื่องจากหนุ่มสาวเท่านั้นเมื่อพ่อเวลา และดึงม่าน ทั้งหมดของพวกเขามาถึงสิ้นสุด ฮุยและเฉินพบ แต่จะไม่สามารถอยู่ด้วยกันให้เราเรียนรู้แสน ขอบคุณ แต่ในอดีตได้ย้ายจากหัวใจ ไม่ได้ เพราะเดียวอีกปิดกัน ตามที่หนังสือบอก ความรู้สึกว่า บางสิ่งบางอย่างอาจออกมา ไม่หายไป ถ้าคุณไม่สามารถหาทางออก อาจจะถูกจับตายในหัวใจของฉัน ไม่พบความสงบดังนั้น คุณบอก ไม่คิดว่า พระเอกของเราน่าจะ ปล่อย แต่เป็นเพียงการประนีประนอมกำพร้าภายใต้ตัวเร่งปฏิกิริยาครั้งหายไปจำ แต่ไม่หมายความ เห็นจะได้ไปแสงแดดน้อยหรือเทพเจ้าแห่งพระอาทิตย์ของยังเป็นเจ้าของเสียใจบ้านในฝัน เกลียดเฉพาะอย่างรวดเร็ว ตั้งวานิลาเล็กน้อย แล้ว strode ลงวิ่งแบบปีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือเล่มนี้เป็นผลที่มีจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ใจจดใจจ่อทุกประเภทของผู้คนได้รับเพียงพอที่ค้างอยู่ในคอ
เฉินและฝางที่กำลังมองหาพ้นยี่หร่าหลังจากห้าปีที่ผ่านมาจะสามารถที่จะไม่เต็มใจที่จะอยู่ด้วยกันอีกครั้ง? มันเป็นผู้อ่านเกือบทุกคนจะคิดว่าบางสิ่งบางอย่างลับๆ
การอ่านเริ่มต้นของช่วงเวลาที่ฉันคิดว่าน้ำตาและพวกเขาจะยิ้มด้วยกัน และตอนนี้ผมพบว่าพวกเขาเป็นไปไม่ได้ แม้จะมีเวลาที่พวกเขาได้ฝึกฝนเด็กผู้ใหญ่แต่ละคนมีความทรงจำของตัวเองของความรักและความเข้าใจในความคิดของเขา เพราะพี่กล้าหาญที่เรียบง่ายของผู้ที่อยู่ในความรักรีบ Weiaichikuang ได้รับการกัดเซาะไม่ลำแสง ผมไม่ทราบว่าหลายคนจะเข้าใจยี่หร่าด้านลึกและปากแข็งเฉินที่จะพบกับความรัก ฉันเห็น ตัวละครหญิงร้างโลกของเธอไม่ได้เป็นสิ่งล่อใจมากที่ชัดเจนและสะอาด เธอไม่ได้เป็นลักษณะของการถอนตัว แต่ความกระตือรือร้นเกินไปที่จะรัก เฉินคือไม่ต้องสงสัยพบชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงรุ่งโรจน์คืนอบอุ่นในตารางยี่หร่า อาทิตย์นี้เล็ก ๆ น้อย ๆ กลายเป็นนิด ๆ หน่อย ๆ มืดยากที่จะเข้าใจจักรวาล บางทีมันอาจจะเป็นเพราะความรักมากเกินไปกลัวใจดูแลมากเกินไปเกี่ยวกับกลัวที่จะออก วิธีที่บางตารางยี่หร่ากับป้องกันแสงสะท้อนยากที่จะรักษาที่จะชนะที่จะพิสูจน์ความรักของเขา ในจุดนี้ฝางยี่หร่ามีความละเอียดอ่อนเปราะบางเท่าใดความโศกเศร้าคือการปล่อยให้เฉินพยายามที่จะออกจากเหตุผลหลักที่แม้ว่าสิ่งเหล่านี้เคยเป็นสาเหตุหลักของการล่าเฉินเหมือนเธอ วิธีการที่เขาได้รับรางวัลวิธีการก็จะสูญเสียเขา ยี่หร่าเป็นข้างเคียงที่รุนแรงเด็กโง่เธอไม่รู้จักความรักที่จะกลายเป็นนิสัยนิสัยเดียวกันจะมีการเปลี่ยนแปลง เธอคิดว่าในจักรวาลเล็ก ๆ ของเธอมานานแล้วในหัวใจของความรักนิรันดร์ของเธอจะ หลังจากที่ทุกคนทั้งสองแยกออกจากกันหรือตัวอักษรที่ไม่เหมาะสม เฉินเสี่ยวอาทิตย์เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้เป็นเพียงส่องแสงในตารางโลกยี่หร่าเขายินดีที่จะให้ความอบอุ่นแผ่นดิน การล่วงละเมิดอนาจารเขาบอกว่าเขาเป็นจริงเป็นคนดีเพื่อให้พี่น้อง เขารักการฝ่ายยี่หร่าเขาจะรักสิ่งที่มีคนจำนวนมากเกินไป บินสูงในโลกที่กว้างใหญ่ที่คิดว่าเหนื่อยจะต้องชิ้นส่วนของดินแดนแห่งนี้เมื่อพรรคกลับบ้านยี่หร่า ฉันไม่ชอบผู้ชายคนนี้ถึงแม้เขาจะไม่ได้จงใจทำอะไรผิด เขาไม่ได้เป็นคนแรกที่มักจะต้องการที่จะรู้ยี่หร่าฝางเขามักจะไม่สามารถประนีประนอมยี่หร่าบุคคลที่พวกเขาชื่นชอบที่จำเป็นในการปรับตัวเข้ากับเขายังเสมออหังการที่จะเข้าใจความรู้สึกของบุคคลที่ยี่หร่า เขามอบให้แก่บุคคลเช่นยี่หร่ายี่หร่าบุคคลเพราะพวกเขาไม่เต็มใจที่จะไม่สนใจ เขาไม่ชอบส่งยี่หร่าฝางเพราะฝ่ายยี่หร่าทำให้การสูญเสียของตัวเอง เฉินไม่ได้จ่ายออกสำหรับบุคคลที่กำลังมองหายี่หร่าผมจึงระบุมั่น พลังงานของเขาอารมณ์ความพยายามเป็นตัวเขาเองกล่าวในภายหลังว่ามีเพียง 20% ผมคิดว่านี้ไม่ได้เป็นความผิดของเขาหลังจากที่ทุกดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะไม่ได้มาพร้อมกับ เฉินยี่หร่าฝางมีล่าร้องไห้ผมคิดว่าคุณไม่ชอบฉันก่อน ดูที่นี่ผมจะชอบที่จะใช้คำพูดของแอนน์บันทึกย่อเด็ก: ชีวิตเป็นภาพลวงตา โรงเรียนชีวิตสูงโหมด จำกัด สีทั้งหมดจะถูกตัดและบดเป็นสีเทาบุคลิกภาพแบบครบวงจร เฉินล่าอีกครั้ง Mingyao แต่ที่เป็นสีดำหรือสีขาวเพื่อให้พวกเขาอยู่เสมอยังกับโลก ดังนั้นเติบโตขึ้นไปที่มหาวิทยาลัยบุคลิกภาพนี้ดุเดือดเลือดพล่านเหมือนย้อนกลับไปในช่วงฤดูร้อนจากสาวฤดูหนาวทุกคนมองเหมือนมิติทั้งหมดจะถูกเปิดเผยโดยปราศจากข้อสงสัย ยี่หร่าฝางหรือเด็กสีเทาได้รับการมองเห็นอาจจะหาเฉินเด้งจากสีส้มเป็นสีขาว ไม่ได้เป็นสีโลกของพวกเขาจะขึ้นอยู่ไม่ร่วมกันแน่นอน ออเรนจ์ที่กำลังมองหาเฉินตื่นเต้นไม่ได้คิดอย่างแข็งขันและความอดทนที่จะคาดเดาที่มีความสำคัญด้านความโศกเศร้ายี่หร่าในที่สุดเขาก็รู้สึกเหนื่อยในที่สุดเขาก็รู้สึกว่าพรรคยี่หร่าไม่สามารถทำให้ตัวเองมีความสุข ผูกพันชีวิตในโรงเรียนสูงในการผลิตภาพลวงตาภาพลวงตาที่ถนนสำหรับคนสองคนคิดว่าพวกเขาเป็นหนึ่งในโลก มหาวิทยาลัยเวลาเช่นเมฆเป็นวันที่การตั้งสำรองที่จะเห็นภาพลวงตาเจาะพวกเขาพบว่าพวกเขา Huangran ปีแสงไปทั่วเพื่อให้ห่างไกล สิ่งที่เคยรักมีอะไรจะทำอย่างไรได้อย่างจริงจังได้หายไปในที่สุดภาพลวงตาของความมุ่งมั่นพร้อมกับหลอน หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตไม่ได้บอกอย่างชัดเจนเข้าใจหลังจากที่คุณสมบูรณ์สามารถใส่ลง เธอรู้ว่าเฉินได้พบรักอีก แต่เธอไม่กล้าถามเหมือนนกกระจอกเทศการหลอกลวงตัวเองเธอมองไปที่เฉินเสี่ยวตงเฉินและพบว่าร้องเพลงด้วยความรักแล้วเขียนเพลงของตัวเองฟังล่าเฉินโทรศัพท์ แต่ดูเหมือนความซื่อสัตย์ที่โหดร้าย: ฉันชอบเธอที่เธอนั่งลงหนึ่งคืนในการค้นหาและ Shen เฉินเสี่ยวตงบ้านอยู่ร่วมกันน้ำตาของความอิจฉาและความริษยาละครโทรทัศน์เฉินไม่เคยมีล่าที่ใกล้ชิด; ยืนอยู่บนหลังคาของหน้าต่างเธอทุกวันดูที่สองของทั้งคู่ และเห็นรอยยิ้มบานที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคยในด้านหน้าของคนอื่น ๆ เธอก็จะรู้ว่าสิ่งที่เป็นเพศ, การตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ไปนอนกับคนแปลกหน้า, ปวดหัวใจของเธอใครจะรู้? ยี่หร่าฝางเฉินหาถือร้องไห้ตารางยี่หร่าถามเธอ: ถ้าเราเคยทำไม่ได้ก็จะไม่เลิกถ้าเราทำไม่ได้สายเกินไป? ขณะนี้ยี่หร่าฝางในที่สุดก็รู้ว่าคนนี้ไม่รักตัวเองเขาได้รับการทิ้งพวกเขาจะกลับไปอย่างทั่วถึง ยี่หร่าฝางดึงเลือกที่จะออกเขาไปยังประเทศออสเตรเลียเป็นเวลาห้าปี สำหรับผู้หญิงคนนี้หลงใหลแรงเกินไปเท่านั้นที่สามารถล้างพิษ Yidu โหดร้าย และเฉินกลับบ้านตอนจบเหงาให้ฉันพึงพอใจที่ดี ผมไม่คิดว่าเขารักยี่หร่าฝ่ายไม่คิดว่าเขาและเชนตงเสี่ยววิธีที่จะรักคนอื่น Shen เสี่ยวตง แต่เมื่อบินที่ระดับความสูงเขาได้พบกับเพื่อนบางครั้งคนรอบข้างจะแยกจากกันในที่สุด ดังนั้นผมไม่คิดว่ายี่หร่าฝางเฉินหาถ้ามีเซ็กซ์กับพวกเขาจะไม่แน่นอนจะแยกออก เฉินเสี่ยวตงเซินล่าไม่ได้กับการอยู่ร่วมกันพวกเขาจะไม่จำเป็นต้องแยก หายวับไปเอาออกเพราะหนุ่ม เมื่อเวลาชายชราดึงชิ้นส่วนของหน้าจอขนาดใหญ่ที่ทุกคนมีผล ฝางยี่หร่าและ Chen พบ แต่มันไม่ได้เป็นที่สิ้นสุดไม่สามารถอยู่ด้วยกัน แม้ว่าเวลาที่เราจะเรียนรู้ที่จะหวงแหนรู้วิธีที่จะขอบคุณพระเจ้า แต่ในอดีตที่ผ่านมาได้รับการย้ายออกไปจากหัวใจมันเป็นไปไม่ได้เพราะแต่ละคนเดียวอีกครั้งและใกล้ เป็นหนังสือที่บอกว่ารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างอาจจะมาจากอากาศบาง แต่มันจะไม่ก็หายไป ถ้าคุณไม่สามารถหาวิธีออกอาจจะอดอาหารในด้านล่างของหัวใจของฉันตลอดไปอาจจะไม่สงบ ดังนั้นบอกฉันไม่คิดว่าทุกตัวละครเอกของเราดูเหมือนว่าโล่งใจ แต่ในความเป็นจริงเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งความยุ่งยากเร่งการประนีประนอม โปรดจำไว้ว่าหายไป แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้เห็นดับ SunRose หรือดวงอาทิตย์ขนาดเล็กคืนยังคงเป็นเทพีเทพธิดามืด ไม่เสียใจที่ออกเดินทางความฝันและความเกลียดชังอย่างเร่งรีบเกินไป ที่จะออกจากความทรงจำของพวกเขาแล้วก้าวลงเรือเดินสมุทรของเวลาในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนจบของหนังสือเล่มนี้และนำบิตของใจจดใจจ่อกับความหลากหลายของรสชาติที่น่าสนใจ
方茴ช่วงห้าปีหลังจากที่กำลังมองหาเฉินและจะไม่สามารถที่จะทำงานร่วมกันอีกครั้ง ? ? ? ? ? ? ? นี้เป็นเกือบทั้งหมดของผู้อ่านทั้งหมดจะแอบเดาๆ .

ตอนแรกอ่านในขณะนี้ผมฉีกยิ้มที่คิดว่าพวกเขาจะได้รับร่วมกัน และตอนนี้ฉันตระหนักว่าพวกเขาจะไม่ได้เป็นไปได้ แม้จะมีเวลาให้น้องได้ฝึกฝนตนเป็นอดีตของความรักอารมณ์และเข้าใจได้ด้วยตนเอง เพราะว่าเติบโตขึ้นในปีที่รีบบ้ารักที่บริสุทธิ์ได้ถูกลำแสงความกล้าหาญและการหยุด