“是，”高德忠躬身退了出去。    “拿干的布巾来，”封谨伸手

    “是，”高德忠躬身退了出去。

    “拿干的布巾来，”封谨伸手，听竹见状忙递了一条洁白的布巾道封谨手中，封谨替庄络胭擦着半干的青丝，“日后好好伺候你们主子，护不了主的奴才，要着有何用？”

    伺候庄络胭的宫人一听这话，吓得噗通几下跪了下来，可是连开口求情的胆量也没有。

    封谨不说罚，也不说赦免，任由这些宫人跪在地上，而他自个儿却是埋头细细擦着那柔顺的发丝，一时间屋子里静寂无声。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " เป็น " 高德忠โค้งออกมา ฮ่า     " เอาผ้าแห้งมาเช็ด " จดหมายในมือฟังไม้ไผ่เห็นยุ่งใช้มือหนึ่งแถบผ้าขนหนูสีขาวปิดผนึกจดหมายในมือจ้วงในเครือข่ายสำหรับ胭ลูบกึ่งแห้ง " ในอนาคตผมจะรอเจ้านายของเจ้าไม่สามารถปกป้องทาสของพระเจ้าจะต้องมีมีอะไรเหรอ " ฮ่า    ปรนนิบัติจวง胭เครือข่ายของ宫人ได้ยินเธอก็กลัวตกม้าตายหลายคุกเข่าลงแต่ยังไม่มีความกล้าแม้แต่อ้าปากร้องขอ . ฮ่า    จดหมายขอไม่พูดไม่กล่าวโทษและอภัยโทษให้เหล่านี้宫人คุกเข่าและเขาเองเป็นบางหัวลูบที่ผมนุ่มเวลาหนึ่งในห้องเงียบ