“娘，怎么了?” “没事。”叶大奶奶摆摆手，笑容却有些勉强，“就是忽然

“娘，怎么了?”

“没事。”叶大奶奶摆摆手，笑容却有些勉强，“就是忽然头晕了一下。”与顾家的人欠了欠身，“我这几年身子不太好，让诸位见笑了。”

顾莲忙道：“一点小事，大奶奶找个丫头下来说一声便是。”

叶大奶奶微笑道：“岂能那般失礼?”坐下接了茶，饮了几口，气色渐渐平静，然后方道：“九小姐，你们要的房间已经让人去腾了。”

顾莲笑着道谢，“今儿实在是事情不巧。”把路上的经过说了一遍，又道：“幸好碰上了大奶奶你们，我们才有个落脚的地方。”

“出门在外，难免有想不到的事端。”叶大奶奶微笑道：“大家互相帮帮忙，也是应该的。”说话间，不动声色的看了几眼。

顾莲正在与兴奋的丁香几个说笑，并没有留意到。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แม่ทำไม " ฮ่าๆ " ไม่เป็นไร " ใบยายโบกมือตอบยิ้มแต่บางอย่างไม่เต็มใจ " คือก็เวียนหัวนิดหน่อย " และคนในครอบครัวโค้ง " ผมไม่กี่ปีนี้ไม่ค่อยดีให้คุณหัวเราะ . ฮ่า顾莲คว้า " เล็กน้อยใหญ่ยายหาสาวมาพูดคือ " ฮ่าๆใบยายยิ้ม " นั่นเหมือนจะเสียมารยาท " นั่งลงแล้วดื่มชาได้ไม่กี่คำและดูสงบลงแล้วด้าน " เก้าห้องคุณจะได้ให้ใครไปเต็ง " . ฮ่า顾莲ยิ้มขอบคุณ " วันนี้ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น " ออกจากถนนหลังจากพูดย้ำอีก" โชคดีที่ได้เจอคุณใหญ่ยายเราก็มีที่พัก " ฮ่าๆ " ออกไปนอกย่อมมีปัญหาที่ไม่คาดคิด " ใบยายยิ้ม " ทุกคนร่วมกันช่วยที่ควรเป็น " ระหว่างการสนทนาดูหลายๆหน้าตาเฉย ฮ่า顾莲กำลังตื่นเต้นกับกานพลูหลายมุขไม่ได้สังเกต