我的理想家庭走在路上，望着还未走过的路，感觉未走的路好长好长。慢慢地走

我的理想家庭

走在路上，望着还未走过的路，感觉未走的路好长好长。慢慢地走着，风一吹过，感觉好冷好冷。抬头仰望着天空，天空阴沉沉的，感觉好静好静。
这段时间的我，总是闷闷不乐，喜欢自己一个人独自在安静的角落待着。我与家人也越来越没话说，有时一天下来，也只才说了一两句话，那几句话也只是与父母吵架时所说的话，所以与父母的关系越来越疏远了。
今天，我又走到了那个角落坐着，不知不觉就进入了梦想。应该是这几天一直让自己用不停地做事来发泄心中的痛苦。我居然做了一个很奇怪的梦。
我放学了，走出校门，看到爸爸正在等我，要接我回家，而且是满面笑容，我走过去坐在车里。在回家的路上爸爸问了我许多在学校的生活，问我读书累不累等。回到家，妈妈准备了一桌的菜，亲切的对我说：“快去洗手，再来吃饭，我煮了许多你最爱吃的菜。”吃饭时，爸爸妈妈一直不断地给我夹菜，爸爸还一直与我开玩笑，我们都非常的开心。做作业时，爸爸在旁边看着我做，我如果遇到不会的，他就耐心地指导，直到我懂为止。做完作业，我们全家坐在客厅，妈妈打开电视，按我最喜欢的频道让我看，看到好笑的，我们全都哈哈大笑，整个屋子都充盈着我们的笑声。我感受到家的温暖和父母对我深深的爱。
突然，我被急促的铃声惊醒，从梦中醒来，才知道这原来是一场梦，但这也是我理想中的生活。我相信，只要我努力，未来的路一定是美好的，阴沉的天气一定会变成晴天，太阳一定会出来。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านของฉันเดินบนถนน ถนนน้อยเผื่อเวลา ความรู้สึกอยู่ไม่ยาวนาน เดินช้า ลมพัด รู้สึกเย็นมากขึ้น ค้นหาไปยังท้องฟ้า ท้องฟ้ามืดครึ้ม รู้สึกเงียบสงบดี และเงียบสงบ เวลานี้ ผมจะไม่มีความสุข อย่างผมรอในมุมเงียบสงบคนเดียว ครอบครัวกฏหมายมากขึ้น และบางครั้งวัน ยังกล่าวประโยคหนึ่ง หรือสองเท่า แล้วคำสองสามคำว่า เมื่อพ่อแม่ต่อสู้ ดังนั้นความสัมพันธ์เป็นระยะไกลมากขึ้นกว่ากับผู้ปกครอง วันนี้ ฉันไปที่มุมห้องปลอดบุหรี่ ใส่ความฝันไม่ ควรจะทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อให้ตัวเองตลอดเวลาวันนี้ปล่อยอาการปวดของคุณ จริง ๆ ผมมีความฝันแปลก ๆ ผมออกจากโรงเรียน และโรงเรียน เมื่อพ่อถูกรอของฉัน ฉันใช้บ้าน ไม่ ยิ้ม ฉันไปกว่า และนั่งอยู่ในรถ ทางบ้านพ่อถามฉันมากของชีวิตในโรงเรียน ขอให้อ่านไม่เบื่อ หรือไม่ กลับบ้าน แม่เตรียมของอาหาร กรุณาพูดกับฉัน: "ไป และซักมือ มาเย็น ทำให้จานโปรดมากมาย "ที่เย็น แม่ และพ่อเก็บไว้ให้ฉันอาหาร พ่อมีการล้อเล่นกับฉัน เรามีความสุขมากทั้งหมด เมื่อคุณทำการบ้านของคุณ พ่อดูฉันทำฉันถ้า ไม่ เขาจะทนคำแนะนำจนกว่าจะอ่านจน ทำการบ้านของเขา ครอบครัวของเรานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น หม่อมเปิดทีวี ตามช่องรายการโปรดของฉันเพื่อให้ฉันดู มองในสิ่งที่ตลก และเราทั้งหมดหัวเราะ กรอกรายละเอียดห้องพักของเราหัวเราะ ฉันรู้สึกอบอุ่นของบ้านและผู้ปกครองที่รักลึก ทันใดนั้น ฉันได้ตื่นตัว โดยหายใจถี่ของเบลล์ ตื่นจากความฝัน ก่อนที่เรารู้มันเปิดออกจะ ฝัน แต่นี้เป็นสิ่งที่ฉันต้องการในชีวิต ผมเชื่อว่า ถ้าทำงาน แบบข้างหน้าต้องดีกว่า แค่อากาศจะกลายเป็นชัดเจน และดวงอาทิตย์จะออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครอบครัวในอุดมคติของผมเดินอยู่บนถนนที่กำลังมองหาที่ยังเดินถนนรู้สึกได้ใช้เป็นทางยาวที่ดี เดินช้าลมพัดก็รู้สึกเย็นเย็น เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าท้องฟ้ามืดครึ้มรู้สึกดีเงียบสงบเงียบสงบ ในช่วงเวลานี้ผมมีความสุขเสมอเหมือนคนที่อยู่คนเดียวในมุมที่เงียบสงบเพียงอย่างเดียว ผมและครอบครัวมีมากขึ้นเพื่อสร้างความประทับใจบางครั้งวันก็กล่าวว่ามีเพียงหนึ่งหรือสองคำก็เป็นเพียงการกล่าวคำไม่กี่คำกับผู้ปกครองในการต่อสู้คำพูดเพื่อให้ความสัมพันธ์กับพ่อแม่แปลกมากขึ้น วันนี้ผมไปนั่งอยู่ในมุมที่ไม่เจตนาเข้ามาในฝัน มันควรจะมีวันนี้ได้รับการทำอย่างต่อเนื่องสิ่งที่จะทำให้การใช้งานของตัวเองเพื่อระบายความเจ็บปวดของพวกเขาจากใจ ที่จริงผมมีความฝันที่แปลกมาก ฉันมาที่บ้านจากโรงเรียนออกจากโรงเรียนรอให้ฉันไปดูพ่อของฉันจะพาฉันกลับบ้าน แต่ยิ้มผมเดินไปนั่งในรถ ระหว่างทางกลับบ้านพ่อของฉันถามฉันมากของชีวิตที่โรงเรียนขอให้ผมอ่านและเหนื่อยมาก ที่บ้านแม่ของเขาเตรียมโต๊ะอาหาร, เป็นกันเองกับผม :. "ไปล้างมือของคุณมาเย็นฉันปรุงอาหารจำนวนมากของอาหารที่คุณชื่นชอบ" เย็นแม่และพ่อได้อย่างต่อเนื่องที่จะให้ฉันอาหารของพวกเขา พ่อยังได้รับการล้อเล่นกับฉันเรามีความสุขมาก การบ้านพ่อของฉันมองข้างฉันจะทำอย่างไรถ้าฉันไม่ได้เจอเขาอดทนจนกว่าจะแนะนำฉันรู้เพื่อให้ห่างไกล บ้านครอบครัวของเรานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นแม่ของฉันเปิดทีวีตามช่องทางที่ชื่นชอบของฉันให้ฉันดูให้ดูตลกและเราทุกคนหัวเราะทั้งบ้านจะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเรา ผมรู้สึกเหมือนอยู่บ้านและผู้ปกครองของความรักลึกของฉัน ทันใดนั้นผมก็ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงอย่างรวดเร็วตื่นจากความฝันก็จะเปิดออกว่าเป็นความฝัน แต่นี่คือชีวิตในอุดมคติของผม ผมเชื่อว่าถ้าผมทำงานอย่างหนักทางข้างหน้าจะต้องดีสภาพอากาศอึมครึมจะกลายเป็นวันที่แดดดวงอาทิตย์จะออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครอบครัวในอุดมคติของฉันฮ่าๆเดินตามถนนมองยังถนนรู้สึกไม่เดินยาว เดินช้าๆสายลมที่พัดผ่านรู้สึกหนาวหนาว เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าท้องฟ้ามืดและรู้สึกคิดถึงเธอมาก * ช่วงเวลานี้ผมก็รู้สึกเศร้าเหมือนตัวเองเป็นคนเดียวในมุมที่เงียบอยู่ ฉันยังไม่ได้พูดกับครอบครัวมากขึ้นบางครั้งวันลงก็กล่าวคำหรือคำพูดก็ทะเลาะกับพ่อแม่เมื่อสิ่งที่พูดดังนั้นความสัมพันธ์กับพ่อแม่ต้องพลัดพรากจากกัน ฮ่าวันนี้ผมก็เดินไปนั่งมุมนั้นโดยเข้าไปที่ฝันควรเป็นไม่กี่วันก็ให้ใช้เองเอาแต่ทำงานเพื่อระบายความเจ็บปวดในหัวใจ ฉันได้มีความฝันที่แปลกประหลาดมาก ผมเลิกเรียนแล้วเดินออกจากประตูโรงเรียนเห็นพ่อกำลังรอฉันต้องมารับฉันกลับบ้านและยิ้มฉันไปนั่งในรถ ระหว่างทางกลับบ้านพ่อถามผมหลายชีวิตในโรงเรียนและถามว่าผมอ่านไม่เหนื่อยฯลฯ กลับมาบ้านแม่เตรียมโต๊ะอาหารใจดีบอกว่า " รีบล้างมือแล้วมาทานข้าวฉันต้มหลายอาหารที่ชื่นชอบของคุณ . " เมื่อกินพ่อแม่เอาแต่อาหารให้ผมพ่อยังคงเล่นตลกกับผมและเราทุกคนมีความสุขมาก ทำการบ้านพ่อนั่งมองผมผมไม่ทำถ้าเขาอดทนสอนจนเข้าใจจน ทำการบ้านเสร็จครอบครัวเรานั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแม่เปิดทีวีกดช่องที่ผมชอบให้ผมเห็นนะเราทุกคนหัวเราะทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเรา ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นของบ้านและพ่อแม่สำหรับฉันความรัก * ผมก็จะรีบเสียงเรียกเข้าปลุกตื่นจากความฝันเท่านั้นที่รู้ว่ามันคือความฝันแต่มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการในชีวิต ผมเชื่อว่าถ้าผมพยายามถนนในอนาคตจะเป็นสิ่งที่ดีและอากาศอึมครึมจะกลายเป็นแดดดวงอาทิตย์จะต้องออกมา