一天，我们上作文课，老师出了一道难题，名字叫：“让陌生人写一句祝福的话

一天，我们上作文课，老师出了一道难题，名字叫：“让陌生人写一句祝福的话。”

老师说完以后，我心里十分紧张，我不想采访陌生人，想能拖到什么时候就拖到什么时候，越慢越好。出门了，我迈着沉甸甸的步子走在最后面。

我跑了好几圈，才找到一位大叔叔，他高高的，瘦瘦的，穿着一件蓝色的衬衫。我飞快地跑过去说：“我们课上有一个活动，能不能请你写一句祝福话呢？”那个叔叔爽快地说：“可以。你叫什么名字？”我说：“我叫胡厚之。”他在写的时候，我心里的大石头终于落了下来，因为他没有拒绝我的采访。

我很高兴，因为采访的活动完成得很好，以后，面对困难要主动出击。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่ง ในคลาสเรียนเขียน ครูกับปัญหาเรียกว่า: "อนุญาตให้คนแปลกหน้าการเขียนคำขอแสดงความยินดี ” ครู จบ ผมมากประสาท ไม่อยากสัมภาษณ์คนแปลกหน้า ต้องการลากเมื่อลากเมื่อ การช้าลงดีกว่า ออกไป ฉันเดิน ด้วยจังหวะหนักที่สุด ผมกี่ครั้ง เพื่อหาลุง เขาสูง และ บาง สวมเสื้อสีน้ำเงิน ผมวิ่งผ่าน และกล่าว ว่า "เรามีกิจกรรมนันทนาการ คุณกรุณาช่วยเขียนเป็นคำพร "เขาบอกว่า สดใส: " ใช่ " คุณชื่ออะไร "ผมกล่าว ชื่อของฉันคือ ฮู ฮู "เมื่อเขาเขียน หินใหญ่ในหัวใจของฉันในที่สุดตกลงมา เพราะเขาได้ปฏิเสธสัมภาษณ์ ดีใจ เพราะทำกิจกรรมหลังจากเผชิญปัญหาการริเริ่มดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งเราอยู่กับระดับองค์ประกอบครูออกจากปัญหาที่เรียกว่า: "ขอให้คนแปลกหน้าเขียนพร."

หลังจากที่ครูเสร็จแล้วผมก็ตื่นเต้นมากฉันไม่ต้องการที่จะสัมภาษณ์คนแปลกหน้าเมื่อคุณต้องการที่จะสามารถที่จะลากลาก กับสิ่งที่เวลาที่ช้าลงดีกว่า ออกไปฉันเดินด้วยขั้นตอนที่หนักไปในพื้นผิวสุดท้าย

ฉันวิ่งหลายรอบเพียงเพื่อจะพบลุงใหญ่สูงผอมสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าของเขา ผมรีบวิ่งไปและกล่าวว่า "กิจกรรมชั้นเรียนของเราคุณสามารถโปรดเขียนคำพร?" ลุงพร้อมกล่าวว่า :. "คุณสามารถตั้งชื่อ?" ผมพูด :. "ผม Jiaohu หนา" เขาเขียนหัวใจหินขนาดใหญ่ที่สุดของฉันล้มลงเพราะเขาไม่ได้ปฏิเสธการให้สัมภาษณ์ผม

ผมมีความสุขมากเพราะกิจกรรมการสัมภาษณ์ทำได้ดีแล้วที่จะเผชิญกับความยากลำบากในการใช้ความคิดริเริ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแรกที่เราเขียนในบทเรียนครูจะแสดงปัญหาที่ชื่อ " ให้คนแปลกหน้าเขียนอวยพร . . . . . . .ครูหลังจากเขาพูดจบผมรู้สึกเครียดมากและฉันไม่ต้องการที่จะสัมภาษณ์คนแปลกหน้าที่พยายามจะลากไปถึงเมื่อไหร่จะลากไปถึงเมื่อไหร่ช้าจะดีกว่า ฉันก้าวออกไปและหนักก้าวเดินไปที่ด้านหลังผมต้องวิ่งอยู่หลายรอบเพื่อหาผู้ที่คุณลุงเขาสูงผอมในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้า ผมรีบวิ่งไปที่กล่าวว่า : " มีกิจกรรมหนึ่งในหลักสูตรของเราคุณสามารถเขียนประโยคอวยพรคุณ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " คุณลุงพูด : " คุณสามารถ เธอชื่ออะไรเหรอ ? " ฉันกล่าวว่า : " ผมเรียก胡厚之 " . . . . . . เขาเขียนถึงฉันและหินใหญ่ก็ล้มลงเพราะเขาไม่ปฏิเสธการสัมภาษณ์ของฉันฉันมีความสุขมากเพราะมีกิจกรรมสัมภาษณ์เสร็จดีหลังจากเผชิญปัญหาต้องใช้ความคิดริเริ่ม