叶容华走出偏殿大门，听到里面传来器皿扔在地上的声音，带着笑意回

    叶容华走出偏殿大门，听到里面传来器皿扔在地上的声音，带着笑意回头看了眼身后黑漆漆的大门，摸了摸耳垂上的翡翠耳环，姐姐，小时候你斗不过我，到了后宫里怎么就妄想赢过我呢？

    皇上怎么会有真心，姐姐你还傻得动了心，所以你注定了一败涂地。

    “主子，”候在外面的宫女见叶容华出了门，上前扶住她的手。

    “回宫吧，”叶容华大步走出这个阴冷的宫殿，再不回头。

    熙和宫中，庄络胭小口喝着乌鸡白凤汤，任由身边的听竹愤恨猜测叶贵人害她的原因。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

    เจ้า Ronghua Piandian ออกประตูผมได้ยินมีเสียงมาของเครื่องใช้โยนบนพื้นดินด้วยรอยยิ้มหันกลับไปมองที่มืดหลังประตูสัมผัสต่างหูมรกตที่ติ่งหูน้องสาวเด็กคุณจะไม่ตรงกับสำหรับฉัน หลังจากที่พระราชวังวิธีที่จะชนะที่หลงฉัน?     วิธีจะจักรพรรดิจริงๆน้องสาวของฉันคุณย้ายโง่หัวใจเพื่อให้คุณถึงวาระที่จะล้มเหลว     "เจ้านาย" ผู้หญิงรออยู่ข้างนอกยูง Hua ท่านทั้งหลายก็เห็นออกประตูก้าวไปข้างหน้าจับมือของเธอ     "ฮุงมัน" เจ้า Ronghua ก้าวออกมาจากวังเย็นไม่ได้มองย้อนกลับไป     ฮีและวังกวางวูจิแดงเครือข่าย Hakuho จิบน้ำซุปให้ได้ยินไม้ไผ่รอบที่สง่างามออกจากความไม่พอใจคิดว่าเป็นอันตรายต่อเหตุผลของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    叶容华ออกจากลานด้านข้างประตูข้างในเครื่องใช้ได้ยินมาโยนลงบนพื้นเสียงยิ้มและหันไปมองข้างหลังมืดประตูสัมผัสติ่งหูต่างหูมรกตพี่สาวตอนเด็กๆสู้แต่ผมเข้าไปในฮาเร็มแล้วความหลงชนะฉันล่ะ ฮ่า    ฝ่าบาททำไมมีความจริงใจพี่สาวคุณยังโง่ย้ายหัวใจดังนั้นคุณถึงล้มเหลว ฮ่า     " เจ้านาย " ข้างนอกสาวใช้เห็น叶容华ออกจากประตูเขาจับมือเธอ ฮ่า     " กลับวังเถอะ " 叶容华เดินออกจากพระราชวังนี้เย็นแล้วไม่กลับ ฮ่า    ฮีและพระราชวังจวงเครือข่าย胭จิบซุปไก่เนยและให้ฟังว่าคนที่ทำร้ายเธอโกรธไม้ไผ่ใบสาเหตุ