第二百一十九章 可怜人17k.com 夜晚，鎏华大学的校园小道上无

第二百一十九章 可怜人




17k.com




夜晚，鎏华大学的校园小道上无比宁静，清风吹，两个MM站在路边等了好久了。

我隔着马路走过去，林婉儿忽然大声说：“小心，有车！”

“哗！”

一辆黑色幻影飞驰而过，紧接着，又是一辆迈巴赫，我看得一愣一愣，鎏华大学果然是贵族学校，居然一下子出现了两辆超过500WRMB的世界豪车！

……

“这什么人啊？”我看着远处，走到林婉儿身边。

林婉儿抿了抿红唇：“不知道，管他呢……”

却在这时，两辆车都在十字路口的路灯下缓缓停下，“咔”一声车门开了，一个帅气而略显懒散的年轻人走下车，甩了甩胳膊，微微笑道：“呃……这就是林婉儿所在的鎏华大学啊，看起来确实很不错的样子，以后，我也会在这里进修中文了……”

迈巴赫的车门打开，三个身穿黑色西装制服的年轻人走下车，恭敬的对着他一点头，说：“总裁，我们这就去报名？”

“嗯……”

……

“晕……”东城月眨了眨眼睛：“这个不就是我们上次见过的伊藤诚吗？”

林婉儿一双美目看着远处：“正确来说，是汪泽诚，没有想到他来报名……居然那么大的排场……这布斯特的亚洲区域总裁好大的架子啊……”

东城月抿抿嘴：“逍遥、婉儿，我们去吃饭吧……”

“嗯……”

正在这时，校园小道上又走出了一男一女，依旧是熟人，赫然是刘英和徐月，徐月一脸的气愤，甩开刘英的手里，拢着短裙，嗔声道：“是啊！你刘英从来不缺女人，我徐月就天生那么贱，非要跟你在一起吗？你以为我就稀罕你那几个臭钱？告诉你，我不稀罕……”

刘英紧追而出，一手抓住徐月的手臂：“阿月，你听我说，我不是那个意思，那时候就是跟李逍遥说的气话而已……我昨天晚上，其实我昨天晚上……”

徐月脸色铁青：“你敢说你昨天晚上没有在那个酒吧女人的床上？呸，刘英，我可真恶心你，我们完了，我徐月哪怕在路边随便找个男人，都比你强百倍！”

刘英忍不住冷笑：“你这是气话吗？那我就当没有听到，如果不是，你TMD给我去找找看！”

“呵呵，是吗？”

徐月也一声冷笑，头也不回的走上平整的沥青路，一双高跟鞋都踢掉了，看着前方站着的几个人，徐月走上前，张开手臂就拥住了最前方的汪泽诚，不由分说，张开小嘴吻在了汪泽诚的嘴上，甚至，可以看到她伸出舌头，在舌吻……

“唔……”

汪泽诚呆在了那里，双手张开，面对这突然出现的艳福无所适从，而徐月则闭着眼睛，很投入的吻着对方，将身体紧紧靠在汪泽诚的怀里，甚至，她伸手抓住汪泽诚的右手，将那只手覆在自己露在外面的胸脯上。

汪泽诚一手抱着徐月的腰部，一手轻按她的峰峦，却没有任何动作，整个人呆若木鸡的站在那里，彻底凌乱了。

身后，汪泽诚的几个保镖禁不住笑了：“总裁好福气，一进学校就被这样高品质的美女亲睐啊，真是羡慕死人了……”

“啊……”

汪泽诚终于推开了徐月，脸色惨白：“同学，你这是？”

徐月看着他，淡淡道：“你叫什么名字，你有女朋友吗？”

汪泽诚怔了怔：“我……我叫汪泽诚，请多指教，我现在暂时还没有女朋友，可是……”

“不要可是！”

徐月命令式的挽着汪泽诚的手臂，说：“从今天开始，我就是你的女朋友，怎么，你不愿意吗？”

“这，不是……不是这样的……”

汪泽诚脸色很尴尬：“我都不知道你的名字，我今天刚刚来到这里，我们彼此也不了解，我觉得这样不太合适，这位同学，你这样……”

徐月眼泪都掉下来了，哭着说：“我要当你的女人，你要不要？”

汪泽诚咬着牙：“我……我……”

不远处，刘英气得咬牙切齿，猛然一拳打在路灯柱上，怒吼道：“徐月，我一辈子也没有见过你这么贱的女人，你去吧，跟这个汪泽诚双宿双栖去，老子眼瞎了看上你这种女人，滚吧，永远都不要在我的眼前出现了！”

徐月嘴角带着冷笑：“刘英，现在知道多愤怒了是吗？你之前的骄傲到哪儿去了？”

这时，汪泽诚却后退几步，离开徐月，恭敬道：“我……我不想当那个拆散你们的人，我……我就当没有出现过，啊……那个……”

汪泽诚忽然看到我和林婉儿、东城月走来，彻底愣在了那里：“林婉儿……你们……你们怎么也会在这里？”

林婉儿微微笑：“我们本来就在这里，汪总好兴致，嘻嘻……”

汪泽诚急忙走上前：“婉儿，我不是那个意思，真的不是，我没有想到……”

林婉儿抿抿红唇：“你想说什么？汪泽诚？”

汪泽诚低头想了想，说：“婉儿，我们还是朋友，对吧？”

“算吧？”

“那就好……我真的没有冒犯之意，刚才的事情也并非我本意……”

林婉儿忽地笑了：“没关系，我不在意……”

说着，林婉儿挽着我的手臂：“李逍遥，我们去吃饭，今天该你请客了……”

“没问题……”我忽然心情大好。

汪泽诚却急忙走上前，说：“婉儿，那个……我刚刚来学校，明天中午能请你吃顿饭吗？其实关于你父亲的天昕集团的许多细节我都还没有完全了解过，想跟你多多了解一下，这也是林先生的意思……”

林婉儿皱了皱秀眉：“是吗？那……那好吧……”

“嗯，谢谢，谢谢！”

……

离开人群，进入第二餐厅，点了几个小菜，陪着两个MM吃着。

“伊藤诚果然来学校了……”林婉儿忧心忡忡的看着我。

东城月轻笑：“婉儿，你父亲的意思你也明白，其实他是希望你能跟这个汪泽诚交往的，其实怎么说呢……我个人觉得，汪泽诚看起来还不错，徐月在怀也没有乱了方寸，应该还算是一个君子，而且身价高，长得也不错，在鎏华大学一定很受女生们的欢迎，不过，我还是喜欢逍遥……”

说着，东城月抬头看看我，眉毛一挑露出挑衅的笑意。

林婉儿无语：“咳咳，你这家伙不要趁机调戏李逍遥，说说正事，这个汪泽诚来学校之后，都让我觉得好不自在了，我以后还怎么在校园里生活？”

我：“放心吧，有我在，我不会让汪泽诚动你分毫的。”

“可是……”

林婉儿撅了撅红润的小嘴：“可是你也知道，他是老爸默许的人，万一你跟汪泽诚起了冲突，我怕以老爸那刚烈的个性，一定会做出什么对你不利的事情，我很担心……”

我握了握拳头，轻笑：“婉儿放心，我这些年不是白活的，假如你老爸真的要对付我，我向你保证，我一定不会杀他！”

林婉儿：“……”

东城月歪头看我：“那汪泽诚怎么办？”

“无视吧，我们继续过我们的生活……”林婉儿无奈道。

我笑笑：“其实刘英是最可怜的，汪泽诚一来学校，就差不多直接抢走了刘英的女人，那徐月虽然算不上什么好女人，不过刘英肯定不好受……”

东城月淡淡一笑：“刘英是什么人，出了名的富二代，校园一霸，在鎏华大学基本上说一不二的，这汪泽诚居然这样对他，嘻嘻，以后鎏华大学要热闹了，汪泽诚和刘英之争，一定会愈演愈烈，等着看好戏吧……”

“嗯……”

……

不一会，吃完夜宵，送两个MM回女生宿舍，我则兀自迈着步子往回走，还有30分钟才是约定时间，也不用着急上线。

“沙沙……”

风吹着树叶，校园里寂静无声，晚上9:30，大部分情侣都集中在碧水池公园那边，而男生宿舍旁边几乎等于是一片荒地，静静的踩着草地，我的意海缓缓延伸出去，忽地警觉，荒地里有人！

悄然掠过去，接着草丛的掩护，赫然看到夜色深处，一群人站在那里，都是黑色西装的打扮，另外，还有七八个人躺在地上，发出低低的**，其中一个就是刘英，而站立的几个人，汪泽诚就在其中，其余的几个都是他的保镖！

“怎么样，还要考证一下我的本事吗？”汪泽诚淡淡的看着地上的刘英。

刘英脸上带着淤青，伸手拿起电话：“你给我等着！”

汪泽诚目光一扫，顿时一个黑西装上前就是一掌，“啪”一声，刘英的手机瞬间被打得粉碎，我也看得一愣，这黑西装的掌力好强！

“听说，你是这所学校的老大？”汪泽诚低头看看刘英，脸上继续带着懒散的笑容：“那么从今天开始，你需要知道，这所学校我说了算，你明白了吗？”

刘英怒吼一声：“滚，垃圾！”

“是吗？”汪泽诚笑了：“你连女人都留不住，还说这些干什么？”

“徐月……徐月她……”刘英说不下去了。

……

“徐月……”

汪泽诚转身，将徐月抱在怀里，嘴角露出了笑意：“现在是我的女人了……”

“不，不是！”

“是吗？”

汪泽诚低头，跟徐月深吻了一会，抬手将徐月转个身，让她扶着荒地里的一颗树，紧接着解开了自己的皮带，掀起徐月的短裙，腰身微微一送，徐月立刻发出了低低的**：“啊嗯……”

……

“嘭！”

刘英一拳打在地上，眼睛里都快透出火了：“畜生！徐月，你这贱人！”

徐月闭着眼睛享受，嘴角带着冷笑。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเลข 219 บทท™องขนาดใหญ17k.com ยามค่ำคืน gilded ในวิทยาเขตของเงียบสงบสุดทางมหาวิทยาลัยไอโอวา อันดามัน 2 มม.ยืนตามริมถนนรอเป็นเวลานาน ผมเดินข้ามถนน Lin Waner ทันทีทางหลุดรอด: "ระวัง มีรถ ” "ว้าว ” โขมดดำถ่าย ด้วย ตาม และ มายบัคเป็น ฉันเห็นหนึ่งเล้งเล้ง หอคำจีนจริง ๆ เป็นโรงเรียนของมหาวิทยาลัยโดยไม่คาดหมายแสดงครั้งสองหรูหรารถ 500WRMB โลก …… "ไรนี้ "เฝ้าดูจากระยะไกล มาใกล้ Lin Waner Lin Waner pursed ริมฝีปากของเขา: "ฉันไม่รู้ นรก......" จุดนี้ รถสองที่สี่แยกใต้ไฟช้าลง "คลิก" ประตูเปิด และค่อนข้างขี้เกียจ และหล่อหนุ่มผู้ออกรถ ไปจับแขนของฉัน เบา ๆ หัวเราะที: "บริการ...... ที่อยู่ปีก Waner หลินมหาวิทยาลัยดูดีดู แล้ว ฉันจะเป็นที่นี่เรียนจีน..." เปิดประตูรถมายบัค สามหนุ่มในชุดเครื่องแบบสีดำมีออก พยักหน้าเกรงว่า กล่าวว่า: "ประธาน เรากำลังจะสมัครหรือไม่ ” “嗯……” …… " Halo......" ฝั่งตะวันออกที่คันนั้นกะพริบดวงจันทร์: "นี่คือไม่ครั้งสุดท้ายที่เราพบ Yi Tengcheng ยัง ” Lin Waner คู่ตาดูจากระยะไกล: "แท้จริง เป็น Zecheng วัง และไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะลงทะเบียน...... เอิกเกริกมาก...... Boust ผู้อำนวยการภูมิภาคเอเชียชั้นใหญ่-อา...... " องกเดือน pursed ยิ้ม: "ฟรี และนี่ และ หวาน ลองไปกิน......" “嗯……” เพียงแล้ว วิทยาเขตบนเส้นทางออกเป็นชาย และหญิง จะยังคงคุ้นเคย Ying หลิวและเยว่ Xu เยว่ Xu มองโกรธ กำจัดมือหลิว Ying, cupped ทั่วกระโปรง โกรธ: "ใช่ คุณหญิงเล่าคุณไม่เคยขาดผู้หญิงผมเยว่ Xu เกิดการเป็นบ้า ไม่ต้องการอยู่กับคุณหรือไม่ คุณคิดว่า ฉันดูแลเกี่ยวกับเงินของคุณ บอกว่า ฉันไม่แคร์...... " หลิวตาม โลภที่แขนของเยว่ Xu: " Aveyond ฟังฉัน ที่ไม่ไง ว่า เวลาถูกกับ Li xiaoyao กล่าวว่า...โกรธคำ... คืนสุดท้าย ในความเป็นจริง ฉันเมื่อคืน...... " เยว่ Xu ถูก livid: "วิธีกล้าคุณบอกคุณไม่ได้ที่บาร์ผู้หญิงนอนคืนสุดท้าย Bah คุณหญิงเล่า ฉัน disgusted จริง ๆ คุณ เราทำ ฉันเยว่ Xu แม้ไม่ตั้งใจมอง กว่าคุณเป็น hundredfold ” หลิวไม่สามารถช่วย แต่ sneer: "ยังคุณโกรธหรือไม่ ฉันเพียงแค่ไม่ได้ยิน และ ถ้าไม่ คุณ TMD จะดู ” "โอ้ มันเป็นอย่างไร ” เยว่ Xu ยังเป็นเสียง sneer หัวยังไม่หลังของที่ใช้ในการแบนของถนน ส้นคู่ที่เตะออกได้ ดูสถานีล่วงหน้ากับผู้ เยว่ Xu เอาเคียน แขนเปิดคงค้างอยู่ได้ส่วนใหญ่ก่อน Wang Zecheng ไม่ มีคำอธิบายใด ๆ จูบปากเล็กเปิดในมี Zecheng วังปากซาง แม้ สามารถดูเธอออกลิ้น ลิ้นจูบใน... “唔……” วัง Zecheng ๔ มือเปิด หันฉับพลันย่านฟูสูญเสีย ขณะเยว่ Xu กับตามากเข้าจูบกัน ปิด ร่างกายต้องวัง Zecheng อาวุธ แม้ เธอถึงออกวัง Zecheng ขวามือ และจะคงที่แล้วผ่านหน้าอกของเธอสัมผัส จับเอวของเยว่ Xu Wang Zecheng มือข้างหนึ่งสัมผัสยอดเขาและสันเขาของเธอ แต่ไม่ มีการดำเนินการใด ๆ คนยืนมี transfixed ยุ่งทั้งหมด หลังเขา วัง Zecheng ยามไม่ให้หัวเราะ: "โชคดี ประธาน ป้อนโรงเรียนโปรดปรานเช่นคุณภาพความสวยงาม Ah ชื่นชอบจริง ๆ ให้ตาย..." “啊……” วัง Zecheng สุดท้ายผลักเยว่ Xu, pale "นักเรียน เป็นคุณ ” เยว่ Xu มองเขา แสงวิธี: "ชื่อของคุณคืออะไร มีแฟนยัง ” วัง Zecheng เจิ้งเจิ้ง: "ฉัน...... ชื่อของฉันคือ วัง Zecheng โปรดให้ฉันแนะนำเพิ่มเติม ฉันไม่มีแฟน แต่... " "ไม่ได้ ” เยว่ Xu จำเอาวัง Zecheng แขน กล่าวว่า: "จากนี้ ฉันแฟน อะไร ที่คุณไม่ชอบมัน ” "ไม่...... มันไม่เป็น...... " Zecheng วังดูตกใจมาก: "แม้แต่ทราบชื่อของคุณ ฉันเพิ่งเข้ามาที่นี่วันนี้ เราไม่รู้จักกัน ฉันไม่คิดว่า เหมาะสม นักเรียน คุณ......" เยว่ Xu น้ำตามาลง ร้องไห้ พูดว่า: "ฉันอยากเป็นผู้หญิงของคุณ คุณ ” Zecheng วังผ่านฟัน gritted: "ฉัน...... ฉัน...... " ไม่ห่าง Ying หลิวเป็น gnash ก็ลงไฟกับกำปั้นของเขา และ growled: "เยว่ Xu ผู้หญิงผมไม่เคยเจอคุณประหยัดดังนั้น ไป ไปกับ Zecheng วังสองโฮสต์นักแสดง ร่วมคนตาบอดเหมือนคุณผู้หญิง กลิ้ง ชนิดนี้ไม่เคยปรากฏก่อนตา ” เยว่ Xu ปากกับการ sneer: "หลิว Ying ตอนนี้รู้ว่าโกรธคุณ คุณภูมิใจที่ฉันได้รับก่อนหรือไม่ ” จุดนี้ วัง Zecheng ถอย ออกเยว่ Xu บังคม: "ฉัน...... ฉันไม่ไปเป็น การหยุดพักคุณ ฉัน...... ฉันจะใช้ที่เป็นมี Ah...... ว่า... " Zecheng วังจับสายตาของฉันและ Lin Waner องกเดือนมาสมบูรณ์ยืนมี: "หลิน Waner...... คุณ...... อย่างไรคุณที่นี่ ” Lin Waner ยิ้ม: "เราอยู่ที่นี่ วังในอารมณ์ขันดี hehe......" Zecheng วังก้าวรีบ: "สน ที่ไม่ไง ไม่ได้จริง ๆ ฉันไม่คิดว่า..." หลิน Waner จิบริมฝีปากสีแดงลายเซ็น: "คุณต้องการพูดหรือไม่ วัง Zecheng ” วัง Zecheng โบว์คิดว่า อึด และกล่าว ว่า "Wan เรายังคงเป็นเพื่อน ขวา ” "คณิตศาสตร์ ” "ก็ดี...... จริง ๆ ผมไม่มีความหมายไม่เหมาะสม สิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจของฉัน...... " Waner หลินก็หัวเราะ: "มันก็โอเค ฉันไม่สนใจ......" กับ Lin Waner ที่แขนของฉัน: "หลี่เสี่ยวยาว เราไปเย็น จะรักษาของวันนี้......" "ไม่มีปัญหา......" ฉันก็รู้สึกดี Zecheng วังก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และกล่าว ว่า, " Wan ที่...... วิทยาเขตเพียงมา จะชอบรับประทานอาหารเย็นพรุ่งนี้เที่ยง รายละเอียดอื่น ๆ เกี่ยวกับพ่อของกลุ่มเทียนสิน และฉันยังไม่เต็มที่มีความเข้าใจ และอยากพูดคุยกับคุณมากขึ้นเกี่ยวกับมัน นี้จะหมายถึงนายลำ..." Lin Waner และคิ้วของริ้วรอย: "มันเป็นอย่างไร ...... เอาละ...... " "ดี ขอบคุณ ขอบคุณ ” …… จากกลุ่ม และป้อนร้านอาหารสอง สั่งกี่จาน MM มาพร้อมกับสองที่กิน “伊藤诚果然来学校了……”林婉儿忧心忡忡的看着我。 东城月轻笑：“婉儿，你父亲的意思你也明白，其实他是希望你能跟这个汪泽诚交往的，其实怎么说呢……我个人觉得，汪泽诚看起来还不错，徐月在怀也没有乱了方寸，应该还算是一个君子，而且身价高，长得也不错，在鎏华大学一定很受女生们的欢迎，不过，我还是喜欢逍遥……” 说着，东城月抬头看看我，眉毛一挑露出挑衅的笑意。 林婉儿无语：“咳咳，你这家伙不要趁机调戏李逍遥，说说正事，这个汪泽诚来学校之后，都让我觉得好不自在了，我以后还怎么在校园里生活？” 我：“放心吧，有我在，我不会让汪泽诚动你分毫的。” “可是……” 林婉儿撅了撅红润的小嘴：“可是你也知道，他是老爸默许的人，万一你跟汪泽诚起了冲突，我怕以老爸那刚烈的个性，一定会做出什么对你不利的事情，我很担心……” 我握了握拳头，轻笑：“婉儿放心，我这些年不是白活的，假如你老爸真的要对付我，我向你保证，我一定不会杀他！” 林婉儿：“……” 东城月歪头看我：“那汪泽诚怎么办？” “无视吧，我们继续过我们的生活……”林婉儿无奈道。 我笑笑：“其实刘英是最可怜的，汪泽诚一来学校，就差不多直接抢走了刘英的女人，那徐月虽然算不上什么好女人，不过刘英肯定不好受……” 东城月淡淡一笑：“刘英是什么人，出了名的富二代，校园一霸，在鎏华大学基本上说一不二的，这汪泽诚居然这样对他，嘻嘻，以后鎏华大学要热闹了，汪泽诚和刘英之争，一定会愈演愈烈，等着看好戏吧……” “嗯……” …… 不一会，吃完夜宵，送两个MM回女生宿舍，我则兀自迈着步子往回走，还有30分钟才是约定时间，也不用着急上线。 “沙沙……” 风吹着树叶，校园里寂静无声，晚上9:30，大部分情侣都集中在碧水池公园那边，而男生宿舍旁边几乎等于是一片荒地，静静的踩着草地，我的意海缓缓延伸出去，忽地警觉，荒地里有人！ 悄然掠过去，接着草丛的掩护，赫然看到夜色深处，一群人站在那里，都是黑色西装的打扮，另外，还有七八个人躺在地上，发出低低的**，其中一个就是刘英，而站立的几个人，汪泽诚就在其中，其余的几个都是他的保镖！ “怎么样，还要考证一下我的本事吗？”汪泽诚淡淡的看着地上的刘英。 刘英脸上带着淤青，伸手拿起电话：“你给我等着！” 汪泽诚目光一扫，顿时一个黑西装上前就是一掌，“啪”一声，刘英的手机瞬间被打得粉碎，我也看得一愣，这黑西装的掌力好强！ “听说，你是这所学校的老大？”汪泽诚低头看看刘英，脸上继续带着懒散的笑容：“那么从今天开始，你需要知道，这所学校我说了算，你明白了吗？”
刘英怒吼一声：“滚，垃圾！”

“是吗？”汪泽诚笑了：“你连女人都留不住，还说这些干什么？”

“徐月……徐月她……”刘英说不下去了。

……

“徐月……”

汪泽诚转身，将徐月抱在怀里，嘴角露出了笑意：“现在是我的女人了……”

“不，不是！”

“是吗？”

汪泽诚低头，跟徐月深吻了一会，抬手将徐月转个身，让她扶着荒地里的一颗树，紧接着解开了自己的皮带，掀起徐月的短裙，腰身微微一送，徐月立刻发出了低低的**：“啊嗯……”

……

“嘭！”

刘英一拳打在地上，眼睛里都快透出火了：“畜生！徐月，你这贱人！”

徐月闭着眼睛享受，嘴角带着冷笑。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮ่าๆน่าสงสารคนบทมาตรา 219 ของ 17k.com ของคืนทองเคมหาวิทยาลัยวิทยาเขตบนเส้นทางแสนเงียบสงบสายลมพัดสองสาวยืนอยู่ข้างถนนรอนานมาก ฮ่าๆฉันเดินข้ามถนนไปทำลายป่าก็พูดเสียงดังว่า " ระวังรถ " ฮ่าๆ " ว้าว " ฮ่าๆรถสีดำเงาแวบผ่านแล้วและเป็นรถมายบัคผมอาจจะดูงงงงแต่ก็เป็นมหาวิทยาลัยโรงเรียนขุนนางก็โผล่มาทันทีกว่า 500WRMB โลกเฮาสองคันรถ ฮ่า . . . ฮ่าๆ " นี่ใครอ่า " ฉันมองไปรอบตัวทำลายป่า ฮ่าๆหลินบอกว่า pursed ริมฝีปาก " ไม่รู้อะไรกันเนี่ย . . . " ฮ่าๆแต่ในเวลานี้ทั้งคันในทางแยกถนนค่อยๆหยุดคลิกเสียงประตูเปิดออกมีชายหนุ่มหล่อเล็กน้อยและขี้เกียจออกไปเดินเหวี่ยงแขนเล็กน้อยยิ้ม " เอ่อ . . . นั่นคือทำลายป่าอยู่มหาวิทยาลัยทองเคอ่าอาจจะดูดีดูแล้วผมจะเรียนภาษาจีนที่นี่ . . . " ฮ่ามายบัคประตูเปิดสามสวมสูทสีดำของหนุ่มในเครื่องแบบคนเดินออกไปเคารพต่อเขาพยักหน้าว่า " ประธานเรานี่ไปสมัคร " ฮ่าๆ " อืม . . . " ฮ่า . . . ฮ่าๆ " รัศมี . . . . . " Dongcheng เดือนกระพริบตา "" เรื่องนี้ไม่ได้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราเห็นอิโต้มาโกโตะเหรอ " ฮ่าๆหลินบอกว่าดีตามองไกล " ที่ถูกต้องเป็น汪泽诚ไม่คิดว่าเขาจะมาสมัคร . . . ก็ขนาดเอิกเกริก . . . นี่บรูวสเตอร์ของประธานภูมิภาคเอเชียที่ดีของชั้น . . . " ฮ่า Dongcheng เดือน pursed ปาก " มีความสุขและบอกว่าไปกินข้าวกัน . . . " ฮ่าๆ " อืม . . . " ฮ่าๆตอนนี้วิทยาเขตบนเส้นทางและจากชายและหญิงยังคงเป็นคนรู้จักพอสมควรคือหลิวหยิงและซู yuetong กังฟูและซู yuetong กังฟูหน้าโกรธสลัดมือของหลิวหยิงรอบกับกระโปรงสั้นทั้งๆที่ช่อง " ใช่ คุณหลิวหยิงไม่เคยขาดผู้หญิงผมซู yuetong กังฟูก็เกิดแล้วราคาถูกต้องอยู่กับคุณ คุณคิดว่าผมจะสนใจคุณนั่นกี่กลิ่นเงิน บอกคุณฉันไม่ต้องการ . . . " ฮ่าๆยิ่งวิ่งออกมาคว้าแขนซู yuetong กังฟู " ยืดคุณฟังผมบอกว่าผมไม่ได้หมายความว่ามันคือเมื่อกล่าวกับหลี่กำลังโกรธ . . . . . . . เมื่อคืนฉันที่จริงฉันเมื่อคืน . . . " ฮ่าซู yuetong กังฟูซีด " คุณแน่ใจว่าเมื่อคืนคุณไม่ได้ในผับผู้หญิงบนเตียง หึหลิวหยิงฉันมันน่าขยะแขยงคุณเราเสร็จผมซู yuetong กังฟูแม้ข้างถนนหาผู้ชายที่ดีกว่าเธอร้อยเท่า " ฮ่าๆยิ่งกลั้นหัวเราะ " คุณจะโกรธมั้ย ดังนั้นผมจะเป็นไม่ได้ยินถ้าไม่คุณสนับสนุนให้ฉันไปดู " " ฮ่าฮ่าฮ่าไม่ใช่เหรอ " ฮ่าซู yuetong กังฟูยังรอยยิ้มหัวไม่กลับไปเดินบนถนนยางมะตอยเรียบคู่ส้นสูงรองเท้าเตะดูที่ยืนอยู่ด้านหน้าของหลายๆคนซู yuetong กังฟูก้าวไปข้างหน้าและเปิดแขนก็กอดที่สุด汪泽诚ข้างหน้าบูเปิดปากเล็กใน汪泽诚จูบบนปากแม้จะเห็นเธอในลิ้นติดลิ้น . . . ฮ่าๆ " อืม . . . " ฮ่า汪泽诚อยู่ตรงนั้นมือเปิดในหน้านี้ก็มีเรื่องนี้สับสนและซู yuetong กังฟูจะหลับตาก็ลงทุนจูบจะกอด汪泽诚ร่างกายในอ้อมแขนของแม้เธอคว้ามือขวาของ汪泽诚จะครอบคลุมในมือตัวเองค้างข้างนอกบนหน้าอก ฮ่า汪泽诚ซู yuetong กังฟูมือกอดเอวของเธอเป็นยอดกดเบาๆแต่ไม่มีการกระทำใดๆของคนทั้งหมดตกตะลึงยืนดูได้ทั่วถึง ฮ่า汪泽诚ข้างหลังของบอดี้การ์ดอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ " ประธานดีในโรงเรียนจะถูกโปรนี้ที่มีคุณภาพสูงสวยอ่าอิจฉาชะมัด . . . " " อ่าฮ่า . . . " ฮ่า汪泽诚ก็ผลักซู yuetong กังฟูและซีด " เพื่อนคุณมันเป็นยังไง " ฮ่าซู yuetong กังฟูมองเขาใบ้ว่า " เธอชื่ออะไรและคุณมีแฟนเหรอ " ฮ่าๆ