脚腕上劲力立刻一送，花著雨趁机慌忙双腿蹬嗒，从水底浮了上来。来不及吸气

脚腕上劲力立刻一送，花著雨趁机慌忙双腿蹬嗒，从水底浮了上来。来不及吸气，便急急向着岸边游去。

一上了岸， 她哪里还顿得上去寻找自己的衣衫，瞧见姬凤离的冰蓝色长衫挂在树梢上，一把扯下来披在了身上。刚刚遮住未着寸绥的白皙身子， 湖面 “哗”的一声轻响，姬凤离从水中冒出了头，他抹了一把脸上的水珠，瞧见花著雨穿上了他的衣衫，幽深的风眸中，寒光寸现。

刚才真是惊险，虽然她不能肯定姬凤离是否真的想要她的命，还是就是吓唬吓唬她，还是很后怕的。

她回首婉然一笑，再将姬凤离的纨衣纨裤也抱在怀里，眯眼笑道：“相爷， 您就慢慢洗吧，杂家先走一步了，这衣衫杂家暂时先借一借！ 还有啊，相爷啊，杂家可不是断袖，就算是断袖，也不会看上你的。你这身材还不够威猛！ ”言罢， 便向着花村丛中奔了过去，跑了几步， 猛然看到自己的太监衣彩放在一棵花树下，她笑了笑，也一起抓了起来。心想：姬凤离啊姬凤离，有本事，你就裸着满山追着本姑娘跑。

夜已经很深了，她施展轻功，在花丛中没命般地跑着，直到确定姬凤离没有追来，她才松了一口气。姬凤离，到底还是没敢裸着追来。

她呼了一口气，慢慢地花树从中走着，忽听得左侧的花丛中传来两个人的声音，其中一个说道： “我们怎么在这里走了半天了，也找不到相爷洗澡的湖，也出不去啊？这到底是怎么回事，我们不会是迷路了吧？！”

“就是啊，这里好奇怪啊！明明那个湖就在这花树丛里，怎么我们找半天也找不到啊，莫不是湖还会改了地方？”另一道声音疑惑地问道。

看来是跟着姬凤离来的侍卫，大约姬凤离原本是让他们在花丛外等着的。他们等不及，便进来寻姬凤离了，却不想进了她的阵，这下子出不来也进不去了。好啊，就连给姬凤离凤离送衣衫的人都没有了！

只是没想到，姬凤离倒是有几分本事，竟然能破了她的阵！这个人，倒真是不简单啊，她的更防着他才是！

花著雨慢悠悠地从花丛中走过，走了出来，沿着山路向山下而去。在一处陡崖边，她极目远眺，只见清冷的月色下，满山葱茏，山势绵绵，而“青江行宫”如一道宽宽的玉带牢牢嵌在半山腰间，宛若天成，匠心独运。

这“青江行宫’不仅除了依山傍水，景色优美，而且，还是一处易守难攻的地方。皇家的人，不仅会享受，安全也做得很好。

花著雨拿着衣衫，寻到一处浓密的花丛，将姬凤离的衣衫褪了下来，重新换上了自己的太监衣衫，手指拈着姬凤离的冰蓝色衣衫，手一扬，便丢到了万丈悬崖下。说起来，那件衣衫料子华贵，绣的竹叶也极是精致，真是可惜了。

回到行宫的“清苑”自个儿的屋内，花著雨便躺到床榻上呼呼睡着了，这一觉睡得好舒服，一觉到天明。

醒来后，花著雨便到了皇甫无双房内伺候，昨日打了姬凤离，皇甫无双这小子也高兴的很，喜笑颜开地说道：“元宝，一会儿啊，带上伤药，我们去探望一下姬相！”

花著雨忙应道：“是！殿下！”心中却在想，不晓得姬凤离回来了没有！

第72章 不堪入目，娘里娘气

皇甫无双带着花著雨，沿着雕栏玉砌的石桥，路过一片湖泊，七转八拐，才到了位于东边的竹苑，皇甫无双也不让人通禀，便直接到了姬凤离的寝房。

屋内并没有人，只有案台上的青白釉双耳熏炉里淡香袅袅，清幽四溢，冷香沁脾。

皇甫无双甚是奇怪，倒是未料到姬凤离一大早却没有在房内，眯眼问随之而来的侍卫们：“你们相爷呢？”

一个蓝衣文士从一侧的偏房中拐了出来，此人面目清俊，神色，温和，豫邃的黑眸，总是笑睬眯的弯着，观之可喜。他看到皇甫无双，恭恭数敬地施了礼，一双长眸却是不经意地望向花著雨，黑眸中有兴味的光芒在流转着，

唇角却依然挂着笑。

花著雨觉得这个人看向她的目先好奇怪，好像是在憋着笑，又好像透着一丝遗憾，还有一丝别样的意味，总之，很复杂。其实吧，今日她随着皇甫无双在行宫内一走，所有人看向她的目光都有些奇怪，昨夜和姬凤离那一架打的，当时确实是解了气了，但是，事后她也晓得，自己是在青江行宫内是出了名了。

将当朝左相的脸又打又抓的，双将左相的头发拔了一绺，倒是让小太监们很佩服。但是，却是得罪了一些恋慕姬凤离的宫女，那宫女们，看她的目光可就不那么客气了。

“蓝冰，你们相爷呢？”皇甫无双冷声问蓝衣文士道。

花著雨这才晓得，这个人就是皇甫无双说的，姬凤离手下的三大名士之一的蓝冰。据说，他是一个不得志的秀才，有一肚子诗书学问，也是参加过几次科考的，不知为何，就是不及第。后来，他便不再参加科考，到江湖上流浪了起来，大约也是机缘巧合，竟然也学了武力。

姬凤离结识了他，便将其招揽入相府，这人却不愿做官，只愿在姬凤离麾下做一个谋士。

蓝冰听到皇甫无双的话，微笑着道：“禀殿下，相爷在竹林，听说殿下前来探望，只是昨日伤的重，无法来迎驾，还请殿下移驾竹林。”

在竹林？！

恐怕是刚刚回来，说不定多狼狈呢，所以没法见皇甫无双吧！？

花著雨快乐地扬了扬眉，一抬眸，便接触到蓝冰兴味的眸光。她朝着他微微笑了笑，眸间滑过一丝幽冷。这个蓝冰，也绝对不是好对付的人物，做姬凤离的谋士，想必也是老奸巨猾的。

竹苑内静悄悄的，满目都是秀挺翠丽的竹子，偶尔几株不知名的蔓草，缠绕着竹身，绽开白中带粉，或繁中带黄的花朵儿。

透过重叠的翠嶂绿云，便看到姬凤离斜躺在一个竹椅上，手中拿着一卷书，正茬随意翻阅着，倒是看不出一点点的狼狈，神情说不出的慵懒和闲适。他身侧是一个青石桌案，上面倒是没有摆什么东西。花著雨猜测，他应当是刚刚从山上下来，听到太子来访，便到了竹林之中。

他穿着一袭宽袖白袍，在绿意重重之中，就好像是云朵一般。不过，花著雨却可以瞧出来，他身上的衣衫是仓皇穿上的，腰间的玉带扣得很仓促，很松。而且，衣服里面好像没有穿纨衣纨裤，隐约露出半截光腿。皇甫无双他们不知昨晚之事， 当然不会去注意， 可是，她就看的的比较细了。

哎呦，他到底是怎么从山中回来的啊？这个问题让花著雨非常疑惑！

听到脚步声，姬凤离微微下阖的眼眸淡淡轻启，如墨深潭中划过温雅的笑意，他缓缓放下书卷，作势起身拜见。

皇甫无双神色肃穆，但是一双谪溜溜的黑眸中，怎么掩也掩不住那一抹得意的笑意，他正色地咳了一声，粗声道：“左相不必多礼！ 昨日，是元宝不懂事，下手重了，今日，本殿下带他来给左相致歉，元宝儿……”皇甫无双转首对身侧的花著雨一凝眉，冷声道：“还不快给左相行礼！”

花著雨心中哀叹，咋就不叫他行礼呢？那样就可以露出衣衫不整的样子了。 只得走到前面，对着姬凤离施了一礼，轻声道：“相爷，元宝昨日得罪了！ ”

姬凤离羽睫一扬，深邃的眸光淡淡扫过花著雨，唇角含着潋滟的笑意，道：“殿下不必客气，凤离的伤已经无碍，多谢殿下关心！”

真是能装啊！

这样子衣衫不整了，还如此云淡风轻，优雅倜傥，她真想杀杀他的乞焰 “相爷，既然大好了，怎么不给殿下行礼呢？而且，我们殿下还站着呢，左相你怎么能坐着？”花著雨毫不客气地说道。

一听此话，蓝冰忙叫侍卫又搬来一把竹椅，皇甫无双慢悠悠地坐了下来，他也是机灵之人，听到花著雨似乎话里有话，淡淡说道：“左相，看你脸上的青紫倒是去了不少，身上应该也大好了吧？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเท้าอะไรให้ทันทีส่งดอกไม้ฝน flurried ดา Overarm ลอยขึ้นจากด้านล่าง ไม่มีเวลาหายใจ พวกเขารีบเร่งไปสู่ฝั่ง บนฝั่ง ที่เธอยังมีการค้นหาเสื้อผ้าของตัวเอง เห็น JI Feng Qing ในสีฟ้าชุดที่แขวนอยู่ในต้นไม้ ฉีกลงร่างกายของเธอ ครอบคลุมร่างกายขาวนิ้วไม่ซุย ทะเลสาบ "ว้าว" ด้วยเสียงนุ่ม Feng Qing จิจากหัวมาจากน้ำ เขาเช็ดหยดใบหน้าของเขา เห็นฝนดอกไม้มาใส่เสื้อผ้าของเขา ลมในสายตาของนิ้วลึก เย็น ว่า ถูก ทึ่ง แม้ว่าเธอไม่แน่ใจว่า Feng Qing จิอยากฆ่าเธอ หรือเพียงแค่ทำให้ตกใจ ยังคงกลัว เธอยิ้มกลับ แล้วยี่จิ Qing Feng Wan Wan กางเกงในอ้อมแขนของเขา หรี่ตายิ้ม: "อเล็กซ์ คุณจะใช้มันช้า รวมไปข้างหน้า เสื้อผ้าผสมผสานนี้ก็ขอยืมเงินกู้ ใช่ อเล็กซ์ eclectics ไม่ให้ตัดแขนของเขา ตัดแขนของเขา แม้จะไม่พบกัน เพียงพอที่ร่างกายรุนแรง "วิ่งคำ ไปทางพุ่มไม้คันหัววิ่งโลก ขั้นตอน ก็เห็นเขา yicai eunuch ในใต้ต้นไม้ เธอยิ้ม ติดกับ ฉันคิดว่า: จิฮชิงเฟิงจิชิง มีทักษะ คุณเปลือยภูเขาไล่ผู้หญิงคนนี้ทำงาน คืนยาว และเธอหล่อหลบ วิ่งเหมือนเดินในชีวิตจนกว่าคุณระบุไม่มีการไล่ล่าของชิงเฟิงจิ เธอหายใจด้วย[บรรเทา JI Feng Qing ว่าเปลือย หรือไม่กล้าที่จะ ลมหายใจของเธอ เดินช้า พุ่มไม้ได้ยินก็ไปทางซ้ายสองคนเสียง ต้นไม้กล่าวว่า หนึ่ง: "วิธีเราสามารถไปที่นี่เป็นเวลานาน ไม่สามารถหาหลักน้ำทะเลสาบ ยัง ไม่ไป นรกคืออะไร เราจะไม่สูญหาย ถูกต้อง ” "ใช่ นี้เป็นแปลกมาก ทะเลสาบในนี้ใช้โกรฟ เรากำลังมองหาเป็นเวลานาน อาจไม่เจอ หมายถึง ทะเลสาบจะเปลี่ยนสถานที่ "ขอเสียงอีก quizzically ปรากฏ การเป็นไปยามชิงเฟิงจิเกี่ยวกับ Feng Qing จิทำให้รออยู่ในพุ่มไม้นอก พวกเขาไม่สามารถ รอ เดินในหาการชิงเฟิงจิจาก แต่ไม่อยากไปกับเธอ ตอนนี้เข้าไป ใช่ แม้สำหรับส่งจิฮ Qing Feng ผ้าหาย คิดว่า Feng Qing จิถูกใจ ความสามารถในการเสียเธอ คนนี้ มันไม่ง่ายกับเธอดูเขา ดอกไม้สายฝนที่ค่อย ๆ เดินจากดอกไม้ เดินไปตามถนนภูเขา และไปลงเขา ด้านหน้าผา เธอสามารถดู เย็นแสงจันทร์ ภูเขา และ ฝนภูเขา "กระแสตามวัง" เหยียดกว้างแน่นฝังอยู่ในเนินเขา เหมือนสวรรค์ จินตนาการ นี้ "แม่น้ำไหลไปตามวัง ' นอกจากแม่น้ำ สวยงาม ไม่เพียง แต่ยัง เป็นสถานหลักฐานในทางได้อย่างง่ายดาย รอยัลคน จะไม่เพียง สนุกกับ ยัง ไม่ได้งานที่ดี หัวหิน Zhuyu ถือผ้า หาพุ่มไม้หนาแน่น จะทำให้ผ้าจางลงชิงเฟิงจิ เปลี่ยนกลับเข้าไปในเสื้อผ้าของเขาเอง eunuch นิ้วหยิบขึ้นมาชิงเฟิงจิจากเสื้อสีฟ้า ยกขึ้น มือแล้ว โยนลงหน้าผาสูง พูด ชิ้นส่วนของเสื้อผ้าที่ทำจากไม้ไผ่ที่หรูหรา ปักเสาเป็นเลิศ มันเป็นความอัปยศ กลับไปบ้าน "ชิงหยวน" วังดอกไม้ ฝนจะวางเสียงนอนหลับบนเตียง นอนหลับสบายดี นอนหลับจนถึงเช้า ปลุกดอกไม้ฝนถึง Huangfu ห้องโดยไม่ต้องรอ วันนี้เรียกว่าราชวงศ์ชิงเฟิงจิ Huangfu ไม่ มีเด็กคนนี้มีความสุข รอยยิ้ม กล่าวว่า: "ชิ้นเงิน ในขณะ นำยาบาดเจ็บ เราเห็นเซียงจิ ” หัว Zhuyu ไม่ว่างตอบว่า: "ใช่ครับ ฝ่าบาท "ใจคิด ไม่ทราบว่าชิงเฟิงจิจากด้านหลังไม่มี น่ารังเกียจ 72 บทเนียงเนียง หวงคือเปรียบกับฝนดอกไม้ ตามการเพิ่มขึ้นของสะพานหิน ผ่านทะเลสาบ เปิดเซเว่นเปิดแปด เพียงเพื่อตะวันออกของหยวนซื่อ เพียร์เลส Huangfu ไม่ได้ต้องการคนที่มีหนี้ โดยตรงการชิงเฟิงจิจากห้องนอน และไม่มีใครในบ้าน เฉพาะการขั้นแสงธูปม้วนในหูเคลือบ qingbai บุหรี่สวยล้น เตา ฉินเซียงเล้ง และม้าม Huangfu เปรียบเป็นเรื่องแปลก แต่พวกเขาไม่ได้ชิงเฟิงจิไม่ได้อยู่ในห้องเช้าตรู่ หรี่ตาถามยามที่ตาม: "อเล็กซ์ ” กรานสีน้ำเงินที่เปิดออกจากด้านข้างของปีก ที่ใบหน้ายืน มองอย่างอ่อนโยน เต็มตาดำ AMN เสมอลายิ้มโค้งของการตีบ วิวยินดีต้อนรับ เขาเห็นหวงเหนือ จิงกงกง Shi Li คู่ของตาโดยไม่ได้ตั้งใจกำลังจะฝน สนใจในตามืดเงางามในขั้นตอน ริมฝีปากห้อยยังหัวเราะ หัว Zhuyu นี้ดูแปลกใจแรกของเธอ คนที่ดูเหมือนจะจัดการหัวเราะอีกเผยร่องรอยของการเสียใจ มีมีความหมาย แตกต่างในระยะสั้น มีความซับซ้อนมาก ในความเป็นจริง วันนี้เธอหวงจากในวังก็หายไป ทุกคนเห็นดวงตาของเธอถูกแปลกเล็กน้อย และชิงเฟิงจิจากการต่อสู้เมื่อคืนที่เป็นทางออกของก๊าซ แต่เธอรู้ว่า เขาอยู่ในกระแสแม่น้ำตามวังที่มีชื่อเสียง เมื่อขีดข่วนใบหน้าด้านซ้าย ด้านซ้าย ผมดึงออกของดับเบิล แต่ได้รับการยกย่องจากขันทีหนุ่ม แต่ก็บาดมีบางดึงดูดให้การชิงเฟิงจิจากสุภาพสตรี สุภาพสตรี ดูที่ดวงตาของเธอจะไม่ดี สีฟ้าน้ำแข็ง คุณอเล็กซ์ "ถามเสียงเย็นหวงเฉพาะครูในถนนสีฟ้า เวลาฝนตกมันก็รู้ บุคคลนี้เป็นหวงเหนือกล่าว ชิงเฟิงจิจากใต้น้ำแข็งสีฟ้าที่มีชื่อเสียงสามอย่างใดอย่างหนึ่ง กล่าวว่า เขาเป็นนักวิชาการผิดหวัง เต็มของบทกวีและวิทยาศาสตร์ ร่วมเดินทาง ฉันไม่รู้ทำไม ไม่ ในภายหลัง เขาจะไม่เข้าร่วมในการเดินทาง การเดินบนทะเลสาบ เกี่ยวกับโอกาส โดยแรง JI Feng Qing พบเขา จะคัดเลือกเป็นรัฐมนตรี ที่ปฏิเสธที่จะอย่างเป็นทางการ ชิงเฟิงจิเท่านั้นของเขาเป็น ที่ปรึกษา ต้นอ่อนข้าวสาลีได้ยินหวงเป็นเปรียบ ยิ้ม และกล่าวว่า: "เขาพระแท้จริง เซียง Ye ในป่าไผ่ ได้ยินว่า สมเด็จพระเจ้าของเขามาเยี่ยม ไดรฟ์เพียงทำร้ายวันนี้ ไม่สามารถ กรุณาฝ่าบาทขับไม้ไผ่ป่า ” ในป่าไผ่ ฉันกลัวเพิ่งกลับมา อาจจะอึดอัดมาก เพื่อให้ไม่เห็นหวงคือเปรียบ ดอกไม้มีความสุขฝน ยกคิ้วของฉัน ดวงตา จะมาสัมผัสกับดวงตาสีฟ้าน่าสนใจ เธอยิ้มที่เขา ตาเลื่อนผ่านเย็นน้อยที่สุด น้ำแข็งสีฟ้า และคนของมันแน่นอนไม่ง่าย Feng Qing จิจากที่ปรึกษา Wily สวนไผ่เงียบ ทุกที่คือแสดง จุ่ยลายไม้ไผ่ บางครั้งบางที่ไม่รู้จักวัชพืช แผลรอบไม้ไผ่ การออกดอกขาวผง หรือ ซับซ้อน ดอกไม้สีเหลือง ผ่านทับซ้อนสวนนิชิยะเขียวเมฆ เราสามารถเห็นว่า Feng Qing JI ที่นอนในเก้าอี้ไม้ไผ่บน จับหนังสือในมือของเขา และจะผ่านการเพาะปลูก แต่ไม่เห็นยุ่งเหยิงเล็กน้อย ดูพูดความขี้เกียจและพักผ่อนหย่อนใจ ด้านข้างของเขาเป็นตารางหิน มันไม่ได้สิ่งใด ดอกไม้ฝนเดา เขาควรเพียงแค่ลงมาจากภูเขา ฟังเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดเข้าชม แล้วป่าไผ่ เขาสวมเป็นเสื้อคลุมสีขาวแขนกว้าง แข็ง และเขียวเช่นเมฆ อย่างไรก็ตาม ฝนดอกไม้สามารถมองออกไป รีบจัดเสื้อผ้าของเขาบน buckles เข็มขัดเอวหลวมมาก และเร่งด่วนมาก นอกจากนี้ เสื้อผ้าที่ดูเหมือนไม่ถึงสึกหรอว่านว่านของกางเกง จางครึ่งแสดงขา Huangfu เปรียบเมื่อคืนพวกเขาทำสิ่ง แน่นอนจะไม่สังเกตเห็น แต่เธอดูทินเนอร์ โอ้ วิธีเขากลับมาจากภูเขา นี้ดอกฝนเง็ง ได้ยินรอยเท้า ใบ้เล็กน้อยปิดตาเปิดภายใต้ราชวงศ์ชิงเฟิงจิ ในสระว่ายน้ำไวน์ผ่านรอยยิ้มอ่อนโยน เขาช้าลงหนังสือ บอกถึงรวมตัว 皇甫无双神色肃穆，但是一双谪溜溜的黑眸中，怎么掩也掩不住那一抹得意的笑意，他正色地咳了一声，粗声道：“左相不必多礼！ 昨日，是元宝不懂事，下手重了，今日，本殿下带他来给左相致歉，元宝儿……”皇甫无双转首对身侧的花著雨一凝眉，冷声道：“还不快给左相行礼！” 花著雨心中哀叹，咋就不叫他行礼呢？那样就可以露出衣衫不整的样子了。 只得走到前面，对着姬凤离施了一礼，轻声道：“相爷，元宝昨日得罪了！ ” 姬凤离羽睫一扬，深邃的眸光淡淡扫过花著雨，唇角含着潋滟的笑意，道：“殿下不必客气，凤离的伤已经无碍，多谢殿下关心！” 真是能装啊！ 这样子衣衫不整了，还如此云淡风轻，优雅倜傥，她真想杀杀他的乞焰 “相爷，既然大好了，怎么不给殿下行礼呢？而且，我们殿下还站着呢，左相你怎么能坐着？”花著雨毫不客气地说道。 一听此话，蓝冰忙叫侍卫又搬来一把竹椅，皇甫无双慢悠悠地坐了下来，他也是机灵之人，听到花著雨似乎话里有话，淡淡说道：“左相，看你脸上的青紫倒是去了不少，身上应该也大好了吧？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเท้าห่ามทันทีการส่งมอบจะใช้โอกาสที่จะใช้จ่ายฝนขารีบเตะสิ้นหวังลอยขึ้นมาจากด้านล่าง ไม่มีเวลาที่จะหายใจรีบว่ายน้ำไปยังฝั่ง

หนึ่งบนฝั่งที่เธอยังเป็นกาเรตันขึ้นมาก็พบเสื้อผ้าของตัวเองเห็นจี Phoenix จากแขวนชุดน้ำแข็งสีฟ้าในต้นไม้ดึงมันออกพาดอยู่บนร่างกาย ไม่เพียงครอบคลุมนิ้วหมี่ของร่างกายสีขาว, ทะเลสาบ "ว้าว" ให้ชิงเซียงฮจีโผล่ออกมาจากน้ำจากหัวของเขาเขาเช็ดใบหน้าของเขาลดลงเห็นดอกไม้วางบนฝนของเขา เสื้อผ้าลึก Mouzhong ลมเย็นนิ้วในขณะนี้

เพียงแค่ที่น่าตื่นเต้นจริงๆ แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นจากจีฮต้องการชีวิตของเธอหรือว่าขู่เธอหรือกลัวมาก

เธอวิ่งกลับ wan รอยยิ้มแล้วจากกางเกงจีฮวาน Yi Wan อยู่ในอ้อมแขนของเขาหรี่ตารอยยิ้ม: "Xiangye คุณจะค่อยๆล้างมันไปข้างหน้าและความพากเพียรชั่วคราวซึ่งยืมเสื้อผ้าเบ็ดเตล็ด ผู้ใดยืม! มี ah, ah Xiangye บ้านอื่น ๆ ไม่ได้ปิดแขนปิดแม้กระทั่งข้อมือก็จะไม่แฟนซีคุณ. คุณคิดอันยิ่งใหญ่พอ! "Yanba เขาวิ่งไปทาง Hanamura ใบในอดีตที่ผ่านมา วิ่งไม่กี่ขั้นตอนก็เขาเห็นดอกไม้สีเสื้อผ้าขันทีของเขาอยู่บนต้นไม้ที่เธอยิ้มติดมากขึ้นมาด้วยกัน ฉันคิดว่า: อาจีจีฮห่างจาก Phoenix, มีทักษะที่คุณจะไล่ผู้หญิงคนนี้วิ่งภูเขาเปลือย

คืนได้รับลึก, การแสดงของเธอหลบอูฐวิ่งอย่างบ้าในดอกไม้จนกว่าจะมีการกำหนดจากจีฮยังไม่ฟื้นตัวเธอก็โล่งใจ จีฮออกไปในท้ายที่สุดก็ยังไม่กล้าที่จะเปลือยไล่ล่า

ลมหายใจของเธอและค่อยๆเดินจากต้นไม้และดอกไม้, ดอกไม้ด้านซ้ายในทันทีที่ฉันได้ยินเสียงของคนสองคนมาหนึ่งกล่าวว่า "ทำอย่างไรเราจะไปในที่นี่เป็นเวลานาน, ฉันไม่สามารถหา Xiangye การอาบน้ำทะเลสาบไม่สามารถออก ah? นี้ในท้ายที่สุดก็คือว่ามันเป็นอย่างไรเราจะไม่สูญหายไปขวา ?! ""

เป็น ah, ที่แปลก ah! ชัดทะเลสาบในพุ่มไม้ดอกไม้นี้วิธีการที่เราพบว่าครึ่งวัน ไม่สามารถหา ah, นอกจากนี้ยังอาจมีการเปลี่ยนแปลงทะเลสาบท้องถิ่น? "เสียงอีกเสียงหนึ่งถามงงงวย

จีฮดูเหมือนว่าจะตามมาจากยามที่มาเกี่ยวกับจีฮจากเดิมปล่อยให้พวกเขารออยู่ในพุ่มไม้ที่อยู่ด้านนอก พวกเขาไม่สามารถรอพวกเขามาจากล่าจีฮ แต่ไม่ต้องการเป็น array ของเธอซึ่งปะทุขึ้นไม่ได้รับไม่สามารถเข้าถึงได้มากเกินไป ดีแม้จะมาจากฟีนิกซ์ฮ Ji ส่งเสื้อผ้าจากคนที่ไม่ได้!

ก็ไม่ได้คาดหวังจากจีฮจะมีการเรียงลำดับของความสามารถแม้จะทำลายด้านหน้าของเธอ! ผู้ชายคนนี้ย่อมเป็นที่เรียบง่ายอาเธอแม้จะต่อต้านเขามากขึ้น!

ดอกไม้ฝนช้าเดินจากดอกไม้ออกมาและไปลงเนินไปตามถนนภูเขา ในขอบหน้าผาเธอมองมากกว่าและได้เห็นภายใต้แสงจันทร์เย็นภูเขาเขียวขจีฝนภูเขาและ "กรีนริเวอร์พาเลซ" เป็นเข็มขัดหยกกว้างฝังแน่นอยู่ในระหว่างเนินเขาเช่นเดียวกับสวรรค์ จินตนาการ

นี้ "กรีนริเวอร์พาเลซ 'ไม่ได้เป็นเพียงนอกเหนือไปจากลานสวยงามและหรือสถานที่ที่ป้องกันได้อย่างง่ายดาย. คนจริงไม่เพียง แต่จะได้เพลิดเพลินกับการรักษาความปลอดภัยที่พวกเขาได้ทำดี.

ดอกไม้ฝนถือเสื้อผ้าที่กำลังมองหา กับดอกไม้หนาแน่น Ji Phoenix จากเสื้อผ้าจางลงและเปลี่ยนกลับเข้ามาในเสื้อผ้าของเขาขันทีนิ้วฮ Ji Nianzhuo จากเสื้อผ้าน้ำแข็งสีฟ้ามือของเด็กหนุ่มแล้วโยนลงหน้าผา. กล่าวว่า ชิ้นส่วนของเสื้อผ้าที่หรูหราวัสดุไม้ไผ่ปักยังเป็นดีมากจริงๆสงสาร.

กลับไปยังพระราชวัง "หย่วน" ตัวเองในบ้านฝนจะวางดอกไม้หึ่งหลับบนโซฟานี้ . รู้สึกว่านอนหลับสบายเพื่อการนอนหลับตลอดทั้งคืน

ตื่นขึ้นมาไปใช้จ่ายฝน Huangfu รอห้องพักที่เหนือชั้นเมื่อวานนี้ตีจากจีฮ Huang Fu นักรบเด็กคนนี้มีความสุขมากมีความสุขกล่าวว่า "ลิ่มในขณะที่ ah, นำ vulnerary เราไปเยี่ยมชมเกี่ยวกับ JI Xiang! "

ฝนดอกไม้ควรจะยุ่ง" ใช่! ใต้ฝ่าพระบาท! "มายด์คิดว่าผมไม่ทราบว่าจีฮไม่ได้กลับออกไป!

บทที่ 72 น่าเกลียดก๊าซเนียงเนียงใน

ดอกไม้ที่ไร้คู่แข่ง Huangpu พร้อมกับมีฝนตกสะพานหินหยก Diaolan ปริศนาผ่านทะเลสาบเจ็ดเปิด แปดวงจุ้ยซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจู้หยวน Huang Fu นักรบ Tongbing คนไม่ได้ไปที่จีฮจากห้องนอน.

บ้านไม่มีใครเพียงกรณีของตารางสีเขียวสีขาวเคลือบเตาอบหูในขดธูปแสง . ล้นเงียบ, Lengxiang สังเกต

Huangfu นักรบแปลกมากจริงไม่ได้คาดหวังฮจีจากต้นในช่วงเช้า แต่ไม่ได้อยู่ในห้องพัก, ยาม squinting ถูกถามผู้ดูแล: "คุณ Xiangye มันได้หรือไม่ "

กรานสีฟ้าลักพาตัวจากด้านหนึ่งของนางสนมออกที่ต้องเผชิญกับ Kiyotoshi ดูอ่อนโยนลึกลับ Heimou ยูมักจะใส่ใจกับหัวเราะเหล่งอมุมมองของการต้อนรับเขาเห็น Huangfu หาตัวจับยากคริสติน คริสตินคิงจะโยนจำนวนของพิธีกรรมคู่ของตานานโดยไม่ได้ตั้งใจจะมีลักษณะที่จะใช้จ่ายฝน Heimou มีความสนใจในการไหลเวียนของแสงที่

ริมฝีปากยังคงแขวนหัวเราะ.

ฝนดอกไม้คิดว่าคนนี้ที่จะเห็นเธอ หัวที่แปลก ๆ เช่นถ้า simmering หัวเราะก็จะดูเหมือนที่เผยให้เห็นคำใบ้ของความเสียใจชนิดที่แตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความหมายในระยะสั้นที่มีความซับซ้อนมาก. ในความเป็นจริงในวันนี้เธอบรรทัดที่เหนือชั้นกับ Huangfu พระราชวังก็หายไปให้ทุกคนดู ดวงตาของเธอมีน้อยแปลก Ji Phoenix จากเมื่อคืนที่ผ่านมาและว่าการต่อสู้ที่เป็นจริงการแก้ปัญหาของก๊าซ แต่หลังจากนั้นเธอก็รู้ว่าเขาอยู่ในวังของแม่น้ำสีเขียวเป็นชื่อของ.

ระยะเมื่อซ้าย การต่อสู้ใบหน้าและจับกุมสองจะเหลือผมดึงล็อคมันสัมผัสบนเพื่อให้ขันทีน้อยชม. แต่ก็โกรธเคืองความปรารถนาบางอย่างจี Phoenix จากผู้หญิงที่ผู้หญิงมองไปที่ดวงตาของเธอสามารถ ไม่สุภาพดังนั้น.

"น้ำแข็งสีฟ้าคุณ Xiangye มันได้หรือไม่ "นักรบ Huangfu เสียงเย็นสีฟ้าถามกรานถนน.

ดอกไม้ฝนรู้นี้บุคคลที่มีการกล่าว Huangfu หาตัวจับยาก Ji Phoenix จากน้ำแข็งสีฟ้าของชายสามคนหนึ่งของคนดัง. มันบอกว่าเขาเป็นนักวิชาการผิดหวัง การเรียนรู้บทกวีและวรรณกรรมมีกระเพาะที่ยังมีส่วนร่วมในหลายของการเดินทางผมไม่ทราบว่าทำไมไม่ได้เป็นครั้งที่สอง. ต่อมาเขาจะไม่ได้มีส่วนร่วมในการเดินทางไปยังแม่น้ำและทะเลสาบหลงขึ้นประมาณโอกาสเดียวกันแม้ยังได้เรียนรู้แรง

จีฮจากความใกล้ชิดของเขาใส่ลงในการชักชวน Xiangfu ซึ่งไม่เต็มใจที่จะอย่างเป็นทางการเท่านั้นที่ยินดีที่จะทำในจี Phoenix จากแขนของผู้ให้คำปรึกษาที่.

Lanbing ได้ยิน Huangfu หาตัวจับยากแล้วยิ้มและกล่าวว่า "แท้จริงสมเด็จ, Xiangye ในป่าไผ่ผมได้ยินเสด็จมาเยี่ยม แต่เมื่อวานนี้ได้รับบาดเจ็บหนักไม่สามารถที่จะทักทายไดรฟ์โปรดสมเด็จฟอรั่มค้นหาไม้ไผ่ "

ในไม้ไผ่ ?!

ฉันกลัวว่าเพิ่งกลับมาบางทีอาจจะมากกว่าอายของมันดังนั้นฉันไม่สามารถดูได้ Huangfu นักรบ !?

ฝนดอกไม้อย่างมีความสุขของเขายกคิ้วยกตาสัมผัสแล้วจะให้ความสนใจ Mouguang น้ำแข็งสีฟ้า. เธอให้ รอยยิ้มเล็กน้อยของเขาเหินตาระหว่างร่องรอย youleng. น้ำแข็งสีฟ้าแน่นอนไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีของคนทำ Ji Phoenix จากที่ปรึกษาน่าจะยังมีฝีมือ.

ภายใน Zhuyuan เงียบสงบมีทุกโชว์ Ting Tsui ลายไม้ไผ่บางครั้งหลายสายพันธุ์ของกำลังคืบคลานไม่รู้จักไผ่พันรอบร่างกายบานสีขาวกับสีชมพูหรือแฟนกับเด็กดอกไม้สีเหลือง.

ทับซ้อน Suisho ไอรีนเราสามารถดูจากเฉียงจีฮ นอนอยู่บนเก้าอี้ไม้ไผ่หนังสือในมือของเขามีอิสระที่จะอ่านตอซังที่มันสัมผัสไม่เห็นอายนิด ๆ หน่อย ๆ และมองอย่างคลุมเครือขี้เกียจและเงียบ ๆ . ด้านข้างของเขาเป็นกรณีโต๊ะ bluestone, มันสัมผัสด้านบน ไม่ใส่อะไร. เก็งกำไรดอกไม้ฝนว่าเขาควรจะเป็นเพียงแค่ลงมาจากภูเขาที่ผู้เข้าชมจะได้ยินเจ้าชายแล้วป่าไผ่.

เขาสวมเสื้อคลุมสีขาวแขนกว้างหนักในสีเขียวในหมู่เมฆโดยทั่วไปก็เป็นเหมือน แต่ก็สามารถดูจากฝนร่างของเขาถูกรีบสวมเสื้อผ้า, เข็มขัดหยกเอวหัวเข็มขัดสั้นมากและหลวมมาก. นอกจากนี้ยังมีดูเหมือนจะไม่สวมใส่เสื้อผ้า, ชุดกางเกงขา Wan Wan, ไฟปกครึ่งขา . Huangfu นักรบคืนที่ผ่านมาพวกเขาไม่ทราบสิ่งที่ไม่แน่นอนจะแจ้งให้ทราบ แต่เธอจะเห็นการเปรียบเทียบปรับได้.

อาเขาในที่สุดคือวิธีการที่อากลับมาจากภูเขาหรือไม่ปัญหานี้ได้งงงวยฝนดอกไม้!

ฟัง เสียงฝีเท้าจี Phoenix จากเล็กน้อยใต้ตาคำใบ้ทั้งประณีตครอบครัวเช่นสระว่ายน้ำของหมึกในรอยยิ้มอ่อนโยนเขาค่อย ๆ ใส่ลงหนังสือที่ทำขึ้นชมที่มีศักยภาพ.

Huangfu ดูหาตัวจับยากเคร่งขรึม แต่หนึ่งคู่ของ Yo สีดำพลัดถิ่น Mouzhong ยังปกปิดที่ปกสัมผัสวิธีรอยยิ้มความภาคภูมิใจที่เขาไออย่างรุนแรงช่องหยาบ: "ซ้ายกับมีพิธีมาก! เมื่อวานนี้ทองไม่เหมาะสมเริ่มต้นใหม่และในวันนี้สมเด็จของเขาพาเขาไปยังญาติซ้ายจะขอโทษหยวนบัว ...... "Huang Fu นักรบแรกเปิดด้านร่างกายที่จะใช้จ่าย Ningmei ฝนช่องเย็น:" มันไม่ได้เป็นไปอย่างรวดเร็ว กับญาติซ้ายเพื่อแสดงความยินดี! "

หัวใจดอกไม้ฝนคร่ำครวญท่านยังไม่ทักทายเขาเป็นมันอาจเปิดเผยดูไม่เรียบร้อยเพียงเดินไปข้างหน้าหันหน้าไปทางห่างจากจีฮ Shi พิธีกระซิบ:." Xiangye เมื่อวานนี้ทองโกรธเคือง ! "

จีฮยางจากขนตาขนลึก Mouguang ฝนลมพัดดอกไม้อร่ามรอยยิ้มปากริมฝีปากและกล่าวว่า" ใต้ฝ่าพระบาทไม่ลังเล, ฟินิกซ์จากอาการบาดเจ็บที่ได้รับโดยไม่มีปัญหาขอบคุณดูแลเสด็จ! "

ฉันสามารถถือ ah!

เช่นนี้ไม่เรียบร้อยและยังท้องฟ้าเพื่อให้สง่างามและอ่อนโยนเธออยากจะพาเขาขอทานเปลวไฟ" Xiangye ตั้งแต่ที่ดีและวิธีที่จะไม่ทักทายสมเด็จเขาได้หรือไม่ นอกจากนี้เรายังคงยืนสมเด็จวิธีที่คุณสามารถนั่งอยู่กับซ้าย? "ฝนดอกไม้กล่าวว่าโผงผาง.

หมายเหตุ, น้ำแข็งสีฟ้ายาม Mangjiao และย้ายไปยังเก้าอี้ไม้ไผ่ Huangfu ไร้คู่แข่งนั่งลงอย่างช้า ๆ เขาเป็นคนฉลาดได้ยินฝนดูเหมือนจะใช้จ่าย Hualiyouhua, แสงเขากล่าวว่า "เฟสซ้ายจะเห็นใบหน้าของคุณสัมผัสจำนวนมากช้ำที่ใครก็ควรจะดีใช่มั้ย? "