我珍惜我的童年 任何一个人都会有自己的童年，在童年的时候，往往是无

我珍惜我的童年
任何一个人都会有自己的童年，在童年的时候，往往是无忧无虑，开开心心的，等我们长大了，回头看时，心里是多么幸福。
我的童年是快乐的。我记得最清楚的，就是去捉知了猴了。那个时候，一点烦恼也没有——考不好也没关系，被妈妈批评了马上就忘记。在月光照耀下，一棵树一棵树地摸，抓到一只大喊大叫，唯恐天下的人有不知道的，抓不到也没关系。照一句流行的话来说：孩子之意不在抓，而在于惊险刺激也。
我还记得童年时上课做作业，那个时候连学习也是一件很惬意的事呢！每一道题现在看来都非常简单。但那个时候却不会。现在看到自己小时候的试卷，都会笑出声来：自己怎么会犯那么低级的错误呢？
时代在变化，社会也在进步。小时侯家里生活还不是太好。有时候偶尔吃上一只鸡，爸爸妈妈给了一角两角的零钱都会高兴地又蹦又跳。可现在，就是吃满汉全席或给我百元大钞，我也不会高兴——可不是吗，现在学习任务那么重，哪有人会高兴得起来？如果再让我重过一回，童年的每一秒钟都会记录下来，那样童年的快乐就不会忘记了。
童年如此美妙，可是童年时候的孩子们，却羡慕那些背上书包的上学的大哥哥大姐姐们，当他们当了大哥哥大姐姐后，却又忍不住发出感叹：唉，小时候真好啊！
童年啊，我所珍惜的快乐与时光！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมสมบัติในวัยเด็กของฉัน ไม่มีใครจะมีของตัวเองในวัยเด็ก ในวัย เด็ก ไร้กังวล ความ สุข และ เมื่อเราเติบโตขึ้น ลักษณะ ความสุขคุณจะ ในวัยเด็กของฉันมีความสุข ผมจำได้ว่า มากที่สุดอย่างชัดเจนคือการ จับหนุ่มซิ ในเวลานั้น บิตของปัญหาไม่ร้ายไม่สำคัญ ถูกวิพากษ์วิจารณ์ทันที โดยแม่ลืม ในแสงจันทร์ การสัมผัสต้นไม้เป็นต้นไม้ จับการกรีดร้อง เกรงว่าคนที่รู้จักกันไม่ได้ ไม่สามารถจับมันได้ ตามคำพูดยอดนิยม: เด็กหมายถึง ไม่ แต่ที่น่าตื่นเต้นผมจำชั้นวัยทำงาน แม้ในเวลานั้นเป็นสิ่งดีในการเรียนรู้ คำถามนี้ดูง่ายมาก แต่ว่าเวลาไม่ เอกสารตอนนี้เห็นตัวเองเป็นเด็กจะหัวเราะ: วิธีการทำผิดพลาดโง่เวลามีการเปลี่ยนแปลง สมาคมกำลังดำเนินการอยู่ เมื่อบ้านที่ไม่ดี บางครั้งบางครั้งกินไก่ แม่และพ่อไปจุดมุมของการเปลี่ยนแปลงจะกระโดด และกระโดดด้วยความดีใจ แต่ตอนนี้ จะให้ฉันร้อยดอลลาร์ หรือกินใหญ่ตั๋ว ฉันจะไม่แฮปปี้ - ใช่ ตอนนี้ที่งาน การเรียนรู้ที่บุคคลจะมีความสุข ถ้าผมมีเวลา บันทึกทุกวินาทีในวัยเด็ก ความสุขในวัยเด็กที่จะไม่ถูกลืมในวัยเด็กดังนั้นเด็กวัยเด็กสวยงาม แต่อิจฉาผู้ที่กระเป๋าบนด้านหลังของพี่สาวน้องสาวใหญ่พี่ใหญ่จะไปโรงเรียน เมื่อพวกเขากลายเป็นพี่ใหญ่และพี่ใหญ่ แต่ไม่ได้ช่วย แต่ถอน: Ah เด็กดีจริง ๆ วัยเด็ก ฉันหวงแหนความสุขเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันหวงแหนวัยเด็กของฉัน
คนใดคนหนึ่งจะมีวัยเด็กของตัวเองในวัยเด็กมักจะห่วงมีความสุขและเมื่อเราเติบโตขึ้นเมื่อคุณมองย้อนกลับไปว่าหัวใจของฉันมีความสุข
วัยเด็กของฉันก็มีความสุข ผมจำได้อย่างชัดเจนที่สุดคือการที่ลิงจับจักจั่น ในเวลานั้นมีจุดของการแกล้งไม่มี - ดีในการสอบไม่ได้เรื่องแม่ของฉันวิพากษ์วิจารณ์ลืมเร็ว ในแสงจันทร์ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งไปสัมผัสต้นไม้เขาจับกรีดร้องเกรงว่าคนทั่วโลกไม่ทราบว่าไม่สามารถหามันไม่สำคัญ ตามคำกล่าวที่เป็นที่นิยมคือ: เด็กไม่เข้าใจความหมาย แต่ยังว่าตื่นเต้น
ผมจำได้ว่าบ้านชั้นในวัยเด็กแม้ในขณะที่การเรียนรู้ที่เป็นสิ่งที่น่าพอใจมาก! ตอนนี้ดูเหมือนว่าแต่ละคำถามง่ายมาก แต่ในช่วงเวลานั้นมันจะไม่ ตอนนี้ดูเอกสารของบุตรของคุณจะหัวเราะออกมาดัง ๆ : วิธีการที่ต่ำดังนั้นพวกเขาจะกระทำผิด?
ครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงสังคมยังเป็นความคืบหน้า เด็กอาศัยอยู่ที่บ้านไม่ดีมาก บางครั้งบางครั้งกินไก่แม่และพ่อให้เปลี่ยนมุมมุมจะ pranced อย่างมีความสุข แต่ตอนนี้คือการกินเลี้ยงหรือร้อยดอลลาร์ค่ากับผมผมจะไม่ได้มีความสุข - ไม่ได้ในขณะนี้งานหนักของการเรียนรู้วิธีการที่คนยินดีที่จะได้รับการขึ้น? ถ้าคุณแจ้งให้เรานำกลับไปในวัยเด็กของทุกบันทึกที่สองในวัยเด็กมีความสุขฉันจะไม่ลืมที่
ดังนั้นในวัยเด็กที่ยอดเยี่ยม แต่ในวัยเด็กของเด็ก แต่อิจฉาเหล่านั้นกลับถุงพี่ใหญ่และน้องสาวใหญ่ไปโรงเรียนเมื่อพวกเขากลายเป็นพี่ชายพี่สาวใหญ่หลังจากนั้นไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจออก: ดีอาวัยเด็กมีความสุข !
ในวัยเด็กของอาผมหวงแหนความสุขและช่วงเวลา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรักที่ฉันเป็นเด็กทุกคนจะได้ในวัยเด็กของตนเองในวัยเด็กมักจะเป็นกังวลและมีความสุขเมื่อเราเติบโตขึ้นและหันกลับไปมองที่ทำให้หัวใจมีความสุขมากแค่ไหนวัยเด็กของฉันมีความสุข สิ่งที่ผมจำได้มากที่สุดคือไปจับจักจั่นลิง ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นปัญหา . . . ทำไม่ดีก็วิจารณ์ทันทีโดยลืมแม่ ในแสงจันทร์ส่องต้นไม้ต้นไม้ที่สัมผัสและจับหมีกลัวว่าโลกจะตะโกนใส่คนที่ไม่รู้จักและไม่จับมัน เป็นวลีที่นิยมใช้ตามความหมายของคำ : เด็กไม่จับแต่ยังน่าตื่นเต้นผมจำได้ว่าในวัยเด็กเรียนทำการบ้านและเวลาที่ไม่ได้เรียนยังเป็นสิ่งที่พอใจ ! ! ! ! ! ! ! ทุกปัญหาที่ตอนนี้ดูเหมือนง่ายมาก แต่ตอนนั้นไม่ได้ ตอนนี้เห็นตัวเองตอนเด็กๆคุณจะหัวเราะออกมาดังๆ : ทำไมเขาถึงได้ทำแล้วมีข้อผิดพลาด ?ในยุคของการเปลี่ยนแปลงที่ก้าวหน้าในสังคม เด็กที่บ้านยังเป็นชีวิตที่ไม่ค่อยดี ในบางครั้งก็กินไก่ที่พ่อและแม่ให้เปลี่ยนเป็นแตรจะยินดีที่จะกระโดดและกระโดด แต่ตอนนี้กินคืออาหารมื้อหรือให้ธนบัตรใบละ 100 ผมก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ . . . ตอนนี้เรียนหนักมากซึ่งบางคนอาจมีความสุขกับมัน ? ? ? ? ? ? ? . . . . . . . ถ้าจะให้ผมกลับไปในวัยเด็กในแต่ละวินาทีเป็นบันทึกของความสุขในวัยเด็กที่คุณจะลืมในวัยเด็กที่ยอดเยี่ยมแต่ในวัยเด็กแต่อิจฉาพวกเด็กๆไปโรงเรียนที่โรงเรียนของพี่ชายพี่สาวทุกคนเมื่อพวกเขาเป็นพี่ชายและน้องสาวและหลังแต่ก็ไม่สามารถช่วยแต่คำบ่น : อนิจจาเด็กจัง ! ! ! ! ! ! !ในวัยเด็กผมมีความสุขกับช่วงเวลาที่หวงแหนมาก ! ! ! ! ! ! !