有一天早上下着特别大的雾，出门看不见路也看不见人。汽车没办法开了，人们

有一天早上下着特别大的雾，出门看不见路也看不见人。汽车没办法开了，人们只好走路去上班，但是走着就会发现自己走错了路，越走离要去的地方越远。有一位教授必须按时赶到学校上课。尽管他自己觉得是向着学校的方向在走，可是平时只需走十几分钟的路，现在走了四十多分钟还没到，他知道自己走错了方向，急得出了一身汗。这时他忽然撞在一个人身上。他向这个人道了歉并问他去大学怎么走。那个人说：＂我带你去。＂他拉着教授的手走过一条街，一会儿就到了大学。教授奇怪地问他：＂这么大的雾，你怎么看得见路呢？＂这个人说：有雾没雾对我鄀一样。＂教授忽然明白了，他是个盲人。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่หนึ่งวันเช้าหมอก ออกไปดูเห็นคนมองไม่เห็น รถยนต์ไม่ เปิด และคนมีการทำงาน แต่คุณจะพบว่าตัวเองจะผิดวิธี ไปอยู่ที่คุณต้องการไปไกลออกไป อาจารย์ต้องไปโรงเรียนเวลา ถึงแม้ว่าเขารู้สึก ได้ต่อทิศทางของโรงเรียน แต่มักจะเพียงใช้ถนนสำหรับมากกว่า 10 นาที ไม่เกิน 40 นาทีจะไปเดี๋ยวนี้ เขารู้ว่าเขากำลังผิดทิศทาง กังวลว่าตากระตุก แล้วเขาก็ตีคน เขาอุ้มไปจรจัด และขอให้เขาเดินไปมหาวิทยาลัย ชายคนนั้นกล่าวว่า: "จะพาคุณไป "เขาเอามือของอาจารย์เดินไปตามถนน ในภายหลังไปมหาวิทยาลัย แพงกว่า อาจารย์ถามเขา: "มาก fog วิธีทำคุณดูอยู่ "ชายคนนี้: ไม่มีหมอกบนหมอกฉัน RUO "อาจารย์ก็รู้ว่า เป็นคนตาบอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันนึง . . . . . . . โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมอกที่มองเห็นเส้นทางออกไปยังไม่เห็นใคร รถยนต์ไม่สามารถเปิดและคนต้องเดินไปทำงานแต่คุณจะพบว่าตัวเองเดินไปในทางที่ผิดได้ยิ่งเดินห่างไปไกล เป็นหนึ่งในอาจารย์ที่ต้องไปโรงเรียนในเวลาเรียน แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเป็นไปในทิศทางของโรงเรียนในเวลาปกติไปแต่เพียงเดิน 10 นาทีถนนไปแล้วกว่า 40 นาทียังไม่มาถึงเขารู้ว่าตนเองไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้องที่จะเหงื่อออก จู่ๆเขาก็วิ่งบนร่างกายของแต่ละบุคคล เพื่อมนุษยธรรมนี้ขอโทษเขาและถามว่าเขาไปที่วิธีที่มหาวิทยาลัย เขากล่าวว่า : " ผมจะพาคุณไป" " " " " " " เขาดึงมือของอาจารย์ที่ผ่านถนนสายหนึ่งและในไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงมหาวิทยาลัย อาจารย์ถามเขา " หมอกนี้คุณจะเห็นวิธี ? ? ? ? ? ? ? ? " เขากล่าวว่า鄀หมอกหมอกไม่ได้สำหรับฉันเหมือนกัน " อาจารย์ก็เข้าใจเขาเป็นคนตาบอด