,到了下午,一声雷响.小林顾不得练习题也没做好,找了一顶帽子戴上,顶着

,到了下午,一声雷响.小林顾不得练习题也没做好,找了一顶帽子戴上,顶着一颗颗豆大的雨珠回家去.头顶虽然没湿,可是雨水顺着他的脖子流到领子里,他的衣服全湿了,成了落汤鸡.可不到一饭的工夫,小林身上还没干,就雨过天晴了,小林对自己说:"今天真不顺利,看来还必须相信科学!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีบ่าย เสียงระเบิดวงแหวน. โคบายาชิปฏิเสธที่จะออกกำลังกายยังไม่ได้ทำ ค้นหามีการสวมหมวก ด้านบน ด้วยถั่วดาวดาวใหญ่ของฝนหัวแม้ไม่เปียก แต่ฝนตามเขาคอไหลใส่ปลอกคอใน เขาเสื้อผ้าเปียกเต็มมี เข้าออกไม่ข้าวของเวลา โคบายาชิร่างกายยังไม่แห้ง ในมีพายุ โคบายาชิในตัวเองกล่าวว่า: "จริง ๆ วันนี้ไม่ราบรื่น ดูเหมือนว่ายัง ต้องเชื่อวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงบ่ายที่ผมได้ยินฟ้าร้อง. โคบายาชิให้ขึ้นการออกกำลังกายไม่ได้ทำงานที่ดีมองหาหมวกที่จะสวมใส่สวมถั่วเม็ดฝ​​นปลาโลมาขนาดใหญ่กลับบ้าน. แม้ว่าเขาจะไม่เปียกหัวของเขา แต่ฝนวิ่งลงเขา คอปกเสื้อไหลหลาเสื้อผ้าของเขาเปียกทั้งหมดไม่สามารถกลายเป็นเวลาอาหารหนูจมน้ำตาย, โคบายาชิที่ไม่แห้งพายุและโคบายาชิกล่าวกับตัวเอง :. "วันนี้จริงๆไม่ได้เป็นไปด้วยดีมอง นอกจากนี้เรายังต้องเชื่อมั่นในด้านวิทยาศาสตร์มา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงบ่าย . . . . . . . ฟ้าร้องเนื่องจากไม่มีการออกกำลังกายที่ไม่ได้งานที่ดีและมีหมวกใส่หลายเมล็ดใหญ่ . . . . . . . แต่ฝนกลับบ้านไม่ได้หัวเปียกแต่น้ำไหลลงไปตามคอปกเสื้อของเขาในเสื้อผ้าเปียกหมด . . . . . . . ไม่เปียกถึงเวลาของอาหารในร่างกายที่ยังไม่แห้งของโคบายาชิโคบายาชิก็ออกมาแล้วพูดกับตัวเองว่า " วันนี้เป็นวันที่ไม่ราบรื่นก็ต้องเชื่อในวิทยาศาสตร์ ! ! ! ! ! ! !