山的那边是海（一）泰国当地时间17：30分，飞机降落在普吉岛上，快要入

山的那边是海（一）
泰国当地时间17：30分，飞机降落在普吉岛上，快要入夜了，但是不怕，反而觉得刺激。
初中时王家新的一篇文《在山的那边》，给小小的我带来很大的影响。童年时光都在山里长大，从来没有想过山的那边竟然还有海，那时胆子很小很小，动不动就生病，身体和精神状态都不好，坐车上街，几乎晕得不知去向，沉默寡言害怕和陌生人打招呼。可能爸妈至今都不知道小学前三年成绩优异的我为什么到了邻村就没有了学习的动力，每次拿着期末考试成绩单回家都会被爸爸说“你怎么那么笨”，至今，我爸都难以想象我是怎么过来的，他跟朋友说，小时候我二女是三个孩子中最笨的，我总是默默的干活，特别特别的乖，叫做什么做什么，长大后反而是三个中最闹的一个。教育落后导致我无心向学，老师上什么都不大清楚，上课大多用壮语讲，普通话也严重夹壮，妈妈是汉族女子，从小就教我们宾阳平话―宾阳官话。三年级到六年级的语文时间都是在“一千零一夜，安徒生童话，小公主，茶花女之类的外国文学中度过”，看故事书，看报，看动漫，看完自己的语文范文，看姐姐的，不喜欢数学老师，就不学数学，导致初中数学特别难学。按理来说，我应该在乡下的中学念初中，不知道为什么竟然敢跟严肃的父亲提出要考去县城念书，后来他还陪我去考试，就这样自己一个人在陌生的地方顽强的奋斗过来。那时觉得很可怕，可怕到一坐车就晕的我，从此去县城再也不敢晕车了，怕坐不到站。我觉得外面的世界还更大，妈妈在广东打工，回来教我们文化知识，我会唱的很多儿歌都是她教的，夜里她给我们讲故事，记得最清的是“斯皮尔伯格导演的电影大白鲨、令狐冲等”，她不顾爸爸的反对，让我们去广东过暑假，世界越来越大，心也越来越宽，直到现在我都在不断的原谅那些伤害过我的人，曾经我也很容易暴怒，但那只会给人带来更大的伤害，生活就是幸福，开心，凡事想开点就好。
阅读文学作品，看杂志，读五花八门的书对人心智的增长起到很大的作用，我敬佩那些满腹经纶的学者，懂得越多反而越谦虚，越不显摆，但又才华横溢。来泰国后，远离了那些可以熏陶的人，慢慢的觉得自己快要变成废人了，想的东西也越来越狭隘。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกเหนือจากภูเขาเป็นทะเล (a)ประเทศไทยภายในเวลา 17:30 เครื่องบินที่ดินในภูเก็ต ท่านคืน แต่ไม่ กลัว แต่รู้สึกกระตุ้น初中时王家新的一篇文《在山的那边》，给小小的我带来很大的影响。童年时光都在山里长大，从来没有想过山的那边竟然还有海，那时胆子很小很小，动不动就生病，身体和精神状态都不好，坐车上街，几乎晕得不知去向，沉默寡言害怕和陌生人打招呼。可能爸妈至今都不知道小学前三年成绩优异的我为什么到了邻村就没有了学习的动力，每次拿着期末考试成绩单回家都会被爸爸说“你怎么那么笨”，至今，我爸都难以想象我是怎么过来的，他跟朋友说，小时候我二女是三个孩子中最笨的，我总是默默的干活，特别特别的乖，叫做什么做什么，长大后反而是三个中最闹的一个。教育落后导致我无心向学，老师上什么都不大清楚，上课大多用壮语讲，普通话也严重夹壮，妈妈是汉族女子，从小就教我们宾阳平话―宾阳官话。三年级到六年级的语文时间都是在“一千零一夜，安徒生童话，小公主，茶花女之类的外国文学中度过”，看故事书，看报，看动漫，看完自己的语文范文，看姐姐的，不喜欢数学老师，就不学数学，导致初中数学特别难学。按理来说，我应该在乡下的中学念初中，不知道为什么竟然敢跟严肃的父亲提出要考去县城念书，后来他还陪我去考试，就这样自己一个人在陌生的地方顽强的奋斗过来。那时觉得很可怕，可怕到一坐车就晕的我，从此去县城再也不敢晕车了，怕坐不到站。我觉得外面的世界还更大，妈妈在广东打工，回来教我们文化知识，我会唱的很多儿歌都是她教的，夜里她给我们讲故事，记得最清的是“斯皮尔伯格导演的电影大白鲨、令狐冲等”，她不顾爸爸的反对，让我们去广东过暑假，世界越来越大，心也越来越宽，直到现在我都在不断的原谅那些伤害过我的人，曾经我也很容易暴怒，但那只会给人带来更大的伤害，生活就是幸福，开心，凡事想开点就好。อ่านวรรณกรรม อ่านนิตยสาร อ่านหนังสือบนจิตใจของมนุษย์มีบทบาทใหญ่ในการเจริญเติบโต โดดเด่นจากผู้รู้นักวิชาการเข้าใจแทนมากเจียม น้อยเพื่ออวด สดใสแต่ ไทยฮู ห่างจากคนที่สามารถมีอิทธิพลต่อ และความคิดที่ผมกำลังจะไปอย่างช้า ๆ กลายเป็นไร้ประโยชน์ คิดว่า สิ่งที่ narrow-minded ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านข้างของภูเขาทะเล (a)
ไทย 17:30 ตามเวลาท้องถิ่นเครื่องบินลงจอดบนเกาะภูเก็ตประมาณค่ำ แต่ไม่กลัว แต่รู้สึกระคายเคือง
รอยัลมัธยมศึกษาตอนต้นบทความใหม่ "เกินภูเขา" ให้ฉันผลกระทบใหญ่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในวัยเด็กที่เติบโตขึ้นมาในภูเขาไม่เคยคิดว่าอาจจะมีฝั่งทะเลของภูเขาเมื่อขนาดเล็กที่รวดเร็วในการเจ็บป่วยทางร่างกายและจิตใจรัฐขี้อายไม่ดีรถพาไปที่ถนนเกือบวิงเวียนหายไป และความหวาดกลัวเงียบและทักทายคนแปลกหน้า อาจพ่อแม่ยังไม่ทราบว่าสามปีแรกของโรงเรียนประถมศึกษาด้วยเกียรตินิยมทำไมฉันจึงเดินไปที่หมู่บ้านใกล้เคียงมีแรงจูงใจที่จะเรียนรู้การถือครองบัตรรายงานการสอบขั้นสุดท้ายจะเป็นบ้านพ่อกล่าวว่า "วิธีการโง่คุณ" แต่ละคนไม่ดังนั้นไกลฉัน พ่อเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าผมมาเขาบอกเพื่อนว่าผมเด็กของเด็กสามคนและผู้หญิงสองคนจะโง่ส่วนใหญ่ผมเคยทำงานอยู่ในความเงียบโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเรียกว่าสิ่งที่ต้องทำ แต่เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น มันเป็นหนึ่งในสามของปัญหามากที่สุด ล้าหลังการศึกษาทำให้ฉันขาดแรงบันดาลใจ, ไม่ชัดเจนเกินไปในสิ่งที่ครูสอนในชั้นเรียนกับส่วนใหญ่พูดภาษาจีนกลางจ้วงยังโฟลเดอร์อย่างจริงจังจ้วงแม่ฮันเป็นผู้หญิงที่เราได้รับการสอนจากอายุต้นแล้ว Binyang แบน - Binyang แมนดาริน เกรด 3-6 ภาษาเกรดของเวลา "อาหรับราตรีใช้เวลาเทพนิยายแอนเดอ, เจ้าหญิง, วรรณกรรมต่างประเทศเช่นใน La Traviata" ในหนังสือเรื่องการอ่านหนังสือพิมพ์ดูอะนิเมะอ่านของพวกเขา การเขียนเรียงความภาษาเพื่อที่จะเห็นน้องสาวของเธอไม่ชอบครูผู้สอนคณิตศาสตร์, คณิตศาสตร์ไม่ได้นำไปสู่การจูเนียร์คณิตศาสตร์โรงเรียนมัธยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งยากที่จะเรียนรู้ เหตุผลพูดผมควรจะพูดในประเทศในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นผมไม่ทราบว่าทำไมพ่อกล้าแม้แต่อย่างจริงจังเสนอให้ทดสอบเพื่อโรงเรียนเขตและต่อมาเขายังมาพร้อมกับผมสอบเพื่อให้บุคคลที่อยู่ในสถานที่แปลกต่อสู้หวงแหนมากกว่า . แล้วฉันรู้สึกแย่มากที่รถ Halo ผมไม่กล้าที่จะจากเมืองเมากลัวไม่ได้นั่งอยู่ที่สถานี ผมคิดว่าโลกภายนอกเป็นใหญ่แม่ทำงานในมณฑลกวางตุ้งเรากลับมาสอนความรู้ทางวัฒนธรรมฉันจะร้องเพลงหลายเพลงได้รับการสอนของเธอเธอบอกกับเราว่าเรื่องราวของคืนที่ผมจำได้มากที่สุดคือชัดเจน "สปีลเบิร์ก ภาพยนตร์ขากรรไกร Linghu อื่น ๆ "แม้จะมีการคัดค้านของพ่อของเธอให้ไปที่มณฑลกวางตุ้งในช่วงฤดูร้อนของโลกที่มีการเติบโตหัวใจเติบโตที่เคยกว้างขึ้นจนตอนนี้ฉันได้รับอย่างต่อเนื่องให้อภัยคนที่ทำร้ายฉัน ฉันได้อย่างง่ายดายได้รับโกรธ แต่ที่จะนำมาเป็นอันตรายมากขึ้นชีวิตมีความสุขมีความสุขเหมือนทุกอย่างเหมือนมีใบสั่งยา <a i = 3> อ่านวรรณกรรมอ่านนิตยสารอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับความหลากหลายของการเจริญเติบโตทางจิตของมนุษย์ที่มีบทบาทสำคัญผมชื่นชมบรรดานักวิชาการที่ได้เรียนรู้มาก แต่มากขึ้นที่จะเข้าใจความเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นไม่อวดมากขึ้น แต่มีความสามารถ หลังจากที่มาถึงประเทศไทยห่างจากอิทธิพลของผู้ที่สามารถและจะค่อย ๆ กลายเป็นไร้ประโยชน์และต้องการบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นและแคบมากขึ้น