夙素此刻也在发呆，澹台夜冽是第二个对她说喜欢的男子，所以夙素下意识的就

夙素此刻也在发呆，澹台夜冽是第二个对她说喜欢的男子，所以夙素下意识的就会拿墨渊与他比较。夙素手指轻轻摩挲着手心，那种酥麻的感觉再次袭向心头。那个人在她手心里写下“我喜欢你”的时候，她只觉得有一把火，从手里一路烧到脸上，心里有一种说不清道不明的愉悦之情，而澹台夜冽刚才说喜欢的时候，她连心跳都没有乱一拍。

两个人对面而站，各有心思，最后还是澹台夜冽最先回过神来，吐出胸中憋着的一口浊气，澹台夜冽自嘲地笑了笑，“看来我是没有希望了。”

他对夙素的感觉，很特别。她有时英姿飒爽，有时撒娇耍赖，有时敏锐得让人心惊，有时又傻得可笑。就像他之前说的，和这个女子待在一起，他觉得很轻松，很想亲近她，这是他在其他女子身上没有感受过的。

澹台夜冽舍不得那种感觉，舍不得这之后两人便成了陌路之人，敛下眸中的精光，澹台夜冽低声说道：“那，我们可以做朋友吗？”他还记得，在墨家的时候，她曾说过，他们算不上敌人，却也不是朋友。

夙姑娘对于情感之事本就不怎么懂，对于上一刻才表白，下一刻就转变成做朋友的要求，也没觉得有什么奇怪，夙素咧嘴一笑，“你回答我几个问题，我再考虑和不和你做朋友。”

澹台夜冽看着夙素明亮又执着的眼眸，沉吟片刻，终是笑道：“好吧，你问。”

夙素思索了一会，才问道：“让你夺取白玉钥匙的人，并不是澹台将军？”

“是他。”

是？夙素总觉得还是不对劲，又想了想，继续问道：“你这么拼命地夺取白玉钥匙，并不是因为澹台将军？”

澹台夜冽看了她一眼，点头笑道：“对。”真是一如既往的敏锐……

他背后果然还有人，夙素又问道：“你背后的那个人，最终目的也是为了夺取八卦盘，获得墨家所说的那些奇异的力量？”

“不是。”

澹台夜冽回答得很干脆，夙素也从他眼里看到了坦荡之色，不是要夺取八卦盘，又为什么这么关心墨家的事？夙素脑子里忽然划过一个念头，同时也问了出来：“八卦盘关系到燎越朝堂？”

澹台沉默了片刻，最后摇摇头，回道：“这个我暂时不能回答你。”

夙素微微一笑，回道：“好，我们可以做朋友。”

澹台夜冽一下子没回过神来，他以为自己没有对她知无不言，她怕是不会理他了。没想到下一刻她便答应了，她果然还是与平常女子有些不同，之前问那些也是一种试探吧。

澹台夜冽想多了，其实夙素的想法颇为简单，朋友相处贵在于诚，但是“诚”这个字，并不是知无不言言无不尽，夙素认为在于态度诚恳。能说的，愿意说的，可以说；不想说不能说，那便不说，但绝不能欺骗。这就是夙素要的“诚”。

两人站在门边说了好一会话，夙素看澹台夜冽的脸色又开始隐隐泛青，想到之前姨母说到他时的神情，夙素猜想他现在的身体应该很差，于是夙素直接坐在门槛上，拍拍旁边的位置，笑道：“坐。”

姑娘都如此洒脱，澹台夜冽自然也不矫情，潇洒落座。

夙素也不是第一次坐在门槛上，小时候，她就常和两位姐姐坐在这赏梅，只是此刻，两位姐姐不知在何处，过得好不好。

看到夙素情绪忽然变得低落，澹台夜冽佯装兴奋，故意笑道：“将军府内，居然还有那么大的校场，我还是第一次看到有人把校场建在家里。”

夙素抬起头，笑了笑，解释道：“夙家军家将众多，在将军府里设校场，一是不耽误家将平日的训练；二是方便爹爹和叔叔们想到什么对攻之法的时候，可以随时演练。”

“对攻战吗？听得我都有些跃跃欲试了。”说完，澹台夜冽似笑非笑地看着她。

夙素哈哈笑了起来，托着腮帮一副不甚在意的模样睨着澹台夜冽，笑道：“你这是要和我比试吗？”

澹台夜冽半靠着门框，眸中带着笑意，还带着几分挑衅，“有何不可？就是不知夙小姐敢不敢？”

“激将法？”夙素摇摇头，爽朗一笑，回道：“不用这么麻烦，只要你想比，夙素随时奉陪！”

两人从排兵布阵聊到单打独斗，甚至还聊到了上次两人唯一一次的海上对攻，聊得很是投机，兴致勃勃。

夙素聊得正兴起，眼角余光瞟到一抹黑影站在身后，连忙回头看去，看到是墨渊，夙素高兴地笑道：“墨渊，你回来了。”

墨渊淡漠地点了点头，对着澹台夜冽说道：“夫人让你进去。”

澹台夜冽对夙素笑了笑，便起身朝后面的小院走去。

夙素拉拉墨渊的手，示意他坐下，墨渊低头看她，并未在之前澹台夜冽的地方坐下，而是在夙素疑惑的眼光中，牵着她走出屋外。

两人在梅林之中站定，夙素迫不及待地问道：“姨母怎么说？”

墨渊淡淡地回了一句，“可以治好。”

“真的？”夙素一脸不相信地看着墨渊，可以治好他怎么还黑着一张脸？

“你现在似乎都不相信我的话了。”墨渊声音平淡，但仔细听还是能听得出一丝恼意。

可惜梅林里风大，墨渊又素来冷淡，夙素完全没注意到墨少主那点小情绪。夙素撇撇嘴，哼道：“谁让你经常不说实话！”

墨渊皱眉，“我从未骗过你。”

夙素瞪了他一眼，“对，只会敷衍我，避重就轻。”说完，夙素想到昨晚这个傻子居然真的蛙跳了一宿，又心疼起来。墨渊还没反应过来，夙素已经蹲下身子，手抚上墨渊的大腿，打算帮他揉揉。夙素被罚得狠了，脚疼得下不了床的时候，辰姐姐都是这么帮她揉的，所以夙素觉得这是缓解疼痛的好办法，想也没想的就做了。

当那温暖的手抚上他的腿时，墨渊倒吸了一口凉气，连忙伸手把她拉起来，将她的手牢牢抓在手中，暗暗平复着紊乱的呼吸。夙素却还一脸不解地看着他，墨渊叹了口气，胸中那股郁闷之气不知不觉的便消散了去。

“我答应你，以后对你都实话实说，不会隐瞒。”

夙素眼前一亮，急道：“一言为定！”

墨渊并未再说什么，只是微微点头。

“墨渊。”夙素叫了他一声之后，忽然猛地扑进他怀里，双手紧紧地抱着他的腰，墨渊一怔，夙素如此主动地投怀送抱，还是第一次。墨渊看着把头埋在自己怀中地蹭来蹭去的女子，疑惑地轻“嗯？”了一声。

夙素抬起头，笑道：“我喜欢你！”

她感觉不到别人的爱慕，或者说，她对别人的爱慕没有感觉，但是墨渊不一样，即使只是这样抱着他，她就觉得心里有一股暖流窜来窜去，心又跳得乱七八糟。她喜欢这个人，很喜欢很喜欢。

墨渊怔怔地盯着怀中对着自己笑颜如花的女子，那笑容灿烂而美好，没有羞赧，也没有隐藏，只是单纯的喜悦，墨渊不自觉地搂紧了怀里的人。

忽然刮起了一股寒风，惹得枝头上梅花微颤，还有不少随风飘落，花瓣追逐着清风，缱绻而行。

－－－－－－题外话－－－－－－

谁说我们夜冽不是称职男二，咱要么不出现，一出现就是神助攻好吗！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

夙素此刻也在发呆，澹台夜冽是第二个对她说喜欢的男子，所以夙素下意识的就会拿墨渊与他比较。夙素手指轻轻摩挲着手心，那种酥麻的感觉再次袭向心头。那个人在她手心里写下“我喜欢你”的时候，她只觉得有一把火，从手里一路烧到脸上，心里有一种说不清道不明的愉悦之情，而澹台夜冽刚才说喜欢的时候，她连心跳都没有乱一拍。 两个人对面而站，各有心思，最后还是澹台夜冽最先回过神来，吐出胸中憋着的一口浊气，澹台夜冽自嘲地笑了笑，“看来我是没有希望了。” 他对夙素的感觉，很特别。她有时英姿飒爽，有时撒娇耍赖，有时敏锐得让人心惊，有时又傻得可笑。就像他之前说的，和这个女子待在一起，他觉得很轻松，很想亲近她，这是他在其他女子身上没有感受过的。 澹台夜冽舍不得那种感觉，舍不得这之后两人便成了陌路之人，敛下眸中的精光，澹台夜冽低声说道：“那，我们可以做朋友吗？”他还记得，在墨家的时候，她曾说过，他们算不上敌人，却也不是朋友。 夙姑娘对于情感之事本就不怎么懂，对于上一刻才表白，下一刻就转变成做朋友的要求，也没觉得有什么奇怪，夙素咧嘴一笑，“你回答我几个问题，我再考虑和不和你做朋友。” Dantai กลางคืนนอนดู Su Su ตาสว่าง และ ทุ่มเท ขณะลังเล หัวเราะสุด: "ดี คุณถาม ” Su Su คิดว่า อึด และถาม: "ที่ให้คุณสามารถใช้คีย์สีขาว ไม่ทั่วไป dantai ” "เป็นคนนั้น ” ใช่หรือไม่ คุณค่าของผลรวมคิดว่า มันไม่ถูกต้อง และคิดครู่ ต่อ: "คุณทำงานดังนั้นการจับภาพแป้นสีขาว ไม่ได้เพราะแดนใต้ทั่วไป ” คืน Dantai popped ในตาของเธอ ดูพยักหน้า smiled: " "อยู่เสมอกระตือรือร้น...... หลังเขา และแน่นอน พอ Su Su ถาม: "มีคนหลัง เป้าหมายของพวกเขาที่ดีที่สุดคือการ ยึดการนินทา รับ Mo ที่กล่าวว่า อำนาจเหล่านั้นแปลก ” "ไม่ได้ ” แดนเป็นคำตอบคืนมากเพียง Su ยังเห็นในตาสีไม่ตรงไปตรงมา การจับภาพไดอะแกรมแปด และทำไมเป็นคุณดังนั้นเกี่ยวข้องกับสิ่งที่หมอเร็ว ๆ นี้ Su Su ก็ข้ามคิดในใจ และขอออกเสียง: "ประศาลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับเขียน ” สุดแดนใต้มีเงียบครู่ จับตอบ: "ผมไม่สามารถตอบคุณได้ ” Su Su ยิ้ม และตอบกลับ: "ดี เราได้เพื่อน ” คืน Dantai popped ปุบปับไม่ได้กลับไปพระเจ้า และเขาคิดว่า เขาไม่ได้หมายเหตุมาก เธอแม้ว่าเธอจะไม่คุยกับเขา ไม่ได้คาดหวังว่าช่วงเวลาถัดไปเธอบอกว่า ใช่ เธอยังค่อนข้างแตกต่างจากหญิงปกติ ขอให้ผู้ถูกทดลองให้คุณ 澹台夜冽想多了，其实夙素的想法颇为简单，朋友相处贵在于诚，但是“诚”这个字，并不是知无不言言无不尽，夙素认为在于态度诚恳。能说的，愿意说的，可以说；不想说不能说，那便不说，但绝不能欺骗。这就是夙素要的“诚”。 两人站在门边说了好一会话，夙素看澹台夜冽的脸色又开始隐隐泛青，想到之前姨母说到他时的神情，夙素猜想他现在的身体应该很差，于是夙素直接坐在门槛上，拍拍旁边的位置，笑道：“坐。” 姑娘都如此洒脱，澹台夜冽自然也不矫情，潇洒落座。 夙素也不是第一次坐在门槛上，小时候，她就常和两位姐姐坐在这赏梅，只是此刻，两位姐姐不知在何处，过得好不好。 看到夙素情绪忽然变得低落，澹台夜冽佯装兴奋，故意笑道：“将军府内，居然还有那么大的校场，我还是第一次看到有人把校场建在家里。” 夙素抬起头，笑了笑，解释道：“夙家军家将众多，在将军府里设校场，一是不耽误家将平日的训练；二是方便爹爹和叔叔们想到什么对攻之法的时候，可以随时演练。” “对攻战吗？听得我都有些跃跃欲试了。”说完，澹台夜冽似笑非笑地看着她。 夙素哈哈笑了起来，托着腮帮一副不甚在意的模样睨着澹台夜冽，笑道：“你这是要和我比试吗？” 澹台夜冽半靠着门框，眸中带着笑意，还带着几分挑衅，“有何不可？就是不知夙小姐敢不敢？” “激将法？”夙素摇摇头，爽朗一笑，回道：“不用这么麻烦，只要你想比，夙素随时奉陪！” 两人从排兵布阵聊到单打独斗，甚至还聊到了上次两人唯一一次的海上对攻，聊得很是投机，兴致勃勃。 夙素聊得正兴起，眼角余光瞟到一抹黑影站在身后，连忙回头看去，看到是墨渊，夙素高兴地笑道：“墨渊，你回来了。” 墨渊淡漠地点了点头，对着澹台夜冽说道：“夫人让你进去。” 澹台夜冽对夙素笑了笑，便起身朝后面的小院走去。 夙素拉拉墨渊的手，示意他坐下，墨渊低头看她，并未在之前澹台夜冽的地方坐下，而是在夙素疑惑的眼光中，牵着她走出屋外。 两人在梅林之中站定，夙素迫不及待地问道：“姨母怎么说？” 墨渊淡淡地回了一句，“可以治好。” “真的？”夙素一脸不相信地看着墨渊，可以治好他怎么还黑着一张脸？ “你现在似乎都不相信我的话了。”墨渊声音平淡，但仔细听还是能听得出一丝恼意。 可惜梅林里风大，墨渊又素来冷淡，夙素完全没注意到墨少主那点小情绪。夙素撇撇嘴，哼道：“谁让你经常不说实话！” 墨渊皱眉，“我从未骗过你。” 夙素瞪了他一眼，“对，只会敷衍我，避重就轻。”说完，夙素想到昨晚这个傻子居然真的蛙跳了一宿，又心疼起来。墨渊还没反应过来，夙素已经蹲下身子，手抚上墨渊的大腿，打算帮他揉揉。夙素被罚得狠了，脚疼得下不了床的时候，辰姐姐都是这么帮她揉的，所以夙素觉得这是缓解疼痛的好办法，想也没想的就做了。 当那温暖的手抚上他的腿时，墨渊倒吸了一口凉气，连忙伸手把她拉起来，将她的手牢牢抓在手中，暗暗平复着紊乱的呼吸。夙素却还一脸不解地看着他，墨渊叹了口气，胸中那股郁闷之气不知不觉的便消散了去。 “我答应你，以后对你都实话实说，不会隐瞒。” 夙素眼前一亮，急道：“一言为定！” 墨渊并未再说什么，只是微微点头。 “墨渊。”夙素叫了他一声之后，忽然猛地扑进他怀里，双手紧紧地抱着他的腰，墨渊一怔，夙素如此主动地投怀送抱，还是第一次。墨渊看着把头埋在自己怀中地蹭来蹭去的女子，疑惑地轻“嗯？”了一声。 夙素抬起头，笑道：“我喜欢你！” 她感觉不到别人的爱慕，或者说，她对别人的爱慕没有感觉，但是墨渊不一样，即使只是这样抱着他，她就觉得心里有一股暖流窜来窜去，心又跳得乱七八糟。她喜欢这个人，很喜欢很喜欢。
墨渊怔怔地盯着怀中对着自己笑颜如花的女子，那笑容灿烂而美好，没有羞赧，也没有隐藏，只是单纯的喜悦，墨渊不自觉地搂紧了怀里的人。

忽然刮起了一股寒风，惹得枝头上梅花微颤，还有不少随风飘落，花瓣追逐着清风，缱绻而行。

－－－－－－题外话－－－－－－

谁说我们夜冽不是称职男二，咱要么不出现，一出现就是神助攻好吗！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูซูในขณะนี้อยู่ในอาการงุนงงโกหกคืน Tantai คือคนที่สองกล่าวว่าเธอชอบดังนั้นซูซูหยวนจิตใต้สำนึกเปรียบเทียบหมึกจะใช้เวลาอยู่กับเขา นิ้วมือของซูซูเบา ๆ ลูบมือของเขารู้สึกเป็นใบ้อีกครั้งมุ่งหน้าไปยังหัวใจ คนที่อยู่ในฝ่ามือของเธอที่จะเขียน "ผมรักคุณ" เธอก็รู้สึกว่าไฟไหม้, การเผาไหม้ตลอดทางจากมือของใบหน้าและหัวใจของฉันมีถนนไม่แน่นอนความรู้สึกของความสุขที่ไม่รู้จักและกลิ่นหอมเพียงคืน Tantai พูดเหมือนที่เธอทำไม่ได้ยุ่งหัวใจเต้น คนสองคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามค่อนข้างคิดของตัวเอง แต่ในที่สุดก็หาย Tantai นอนคืนแรกคายออกหน้าอกของรวมของ simmering, Tantai คืนรอยยิ้มโกหกตัวลง "มันดูเหมือนว่าฉันไม่มีความหวัง . "เขาซูซูรู้สึกที่พิเศษมาก บางครั้งเธอกล้าหาญและบางครั้งเสียลงคอคนได้กลัวบางครั้งที่คมชัดบางครั้งตลกโง่เขลา ในขณะที่เขากล่าวว่าก่อนและผู้หญิงคนนี้จะอยู่ด้วยกันเขารู้สึกผ่อนคลายมากและต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกเป็นผู้หญิงคนอื่น ๆ ของเธอก่อน Tantai คืนโกหกความรู้สึกลังเลหลังจากที่ทั้งสองคนกลายเป็นคนแปลกหน้าไม่เต็มใจโลภ Mouzhong เปลือยกายกลิ่นหอมคืน Tantai กระซิบ: "ดีเราสามารถเป็นเพื่อน" เขาจำได้ ใน Mohists เธอได้กล่าวว่าพวกเขาไม่สามารถได้รับการพิจารณาศัตรู แต่มันไม่ได้เป็นเพื่อน ซูสาวสำหรับความรู้สึกนี้ไม่ได้เป็นเรื่องของการทำความเข้าใจสำหรับช่วงเวลาที่จะบอกความจริงช่วงเวลาถัดไปเข้ามาในคำขอของเพื่อนไม่ได้รู้สึกอะไรแปลกซูซูยิ้ม "คุณตอบฉันคำถามสองสามฉันจะ พิจารณาและไม่ได้เป็นเพื่อนของคุณ "โกหกคืนTantai ดูซูซูสดใสและตาถาวรคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่สิ้นสุดได้หัวเราะ :. " ดีคุณถามว่า "ซูซูคิดว่าในขณะที่เพียงแค่ขอ: "ช่วยให้คุณสามารถจับภาพคนผิวขาวที่สำคัญไม่ Tantai ทั่วไป" "เป็นเขา." ใช่? ซูซูมักจะคิดว่ามันเป็นความผิดและคิดว่ายังคงถาม: "คุณอยู่ให้หมดจะชนะปุ่มสีขาวไม่ได้เพราะทั่วไป Tantai?" โกหกคืน Tantai มองที่เธอพยักหน้าและยิ้มและกล่าวว่า :. "สำหรับ" จริงๆกระตือรือร้นเสมอ ...... พอแน่ใจว่ามีคนอยู่ข้างหลังเขาซูซูถามว่า: "เป็นคนที่มีเป้าหมายสูงสุดเพื่อที่จะชนะนินทาแผ่นหลังของคุณได้รับ Mohists กล่าวว่าผู้ที่อำนาจแปลก?" "ไม่ได้". Tantai นอนกลางคืนตอบมากเพียง, ซูซูยังเห็นจากดวงตาของเขาสีของใจกว้างที่ไม่คว้าจานนินทาว่าทำไมสิ่งที่กังวลมาก Mohists? ใจซูซูจู่ ๆ ก็ข้ามความคิด แต่ยังถามออก: "แผ่น Gossip ที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยวที่มากกว่า Chodo" Tantai เงียบสักครู่และในที่สุดก็ส่ายหัวและตอบ :. "นี่ผมไม่ตอบคุณ" ซู ซูยิ้มและตอบว่า "ดีเราสามารถเป็นเพื่อน." โกหกคืน Tantai จู่ ๆ ก็ไม่ได้สติเขาคิดว่าเขาไม่ได้รู้ทุกคำกับเธอเธอไม่กลัวที่จะดูแลเขา ผมไม่ได้คาดหวังว่าช่วงเวลาถัดไปที่เธอบอกว่าใช่เธอจริงๆเป็นเพียงเล็กน้อยที่แตกต่างกับผู้หญิงคนปกติซึ่งยังเป็นสิ่งล่อใจที่จะถามก่อนที่จะมัน Tantai คืนโกหกต้องการมากขึ้นในความเป็นจริงความคิดของซูซูค่อนข้างง่ายที่จะได้รับพร้อมกับเพื่อน ๆ ของคุณที่ซื่อสัตย์ แต่ "ความจริงใจ" เป็นคำไม่ได้ทั้งหมดที่คุณรู้ว่าจะไปนอนพักซูซูเชื่อว่าทัศนคติที่จริงใจ ฉันสามารถกล่าวว่ายินดีที่จะบอกว่าคุณสามารถพูดไม่ได้จะบอกว่าเราไม่สามารถพูดได้ว่าพวกเขาจะไม่พูด แต่ไม่เคยโกง นี่คือซูซูถึง "ความจริงใจ". พวกเขายืนอยู่ข้างประตูในขณะที่แล้วกล่าวว่าซูซูเห็น Tantai คืนเริ่มที่จะเป็นลมกลิ่นหอมของใบหน้าพัดลมชิงป้าคิดของเขาเมื่อมันมาถึงรูปลักษณ์ก่อนที่ซูซูคิดว่าร่างกายของเขาควรจะไม่ดีในขณะนี้ดังนั้นซู ซูนั่งโดยตรงในเกณฑ์ที่ตำแหน่ง pat ข้างหัวเราะ ". นั่ง" สาวจึงฟรีและง่ายกลิ่นหอมธรรมชาติคืน Tantai ไม่หลอกลวงเก๋นั่ง ซูซูไม่ได้เป็นครั้งแรกนั่งอยู่บนเกณฑ์ที่เด็กเธอมักจะนั่งพลัมและน้องสาวสองคน แต่ในขณะที่ผมไม่ทราบว่าน้องสาวสองคนที่ได้รับไม่ดี ซูซูเห็นอารมณ์ก็กลายเป็นซึมเศร้านอนคืน Tantai แกล้งทำเป็นตื่นเต้นจงใจยิ้มและกล่าวว่า :. "ภายในรัฐบาลโดยทั่วไปยังคงมีมากของสนามโรงเรียนเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคนที่อยู่ในบ้านที่ถูกสร้างขึ้นไปที่สนามโรงเรียน" ซูซู ยกศีรษะของเขายิ้มและอธิบายว่า: "ครอบครัวซูจะเป็นหลายครอบครัวทหารข้อมูลโรงเรียนที่ตั้งอยู่ในคฤหาสน์เลนหนึ่งในบ้านจะไม่ล่าช้าการฝึกอบรมในวันธรรมดาที่สองคือการอำนวยความสะดวกพ่อแลกเปลี่ยนและลุงสิ่งที่คิดว่าเมื่อกฎหมาย คุณก็สามารถออกกำลังกาย. "" DuiGongZhan มันได้หรือไม่ผมมีความกระตือรือร้นที่จะได้ยิน. "จากนั้นคืน Tantai โกหกรอยยิ้มจาง ๆ ไปที่เธอ ซูซูหัวเราะด้วยกันคางของเขาด้วยความช่วยเหลือของคู่ไม่ได้กังวลมากเกี่ยวกับการปรากฏตัวของคืนด้วยความสงสัยกลิ่นหอม Tantai ที่เป็นที่หัวเราะ: "สิ่งที่คุณจะทำอะไรฉันทดสอบ?" โกหกคืน Tantai ครึ่งกับกรอบประตูที่ Mouzhong ด้วยรอยยิ้ม แต่ยังมีบิตเร้าใจ "ผมสงสัยว่าทำไมไม่กล้านางสาวสุ ??" "พยายามที่จะมาชุมนุม" ซูซูส่ายหัวหัวเราะและตอบว่า: "ไม่เดือดร้อนมากเกินไปตราบใดที่คุณต้องการ อัตราส่วนซูซูจะสู้! "จากสองก่อตัวคนเดียวที่จะพูดคุยและได้พูดคุยกับเพียงครั้งเดียวในช่วงสองทะเลแลกเปลี่ยนพูดคุยเก็งกำไรมากสุราสูง ซูซูแชทเพิ่มขึ้นโยนได้อย่างรวดเร็วไปยังมุมของอายแชโดว์ของฉันยืนอยู่ข้างหลังสัมผัสได้อย่างรวดเร็วมองย้อนกลับไปและเห็นว่าหมึกลึกซูซูอย่างมีความสุขรอยยิ้ม :. "หมึกลึกคุณกลับมา" หมึกไม่แยแสลึกอยู่ พยักหน้าหันหน้าไปนอนคืน Tantai กล่าวว่า "มาดามให้คุณไป." Tantai คืนโกหกซูซูยิ้มแล้วลุกขึ้นและเดินกลับหลา ซูซูหยวนหมึกมือของลาร่าและ motioned ให้เขานั่งลงหมึกลึกลงไปดูเธอทำเมื่อคืนก่อนที่จะมีกลิ่นหอม Tantai ของสถานที่ที่จะนั่งอยู่ แต่ในสายตาของข้อสงสัยซูซูที่พาเธอออกจากบ้าน พวกเขายืนอยู่ท่ามกลางเมอร์ลินซูซูกระหายถาม: "วิธีการพูดป้าของเธอ" หมึกลึกลม Huileyiju ,. "สามารถรักษาให้หายขาด"? "จริงๆ" ซูซูมองไปที่ใบหน้าของเขาด้วยหมึกเชื่อ หยวนวิธีที่สามารถรักษาเขาด้วยใบหน้าสีดำยังคงเป็น? "คุณดูเหมือนจะไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูดว่า." หมึกเสียงทุ้มลึกถูกแบน แต่ยังคงสามารถที่จะฟังอย่างระมัดระวังที่จะได้ยินคำแนะนำของคนบ้าประเทศอิตาลี แต่น่าเสียดายที่เมอร์ลินเป็นลมหมึกลึกและเย็นเสมอซูซูทั้งหมดไม่ได้แจ้งให้ทราบว่าจุดหลักของหมึกขนาดเล็กทางอารมณ์น้อย ซูซู Staveley, ครวญเพลง: "ใครบอกคุณมักจะไม่บอกความจริง". หมึกขมวดลึก "ฉันไม่เคยหลอกคุณ" ซูซูจ้องไปที่เขา ,. "ใช่ฉันจะพอเป็นพิธีเท่านั้น, ข้อแก้ตัว" กล่าวว่า End, ซูซูคิดว่าคืนที่ผ่านมานี้จริงคนงี่เง่าจริงๆข้ามคืนและพวกเขามีความสุข เม็กซิกันหยวนไม่ได้ตอบสนองซูซูมีร่างกายหมอบมือหมึกต้นขาลึกที่จะช่วยให้เขาถู ซูซูปรับ Dehen เมื่อความไม่สงบไม่ได้อยู่ใต้เตียง, เฉินน้องสาวจึงช่วยถูของเธอเพื่อให้ซูซูคิดว่านี่เป็นวิธีที่ดีในการบรรเทาอาการปวดโดยไม่คิดมันขึ้นมา เมื่อมือที่อบอุ่นบนขาของเขาหมึกลึกลงดูดก้อนเย็นได้อย่างรวดเร็วที่จะดึงมือเธอขึ้นใส่มือของเธอแน่นอยู่ในมือของเขาแอบสงบความผิดปกติของการหายใจ ซูซูยังคงงงงวยดูที่เขาถอนหายใจลึกหมึกชนิดหน้าอกของก๊าซซึมเศร้าจะกระจายไปโดยไม่รู้ตัว "ผมสัญญากับคุณหลังจากที่คุณจะต้องบอกความจริงไม่ได้ซ่อน." ซูซูส่องเร่งด่วน "หวือ!" หมึกลึกไม่ได้พูดอะไร, เพียงแค่พยักหน้า หลังจากที่ "หมึกลึก." ซูซูเรียกเขาตะคอกทันทีและล่องลอยไปในอ้อมแขนของเขามือของเขาถือไว้แน่นเอวของเขาหมึกลึกลังเลซูซูท่าทางเพื่อแข็งขันหรือแรก ครั้ง เม็กซิโกมองลึกหัวฝังอยู่ในอ้อมแขนของเขาและถูกับผู้หญิงคนหนึ่ง, งงงวยและแสง "ah?" เสียง ซูซูเงยหน้าขึ้นยิ้มและกล่าวว่า "ผมรักคุณ!" เธอรู้สึกถึงความรักของคนอื่นหรือว่าเธอไม่ได้รู้สึกถึงความรักสำหรับคนอื่น ๆ แต่ไม่หมึกเดียวกันลึกถ้าเพียงเพื่อให้เขาถือเธอรู้สึกหัวใจ มีเดินด้อม ๆ มองความอบอุ่นหัวใจและกระโดดระเบียบ เธอชอบคนชอบมาก เม็กซิกันจ้องมองจ้องลึกแขนกับผู้หญิงที่รอยยิ้มของเขาบานที่รอยยิ้มที่สดใสและสวยงามไม่อายหรือซ่อนเพียงความสุขที่บริสุทธิ์หมึกลึกโดยไม่รู้ตัวกอดแขนของคนที่ ทันใดนั้นคลื่นลมพัดเย็นที่กระตุ้นสาขาสั่นพลัมมีหลายกลีบลมล้มไล่สายลมสายดึงดูด ------ ------ พูดนอกเรื่องใครบอกว่าเราไม่ได้มีคุณสมบัติเพศชายและเพศสองคืนโกหกเราทั้งไม่ปรากฏพระเจ้าปรากฏช่วยโปรด!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยก่อน ( ตอนนี้ยังงงอยู่ว่า澹台คืนเหน็บหนาวเป็นครั้งที่สองบอกว่าเธอชอบผู้ชายที่อายุมากแล้ว ( ตั้งใจจะเปรียบเทียบกับเขา拿墨เวียง ที่มาที่ไปของนิ้วมือลูบฝ่ามือซูสุมาความรู้สึกอีกครั้งที่ทำร้ายหัวใจ ชายคนนั้นอยู่ในฝ่ามือของเธอเขียนไว้ว่า " ฉันชอบเธอ " เมื่อเธอแค่รู้สึกมีไฟจากมือของเขาไปเผาหน้ารู้สึกคลุมเครือและความสุขและ澹台คืนเหน็บหนาวเพิ่งบอกว่าชอบที่เธอจะไม่วุ่นวายหัวใจกระโดดตบ

คนสองคนต่างมีความคิดและสถานีสุดท้ายหรือ澹台คืนเย็นก่อนกลับมาคายของในปากเหม็นฉี่ ,คืนที่เหน็บหนาว澹台ตัวเองยิ้มๆ " แต่ผมก็ไม่ได้หวัง . . . . . . . เขาพูดก่อน

) ความรู้สึกที่พิเศษมาก ในบางครั้งที่เธอชอบเล่นอย่างกระตือรือร้นในบางครั้งและบางครั้งก็ทำให้จิตใจบางครั้งก็โง่สิ้นดี เหมือนที่เขาเคยพูดกับผู้หญิงคนนี้ที่เขารู้สึกผ่อนคลายและอยากสนิทกับเธอมันเป็นผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยสัมผัสมาก่อน

澹台คืนเหน็บหนาวไม่เหมือนจะไม่หลังจากที่สองคนกลายเป็นคนแปลกหน้าของคนเก็บลงในดวงตาไม่มีคืนที่เหน็บหนาว澹台กระซิบกล่าวว่า " เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้มั้ย ? " เขาจำได้ว่าในโรงเรียนที่เธอเคยกล่าวไว้ว่า :พวกเขาไม่ใช่ศัตรูแต่ก็ไม่ใช่เพื่อน

เรื่องของอารมณ์ผู้หญิงที่มากับเราก็ไม่ได้รู้ในตอนนั้นว่าต่อไปจะเปลี่ยนเป็นทำคำขอของเพื่อนก็ไม่ได้รู้สึกอะไรที่ประหลาดที่มาตินยิ้มกว้าง " คุณตอบคำถามของฉันผมจะใช้เวลาในการพิจารณาและอยากเป็นเพื่อนกับคุณ . . . . . . .

澹台คืนเย็นดูสดใสและทุ่มเทให้แก่ซินตาคิดสักครู่ก็หัวเราะ : " เอ่อ . . . คุณถาม . . . . . . .

ที่มานคิดสักพักแล้วตอบว่า " เอากุญแจให้คุณขาวผู้ที่ไม่ได้澹台ทั่วไป ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

" เขา " . . . . . .

เป็น ? ? ? ? ? ? ? ซูร์ ( หรือรู้สึกว่าไม่ถูกต้องคิดอีกครั้งและยังถาม :" สิ่งที่คุณพยายามที่จะยึดกุญแจหยกไม่ได้เพราะ澹台ทั่วไป ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

澹台คืนเหน็บหนาวชายตามองเธอพยักหน้ายิ้มแล้วตอบว่า " ใช่ " . มันเป็นเสมอฉลาด . . . . . . . . . . . . . .

อยู่ข้างหลังเขานั่นเอง ( มีคนถามว่า " คุณแก่คนที่อยู่เบื้องหลังก็ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อยึดแผ่นโมนินทาได้รับสิ่งที่แรงแปลกๆ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

" ไม่ได้ . . . . . . .

澹台คืนเหน็บหนาวตอบมันก็สืบต่อจากสายตาของเขาก็เห็นเม็ดสีและไม่ต้องยึดจานซุบซิบและโรงเรียนจะสนใจไปทำไม ? ซูร์ ( ในใจก็ทำให้ความคิดหนึ่งที่ยังถามออกมา :" นินทาจานต่อไปเป็นโบสถ์ที่เกี่ยวข้องกับ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

澹台เงียบสักพักก็ส่ายหน้าแล้วตอบไปว่า " ผมจะไม่ตอบคำถามของคุณ . . . . . . .

ที่มาตินยิ้มและตอบกลับไปว่า " อืม " เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ . . . . . . .

澹台คืนเหน็บหนาวก็ไม่ได้กลับมาและเขาคิดว่าเขาไม่สามารถบอกเธอได้ว่าเธอจะไม่พูดกับเขา ไม่ได้คาดหวังว่าต่อไปเธอจะเห็นด้วยกับหล่อนก็เป็นผู้หญิงปกติแตกต่างกันเล็กน้อยก่อนที่จะถามผู้ที่เป็นชนิดของการทดสอบ !

澹台คืนเหน็บหนาวที่คิดว่ามากแล้วว ) ความคิดที่ค่อนข้างง่ายและได้รับพร้อมกับเพื่อนของคุณอยู่ในความ " จริงใจ " แต่คำว่า " ไม่ได้ ,ที่มานคิดว่าคือความจริงใจ จะพูดจะบอกจะพูดไม่พูดไม่พูดก็จะไม่พูดแต่ต้องไม่หลอกลวง นั่นคือที่มาของ " ความจริงใจ " ซูจง

2 คนยืนอยู่หน้าประตูครู่หนึ่งก่อนกล่าวคำโกหก澹台คืน ( ดูสีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียวอ่อนๆก่อนที่จะกล่าวว่าเขาคิดว่าป้าเมื่อดูที่มานคิดว่าเขาตอนนี้ร่างกายจะไม่ดีแล้ว ) โดยตรงแก่นั่งอยู่บนธรณีประตูตบที่นั่งข้างๆหัวเราะ : " นั่ง " . . . . . .

ผู้หญิงทั้งหมดและคืนธรรมชาติไม่โกหกหลอกลวง澹台หล่อนั่ง ธรรมดายังไม่แก่

เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งบนเพดานของเด็ก ,เธอจะอยู่กับพี่สาว 2 คนนั่งอยู่ในนี้ให้เมย์แต่ตอนนี้พี่สาว 2 คนไม่รู้จะสบายดี

เห็นพุฒนินก็อารมณ์เย็นลง澹台จงใจแกล้งคืนตื่นเต้นหัวเราะและกล่าวว่า " โดยทั่วไปในบ้านยังคงมีมากที่สนามโรงเรียนมันเป็นครั้งแรกของฉันที่ได้เห็นมีคนเอาที่สนามโรงเรียนถูกสร้างขึ้นในบ้าน . . . . . . .

พุฒนินเงยหน้าขึ้นยิ้มและกล่าวว่า " หลายคนจะให้แก่ครอบครัวทหารในบ้านทั่วไปตั้งอยู่ในที่สนามโรงเรียนบ้านจะคือไม่เสียเวลาในการฝึก ; ที่สองคือความสะดวกในการแลกเปลี่ยนพ่อและลุงคิดวิธีที่คุณสามารถทำ . . . . . . .

" " " " " " เปิด ? ? ? ? ? ? ? ผมได้ยินบางคัน . . . . . . . พูดจบ澹台คืนรอยยิ้มเย็นชามองเธอ

ที่มานหัวเราะและจับแก้มที่ดูไม่ค่อยสนใจเข้ามาดู澹台คืนเหน็บหนาวกับหัวเราะและกล่าวว่า " คุณจะให้และฉันได้รับ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

澹台คืนเย็นกึ่งพิงวงกบประตูในดวงตายิ้มได้กับเรื่องของ " " ทำไมจะไม่ล่ะ ? คือไม่รู้ว่าคุณกล้าว " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

" เล่นตลก " ? ซูร์โรส่ายหน้าและมีเสียงหัวเราะและตอบว่า " ไม่ต้องไปลำบากกว่าเก่าถ้าคุณต้องการ ) , ทุกที่ทุกเวลา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

จากบรรทัด UPS 2 คนคุยกันจนตนเองยังพูดคุยเกี่ยวกับครั้งล่าสุดที่ทั้งสองคนเดียวในทะเลเปิดและได้คุยกันมากคือไรร่า