我们总是在人前，强撑着愉悦的笑容；我们总是在背后，咀嚼着难耐的心痛；我

我们总是在人前，

强撑着愉悦的笑容；

我们总是在背后，

咀嚼着难耐的心痛；

我们一直在压抑，

忘了情绪也需要发泄；

我们一直在奔跑，

忘了身体也渴望休息。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามักจะอยู่ในด้านหน้าของคนที่ดิ้นรนด้วยรอยยิ้มที่น่าพอใจ; เรามักจะอยู่เบื้องหลังการเคี้ยวความโศกเศร้ามากเกินไป; เราได้รับการอดกลั้น, อารมณ์ลืมต้องระบาย; เราได้รับในการทำงาน, นอกจากนี้ยังมีความกระตือรือร้นที่จะลืมส่วนที่เหลือของร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเสมอ




. . . . . . . ก่อนที่ชายถือความสุขรอยยิ้ม

เรามักจะอยู่ข้างหลัง

เคี้ยวทนความเจ็บปวด

เรากำลังหดหู่

ลืมอารมณ์ก็ต้องระบายออก ; ; ; ; ; ; ;

เราวิ่ง

ลืมไปว่าร่างกายก็ต้องการพักผ่อน