朱自清在北京大学毕业，曾任清华大学中文系教授、系主任。1898年，生于

朱自清在北京大学毕业，曾任清华大学中文系教授、系主任。
1898年，生于江苏省东海县，原籍为浙江绍兴，因其世代居住于扬州，自称扬州人，本名自华，后改名自清。
1916年，考入北京大学预科，翌年，升大学部哲学系，积极参加五四运动，，奉父母之命与扬州名医武威三的女儿锺谦结婚。
1917年，家庭经济困顿，为惕励自己不随流俗合污，改名自清。“自清”出自《楚辞·卜居》：”意思为廉洁正直使自己保持清白。字佩弦，因朱自清自感性情迟缓，感于《韩非子》中“董安于之性缓，故佩弦以自急”之语，乃字“佩弦”以自警策。
1919年，开始写作新诗，处女作为《睡吧，小小的人》而后收录于《雪朝》
1920年，毕业于北京大学哲学系,后任教于杭州第一师范,十一月,文学研究会正式成立,其为早期会员之一。
1922年，与俞平伯，叶盛陶，刘延陵创办《诗》月刊，为新诗运动以来最早的诗刊，办七期即停刊。
1923年，开始写作散文，处女作《桨声灯影里的秦淮河》一发表及获好评，周作人曾赞誉为〔白话美术文的模范〕。
1924年，出版诗和散文集《踪迹》。在思想和艺术上呈现出一种纯正朴实的新鲜作风。其中《光明》《新年》《煤》《送韩伯画往俄国》《羊群》《小舱中的现代》等，热切地追求光明，憧憬未来，有力地抨击黑暗的世界，揭露血泪的人生，描述著反帝反封建的革命精神，为初期新诗中难得的作品。
1925年，主编《我们的六月》出版，不久，便到清华大学任教，开始从事文学研究，创作方面则转以散文为主，这是他一生服务清华大学暨学习研究中国古典文学的
1928年，第一本散文集《背影》出版，集中所作，为个人真切的见闻和独到的感受，以平淡朴素而又清新秀丽的优美文笔独树一帜。
1931年，留学英国，进修语言学和英国文学。
1932年，与陈竹隐女士结婚。
1934年,《文学季刊》散文杂志《太白》创刊，其为两者之编辑人之一。
1935年，编辑《〈中国新文学大系〉诗集》并撰写《导言》。出版散文集《你我》，这一时期，朱自清散文情致虽稍逊于早期，但构思的精巧、态度的诚恳仍一如既往，文学的口语化则更为自然、洗练。
1938年，到昆明，任北京大学、清华大学、南开大学合并的西南联合大学中国文学系主任，当选为中华全国文艺界抗敌协会理事。在抗日战争中，不顾生活清贫，以认真严谨的态度从事教学和文学研究，曾与叶圣陶合著《国文教学》等书。
1946年，主编新生报《语言与文学》副刊。
1948年6月18日，他在《抗议美国扶日政策并拒绝领取美援面粉宣言》上签字。8月12日因严重的胃溃疡死于北平医院，终年五十一岁。朱自清被誉为有骨气的爱国文化人，毛泽东称赞他“表现了我们民族的英雄气概”。[1]:1498[2][3][4]。
此外，需要澄清的是，人们之所以普遍认为朱自清死于饥饿，是因为中学语文课本中毛泽东的著名文章《别了，司徒雷登》中的一段话：“我们中国人是有骨气的。……闻一多拍案而起，横眉怒对国民党的手枪，宁可倒下去，不愿屈服。朱自清一身重病，宁可饿死，不领美国的救济粮。”这就是朱自清被“饿死”的出处。这段话从形式逻辑上讲，的确可以理解为“朱自清要么领救济粮，要么饿死”，二者必居其一，既然朱自清最后没领救济粮，当然就只有“饿死”一途了，但这并非实情。真实的情况是，朱自清死于严重的胃溃疡导致的胃穿孔，而并非死于饥饿。虽然当时朱自清的确是在《抗议美国扶日政策并拒绝领取美援面粉宣言》上签字并拒领政府低价配额的美国面粉，这也确实对朱自清的家庭经济也有比较大的影响（“此事每月须损失六百万法币，影响家中甚大”），但是这并没有到影响朱自清一家的正常饮食和开销。在他晚年的日记上，并没有苦于食物短缺的记载，即使是在被公认生活最困难的西南联大时期，他还是经常会有饭局。[5]不仅如此，日记中朱自清还写下了诸如“饮牛乳，但甚痛苦”、“晚食过多”、“食欲佳，终因病患而克制”、“吃得太饱”、“食藕粉，即呕吐”等话。而且，就在他离世前14天的1948年7月29日，也就是他在拒领美国“救济粮”宣言上签名后的第11天，他还在日记里提醒自己：“仍贪食，需当心！”上述事实表明，朱自清一家当时是吃喝不愁的，但是因为严重的胃病，他不能多吃，却也忍不住吃多。贪食加剧了他的胃溃疡病情，最终导致胃穿孔，医治无效，不幸辞世。日记中关于饮食的真实记录，还原了一个人间的朱自清，多食是导其胃病加剧的主要原因，更接近历史真相[6]。对朱自清的死因需客观看待，这无损朱自清的光辉形象，朱自清是人而非神。
散文风格[编辑]
朱自清散文结构严谨，脉络清晰，简朴平实，平淡自然，简炼委婉含蓄，描写细致生动，细腻传神，绮丽纤细，善用比喻，有时则过于精细。朱自清善于言情，情感真挚动人，清新隽永，用活的口语。他又善于借景抒情，情景交融，富有诗意，绚丽多彩，情调与音韵和谐。

朱自清早期作品，以擅长写景、抒情见长，如“桨声灯影里的秦淮河”、“背影”、“荷塘月色”，也有些作品着重于社会现状的批评。

评价[编辑]
朱自清以散文闻名，其中成就较高的是收录《背影》、《你我》诸集里的《背影》、《荷塘月色》、《温州的踪迹》之二的《绿》等抒情散文。其中《背影》为朱自清创作的一篇散文，描述了在家庭遭变故的情况下，父亲送别远行儿子的经过。文章通过朴素真切的语言，表现了父亲的一片爱子之心和儿子对父亲的愧疚和怀念之情，是中国现代散文史上的名篇。朱自清的散文不仅以描写见长，并且还在描写中达到情景交融的艺术境界。他的写景散文在现代文学的散文创作中占有重要地位，他运用白话文描写景致最具魅力。如《绿》中，就用比喻、对比等手法，细腻深切地画出了梅雨潭瀑布的质和色，文字刻意求工，显示出驾驭语言文字的高超技巧。这些文字在他辞世之前就产生了较大的影响，形成了独特的清丽风格。

李素伯说散文集《背影》给人以“芳香的迷醉”，郁达夫评价朱自清：“他的散文，能够贮满一种诗意。”而李广田评价：“他的作品一开始就建立了一种纯正朴实的新鲜作风。”

然而，也有不少人评论他的文章词藻部分。例如叶圣陶说《荷塘月色》、《桨声灯影里的秦淮河》、《匆匆》等文，“都有点做作，太过于注重修辞，不怎么自然”[7]。这几篇散文“论文字，平稳清楚，找不出一点差池，可是总觉得缺少一个灵魂，一种口语里所包含的生气”[8]。韩寒称：“我从不觉得《荷塘月色》是哪门子好文章，为什么编教材的置朱自清这么多好文章不选偏选一篇堆砌词藻华丽空洞的《荷塘月色》？”[9]洛夫也认为：“既空洞而又滥情。”

旅美学人夏志清则认为《荷塘月色》这些文字“‘美’得化不开……读了实在令人肉麻”，“其实朱自清五四时期的散文（《背影》可能是唯一的例外），读后令人肉麻，那里比得上琦君？”，“《背影》究竟不是韩愈的《祭十二郎文》，苏轼的《前赤壁赋》这样掷地有金石声的好文章，用不着当它为中国散文的代表作来代代传诵。”，至于《匆匆》、《荷塘月色》等名文则“文品太低，现在一般副刊上的散文（且不论名家的），调子都比《匆匆》高”，“即使最著名的《背影》，文中作者流泪的次数太多了……亏得胖父亲上下月台买橘子那段文字写得好，否则全文实无感人之处。”[10]。

余光中表示“他的句法变化少，有时嫌太俚俗繁琐，且带点欧化。他的譬喻过分明显，形象的取材过分狭隘，至于感性，则仍停闺在农业时代，太软大旧……用古文大家的水准和分量来衡最，朱自清还够不上大师。置于近30年来新一代散文家之列，他的背影也已经不高大了，在散文艺术的各方面，都有新秀跨越了前贤。”[11]

余光中表示“朱自清散文里的意象，除了好用明喻而趋于浅显外，还有一个特点，便是好用女性意象，像是〈荷塘月色〉的一、二句里，便有两个这样的例子，这样的女性意象实在不高明，往往还有反作用，会引起庸俗的联想。＂舞女的裙＂一类的意象对今日读者的想像，恐怕只有负效果了吧，尤其＂美人出浴＂的意象尤其糟，简直令人联想到月份牌、广告画之类的俗艳画面，用喻草率，又不能发挥主题的含意，这样的譬喻只是一种装饰而已。”“在文字方面，大致来说，他的文字朴实清畅，不尚矜持，誉者已多，无须赘述，但是缺点亦复不少，败笔在所难免。朱自清在白话文的创作上是一位纯粹论者，他主张：“再写白话文的时候，对于说话，不得不做一番洗练功夫......渣滓洗去了,炼得比平常说话精粹了,然而还是说话(这就是说,一些字眼还是口头的字眼,一些语调还是口头的语调,不然,写下来说不成其为白话文了)依据这种说话写下来的,才是理想的白话文。”这是朱自清在《精读指导举隅》一书中评论时所发的一番议论。[12]

中国大陆（人民教育出版社出版的教科书）曾先后收录《绿》、《春》、《背影》、《荷塘月色》于中小学的语文课本，并要求学生背诵部分段落。《背影》一文亦常年入选中华民国国立编译馆国文科教科书文选，当中许多片段学生皆能琅琅上口。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซูซิชิงของมหาวิทยาลัยปักกิ่งบัณฑิต อดีตอาจารย์ของจีนที่พบ คณบดีใน 1898 เกิดในดองไฮ่เขต มณฑล กำเนิด Shaoxing เจ้อเจียงซึ่งอยู่ในหยางโจว ชื่อหยางคน ชื่อจริงมาจากจีน และเปลี่ยนชื่อตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิงใน 1916 ชมปักกิ่งมหาวิทยาลัยมูลนิธิ ต่อปี วิชาปรัชญา มหาวิทยาลัยเข้าร่วมงาน ในการเคลื่อนไหว และ จากพ่อและเคียนซองสามแต่งงานบุตรสาวของหยางแพทย์มีชื่อเสียงในวูเหว่ยใน 1917 ปัญหาเศรษฐกิจของครอบครัว เตือนลี่ติดเองกับทันสมัย เปลี่ยนชื่อตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิง "ตัวเองทำความสะอาด"จาก buju •เพลง": " หมายความว่า เพื่อความสมบูรณ์ของตัวเองให้สะอาด พีอีไอสาย เนื่องจากรับรู้ temperament ซบเซาของซูซิชิงของ ใน hanfeizi "ดงการในช้า เพื่อ Pelosi chords กังวล" ภาษาคือ คำ "สวมสายอักขระ" jingceในค.ศ. 1919 เริ่มเขียนบทกวี พระนอน ชายน้อย และรวมในหิมะแล้วในปี 1920 จบศึกษาจากปรัชญาแผนกมหาวิทยาลัยปักกิ่ง และภายหลังสอนโรงเรียนหางแรกปกติ ในเดือนพฤศจิกายน เอกสารประกอบการวิจัยสังคมก่อ ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกก่อนในค.ศ. 1922 และยูปิงบ่อ เย Chengtao หลิวเยี่ยนหลิ่งก่อตั้งนิตยสารบทกวี บทกวีแรกสุดเป็นจีนใหม่บทกวีเคลื่อนไหว ใช้เวลาเจ็ดได้หยุดการเผยแพร่พี่ เริ่มเขียนร้อยแก้ว ได้รับการเปิดตัวของไม้พายในแม่น้ำคินฮวย เผยแพร่ และดี โจวได้รับรางวัลเป็น (ศิลปะพื้นถิ่นตอนรุ่น)1924年，出版诗和散文集《踪迹》。在思想和艺术上呈现出一种纯正朴实的新鲜作风。其中《光明》《新年》《煤》《送韩伯画往俄国》《羊群》《小舱中的现代》等，热切地追求光明，憧憬未来，有力地抨击黑暗的世界，揭露血泪的人生，描述著反帝反封建的革命精神，为初期新诗中难得的作品。1925年，主编《我们的六月》出版，不久，便到清华大学任教，开始从事文学研究，创作方面则转以散文为主，这是他一生服务清华大学暨学习研究中国古典文学的1928年，第一本散文集《背影》出版，集中所作，为个人真切的见闻和独到的感受，以平淡朴素而又清新秀丽的优美文笔独树一帜。 1931年，留学英国，进修语言学和英国文学。1932年，与陈竹隐女士结婚。1934年,《文学季刊》散文杂志《太白》创刊，其为两者之编辑人之一。1935年，编辑《〈中国新文学大系〉诗集》并撰写《导言》。出版散文集《你我》，这一时期，朱自清散文情致虽稍逊于早期，但构思的精巧、态度的诚恳仍一如既往，文学的口语化则更为自然、洗练。1938年，到昆明，任北京大学、清华大学、南开大学合并的西南联合大学中国文学系主任，当选为中华全国文艺界抗敌协会理事。在抗日战争中，不顾生活清贫，以认真严谨的态度从事教学和文学研究，曾与叶圣陶合著《国文教学》等书。 1946年，主编新生报《语言与文学》副刊。1948年6月18日，他在《抗议美国扶日政策并拒绝领取美援面粉宣言》上签字。8月12日因严重的胃溃疡死于北平医院，终年五十一岁。朱自清被誉为有骨气的爱国文化人，毛泽东称赞他“表现了我们民族的英雄气概”。[1]:1498[2][3][4]。此外，需要澄清的是，人们之所以普遍认为朱自清死于饥饿，是因为中学语文课本中毛泽东的著名文章《别了，司徒雷登》中的一段话：“我们中国人是有骨气的。……闻一多拍案而起，横眉怒对国民党的手枪，宁可倒下去，不愿屈服。朱自清一身重病，宁可饿死，不领美国的救济粮。”这就是朱自清被“饿死”的出处。这段话从形式逻辑上讲，的确可以理解为“朱自清要么领救济粮，要么饿死”，二者必居其一，既然朱自清最后没领救济粮，当然就只有“饿死”一途了，但这并非实情。真实的情况是，朱自清死于严重的胃溃疡导致的胃穿孔，而并非死于饥饿。虽然当时朱自清的确是在《抗议美国扶日政策并拒绝领取美援面粉宣言》上签字并拒领政府低价配额的美国面粉，这也确实对朱自清的家庭经济也有比较大的影响（“此事每月须损失六百万法币，影响家中甚大”），但是这并没有到影响朱自清一家的正常饮食和开销。在他晚年的日记上，并没有苦于食物短缺的记载，即使是在被公认生活最困难的西南联大时期，他还是经常会有饭局。[5]不仅如此，日记中朱自清还写下了诸如“饮牛乳，但甚痛苦”、“晚食过多”、“食欲佳，终因病患而克制”、“吃得太饱”、“食藕粉，即呕吐”等话。而且，就在他离世前14天的1948年7月29日，也就是他在拒领美国“救济粮”宣言上签名后的第11天，他还在日记里提醒自己：“仍贪食，需当心！”上述事实表明，朱自清一家当时是吃喝不愁的，但是因为严重的胃病，他不能多吃，却也忍不住吃多。贪食加剧了他的胃溃疡病情，最终导致胃穿孔，医治无效，不幸辞世。日记中关于饮食的真实记录，还原了一个人间的朱自清，多食是导其胃病加剧的主要原因，更接近历史真相[6]。对朱自清的死因需客观看待，这无损朱自清的光辉形象，朱自清是人而非神。散文风格[编辑]
朱自清散文结构严谨，脉络清晰，简朴平实，平淡自然，简炼委婉含蓄，描写细致生动，细腻传神，绮丽纤细，善用比喻，有时则过于精细。朱自清善于言情，情感真挚动人，清新隽永，用活的口语。他又善于借景抒情，情景交融，富有诗意，绚丽多彩，情调与音韵和谐。

朱自清早期作品，以擅长写景、抒情见长，如“桨声灯影里的秦淮河”、“背影”、“荷塘月色”，也有些作品着重于社会现状的批评。

评价[编辑]
朱自清以散文闻名，其中成就较高的是收录《背影》、《你我》诸集里的《背影》、《荷塘月色》、《温州的踪迹》之二的《绿》等抒情散文。其中《背影》为朱自清创作的一篇散文，描述了在家庭遭变故的情况下，父亲送别远行儿子的经过。文章通过朴素真切的语言，表现了父亲的一片爱子之心和儿子对父亲的愧疚和怀念之情，是中国现代散文史上的名篇。朱自清的散文不仅以描写见长，并且还在描写中达到情景交融的艺术境界。他的写景散文在现代文学的散文创作中占有重要地位，他运用白话文描写景致最具魅力。如《绿》中，就用比喻、对比等手法，细腻深切地画出了梅雨潭瀑布的质和色，文字刻意求工，显示出驾驭语言文字的高超技巧。这些文字在他辞世之前就产生了较大的影响，形成了独特的清丽风格。

李素伯说散文集《背影》给人以“芳香的迷醉”，郁达夫评价朱自清：“他的散文，能够贮满一种诗意。”而李广田评价：“他的作品一开始就建立了一种纯正朴实的新鲜作风。”

然而，也有不少人评论他的文章词藻部分。例如叶圣陶说《荷塘月色》、《桨声灯影里的秦淮河》、《匆匆》等文，“都有点做作，太过于注重修辞，不怎么自然”[7]。这几篇散文“论文字，平稳清楚，找不出一点差池，可是总觉得缺少一个灵魂，一种口语里所包含的生气”[8]。韩寒称：“我从不觉得《荷塘月色》是哪门子好文章，为什么编教材的置朱自清这么多好文章不选偏选一篇堆砌词藻华丽空洞的《荷塘月色》？”[9]洛夫也认为：“既空洞而又滥情。”

旅美学人夏志清则认为《荷塘月色》这些文字“‘美’得化不开……读了实在令人肉麻”，“其实朱自清五四时期的散文（《背影》可能是唯一的例外），读后令人肉麻，那里比得上琦君？”，“《背影》究竟不是韩愈的《祭十二郎文》，苏轼的《前赤壁赋》这样掷地有金石声的好文章，用不着当它为中国散文的代表作来代代传诵。”，至于《匆匆》、《荷塘月色》等名文则“文品太低，现在一般副刊上的散文（且不论名家的），调子都比《匆匆》高”，“即使最著名的《背影》，文中作者流泪的次数太多了……亏得胖父亲上下月台买橘子那段文字写得好，否则全文实无感人之处。”[10]。

余光中表示“他的句法变化少，有时嫌太俚俗繁琐，且带点欧化。他的譬喻过分明显，形象的取材过分狭隘，至于感性，则仍停闺在农业时代，太软大旧……用古文大家的水准和分量来衡最，朱自清还够不上大师。置于近30年来新一代散文家之列，他的背影也已经不高大了，在散文艺术的各方面，都有新秀跨越了前贤。”[11]

余光中表示“朱自清散文里的意象，除了好用明喻而趋于浅显外，还有一个特点，便是好用女性意象，像是〈荷塘月色〉的一、二句里，便有两个这样的例子，这样的女性意象实在不高明，往往还有反作用，会引起庸俗的联想。＂舞女的裙＂一类的意象对今日读者的想像，恐怕只有负效果了吧，尤其＂美人出浴＂的意象尤其糟，简直令人联想到月份牌、广告画之类的俗艳画面，用喻草率，又不能发挥主题的含意，这样的譬喻只是一种装饰而已。”“在文字方面，大致来说，他的文字朴实清畅，不尚矜持，誉者已多，无须赘述，但是缺点亦复不少，败笔在所难免。朱自清在白话文的创作上是一位纯粹论者，他主张：“再写白话文的时候，对于说话，不得不做一番洗练功夫......渣滓洗去了,炼得比平常说话精粹了,然而还是说话(这就是说,一些字眼还是口头的字眼,一些语调还是口头的语调,不然,写下来说不成其为白话文了)依据这种说话写下来的,才是理想的白话文。”这是朱自清在《精读指导举隅》一书中评论<我所知道的康桥>时所发的一番议论。[12]

中国大陆（人民教育出版社出版的教科书）曾先后收录《绿》、《春》、《背影》、《荷塘月色》于中小学的语文课本，并要求学生背诵部分段落。《背影》一文亦常年入选中华民国国立编译馆国文科教科书文选，当中许多片段学生皆能琅琅上口。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานของเขาในเขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง , อดีต , ศาสตราจารย์และหัวหน้าภาควิชาภาษาจีนของมหาวิทยาลัย
ปี 1898 เกิดใน Donghai County , จังหวัด Jiangsu , Zhejiang Shaoxing ประเทศเนื่องจากเป็นรุ่นที่อาศัยอยู่ในหยางโจวซึ่งเป็นชื่อเรียกตัวเองว่าคนหยางโจวจากจีนราชวงศ์ชิงต่อมาเปลี่ยนชื่อตั้งแต่
ปี 1916 เข้าปักกิ่งมหาวิทยาลัยและภาควิชาปรัชญาในมหาวิทยาลัยมีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวและจัดการกับลูกสาวของหยางจงเจียมเนื้อเจียมตัวใน Wuwei ที่มีชื่อเสียงสามแต่งงาน
ปี 1917 ปัญหาเศรษฐกิจของครอบครัวเพื่อดูแลให้ตัวเองไม่เหมาะกับมลพิษในปัจจุบันและเปลี่ยนชื่อจาก . " ตั้งแต่ . . . . . . . . " " " " " " " จาก " ชู " : " " " " " " " Buju หมายถึงความซื่อตรงเพื่อให้ตัวเองรักษาความบริสุทธิ์ จากคำ ,อาจเป็นเพราะความรู้สึกช้าในการ " หานเฟยจื๊อ " ใน " ในการ董安ช้าเพราะด้วยตนเองด่วนจาก " ภาษา " เป็นคําเตือนจาก " " " " " " " ด้วยตนเอง
ปี 1919 และเริ่มเขียนบทกวีในราศีกันย์เป็น " นอน " คนน้อยและรวมอยู่ใน " หิมะ "
ปี 1920 ต่อและจบการศึกษาจากภาควิชาปรัชญาของมหาวิทยาลัยปักกิ่งปกติแรกเขาสอนในหางโจว , พฤศจิกายนวรรณคดีศึกษาจะได้ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในช่วงต้นของหนึ่งในสมาชิก
ปี 1922 กับยู , 叶盛陶หลิวเยี่ยนหลิงผู้ก่อตั้ง " เป็นบทกวีในบทกวีรายเดือนตั้งแต่ขบวนการแรกของบทกวีตีพิมพ์ทำ 7 ขั้นตอนคือ
ปี 1923 , เริ่มต้นการเขียนเรียงความ ,เปิดตัว " พายบนพื้นฐาน " และถูกตีพิมพ์ที่ได้รับรางวัลของเขาที่เคยยกย่องว่าเป็นแบบอย่างของศิลปะพื้นถิ่น [ บทความ ]
ปี 1924 ตีพิมพ์บทกวีและร้อยแก้ว " ร่องรอย " ทางความคิดและศิลปะในการนำเสนอที่เรียบง่ายสไตล์สดบริสุทธิ์ ปีใหม่ที่สดใส " " " " " " " ส่งถ่านหินไปรัสเซีย " ฮัน " วาด " แกะ " " เล็กๆน้อยๆในถังที่ทันสมัย " และแสวงหาแสงสว่างและความหวังสำหรับอนาคตแรงการโจมตีของโลกมืดของชีวิตเปิดเผยและอธิบายกับจิตวิญญาณของการปฏิวัติต่อต้านจักรวรรดินิยมและศักดินาให้เริ่มต้นที่หายากในบทกวีงาน

" " " " " " เรามิถุนายนปี 1925 บรรณาธิการตีพิมพ์เร็วๆนี้ไปสอนที่ Tsinghua University และเริ่มที่จะมีส่วนร่วมในการศึกษาวรรณคดีร้อยแก้วที่สร้างการเปลี่ยนหลักนี้เป็นบริการของชีวิตของเขาที่ Tsinghua University และการเรียนในวรรณกรรมจีนคลาสสิก
ปี 1928 หนังสือเล่มแรกที่ตีพิมพ์บทความ " พื้นหลัง " และมุ่งเน้นการเป็นบุคคลจริงและมีเพียงความรู้สึกแบบธรรมดาและเพื่อความงามที่เป็นเอกลักษณ์และสวยงาม
ปี 1931 เรียนต่ออังกฤษศึกษาต่อด้านภาษาและวรรณคดีอังกฤษ
ปี 1932 陈竹隐แต่งงานกับผู้หญิง
ปี 1934 , " วารสารวรรณกรรมร้อยแก้วก็เริ่มตีพิมพ์ในนิตยสารของคนหนึ่งที่เป็นทั้งบรรณาธิการ
ปี 1935 ,. . . . . . . . " จีนใหม่ " คอลเลกชันของบทกวีวรรณกรรมและเขียน " แนะนำ " บทความที่เผยแพร่ชุด " คุณและฉัน " ในช่วงเวลานี้อาจจะน้อยกว่าในร้อยแก้วที่ยอดเยี่ยมก่อนแต่ความคิดที่ซับซ้อนและทัศนคติจริงใจอยู่เสมอ , วรรณกรรมภาษาพูดที่มากขึ้นตามธรรมชาติและการฝึก
ปี 1938 ไปคุนหมิง , เรน , ปักกิ่ง University , Tsinghua University และการควบรวมกิจการของสมาคมมหาวิทยาลัย Nankai University ภาควิชาวรรณคดีจีนตะวันตกเฉียงใต้ได้รับเลือกตั้งเป็นกรรมการของสมาคมต่อต้านในแวดวงศิลปะแห่งชาติจีน ในสงครามต่อต้านการรุกรานของญี่ปุ่นจนไม่สนใจชีวิตด้วยความจริงจังและเข้มงวดเกี่ยวกับการสอนและการศึกษาวรรณคดีที่เคยทำงานกับท่าน " สอน " และหนังสือเล่มอื่นที่เขียนในภาษาจีน
ปี 1946 ,บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์น้องใหม่ " เสริมภาษาและวรรณคดี

" " " " " " ที่วันที่ 18 มิถุนายนพ.ศ. 2491 เขาประท้วงสหรัฐสนับสนุนนโยบายของญี่ปุ่นและสหรัฐปฏิเสธที่จะรับความช่วยเหลือแป้งลงนามในปฏิญญา วันที่ 12 สิงหาคมเนื่องจากภาวะแผลในกระเพาะอาหารปักกิ่งอายุ 51 ปีเสียชีวิตในโรงพยาบาล , พวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นคนที่รักชาติมากของวัฒนธรรมที่เขายกย่องเหมาเจ๋อตง " เป็นตัวแทนของประเทศของเราเป็นฮีโร่ " 1498 2 [ 1 ] : [ ] [ ] [ ] 3 4

นอกจากนี้ต้องชี้แจงว่าเหตุผลที่คนมักคิดว่าอาจจะตายจากความอดอยากเพราะเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในตำราจีนของเหมาบทความ " อำลาสจ๊วต " ในคำไม่กี่คำ : " เราจีนมีความกล้า. . . . . . . . . . . . . . เขาหน้าบึ้งไม่สบอารมณ์ของพรรคก๊กมินตั๋งแม้ว่าปืนจะล้มไม่อยากจะยอมแพ้ อาจจะป่วยหนัก , อดอาหารตายมากกว่ายอมรับสหรัฐบรรเทาอาหาร " " " " " " " . . . . . . . นั่นคือต้นกำเนิดของพวกเขาถูก " อดอาหาร " ประโยคนี้จากรูปแบบตรรกะก็สามารถเข้าใจได้ว่า " พวกเขาให้ขนมปังหรือความอดอยาก " ที่พวกเขาจะต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะพวกเขาไม่ได้สุดท้ายขนมปังก็มีเพียง " อดอาหาร " หนึ่ง , แต่มันไม่เป็นความจริง ความจริงคือพวกเขาร้ายแรงที่เกิดจากแผลที่กระเพาะอาหารในกระเพาะอาหารทะลุและไม่ได้ตายจากความอดอยาก